[vorige bral: "Jan Wolkers en kabouter Spillebeen"] [Huiswaarts] [volgende bral: "Types - Het Slachtoffer"]

04/08/2005: "Vogellijm"

Ik heb een nieuwe buurvrouw. Ze is best aardig ja. Ze heeft mooie volle lippen en ze is al suiker bij me wezen halen. Mijn oude buurvrouw? Die is gevlogen. Ach, ik weet niet of ik haar mis. Of ja, toch wel. Zoals je de vogelstrepen mist na het ramen zemen. Mijn oude buuv heette Maria zeg maar Ria. Mager als een reiger was ze en haar neus was krom als een vinkensnavel. Haar ogen waren klein en vochtig en ze had een smal mondje dat niet veel zei. En als het wat zei dan was dat meestal droevig. Als er fabeldieren bestaan die mistmerels heten, dan was zij er zeker een. Als ik haar tegenkwam in het trappenhuis, pauzeerde ik altijd even om haar voorbij te laten. Ria beklom de trappen naar onze verdieping met een vreemdsoortig gehip, dat zwaar leunde op de trapleuning. Volgens haar was een van haar heupgewrichten versleten. Dat leek me wat onwaarschijnlijk op haar leeftijd, maar alla.

Ria kende niet zoveel mensen. Haar vrienden- en kennissenkring bestond uit haar ouders, haar kat en... eh... ikzelf, voorzover ik dat zien kon. Ik denk dat ze oorspronkelijk van plan was om te doen alsof ik ook niet bestond, maar nood breekt wet. Op een zondagmiddag laat in oktober hoorde ik een doordringende gil en werd er iets met een klap tegen de muur gegooid. Een paar seconden later werd er hard op mijn bel gedrukt. Mariabuuv stond voor mijn deur, haar vogelgestalte krom in een wanhoopsbocht, haar oogjes vol met tranen. Handenwringend vroeg ze of ik even tijd had. Dat had ik wel. De nood bleek zich te concentreren rond haar verwarmingsketel, die drupte en heet water sproeide. In een hoek van haar keuken stonden al een mop en een emmer, een dunne laag water verspreidde zich over het zeil. Juffrouw Ria had geprobeerd haar ketel zelf te ontluchten, met een waterpomptang die ze op de markt gekocht had. Ze vertelde me dat ze al drie uur lang probeerde de vulkraan te sluiten, die als een vulkaan steeds meer hitte rondsproeide. Ze had zich een ongeluk geknepen en gedraaid met haar speelgoedwaterpomptang, tot het ding in tweeën gebroken was. En toen was zij ook even gebroken. Dat was wat ik gehoord had. Ik glimlachte geruststellend en ging mijn tang halen. Ik heb een echte.

Haar dankbaarheid was roerend. Ze hipte om mij heen terwijl ik de kraan afsloot en lachte haar gele tandjes bloot. Ze scheurde een flink stuk keukenpapier af en snoot haar neus. Daarna vroeg ze of ik een kop koffie wilde. Dat wilde ik wel. Ik liet haar achter in de keuken en liep naar de huiskamer. Aan de muur hingen uitvergrote foto's van wolkenluchten, in stemmige lijsten. Ik bestudeerde de boekenkast. Hij stond vol met zelfhulpboeken. Zen en de kunst van het vriendenmaken, Omgaan met demonen uit het verleden, Wat je kunt leren uit tegenslagen... Daaronder stond een rij boeken, die je uitlegden hoe je efficiënter om kon gaan met je tijd, met je geld, met je eten, je computer, je lichaam, je televisie, etc. Rijk in vijf stappen, Maak een vriend van je tv-toestel.
Het toestel van Maria had een minuscule beeldbuis, maar de kijkplek op het leren bankje ervoor glansde als een spiegel. Ik snapte dat niet goed. Als je zoveel tv kijkt, zorg dan in ieder geval voor een fatsoenlijk formaat scherm? Maar mijn aandacht werd getrokken naar de koffietafel. Er lagen twee prachtige boeken over vogels op. Nu zag ik ook dat de onderste plank van haar boekenkast vol stond met allerlei literatuur over vliegen, Jonathan Livingstone Seagul, De mythe van Icarus, Vogels in de natuur, Hoe vogels vliegen, enzovoorts. Ik zat met een vogelboek opengeslagen op mijn knieën op de bank toen ze de kamer binnenkwam. Ik legde het weer terug op de koffietafel. Ze zette er een trommel vol met koekjes bovenop en bewoog weer de keuken in, om de koffie te halen. In de trommel lagen wit uitgeslagen petit-fourtjes. Maar ik hou wel van harde biscuitjes, af en toe.
We doopten de koekjes in onze koffie en ik vroeg haar naar haar leven. Ze kwetterde wat over haar opleiding tot bibliothecaresse en haar part-time baan. Ze was secretaresse bij een stichting die als overkoepelend orgaan functioneerde voor een aantal kleinere stichtingen, waarvan de meeste tot doel hadden het lot van de vogels in ons land te verbeteren. Ik doopte nog een koekje in mijn koffie en knikte geïnteresseerd. Missschien had ik dat niet moeten doen. Want vanaf dat moment begon ze ruzieachtig te tsjilpen over haar dagelijkse beslommeringen op het werk en kreeg ik meer en meer de neiging om op te staan en te vluchten. Ik had haar over die wolkenluchten moeten vragen. Nu kreeg ik haar bitterheid jegens bazen, collega's en allerlei instanties over me heen. De wereld had het op Maria gemunt, zoveel was duidelijk. Verbolgen legde ze me uit dat er op het hoogste niveau met subsidieregelingen gemanipuleerd werd en dat haar werkgever daardoor duizenden euro's misliep, waardoor ze kans maakte ontslagen te worden. Dat was vreemd, ik had al een ontslagbrief op haar eettafel zien liggen. Toen Maria over het ontslag begon, liep ze rood aan en ze trilde zo hevig dat ze koffie over haar vloerbedekking morste. Ze keek naar de koffievlek en werd bleek. Heel even dacht ik dat ze de hele mok erachteraan ging smijten, maar ze hield zich in. Haar ogen glinsterden vervaarlijk en er liep een traan over haar rechterwang. Aan haar neus hing een druppel. Ik stond vlug op en liep naar de keuken. Ik pakte de rol keukenpapier en hielp haar de vlek op te ruimen. Terwijl ik aan het vegen was, greep ze me bij mijn arm en zei met tranen in haar stem dat er nog nooit iemand zoiets liefs voor haar gedaan had.

De eenzaamheid walmde van haar af als een geurvlag en begon me de adem te benemen. Dus na het opruimen liet ik me uitvoerig bedanken en ik vertrok. Ik had met haar te doen, maar omdat ik niets kon verzinnen om haar te helpen, vergat ik geleidelijk aan weer dat ze bestond. Tot ik afgelopen januari mijn zus hielp met verhuizen. Ik belde aan en zag dat ze haar vlieger bij het grof vuil had gezet. Ik vroeg waarom ze hem niet meer wilde en of hij kapot was. Nee, zei ze, ze was hem gewoon zat, zei ze. Mijn zus had het ding ooit van een vriendje gekregen en hij had jaren bij haar aan de muur gehangen, eerst in de huiskamer en daarna in de slaapkamer. Het was een mooie stevige vlieger, niet van papier maar van bedrukte stof, versterkt met dunne bamboestokken. Op de stof stonden dikke witte veren en de vlieger had de vorm van twee uitgespreide vleugels. Ik legde het ding apart en nam hem aan het eind van de avond in mijn kofferbak mee naar huis.

De daaropvolgende zondag belde ik aan bij mijn buurvrouw en ik gaf haar zonder veel plichtplegingen de vlieger. Ik mompelde iets over dat dit misschien een beginnetje voor haar was, om te leren vliegen. Ik had hem niet eens ingepakt of wat dan ook, maar Maria was sprakeloos. Ze sloeg een hand voor haar mond, rukte hem uit mijn handen en gooide met een knal de deur dicht. Ik ging grinnikend mijn eigen woning binnen. Een kwartier later belde ze aan en nodigde me uit voor een kop koffie. Ik kon moeilijk weigeren. Die wintermiddag hadden we het over vliegen. En het leek wel alsof ik met een ander persoon sprak. Ergens in Maria zeg maar Ria zat een klein meisje opgesloten, dat los wilde komen van zichzelf, dat wilde zweven. Een meisje dat liever naar haar wolkenposters keek dan naar het minuscule tv'tje. En het werd zowaar gezellig. Ze pakte een fles koffielikeur en zette hem op tafel. Naarmate we meer dronken, ontspande ze zich meer en rechtten haar schouders zich. Haar bovenlijf trok niet meer krom en ik ontdekte dat ze een prachtige volle boezem had. Mijn lichaam moet daarop gereageerd hebben. Zeker na drie koffiedrankjes. Maria zelf dronk het spul alsof het limonade was. We namen afscheid met drie zoenen.

We waren allebei single, en buren. Het was dus niet zo vreemd dat ik een maand later een Valentijnskaart in mijn brievenbus vond. Geen afzender, maar op de voorkant zaten twee vinken op een dunne tak. Ik hield de kaart vast aan een punt, alsof hij met miltvuur besmet was en gooide hem zo snel mogelijk bij het oud papier. De wereld is vol met vreemde relaties, maar ik en Maria... Ik rilde onwillekeurig bij het idee. De Valentijnskaart was goed voor me. Hij schudde me wakker. Ik begon actief op het web te zoeken, naar een echte relatie. En al gauw had ik beet. Maria hoorde alles uit de eerste hand. En niet een beetje... De muren tussen onze slaapkamers zijn nogal dun. Maria kreeg uitgebreid de kans om mijn nieuwe vriendin en haar nogal vocale copulatiegewoonten te leren kennen.
Het moment dat ik en mijn verse lief Ria op de trap tegenkwamen, zal ik niet snel vergeten. Ik groette vriendelijk, maar Ria trok een vies gezicht en keek de andere kant op. Ik haalde mijn schouders op en we lieten haar voorbijgaan. Mijn meisje fluisterde, terwijl Ria de treden op hipte, dat ze nog niet vaak zo'n lelijk iemand gezien had. Vrouwen zijn zo vals. Maria hoorde alles, uit de eerste hand. En ik had niets door. Ik hoorde het pas de volgende dag, toen ik thuiskwam van mijn werk. Ze had zeker een half uur in haar raam gezeten, voor ze sprong. Iemand vond een briefje op haar lichaam. Een meneer van de recherche las het me voor: Het was een akelig slecht en veel te lang gedicht. Het laatste couplet ging ongeveer zo:

Mijn huid is leeg, vol beendermeel en pillen
Jij met je vogellijm, waarom liet je mij je willen?
Jij gaf me vleugels, je zei dat ik vliegen kon
Dus spring ik en vlieg in het web dat jij spon.

Ja, gevoel voor drama had ze wel. Maria had de vlieger van mijn zus op haar rug vastgebonden, voor ze sprong. Dat vertelde de man van de recherche in ieder geval. De vleugels waren gebroken door haar val, maar haar vreemde lichaam was nagenoeg intact. De rechercheur keek me vorsend aan van over zijn leesbril en vroeg of ik nog iets toe te voegen had aan zijn verslag. Ik zei van niet. Ik kon toch moeilijk gaan vertellen dat mijn vriendin had gezegd dat ze lelijk was? Of dat ik haar valse hoop had gegeven? Dus nee. Mijn kerfstok is schoon en mijn geweten is dat ook. Nou goed, oké, bijna dan. En ik heb een leuke nieuwe buurvrouw. En bij elke vogel die voorbijvliegt, voel ik een steek. Maar dat begint al te slijten.

Reedsch...68 toevoegingen...

ehrm

bromde Kiers om 11:02 AM (op 08-04-2005)

Vogellijm is een boomparasiet. De kleverige inhoud van de bessen zorgt ervoor dat vogels hun snavels afvegen aan de boom zodat het zaad goed terecht komt.

En de herinnering aan het vogelvrouwtje blijft ook hinderlijk plakken.

Het is weer een mooie grrrrts.

bromde Lennard om 11:03 AM (op 08-04-2005)

Tsjilp
Tsjilp
Tsjilp

Mooi. Had graag gehad dat ze was weggevlogen. Maar zo gaat dat natuurlijk nooit in het echte leven.

bromde Max om 11:22 AM (op 08-04-2005)

Mooi verhaal, Kiers Sprakeloos ?

Misschien was het toch beter als hij eerst de vogelchick een paar keer flink genomen had.

bromde djoey om 12:04 PM (op 08-04-2005)

En dat ze dan haar gezicht vol met zijn plakkerige zaad afveegt aan een appelboom in Limburg.

bromde Lennard om 12:22 PM (op 08-04-2005)

Ze hád natuurlijk twee sterke punten.

*zet kantoorhumorhoedje op*

bromde Marnix om 12:23 PM (op 08-04-2005)

Minstens 1 maal anaal en oraal bespringen en dan pas zelf laten springen. Mijn eigen buuv was 80+ dus die heb ik de vensterbank op moeten helpen anders was nog niet gesprongen.
"Help de buuv een handje" riep mijn vrouw nog!

bromde donderkopje om 01:19 PM (op 08-04-2005)

Ja, dat zei mijn vrouw ook, vannacht.

*ook met een ENORM lullig hoedje*

bromde Hoof om 01:27 PM (op 08-04-2005)

terug naar het verhaal,
het kan en moet beter,
meer kut, viezigheid en plaatjes
(advies van dr. rorschach)

bromde donderkopje om 01:30 PM (op 08-04-2005)

Ja verdomme ineens is die anale tietenpoepseksscene er uit gewist?

voor de trouwe lezers: '....maria knielde en legde haar volle boezem op de koffietafel. ik hing er boven en legde een dikke drol in haar decollete. hij had de vorm van een spreeuwenkop....' Aah lekker warm, tsjilpte ze.

Zo!

bromde grtsdrh5e om 01:39 PM (op 08-04-2005)

In het kader van kantoorhumor, het computerwoordenboek...

http://rapidshare.de/files/1179641/computerwoordenboek.pdf.html

bromde Hoof om 01:46 PM (op 08-04-2005)

Of je propt een 118 delig zilveren bestek in de vagina van je buurvrouw. Is het huwelijksgeschenk toch nog ergens goed voor.
In mijn geval was te gevaarlijk want die wijfjes van 80 maken alles zoek (?).

bromde donderkopje om 01:59 PM (op 08-04-2005)

Meanwhile, in the kitchen...



...bakken Kammy en haar gewillige naaktslak de sushi-rolls nogal bruin.

bromde Kiers om 02:14 PM (op 08-04-2005)

Wat een retegoed idee!!!

Je moet er maar op komen. Een leren bank in de keuken. Maar het is natuurlijk perfect als je tussen het koken door even wil gaan zitten ofzo.

Moet ik onthouden...

bromde Hoof om 02:36 PM (op 08-04-2005)

DOLGEDRAAIDE BABY RICHT RAVAGE AAN IN WASSERETTE

Uitgegeven: 8 april 2005 10:16

BICATTERVEEN - In een Bicatterveens ziekenhuis heeft een dolgedraaide baby een enorme ravage aangericht in de wasserette van het ziekenhuis. De uitzinnige mannelijke foetus scheet vier dagen ongehinderd de gedroogde was onder voordat hij door wasserettepersoneel tot bedaren werd gebracht.

Het kindje, de helft van een tweeling, werd 21 maart met zijn broertje geboren. Toen het ziekenhuis zijn broertje wel aan de vader meegaf maar hem niet, werd hem verteld dat hij als vermist zou worden opgegeven. De haren rezen hem te berge. Vervolgens scheet de ziedende baby enkele stapels wasgoed onder.

"Ik heb eraan moeten denken wat hij heeft moeten doorstaan", aldus vader Rafi Ahmed vrijdag tegen de zender ABC toen hij zijn zoon alsnog kwam ophalen uit de wasserette van het ziekenhuis. "Al met al is hij slechts een arme ziel die niemand iets kwaads heeft gedaan. Toch heeft hij dit alles mee moeten maken."

bromde Kiers om 02:41 PM (op 08-04-2005)

Leuk stukkie...ja..

bromde Cerito om 02:49 PM (op 08-04-2005)

Zen en de kunst van het vliegeren is inderdaad levensgevaarlijke litteratuur!

bromde king om 03:31 PM (op 08-04-2005)

*landt heeeel voorzichtig*

Oei! Oei! Oei!

Over lullige hoedjes gesproken.

bromde Eduardo om 03:32 PM (op 08-04-2005)

Nou ja zeg, kijk ik net op about blank zit er daar een knuppel af te geven op web-logs.

Gelukkig laat Freya zich niet kisten. En ze ze ziet er nog leuk uit ook.

bromde Lennard om 05:05 PM (op 08-04-2005)

Ik ben daar dus tegen, web-logs.

Ga dan lekker voor de spiegel aan je pik trekken, denk ik dan.
Aan de andere kant, dat denk ik bij alles.

* zoekt spiegel *

bromde Hoof om 05:08 PM (op 08-04-2005)

Hiero, Hoof! Vangen!

*dzjing* *rinkel*

Oeps, sorry.

bromde Eduardo om 05:24 PM (op 08-04-2005)

Hoof, geef mij ook effe een slinger als je wilt. Ik ben een beetje lui vandaag.

bromde Kiers om 05:46 PM (op 08-04-2005)

Hier Hoof, van een oude T-Ford.

*kleng*

Nee, hè!

bromde Eduardo om 06:02 PM (op 08-04-2005)

Hier hangen de slingers nog van de vorige verjaardag. Makkelijk hoor. Hoef ik ze woensdag niet op te hangen.

En dan nu een voorzichtig plopje.

* voorzichtig plopje *

Die zag je pas echt aankomen Marnix.

bromde Lennard om 06:03 PM (op 08-04-2005)

Ik heb geen internet op mijn werk. Erg hè? Daarom ga ik altijd pas een beetje laat ontopiccen. En wel nu dus!

Gerrits, ik vind het een geweldig verhaal. Meer van zulks graag.

bromde Adriana om 06:17 PM (op 08-04-2005)

Werk zonder internet?

Sjeez, dan zul je wel lekker veel kunnen doen op een dag?

bromde Hoof om 06:55 PM (op 08-04-2005)

Ik heb lange tijd de andere combinatie gekend; internet zonder werk. Dat is ook niet alles. Je kan wel veel blote tieten kijken, dat wel.

bromde bewegende om 07:09 PM (op 08-04-2005)

Ik ben een heel erg verlegen meisje en ben op zoek naar en vriendelijke man die af en toe eens met mij wil praten of uitgaan,zo maar iets leuks. Wie weet?

Ik zeg maar zo alleen is ook maar alleen want ik ben een Vissen uit 1978 en woon in Zwolle. Ook ben ik een spontane meid en ik spreek vloeiend nederlands, kan namelijk soms moeilijk mijn kwebbel houden. Verder sport ik momenteel vaak, zowel in teamverband als alleen. Even een toevoeging: een vriendin was nieuwsgierig en heeft ook even mijn profiel gelezen: Ik moest even iets toevoegen over mijn postuur: ik ben een slanke volslanke of een volslanke slanke.

bromde Kiers om 07:51 PM (op 08-04-2005)

Sorry. Ik werd een beetje klein gehouden.

bromde het meisje dat ongezien stage mag lopen bij Marnix om 12:41 AM (op 09-04-2005)

Oeh, Marnix, wat doe je nou?!

bromde het zelfde meisje, maar nu behoorlijk geil om 12:46 AM (op 09-04-2005)

Jaaaaaaa!!

bromde Marnix om 12:50 AM (op 09-04-2005)

By the way, heeft u dat ook, dat u sinds het niet langer vermelden van de waterstanden op de radio met een permanente vorm van verdrinkingsangst te kampen heeft tijdens het neuken in bad of zijn wij ook hierin weer de enige?

bromde Urbain Alpain om 01:44 AM (op 09-04-2005)

Ik heb dus van die tieten gedroomd vannacht. Ik heb heerlijk geslapen trouwens.

bromde Lennard om 09:39 AM (op 09-04-2005)

Ah Urbain, ik lees u sinds lange met graagte maar neen, ik neuk niet in de badkuip.

bromde Kiers om 10:23 AM (op 09-04-2005)

Het is zeg maar uit het leven gegrepen. Ik ben dol op zulk drama.
Dat krijg je nou van goede bedoelingen al is die gestoorde automuterendevliegzelfmoordpoging er teveel aan. Niet iedereen hoeft toch meteen maar dood. Maar nog erger, het brengt pijnlijke herinneringen uit de familiesfeer naar boven. Dat kan ik Grrrtssss geesnzins kwalijk nemen maar ik wil deze constatering toch met u delen. Nogmaals een verzoek, niet iedereen hoeft meteen maar dood. Ik stel me liever voor dat iemand er in slaagt weleens iets te laten lukken.
Positiviteit derhalve.

* en mogen die rukplaatjes op een aparte site, voor lutsers met vliegangst of luitjes die kwellend lijden aan een overdosis van affectieve verwaarlozing en in hun noodruft niet beter te doen hebben dan dat domme suffe pornogebak te consumeren ?

bromde nove om 11:46 AM (op 09-04-2005)

'Ik stel me liever voor dat iemand er in slaagt weleens iets te laten lukken.'

En dan kríjg ik het voor elkaar om in te zoomen op die zwengelende plezierzakken, door pure wilskracht, is het wéér niet goed!

bromde Marnix om 01:06 PM (op 09-04-2005)

Niet neuken in de badkuip?

Tsja, dat krijg je als je je enkel een douchecel kunt permiteren.

bromde urbain alpain om 01:07 PM (op 09-04-2005)

Het is geweldig, Marnix, maar ik hou ze duizendmaal liever vast dan alleen naar te moeten kijken. Dit is virtueel, zo unreal. En, als ik zo vrij mag zijn, zo out of frame, want het voegt m.i. bitter weinig toe aan het prachtverhaal. Wat hebben die titten en dat kontje hier nou te zoeken ?
Het is drie keer niks, tits & ass, gut, wat een opzienbarend sensationeel baanbrekend nieuws is dat.
Ken je nog meer macho cliches ?

bromde nove om 01:47 PM (op 09-04-2005)

Hoeveel wil je d'r hebben?

Mooie uitspraak, trouwens: 'Dit is virtueel, zo unreal'. Alsof tegen mekaar ouwehoeren op een website anders is.

bromde Marnix om 01:54 PM (op 09-04-2005)

Goh Nove, interessante benadering. Misschien ga ik het voortaan anders doen. Het verhaal lezen. Ipv meteen door naar de comments op zoek naar plaatjes.

bromde Lennard om 01:55 PM (op 09-04-2005)

ach nove, dit is bicat, om evt. parels dient gezwijnd te worden, jezus zei het al.

bromde grtsdfbet om 02:37 PM (op 09-04-2005)

fwd : re : betr.: re: groink?

bromde grtswgf4vdg om 03:14 PM (op 09-04-2005)

*komt binnenbaggeren*

Tsjeezus, wat een kutweer!

bromde Eduardo om 03:51 PM (op 09-04-2005)

springen of vallen is geen kunst; het draait allemaal om het neerkomen

bromde deprosof om 03:53 PM (op 09-04-2005)

Hey nove, ga elders schijten, kutbelg.

bromde Paul om 04:21 PM (op 09-04-2005)

Subtiel als altijd. En zo eloquent!

bromde Marnix om 04:25 PM (op 09-04-2005)

Dank je.

bromde Paul om 04:47 PM (op 09-04-2005)

Paul lijkt wel weer een beetje de oude...

bromde Lennard om 05:46 PM (op 09-04-2005)

Eh?

bromde Marnix om 06:12 PM (op 09-04-2005)

Ja doe maar. Lekker.

bromde Lennard om 06:16 PM (op 09-04-2005)

It's alive!

bromde Eduardo om 06:17 PM (op 09-04-2005)

Neen, Marnix, helaas, dat kan niet meer.

*verdorst*

bromde Paul om 06:36 PM (op 09-04-2005)

*vergast* Qua joden. Ownee. Das tè disfemistisch. Sorry.

bromde Sibyl om 06:52 PM (op 09-04-2005)

Wat een apart verhaal, mooi geschreven.. heel apart en triest.

bromde dromer om 08:34 PM (op 09-04-2005)

Mij bevat het dan weer te veel woorden

bromde dick put om 08:37 PM (op 09-04-2005)

Wei-nig woor-den bij Web-log.nl!

bromde Web-log.nl om 08:57 PM (op 09-04-2005)

Een understatement voor een minimalogst, meneertje Put.

bromde Marnix om 09:00 PM (op 09-04-2005)

Dag hoor.

bromde Anton Heyboer om 09:58 PM (op 09-04-2005)

Vijf weduwen. Dan heb je toch wel hard geleefd.

(Pssst, Lennard... speciaal voor jou...)

bromde Marnix om 10:33 PM (op 09-04-2005)

(Pssst, mrnx, ik dacht dat ze dat spul friet noemen?)

*bemoeit zich overal mee*

bromde Eduardo om 10:37 PM (op 09-04-2005)

(Pssst, Lennard, nog zo wat.)

bromde Paul om 11:13 PM (op 09-04-2005)

Lekker Marnix. Patat, friet, ik kan er niet wakker van liggen. Uiteindelijk gaat het om de saus. In dat soort verhaaltjes.

bromde Lennard om 11:14 PM (op 09-04-2005)

Ik zal Vonneke even vragen of ze het op het frietlog wil zetten.

bromde Lennard om 11:14 PM (op 09-04-2005)

Morgen een echte Hoof van Anton Heyboer. Wedden?

bromde Adriana om 11:19 PM (op 09-04-2005)

Op de Grand National in het creme de la creme The Paddock als clubje Schotse mannen meekomen als supporting act met het paard van de baas en dan die verschrikkelijk tuttige in typical cockney English BBC verslaggeefster strakstarend aan blijven kijken over de schouder van je baas als zij hem interviewt for National Television, staand in je kilt.

bromde Kiers om 10:32 AM (op 10-04-2005)

En dan in je blote snikkel intimiderend glimlachend alleen maar aan sex denken zo erg dat er op je voorhoofd geschreven staat dat je haar keihard en langdurig aan je blote paal zou willen rijgen ergens achter in de paardenstallen maar het liefst hier, in The paddock met een menigte luid applaudiserende stiff upperlips er om heen.

oh.. het was al duidelijk.

bromde Kiers om 10:39 AM (op 10-04-2005)

Ik ben het met Kiers eens.

* trekt rood/zwart/groen rellenpakpak en vertrekt naar Nijmegen *

bromde Lennard om 11:21 AM (op 10-04-2005)

* merkt dat de snuif begint te werken *

bromde Lennard om 11:23 AM (op 10-04-2005)