[vorige bral: "Het harde verdriet"] [Huiswaarts] [volgende bral: "Types - De ex-Pat"]

02/25/2005: "Ruispoort"

Eerst was er alleen ruis. Toen kwamen de schapenwolken. De wind speelde in de bomen en er waren boten. Er was een grote zwarte boot, groter dan alle andere en ik dacht dat hij misschien zand vervoerde, of grind. Of mij. Ik keek naar de glanzende blauwe personenauto die op het achterdek stond en stelde me de schipper voor die aan het stuur stond en zijn vrouw die in het vooronder stond te koken. Ik liet de schipper af en toe om kijken naar zijn nieuwe auto en dan met een glimlach verder sturen. Ik zie de mensen graag gelukkig. Hun kinderen zaten op een schippersinternaat en maakten tekeningen voor papa en mama, die dan ingescand werden zodat papa en mama ze dezelfde dag nog konden zien. Mooie tekeningen van water en boten en de zon en een reddingsboei.

Ik deed in gedachten mijn map open en bladerde door mijn tekeningen. Ik dacht niet dat de schippersvrouw er erg gelukkig mee zou zijn. Met mijn studies van mensen en dierenschedels, mijn boosaardige elfen, woudtrollen en demonen. Met mijn piece de resistance zeker niet. Mijn portretten van Jumpie mijn rat. Ja het begin nog wel, met Jumpie als babyratje. Maar het einde niet. Mijn wekelijkse portretten van Jumpie in ontbinding. Hij ligt nog steeds op mijn tinnen bordje, op het balkon. Mijn eerste etensbordje. Ik vond dat hij er wel op mocht. Hij was mijn beste vriend tenslotte. De necroseportretten zijn opgedragen aan de heksenvorstin van Narnia, die de vorst verzorgde. Anders was de serie een stuk korter geweest en had ik het waarschijnlijk niet eens volgehouden. Het was lastig. Die kou, en dan met je neus er bovenop zitten en tekenen. Tot ik ontdekte dat ik ook foto's kon nemen en daar mee tekenen. Toen werd het makkelijk. De textuur van zijn vacht ken ik van buiten. Toen die leerachtig werd was het zelfs eenvoudiger te tekenen. Het lastigste deel, zijn oog, verdween al snel en ik ben goed in botten en pezen. Maden zijn simpel.
Aan mensen die het vragen zeg ik dat ik wat zij mijn 'macabere fascinatie' noemen altijd al had. Dat het gewoon een interesse in structuur, architectuur is. Helemaal waar is dat niet. Het klopt dat ik als kind al een verzameling fossielen en dierenschedeltjes had, maar die nam mijn vader voor me mee en ze waren deel van het decor van mijn kamer. Ik kende niet anders. Ze kregen pas betekenis toen ik vijftien was.

Hij heette Jurgen en hij was een vriend van mijn stiefbroer. Hij nodigde me uit voor een biertje, met wat vrienden die we kenden van uitgaan. Ik trok iets naïef vijftienjarig leuks aan, roze met lichtgroen geloof ik. Toen ik zijn studentenkamer binnen liep was hij er alleen. Hij verkrachtte me en zijn handen knepen mijn keel dicht en naast de pijn en de woede en schaamte was er ook verwarring want ik kwam zo heftig klaar dat ik bijna uit mijn lichaam trad. Dus ik vertelde het aan niemand.

Thuis maakte ik overnieuw kennis met mijn schedeltjes en mijn versteende dieren. Als ik 's nachts met douchehaartjes in bed lag stelde ik me voor dat mijn eigen schoongewassen schedel tussen haar glanzende ronde vriendjes lag. We hadden het best gezellig. Onze kiesjes rammelden op de vensterbank en we kletsten over de lichtval van de maan op de vloer en we aten gesponnen stofvlokken op theekransjes en dronken de condensdruppels die van de verwarmingsbuizen vielen. Of we hielden stiekeme feestjes in de kelder, waar de muizen en de ratten wonen, een beetje saai dansend op het getik van de ketel. Vanaf toen wilde ik ook een rat. Het werd Jumpie. Ik wilde ook vampiertanden laten zetten maar dat mocht niet, en toen ik op mezelf ging wonen had ik er geen geld voor. Jammer, het leek me zo gaaf.

Ik compenseerde met grote zwarte jurken en ingevallen doodsogen, die ik met blauwe make-up op mijn gezicht schilderde. Ik viel helemaal niet op, op de academie. Mijn werk werd bewonderd maar omdat mijn onderwerpkeuze nogal eenzijdig was, bleven de cijfers wat achter. Helemaal toen ik mijn eerste vriendje kreeg. Ik moest het allemaal nog ontdekken. Ik was wat laat. Eenentwintig. Na de daad van Jurgen hing ik in een tijdloze ruimte. Waar de Q's in Startrek ook vandaan komen. Je weet wel. Ik was eenentwintig van buiten maar vijftien van binnen. Zin had ik wel. Ja, veel zin. Voor op mijn eerste studentenkamer kreeg ik van mijn moeder een Clivia. Een maand later belde ik enthousiast op, dat hij in bloei stond. Mijn moeder zei dat ik hem meer water moest geven, want Clivia's gaan bloeien als ze niet genoeg water krijgen. Dat klopte. Een maand later was ie dood. Nou, zo'n Clivia, dat ben ik. Ik sta in bloei als een affikkend woud. Soms wel drie keer op een dag.
Hoe rotter ik me voel hoe vaker ik het doe. Het begon met een kaars, toen ik vijftien was. Maar dat was niet genoeg. Het werd de steel van de heksenbezem op mijn kamer en toen ik op mezelf woonde kocht ik een tarzan. De man van de sekswinkel, een dikke vent met wratten op zijn handen en een neus voor wanhoop, probeerde me te versieren. Later ben ik teruggegaan en heb ik me door hem laten nemen. Ik had er hoge verwachtingen van, maar hij was nogal klein. Size does matter. Mijn vriendje doet zijn best maar het is niet genoeg.

Ik heb wel iets aan de sekswinkelman overgehouden. Een zwiepende reuzentarzan van paars rubber, met extra ribbels, verstopt in een doos onder het bed. Mijn vriendje vind het denk ik niet leuk. En het is nog niet genoeg... Verleden week hoorde ik van iemand over seks met jezelf met een plastic zak over je hoofd. Dat moet werken bij mij. Ik heb het al eens gedaan met een riem om mijn nek. Vind het nog wel een eng idee. Niet dat ik bang ben om per ongeluk dood te gaan. Ik ben al zes jaar dood, remember?
Maar het is zo lullig voor wie je vindt. Hé, het wordt al donker. Jammer. Dan is het kanaal zo saai. O kijk daar is mijn mannetje.

Je handen liggen stil op de dekens en je staart in de spiegel die ik boven je bed heb gehangen. Wat zien je ogen, lief? Zie je de het kanaal? De voorbij varende boten? Zie je de toppen van de populieren buigen in de wind?
Ik hoop het, maar ik ben bang van niet. Je hebt een mooie roze nachtpon aan en je ogen zijn blauw. Blauwer dan een lasvlam. Prettig dat je geen oogslagschaduw op hebt. Zo zie ik beter hoe mooi je bent. Je zwarte verf begint al behoorlijk uit te groeien. Je hebt een mooie kleur haar meisje. Honingblond. Je voelt je vast naakt zonder je schutkleuren, maar ik zie je liever zo. Liever zo dan zoals ik je gevonden heb. Dat beeld gaat er nooit meer uit. Pas als mijn hersencellen wegrotten, ben ik bang, meiske.

Ik sloop binnen met een bos bloemen, de trap op naar de kamer waar je altijd tekent. Maar daar was je niet. Je zat voor de televisie in de leren armstoel van je vader. Je benen hingen uit elkaar en uit je meisjesheid bungelde een reusachtig paars gedrocht. Een mutant wezen leek het, dat je aan het baren was. Een nachtmerrieachtige nageboorte. Je had je lichaam ingesnoerd in een strak lijfje van lakleer en de plastic zak over je hoofd was dichtgeplakt met schilderstape. De transparante zak hing nog vol met damp. In een oogopslag begreep ik alles. Of bijna alles, in ieder geval waarom ik nooit genoeg voor je zou zijn en waarom je me na de daad altijd uit bed probeerde te schoppen. Je zei altijd dat het een grapje was.

Ik had tien minuten later moeten komen. Dan had je hier nu niet gelegen. Ik legde de bloemen op de koffietafel en zuchtte. Ik had beter moeten weten dan te denken dat mijn liefde je wel zou genezen. Journey of the wounded healer... Ego-trip. Maar ja, mannetje hè. Mijn beste vriendin kende je een beetje. Ze had me gewaarschuwd maar ik wist het beter. Ik was je macho-zieltjesdokter. Ik zou het wel even rechtklussen. Een stapeltje gedichten hier, wat bossen bloemen daar, een doos chocoladebonbons, een luisterend oor...
Maar je was al jaren onderweg naar een andere plek. Onderweg naar waar je nu bent. Ik streel met mijn vinger over je mooie blonde kruin. Ik fluister lieve woordjes in je oor, zeg dat je wakker moet worden. 'Psst, Doornroosje!' Ik kus je zachte lippen. Maar je bent al wakker. En wat er wakker in je is, is dat wat er in zeesterren traag over de zeebodem kruipt. Ik kijk je diep in je ogen. Het licht is er wel, maar het is ver en koud als het licht van de sterren. Je kijkt wel maar je ziet me niet. Je ogen zijn ruispoorten. Je ziet me niet hè liefje? Ik kijk op mijn horloge. Ik heb het goed gepland. De zaalwacht is buurten bij de kantinedames, nu. Ik geef je een laatste kus en sta op. Ik trek het kussen onder je hoofd weg, leg het over je mond en druk zacht. Dag lief.

Oh liefje, wat doe je nu? Oh ja! Ja! Ja, ga door! Ga door! Ow... Oh ja! Ja! JAAAH. Zucht... Ik cirkel omhoog langs zijn ruggengraat en hij rilt alsof hij het koud heeft. Ik hang als damp tegen de spiegel en zie dat hij het kussen weer netjes onder mijn hoofd terug legt. Goedzo jochie. Je bent een lieverd. Ik kijk uit het raam en kies een ster. Eentje in de Grote Beer maar. Mizar of Beta Ursa Majoris? Mizar wordt het. Heeft me altijd al getrokken. Ik wens dat ik er was. Hij kijkt omhoog maar ik ben al weg.

Reedsch...56 toevoegingen...

* ademt diep *

De wisseling van gezichtspunt doet 't goed. Een vreemde sereniteit in de hele vertelling, terwijl de onderliggende gebeurtenis zo groot zijn.
Maar dat kan aan mij liggen.

'En wat wakker in je is, is dat wat er in zeesterren traag over de zeebodem kruipt', da's wel een erg mooie omschrijving van 'bestaan in uitzichtloosheid'.

* snijdt iets uit een stuk zeep *

Het is een... eh... stuk zeep.

bromde Hoof om 12:00 PM (op 25-02-2005)

En alweer een voltreffer. Als het niet zo opwindend was allemaal, zou het bijna vervelend zijn. Als ik jou was, grrrtzatql, zal ik maar eens aan m'n eigen sterfelijkheid beginnen te twijfelen.

bromde Max om 12:10 PM (op 25-02-2005)

Wow geniaal grrrts

bromde mike c om 12:26 PM (op 25-02-2005)

Hij is weer geweldig Grrrrts. En de friet was ook lekker.

Laat het weekend maar beginnen.

bromde Lennard om 12:28 PM (op 25-02-2005)

Johohoo! en een zak met damp! Groots! het weekeind kan niet meer stuk!

bromde Vilé om 12:37 PM (op 25-02-2005)

Als je vanmiddag niks te doen hebt:
http://www.dutchcontacts.nl/detail.php?siteid=38483

bromde Hoof om 01:06 PM (op 25-02-2005)

*Glijdt uit over een plas slijm*

Verdomme Grrrrits!

Ik zal de tekst ook eens lezen, to see what all the fuss is about.

bromde Vincent Nemo om 01:48 PM (op 25-02-2005)

Ik ben een gezellige, spontane meid waarmee je hartstikke kan lachen. Het toeval of het lot blijft een interessant gegeven. Een avond, een dag, een minuut, een leven valt van de toevalligheden aan elkaar. Je fietst door die ene straat in plaats van de straat waar je normaal fietst en dan kom je ineens een vriendin tegen waar je mee afspreekt om iets te gaan drinken. Een vriendin uit een andere stad heeft zin om wat te doen vandaag en belt jou op om langs te komen en zo krijgt je suffe zondag ineens een plan.

Hoe kan het dat sommige mensen zo zeker overkomen terwijl zij ook momenten kennen waarin ze twijfelen of geraakt kunnen zijn door dingen en/of opmerkingen die worden gemaakt? Mensen die direct zijn en hun zegje durven te doen en daardoor zeker overkomen kennen ook momenten waarop ze onzekerheid voelen of gekwetst kunnen zijn. Door hun houding die zegt: "ik kan de hele wereld aan" denken andere mensen dat ze harder zijn, of zich minder aantrekken van gevoelskwesties. Maar is dat het spreekwoordelijke muurtje, zelfbehoud of gewoon een uiterlijkheid die niet perse waar hoeft te zijn?

Hoe je het ook wendt of keert, hoe vaak ik erover moet nadenken, tot het verwarrende en irritante dan ook, mijn intuitie laat me dus echt niet in de steek. De dingen die ik denk diep van binnen kloppen uiteindelijk toch. De gedachtenstromingen die ik toelaat kan ik wegduwen maar tenslotte blijven ze toch 'hangen'. En zijn er sommige personen die me uiteindelijk wel kunnen zeggen hoe het zit. Ik vind het uitermate boeiend om over mezelf uit te vinden dat, wat ik aanvoel dat een ander denkt/overpeinst, klopt . Maar er zijn van die momenten dat ik 'het' ook moet laten voor wat het is.

bromde Kiers om 03:25 PM (op 25-02-2005)

Onbetaalbaar geoudehoer. Leve Kiers' terugkomst! (Hoera!)

bromde Paul om 03:32 PM (op 25-02-2005)

Nu nog een meanwhile in the kitchen en het is alsof hij niet is weggeweest.

bromde Lennard om 03:35 PM (op 25-02-2005)

Onderwijl in de keuken...



...lagen Petra en Johan keihard te koekebakken.

bromde Kiers om 03:41 PM (op 25-02-2005)

Hè gezellig jongens, net alsof ik niet ben weggeweest. Iemand een krakeling bij de koffie?

bromde Kiers om 03:47 PM (op 25-02-2005)

Koffie. Ja, lekker.

* zet verse plop nog even aan de kant *

bromde Lennard om 04:06 PM (op 25-02-2005)

Briljant Groetszzahuh

Onvoorstelbaar mooi.

Hoi Kiers, ouwe koekebakker

bromde Dick T. om 04:12 PM (op 25-02-2005)

*rolt 10 blikjes bier de binnenplaats op*

Ik miste Kiers vanochtend in de auto. Ineens dacht ik, die heb ik al even niet gezien. En als je hem dan gaat missen komt ie weer terug.

Briljant.

bromde mack om 04:19 PM (op 25-02-2005)

Of maar gelijk een Irish Coffee met een dubbele scheut Jameson? En een Cubaan zo dik als een bezemsteel.

bromde Kiers om 04:26 PM (op 25-02-2005)

Poeh Enzo *Valt stil*

bromde CiNNeR om 04:28 PM (op 25-02-2005)

*Springt opzij*

bromde Dick T. om 04:38 PM (op 25-02-2005)

Dit begrijp ik niet echt (Hoof kennelijk wel, maar hij is dan ook erg verstandig):

"En wat er wakker in je is, is dat wat er in zeesterren traag over de zeebodem kruipt."

Dus er zit iets in zeesteren dat traag over de zeebodem kruipt? Bedoel je dat zeesterren een parasiet hebben die controle heeft over de bewegingen van die beesten en dat die parasieten dus als het ware over de zeebodem kruipen met het lichaam van de zeester? Of heeft de wanhoop over de uitzichtloosheid van het bestaan op de zeebodem danig greep op de zeesterren dat je van een tastbaar fenomeen kan spreken - wanhoop met 'pootjes' zeg maar?

*Loopt naar de bib voor een boek over zeedieren*

bromde Vincent Nemo om 04:38 PM (op 25-02-2005)

In zeesterren zit leven.

Maar de zin zou misschien moeten zijn En wat er wakker in je is, is dat wat zeesterren traag over de zeebodem doet kruipen.

Maar hij wordt er niet sterker van.

bromde Hoof om 04:48 PM (op 25-02-2005)

Ik ga even de hond uitlaten.

bromde Lennard om 05:17 PM (op 25-02-2005)

De zin is makkelijker te begrijpen als je ooit een zeester hebt zien kruipen. Snel dat die beesten gaan! Maar wat wil je, met vijf poten...

bromde Hank om 05:18 PM (op 25-02-2005)

Hoof, rustig, weekje, toevallig?
(het grote komma spel, vanavond met Hans van der Togt op ned. 2)

bromde Sibyl om 05:25 PM (op 25-02-2005)

Zo lees ik u het liefst, Gerrits. Meer van zulks graag. Zullen we zeggen, aanstaande vrijdag of daaromtrent?

* gaat sigaretten zoeken *

bromde Adriana om 05:40 PM (op 25-02-2005)

Nou. Niet echt rustig. Ik had wat geTemel, maar verder zit ik tot ver over m'n oren in de satellietschotels...

http://retecool.com/comments.php?id=6743_0_1_15_C

En dit weekend in gothisch Keulen, tot en met maandag.

Dus ik hou me stil verder, heren.

bromde Hoof om 05:54 PM (op 25-02-2005)

bromde grtsfhn46 om 06:31 PM (op 25-02-2005)

Prince - Starfish & Coffee

It was 7:45 we were all in line
2 greet the teacher miss cathleen
First was kevin, then came lucy, third in line was me
All of us where ordinary compared to cynthia rose
She always stood at the back of the line
A smile beneath her nose
Her favorite number was 20 and every single day
If u asked her what she had 4 breakfast
This is what she'd say
Starfish and coffee
Maple syrup and jam
Butterscotch clouds, a tangerine
And a side order of ham
If u set your mind free, baby
Maybe you?d understand
Starfish and coffee
Maple syrup and jam

Cynthia wore the prettiest dress
With different color socks
Sometimes I wondered if the mates where in her lunchbox
Me and lucy opened it when cynthia wasn't around
Lucy cried, I almost died, u know what we found?

Starfish and coffee
Maple syrup and jam
Butterscotch clouds, a tangerine
And a side order of ham
If u set your mind free, honey
Maybe you'd understand
Starfish and coffee
Maple syrup and jam

Starfish and coffee

Cynthia had a happy face, just like the one she'd draw
On every wall in every school
But it's all right, it's 4 a worthy cause
Go on, cynthia, keep singin'

Starfish and coffee
Maple syrup and jam
Butterscotch clouds, a tangerine
And a side order of ham
If u set your mind free, baby
Maybe you'd understand
Starfish and coffee
Maple syrup and jam

(starfish in your coffee, you will love it, told ya so)
(starfish in your coffee, you will love it, told ya so

bromde grtsdhsd6 om 06:44 PM (op 25-02-2005)

Ik heb ooit een zeester als vriendin gehad. Keek men wel raar van op.

bromde Kiers om 07:14 PM (op 25-02-2005)

Doe maar net alsof je het niet gehoord hebt!

bromde Sibyl om 07:31 PM (op 25-02-2005)

Ikkuh... ben dus ook een uh... zeester.



Kwallenvissen kwallenvissen kwallenvissen!

bromde Patrick om 08:04 PM (op 25-02-2005)

Of dat je ster naar zee stinkt. Ofzoiets.

Gezellig dat je er weer bent, ridder Kiers. Ik zag Dick T. ook meteen weer helemaal opleven.

bromde Marnix om 08:08 PM (op 25-02-2005)

Goddank, hij is niet dood!



Hup Kiers!

*plopperdekurk*

Feestvreugd alom.

bromde Eduardo om 08:51 PM (op 25-02-2005)

Ridder Marnix, Dick T. en ik hebben een verschrikkelijk verleden. Bijna te walgelijk voor woorden. Veel overlappende plekken maar ook zwarte vlekken. Sowieso veel vlekken.

bromde Kiers om 08:55 PM (op 25-02-2005)

En mrnx is er ook alweer!

*snottert ontroerendgoed*

Snirf.

bromde Eduardo om 08:55 PM (op 25-02-2005)

Jee, het wordt ouderwets gezellig *Pakt er een chocomelletje bij*

bromde CiNNeR om 11:25 PM (op 25-02-2005)

Nou cinner, da's geloof ik wel een beetje voorbarig. Vooralsnog geen juichende menigte op de bar.

bromde Marnix om 11:29 PM (op 25-02-2005)

*juicht menigte toe*

Aan de bar!

bromde Eduardo om 12:09 AM (op 26-02-2005)

*giet rum in cnnr's choco*

Hiep, hiep, Cnnr!

bromde Eduardo om 12:16 AM (op 26-02-2005)

U hoort het geruis van 13 brommers.
Slaapt dan niemand meer tegenwoordig ?

bromde mike c om 12:25 AM (op 26-02-2005)

Jawel, ik.

bromde mack om 12:32 AM (op 26-02-2005)

...

* Vraagt zich af waar die chocobar is en gaat weer mismoedig op zoek naar drank *

bromde Manuz om 02:31 AM (op 26-02-2005)

* kan niets vinden, hoort dat het gebrom zwaar afneemt & schuifelt richting haar bed... *

bromde Manuz om 02:35 AM (op 26-02-2005)

Hé, iedereen al naar bed?

bromde Zoute snor om 04:17 AM (op 26-02-2005)

Nee hoor, ik ben nog wakker. Hele nacht wakker geweest.

bromde Kiers om 10:13 AM (op 26-02-2005)

Ik ook. Met een uil zitten pokeren.

bromde Marnix om 10:26 AM (op 26-02-2005)

Toen ik ooit met een omgekeerde scheet de halve Noordzee in mijn aars opzoog, had ik ook een zogenaamde zeester.

*Mijmert weg*

Dat waren nog eens tijden.

Zojuist scheen de zon en was het een stralende dag. Nu is het weer grijs en grauw. Zoiets gebeurt nu net iets te vaak op momenten dat ik naar buiten wil stappen. Desondanks ga ik het toch doen.

bromde Max om 11:07 AM (op 26-02-2005)

From the Vatican Webcam.

bromde Paul om 11:56 AM (op 26-02-2005)

"Pappa, pappa? Ik wil Pippi zien!"
"Ja lieverd, straks."
"Ik wil Pippi zien op de kompuuter!"
(Milla < 4 nestelt zich lekker op schoot)
"Pappa?"
"Ja schat, even nog dit le..."
"Wat doen die meneren pap?"
"Eh..."

bromde Marnix om 01:26 PM (op 26-02-2005)

'Nou, die ene opa is een beetje ziek en hij kan niet genoeg adem krijgen... dus die andere opa's geven hem extra lucht... van uh, twee kanten...'

bromde Adriana om 02:45 PM (op 26-02-2005)

PAUS HEEFT ONRUSTIGE NACHT NA OBSTRUCTIE IN DE PISBUIS

Uitgegeven: 25 februari 2005 08:52
Laatst gewijzigd: 25 februari 2005 09:32

BICATTERVEEN - Paus Johannes Pimp heeft een onrustige nacht in het ziekenhuis in Bicatterveen doorgebracht na obstructie tijdens een zaadlozing donderdag. Er is een keel over het einde van zijn pisbuis geplaatst zodat de paus beter kan worden door-ademd. De artsen toonden zich "zeer tevreden" over de luchtcirculatie door de 84-jarige paus.

Dit heeft de Bicatterveense ziekenhuisdirekteur Gerard Lepelbal vrijdagochtend verklaard tijdens een drukbezochte persconferentie in Ziekenhuis Bicatterveen. "Het gaat goed met hem, en hij is nu weer rustig", aldus Lepelbal tegen wachtende verslaggevers.

Ook het Vaticaan sprak van een geslaagde operatie, die een half uur duurde. Eerder donderdag was de paus met bekneldheidsverschijnselen aan de testikels naar het gespecialiseerde Ziekenhuis Bicatterveen overgebracht. Het Vaticaan meldde toen een terugval. De paus had hoge koorts en moeite met ejaculeren.

bromde Kiers om 03:10 PM (op 26-02-2005)

Ik kom langs om te kijken of er v
van die types zijn

Dan bedenk ik me dat Kiers weg is

Dan denk ik he

O jee, het is geen zondag

Tot morgen dan maar

bromde dick put om 03:50 PM (op 26-02-2005)

Ik ruik putje.

bromde bewegende om 05:26 PM (op 26-02-2005)

Iemand een bordje varkenssoep?

bromde Kiers om 05:38 PM (op 26-02-2005)

Ik ga lekker bij Angelina Jolie op bezoek, zo!

bromde grtdrgdh6 om 09:19 PM (op 26-02-2005)

*Krabbelt net pas weer op van de rum* Eduardo toch, wat doet u me aan!!!

bromde CiNNeR om 12:17 AM (op 27-02-2005)

'Ober, wat doet Allah in mijn soep?'

bromde bicat om 07:23 AM (op 27-02-2005)