[vorige bral: "24/7"] [Huiswaarts] [volgende bral: "Types - De succesvolle allochtone Ondernemer"]

01/28/2005: "Gewoonterecht"

Je handen bewogen nauwelijks. Ze braken de rookkringels niet eens, die opstegen uit je genadige schoot. We zaten bij het raam en ik keek uit over de zee. Dromend van de aanraking van jouw vingers die over het toetsenbord dansten. Jij niet kijkend naar mij of naar de zee, maar naar het scherm. Miljoenen bits data stroomden op dat moment door jou heen. Door ons heen. Honderdduizenden vragen en antwoorden, ‘ík hou van jou’’s en ‘ik wil je nooit meer zien’’s data. De informatie danste door ons heen als rook en jij bevestigde de deal van je leven met een dikke joint die in je schoot in de asbak leunde. Je schoot rookte, alsof je daarbinnen een draakje aan het uitbroeden was. Ik dacht aan verse lappen vlees. Dat doe ik soms als ik het gevoel heb dat ik mijn grip op de werkelijkheid aan het verliezen ben. Er gaat niets boven verse lappen rood vlees op zo'n moment. Laat ze in gedachten op de snijplank kletsen, kijk hoe je handen vochtig worden terwijl je het spierweefsel vastklemt en er lange sneeën in maakt. Bewonder de vleesflintertjes aan je vuisten terwijl je eropin beukt om het allemaal extra mals te maken. Vlees.

Vlees van mijn vlees. Jij was mijn lief en mijn lief had in haar koude kelder, met vingerloze handschoentjes en een wollen indianenmuts op tegen de kou, software geschreven die rekening hield met emoties van de respondent. Zo simpel. Registreer het aantal aanslagen per minuut, tel de incidentie van bepaalde woorden en laat er een bepaalde formule op los. Voilà. Emotie. Daar ging je nu rijk mee worden. Jij typte en ik dacht aan Albro-totaal wasmiddel. Je was pas afgestudeerd toen we elkaar ontmoetten. Informatica. Je had er een halve studie psychologie naast gevolgd. Ik ook. Ik was filosoof en kok. Ik had een promotieplek afgewezen vanuit de overtuiging dat sls waarheid toch een panklaar maakbaar product was, ik liever eetbare producten wilde klaarmaken. Dat we elkaar ontmoet hebben in het wasmiddelenpad is niet helemaal waar, want ik had je al eens eerder gezien, op een verjaardag bij een psychologievriendje. Niet gesproken, maar ik was je niet meer vergeten. Jij mij ook niet.

Dus ik liep achter je aan. Je pakte een pak Albro-totaal wasmiddel en hoewel ik altijd huismerk gebruik, pakte ik ook zo'n pak. Je zette het pak in je wagentje en keek me pal in mijn gezicht toen ik me omdraaide, met 2,5 kg waspoeder in mijn handen. Ik keek dom, betrapt. Jij lachte je snijtandjes bloot. Je gezicht was bedekt met de meest prachtige sproeten die ik ooit gezien had en je neus was rood omdat je permanent kou leed in die dagen. Onder je indianenmuts staken je roodblonde lokken uit, je ogen waren lichtgroen en je had die bleke, bijna doorzichtige huid.

‘Hé, ben jij niet…’ zei je.
‘Ja, en jij bent…’ De rest van het verhaal laat zich raden. Dat ik je thuis aantrof, rillend onder je dekens omdat je na een dag typen nabij vriespunt niet meer warm kon worden. Dat ik je meenam naar het zwembad. Je mintgroene badpak waarin ik je lichaam voor het eerst zag terwijl je klappertandend en met kippenvel op je meisjesbenen de kleedkamers uit rende. Dat ik je beetpakte en hopla het water in gooide. Jouw lichaam dat zich ontspande in het dampende water. In mijn armen. Die winter gingen we elke dag zwemmen. Jee, ik heb van je gehouden zeg, van je lange tengere spikkelgestalte, van je dunne voeten, de middelste teen langer dan je grote, van je wijde handen met hun spinnenvingers, pianohanden. Van je brede mond met je lippen en je smalle bekken en je mooie billen en je hartverscheurend zachte huid, weet je nog? Ik kuchte en zweeg en staarde naar de zee. Jij wist het. Je typte door en er steeg rook op uit je schoot, maar jij dacht ook. Dacht boven je dansende vingers. Even dan. Aan je gedichten. Aangepaste teksten uit Nijntje over de oppervlaktespanning van mijn huid, ingesproken in mijn antwoordapparaat met een cantate op de achtergrond, terwijl ik soep voor vreemden stond te koken. Aan de boodschappen die ik op het raam van je slaapkamertje plakte terwijl je beneden zat te typen. Teksten uit de bijbel, uit Hooglied. ‘Trek mij met u mee en laten wij ons spoeden…’ Printjes verpakt in plastic zakjes. Feuerbach, ‘All men counting the stars are equal to god.’ Jij die daar '... sequal to god' van maakte, met watervaste stift op je raam. Ach, teksten van Achterberg, van Heidegger godbeterhet, uit de Koran, de Veda's... Jij mailde me obscure liefdesgedichten die je vond op het web.

Jouw woorden. Mijn woorden. Ik fluisterde tot de warme lucht boven jouw kruin er vol mee hing en jij typte onverdroten voort. Woorden. Ik plakte ze op de aanplakzuilen waar je langskwam op weg naar de supermarkt. 'Jij' op de eerste, 'Bent' op de tweede en 'Geweldig!' op het elektriciteitskastje naast de winkeldeur, in een maf lettertype, afzender moi. Ik die me afvraag waarom je in godesnaam ineens aan het breien bent geslagen. Uitgekookt thuiskomen en een enorme voor mij gebreide thuistrui op de bank vinden. Ach krak hart piep kuiken jij lief. Die trui lag nog bij me op de bank.

De dingen die we samen deden... zoals andere mensen naar de dierentuin gingen, gingen wij naar McDonald’s. Dromen raden. De dromen van meisjes van zeventien met plastic oorbellen, van de dikke zakenjongens die naar ze gluurden. De dromen van twee Indische vrouwtjes, met vissershoedjes op en regenjassen, die hamburgers in hun zonarme gezichtjes duwden alsof er een Jap achter ze stond met een horloge. Van jongens met puisten die steelse blikken naar jou wierpen en over ons smoesden. Want jongens met puisten hebben zo hun dromen. Ik zei dat ze jaloers keken. Logisch, zei jij, want ik had jou. Jij die naar ze knipoogde en onze demonstratieve tongzoen boven onze medium-coke en de lauwe Franse frietjes. Jouw cola die omviel en de servetjes die ik ging halen. Bij terugkomst ontdekte ik dat er al een Indisch vrouwtje aan het vegen was, met een cellofaanzakdoekje uit haar tasje. Dat doen de mensen voor jou.

De eindeloze potjes Triviant zonder bord die we speelden in onze kroeg, om de beurt alle zes vragen van de kaartjes oplezend en kijkend hoeveel de ander wist. Ons verbazend over hoe weinig we eigenlijk wisten over de inhoud van elkaars hoofd. Ik die stoer deed alsof ik bijna alle antwoorden die ik oplas van mijn kaartjes al wist. Jij registreerde dat feilloos en kerfde het bij op mijn stok. Bij mijn andere overtredingen. Mijn zonden. Die avond, weet je nog? Ja, dat weet je vast nog wel. Wij stonden op dat marmeren balkon en keken naar de geknipte heggen, naar het witte grind en naar de maan, jouw japon glansde in het licht van de kroonluchters achter de hoge ramen en je had Chinese eetstokjes in je haar gestoken. Ik stond in mijn pak met iets te veel punch achter mijn kiezen tegen de balustrade aan te hangen. Me afvragend of ik eroverheen moest kotsen of naar de toiletten moest lopen. Feuerbach. 'All men counting the gravel...' Jij liep naar me toe, leunde mee over mijn reling en zuchtte. Ik vroeg je vol drank waar je aan dacht.‘Aan al die Afrikaanse kinders die de ochtend niet gaan halen, terwijl ik hier sta in een geleende jurk van 500 euro.’ Ik knikte. Ik moest kotsen, maar ik sloeg liefdevol een arm om je schouders en kwam met een van mijn instant oplossingen:

‘Ach liefje, overbevolking lost zichzelf op. Laten ze in die landen ook maar kernproeven gaan houden.’ Je keek me aan. Ik wist dat ik te ver ging. Alweer. Waarom val ik toch op meisjes als jij? Ik weet toch wat voor harteloze lul ik ben? Ik ging verder.
‘Nou ja, ze willen het toch zelf? Anders hadden ze toch wel een fatsoenlijke conomie opgebouwd?’ Ik klopte je op de schouder en wankelde weg. Ik dacht dat ik het netjes binnengehouden had tot de toiletten, maar die nacht sliep ik alleen. En daarna, daarna is het nooit meer als daarvoor geworden. Onze gesprekken werden mijnenvelden. Altijd op je hoede zijn, dat je niet in je eigen stommiteiten trapt. Het allerstomste was nog wel dat ik een prima werkende detector had, namelijk mijn hart. Maar dat had ik tussen al mijn boeken gestapeld, zie je wel, Ferrara, Feuerbach, de Koran, Heidegger enzovoorts. Daar lag het nu tussen te drogen, als een bloem. Mijn remedie had gewerkt. Het sap zat me niet meer dwars. En nu was het te laat. Kwaad ging tot erger. Ons eerste jubileum. Ik kwam met een plastic chrysant aanzetten haha waarde twee euro dertig doorsnee veertig centimer lul ik had toch tenminste voor je kunnen koken? Jij had zelfgemaakte warme appeltaart en dat voetbalplaatje waar ik al jaren naar op zoek was. Om mijn figuur te redden begon ik ruzie te maken. Over je overgevoeligheid, je mooiste en ook je lelijkste punt. De taart eindigde in de vloerbedekking.

De volgende dag al kwam ik met een nieuwe pc aandragen, die me mijn halve maandsalaris had gekost. Oh kijk, een pr, zei je. Je had nog gelijk ook. Wel jammer was dat, want onze seks, die als het goed ging tranentrekkend mooi en fijn en hard en zacht en krassen en zuigzoenen en tranen en bijna buiten westen raken en nou ja je weet wel hoe het is was, beste wat ik ooit beleefd heb, dat dus begon langzaam te verstarren en onze zachte huid verhoornde. Als we door het eelt heen braken, bloedde het. We bleven proberen, maar op een morgen kwam jij de douche uit en zag ik dat je opgegeven had. Het was alsof er een stuk van je weggevlogen was. En vier dagen daarna vlogen we hiernaartoe, naar Barcelona. En daar zaten we nu. Je zette de rokende asbak op tafel, je stond op en zette de laptop uit. Nu was je rijk. En ik was kok. En mislukte filosoof, met een gemankeerd hart. Je hand ging door mijn haar. Heel even. Je streek je grijze jurkje glad.

‘Ik ga even sigaretten halen.’ Zei je. Ik knikte. Je wierp me een kushandje toe. Ik sloot mijn ogen en kuste de lucht. De deur viel in het slot. Ik staarde naar de zee. Je tassen stonden gepakt beneden, wist ik. De pr mocht ik houden. Je hakken weerklonken op de houten trappen. Mijn hand ging naar de asbak. De joint was al uit.

Reedsch...52 toevoegingen...

Mooi. Heb ik even de tijd om een vrachtwagen vol Chinezen door te sluizen.

bromde Marnix om 11:19 AM (op 28-01-2005)

'De dromen van twee Indische vrouwtjes, met vissershoedjes op en regenjassen, die hamburgers in hun zonarme gezichtjes duwden alsof er een Jap achter ze stond met een horloge.'

Hartverscheurende gekke grtspaEzxdklRIN34 die mijn dag weer maakt waardoor ik extra veel zin krijg extra hard te drinken vanavond.

bromde Kiers om 11:28 AM (op 28-01-2005)

Wow die hakt er weer hard en genadeloos in...

bromde Marco om 11:43 AM (op 28-01-2005)

Oempff... wat mooi.

bromde Peter om 12:35 PM (op 28-01-2005)

Ik ben geraakt door de passage over de Mc Donalds. Lauwe friet. Inderdaad.

bromde Lennard om 12:51 PM (op 28-01-2005)

Het verlangen naar de vrijdag begint zich steeds minder alleen te richten op de bevrijding van het weekend.
De korte vakantie in mijn hoofd die zich in een nieuwe Grtri4b8gs afspeelt is het wachten al waard.

En een tosti met veel te veel kaas.

* schraapt restjes gestolde kaas van schoen *

bromde Hoof om 01:32 PM (op 28-01-2005)

Ik doe ook heus wel eens aan maatschappelijke discussie hoor:

http://rianremie.web-log.nl/

Over de salarissen van ambtenaren bijvoorbeeld.

* knipt teennagels EXTREEM kort *

bromde Hoof om 02:09 PM (op 28-01-2005)

* knipt teennagels ook EXTREEM kort, schiet uit...* o kijk, het groeit al weer aan.

bromde grtstdh5yhdj om 02:42 PM (op 28-01-2005)

de wereld van de teen. mysterium tremendum et fascinans...

bromde grtshsy545t om 02:50 PM (op 28-01-2005)

Het zal allemaal wel. Maar wat een schrijflust beste ggasgfoehuerlh! Daar mag je ook weleens voor onder je ballen worden gekieteld.

bromde Sibyl om 02:59 PM (op 28-01-2005)

Grrrits jongen, hoe mooi weer. Dank, nee, veel dank.

Afgetrapt en moe kwam ik thuis. Staat er een grote ketel met daarin een steen op het gas.
Een briefje erbij: "Als ie gaar is kom ik terug".
Of ze nu die steen bedoelde of mij, ik ben er nooit achter gekomen.
Sadness in my eyes.

bromde Arnaud om 03:18 PM (op 28-01-2005)

Ik heb nog zoveel te doen! Gelukkig maar! Alleen stil zitten is ook niet alles!! Zometeen naar Utrecht om te shoppen met Thea en misschien (hopelijk) s'avonds stappen. Zondag lekker uitslapen en s'avonds uiteten bij de mexicaan en om 20.15 dansvoorstelling!

Héél lang geleden was de zondag de meest natuurlijke lummeldag die u zich kan voorstellen. Maar eigenlijk ben ik wel blij dat dat niet meer zo is. Ik ben een gezellige, spontane meid waarmee je hartstikke kan lachen. Ik heb het gevoel bergen verzet te hebben. Maar wel lekker in alle rust, muziekie op de achtergrond, niet onderbroken worden door wat of wie dan ook. Behalve dan nu door de twee poezen die op ongeëvenaarde wijze duidelijk maken dat het nu toch écht tijd is voor het vullen van de voederbakjes. OK dan. En dan lummelen.

Hallooo!! Even persoonlijk voorstellen met mijn eigen; ik ben dus geboren in 1953 in Terheijden als Rian Verweijmeren. Zal ik dan maar gelijks met de open deur in huis vallen en zeggen dat ik rood haar heb, of hadden jullie dat al gezien. En dat of ik van middelbare leeftijd ben, dat je hartstikke met mij kan lachen? Nou goed! Daar gaan we, ik ben dus raadslid in Breda sinds 1998 en ik heb een persoonlijke weblog voor mijzelf. Niet gelijk gaan lachen hoor want in de hongerwinter waar ik dus uit kom hebben we niet zo goed leren lezen en schrijven dus ik ben ook nog een beetje lysdectisch. Ik woon dus samen met echtgenoot Piet, hond Raisa en kat Willis in een appartement in de binnenstad van Breda. Moeder van Rolf dus, dat is mijn zoon, (die in Engeland woont) en schoonmoeder van Sarah dus. Ik hou van flauwekul, gitzwarte, morbide humor en ben helemaal te gek geil van dat Bicat.net. Ow ja en ik rook nog steeds. Geen pretsigaretten waar mijn hoof van open gaat maar gewoon verduisterende tabak waar me longen van dicht klappen. Jottum! Mijn stemming vandaag: kwaad.

bromde Kiers om 03:29 PM (op 28-01-2005)

Tijd voor bier.
Mack trakteert. Hij heeft nog wat over van zijn bruiloft gisteren. Hoop ik.

bromde Lennard om 04:01 PM (op 28-01-2005)

Ik zit aan de Amstel.
En ik hoef er niet voor naar Amsterdam.

bromde Hoof om 04:24 PM (op 28-01-2005)

En ik zit bij de dam. Maar het hek is er niet van.

Hier, tast toe:



Ik drink even niet.

bromde Marnix om 04:30 PM (op 28-01-2005)

Morgen een bruiloft. Hiep hoi. Als maandag mijn kop niet meer op mijn romp zit, dan kan dat kloppen.

bromde Kiers om 04:39 PM (op 28-01-2005)

Ik zit vanmiddag vloekend en tierend (lees in mijn geval 'licht ontstemd zuchtend') te proberen een iMac uit 1998 aan de gang te krijgen, zodat die zou kunnen worden gebruikt op www.spelletjes.nl

Nou. Ik heb dus nu een tweedehands uit 2002 besteld.

Degene die bedacht heeft dat het wel leuk zou zijn als Tom een eigen computer op z'n kamer had, die moeten ze met een ruw stuk hout eens even helemaal eh.... O. Fuk.

Ik verzin nóg eens wat...

bromde Hoof om 05:47 PM (op 28-01-2005)

Ik zit nu aan de Heineken. Ik heb geen idee waar dat ligt.

bromde Lennard om 06:02 PM (op 28-01-2005)

Dankjewel Gerrits.

bromde Adriana om 06:41 PM (op 28-01-2005)

Waarschijnlijk aan het feit dat het bij de C-1000 geen fratsen in de aanbieding is?

Vanavond vieren we een klein feestje waarvoor we een aantal kratjes Heineken en Grollo's hebben ingeslagen. Als er wat overblijft trakteer ik.

*blijft een centenneuker*

Bedankt nog voor de Bicatinzamelingsactie voor mijn trouwerij. Mijn vrouw en ik zullen er wat leuke accessoires van kopen.

bromde mack om 06:42 PM (op 28-01-2005)

bromde grtsdhrys64ry om 07:06 PM (op 28-01-2005)

Hinneken voor het brabovolk, Grolsch voor de echte mensen.

bromde Lennard om 07:28 PM (op 28-01-2005)

Er komen inderdaad twee brabo's. Ik heb ze liever niet over de vloer, voordat je het weet gaat het de hele avond over carnaval, maar Alaaf!

bromde mack om 07:38 PM (op 28-01-2005)

Toppie joppie!

bromde Inge om 09:01 PM (op 28-01-2005)

Nú in de schappen van uw lokale kietel zaak. Ballen. Voor grrjrhklartklatht. Ik had hem net nog niet gelezen. Dus dat is dan compliment twee. *vink*

bromde Sibyl om 09:03 PM (op 28-01-2005)

Appeltje eitje.

bromde Die lul in die auto om 09:36 PM (op 28-01-2005)

geheel en al ontroerd door de fijngevoelige daghap

en dan nu dít weer...
weerbarstige tenen en
appeltjes & eitjes

jammer toch wel
eigenlijk
enzo

bromde willemien om 11:24 PM (op 28-01-2005)

Pardon!

bromde Eduardo om 12:29 AM (op 29-01-2005)

..als een gladde ganzenlever met briochebrood verlang ik nu naar een langdurig bed met mijn warme schatje die als een foetus in mijn lepel kruipt. En dan diagonaal verspreid over het bed met een streepje kwijl over de mond en de hand aan de zak wakker worden. Een licht erecteerd verhaal omdat de droom niet helemáál alleen maar over haar ging, ja Jezus ik lag toch te dromen en jij bent niet de eerste. Dat weet je toch. Ja, maar schatje, ik hou toch van je...?..!

bromde Kiers om 02:17 AM (op 29-01-2005)

Gratiz fotoprogramma van ome Google: Picasa 2.

bromde Bicat's fietscorrector om 09:22 AM (op 29-01-2005)

Zo. Een fris begin van een onvoorspelbare dag. Zo heb ik het graag.

Ah, kijk aan. Er zijn nog cactusrolletjes over!

bromde Marnix om 10:20 AM (op 29-01-2005)

Zo, nu even een nieuwe ringtone op mijn toestel zetten.

bromde de abortusdokter om 10:31 AM (op 29-01-2005)

Meanwhile in the living room...

bromde Vincent Nemo om 12:21 PM (op 29-01-2005)

Aan Rika

Slechts eenmaal heb ik u gezien. Gij waart
Gezeten in een sneltrein, die den trein,
Waar ik mee reed, passeerde in volle vaart.
De kennismaking kon niet korter zijn.

En toch, zij duurde lang genoeg, om mij
Het eindloos levenspad met fletsen lach
Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij
Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag.

Waarom ook hebt gij van dat blonde haar,
Daar de englen aan te kennen zijn En dan,
Waarom blauwe ogen, wonderdiep en
klaar?
Gij wist toch, dat ik daar niet tegen kan!

En waarom mij dan zo voorbijgesneld,
En niet, als 't weerlicht, 't rijtuig opgerukt,
En om mijn hals uw armen astgekneld,
En op mijn mond uw lippen vastgedrukt?

Gij vreesdet mooglijk voor een spoorwegramp?
Maar Rika, wat kon zaalger voor mij zijn,
Dan, onder hels geratel en gestamp,
Met u verplet te worden door een trein?

bromde Piet Paaltjes om 12:37 PM (op 29-01-2005)

Zoals die Grrrits schrijft, schrijven er toch weinig, is het niet?

bromde bicat om 12:50 PM (op 29-01-2005)

Alleen Grstwqeoerrsadst zelf, als u het mij vraagt.

bromde Marnix om 12:51 PM (op 29-01-2005)

Het wordt een druiperige zomer, meneer. Als straks dat Grwopejrstboek uitkomt lig ik voor de winkel. De betere winkel.

bromde bicat om 12:58 PM (op 29-01-2005)

Er ligt iets op het puntje van mijn tong maar ik kom er maar niet op.

bromde Kiers om 01:14 PM (op 29-01-2005)

Ah, u wilde zeggen dat er een rustige bicat.net-week op komst is?

bromde bicat om 01:16 PM (op 29-01-2005)

Dat zal het zijn. Ik wil het wel zeggen maar durf het niet. Ik kan het wel zeggen maar ik doe het niet. Ik wil niet dat het zo is maar ik voel het wel zo. Ik zit er erg mee.

bromde Kiers om 01:42 PM (op 29-01-2005)

Meanwhile, in the kitchen...



...Lory is checking Herbert's double breasted chef coat, white, 7.5 oz 65% polyester, 35% combed cotton twill.

bromde de chefkok om 01:45 PM (op 29-01-2005)

Wat nu .. een tranentrekker, wat een treurig verhaal. De Bouquetreeks overtroffen. Het ronken verstomt, geluk blijft immers verborgen en duister, waartoe dienen anders geheimen, een spiegel van water is ingepakt in een verticaal bloemstuk met een paarsrozerimpelrand. Een stinkende grot uitgebeend in vulkanisch gesteente bevolkt door stilstaande ziektekiemen in een geurwolk van zwoele lelies en dode vissenlijken. Hier helpt alleen een drakenadem en een zware bronzen lans tegen. Attaque !

bromde nove om 02:20 PM (op 29-01-2005)

Where were you when we were getting high?




Happy 19th anniversary! Challenger 1986. duurste crematie ooit.

bromde grtsgbrd om 02:28 PM (op 29-01-2005)

god zeg. nou, voor alle teleurgestelden dan:

"...hij bond haar vast, plakte haar ogen open met pleisters en trok het gezicht van de schedel van haar kind met zijn tanden. hij zette het kind, in de kinderstoel tegenover haar. het leek te lachen, met zijn blootliggende melktandjes in het kaalgevreten schedeltje. het was in shock en bloedde snel leeg. De mooie blauwe oogjes stak hij lek met kaasfondueprikkers. Hij trok haar mond open en kotste de mondholte vol met vlees en huid. Daarn plakte hij haar mond dicht. voor hij vertrok schudde hij het muziekknuffelschaapje nog eens flink heen en weer..."

...pfff. watjes.

bromde grtsdfget45 om 02:58 PM (op 29-01-2005)

Ik zou schrijven: "Voor hij vertrok schudde hij het muziekknuffelschaapje nog eens duchtig door elkaar..."

bromde Vincent Nemo om 05:08 PM (op 29-01-2005)

Ik ga dit heerlijk copy/pasten vannacht als ik kledderlam uit de kroeg kom op 932 weblogs van onschuldige schaapjes die denken dat de wereld een fijne plaats is.

*vijlt hoektanden*

bromde Kiers om 05:52 PM (op 29-01-2005)

copypeesten, heerlijk man.

Wij benn'n de boertjes van het platteland
We houden van 't leven, een biertje in de hand
en als t werk gedaan is op de boerderij
goan we s avonds noar de kroeg want dan ben n we weer vrij

Refrein

Ja dat is mooi mooi mooi man,
't leven dat is een groot feest.
mooi mooi mooi man,
zoepen als een grote en een tekeer goan als een beest.

We trekken aan de belle, onze tong die is als leer.
we drinken dan een pilsje en proaten wat over 't weer.
we nemen nog die leste en dan goan we snel noar huus.
en bent zoals gewoonlijk tegen melkenstied weer thuus.

Refrein

's Morgens word ik wakker, en denk schiet mij maar lek.
Pien in de harses en een dreuge bek.
Stap ik op de trekker en scheur wat heen en weer.
heur ik op de radio dat zelfde deuntje weer.

Refrein

Hooien melken gieren, dat doen wij met veel lol.
maar Braks met al zien quota's die maakt 't echt te dol.
natuur en 't milieu dat gaat ons aan 't hart.
Dus drinken wij alleen maar 't zuiver gersten nat.

Refrein 2x

bromde Vincent Nemo om 07:20 PM (op 29-01-2005)

Is het een regenboog
Is het "ween winternacht"
Is het een schapenvacht

Nee

Nee

Het is super depro

Ja, ja, hij slikt soloft bij het leven
Ja, ja, zijn ogen verliezen steeds hun vocht
Ja, ja, hij gromt en grauwt

Zijn palet bevat slechts zwart (geen wit)

bromde deprosof om 09:02 PM (op 29-01-2005)

Soloft. Is dat een inferieure via internet verkrijgbare versie van Zoloft?

Let op de grapefruit!

bromde Marnix om 09:14 PM (op 29-01-2005)

goddomme bloodyhell! wat een prachtig geschreven stukje leven!

bromde eef om 10:03 PM (op 29-01-2005)

Zal ik er nog een blok uranium op gooien?

bromde otto om 12:22 AM (op 30-01-2005)

Och, Grrrits. Gloeiende gloeiende zeg.

bromde Raad om 04:41 PM (op 31-01-2005)