[vorige bral: "Zeurpijn"] [Huiswaarts] [volgende bral: "Ontdekking van het realisme"]
07/12/2004: "Ouderavond"
In een klein aantal jaren waren we meerdere keren verhuisd van een land naar een ander en onze dochter kon daar niet goed tegen. Haar toenemende dwarsheid verontrustte zowel Ieneke als mij zodanig dat we besloten voorlopig een aantal jaren hier te blijven al kon dat vanzelfsprekend voor mijn carričre negatieve gevolgen hebben. Onze dochter had de 15 jarige leeftijd bereikt en zowel Ieneke als ik waren teleurgesteld in onze hoge verwachtingen die we van haar gehad hadden. Ze was halsstarrig, emotioneel en niet in staat een rationeel gesprek met haar ouders te voeren.
Ieneke was een onberispelijke echtgenote gebleken maar onze dochter was stug en in haar ogen vonkte een weliswaar milde vorm van rebellie. Om verdere onrust te voorkomen, besloten Ieneke en ik haar een wat langere tijd te gunnen om te wennen aan de nieuwe taal, een nieuwe vriendenkring, een nieuwe omgeving zonder de dreiging van wederom een nabije verhuizing. Mijn dochter is van een verwende generatie en voorlopig besloten wij hieraan toe te geven. Ik had beter moeten weten.
We waren vlak voor het begin van een nieuw schoolseizoen hier komen wonen en dit droeg, meen ik, bij aan de snelheid waarmee onze dochter zich aanpaste aan de nieuwe omgeving. Overdag waren vanzelfsprekend noch Ieneke noch ikzelf thuis, maar ‘s avonds konden wij in alle rust onze werkzaamheden bespreken zonder gestoord te worden door de klachten van onze dochter, zoals voorheen vaak het geval was. Na een kleine anderhalve maand kwam er een tijdelijke terugval van nukkigheid en vijandelijkheden maar langer dan twee weken duurde dit niet. Ze bekeek ons sindsdien evenmin met een open blik maar zolang ze niet vijandig was, waren Ieneke en ik gelukkig en ook onze dochter leek gelukkig te zijn, vooral met haar school. Noch Ieneke noch ik hadden de tijd zich teveel met het kinderlijke gevoelsleven van ons kind bezig te houden. We hadden het druk. Ieneke met de praktijk en ik op de universiteit, Ieneke met de Christelijke inzamelavonden en ik als ouderling, Ieneke bij de literatuurclub en ik met de studentenbegeleiding, Ieneke bij Amnesty International en ik bij een dierenbeschermingsvereniging die in dit land nog in de kinderschoenen stond. Daarnaast hadden Ieneke en ik natuurlijk ook tijd nodig voor elkaar; eens in de maand hadden we een vrije avond samen waarin we onze liefde voor elkaar deelden op een stille ingetogen manier die zo mooi bij de weinigeisende liefde van Ieneke en mijn onbestemde vrees voor al te veel gekkigheid paste. Ieneke met haar netjes gekapte bruine haar, haar bescheiden kleding, zelden make-up en het kleine zuchtje dat ze in het donker losliet bij het vrijen als teken dat het niet te lang moest duren. Voor vrouwen is de geslachtelijke gemeenschap natuurlijk altijd een opoffering die Ieneke echter nooit met meer klachten dan dat ene zuchtje onderging.
Het was pas aan het eind van het schooljaar, eind mei, dat Ieneke en ik de tijd vonden voor een van de vele ouderavonden die er dat jaar gehouden waren. We zouden die avond praten met de schooldirecteur en een leraar of lerares Engels (of was het Frans?). Op het laatste moment kwam er echter een paniekbericht van een van mijn promotiestudenten terwijl grappig genoeg ook Ieneke juist op die avond een belangrijk artikel moest schrijven voor een op handen zijnd congres. We wilden de ouderavond dus afzeggen maar helaas hadden we onze dochter opnieuw overschat. Ze maakte vreselijke stennis waarbij ze ons verwijten naar het hoofd smeet die Ieneke zeer onstelden. Voornamelijk om Ieneke te ontzien besloot ik - in strijd met mijn opvoedkundige principes - deze maal toe te geven aan de emotionele chantage van onze dochter en toch naar de ouderavond te gaan. We zouden het kort houden, zo nam ik me voor.
Tijdens de rit naar school spraken we niet. Ieneke reed omdat ze beter rijdt dan ik, en concentreerde zich op de weg. Ik bekeek haar van opzij. Het rustige profiel en de keurige combinatie van een donkerblauwe blouse, een bruin gebreid vestje, een lange bruine rok en nette schoenen. Ik voelde me veilig met de vrouw die ik had uitgekozen. Ze parkeerde de auto keurig op de parkeerplaats en we liepen netjes het schoolgebouw in waar we begroet werden door een lange, slanke man met ietwat lang blond haar, een wat te gebruind gezicht en een paar groen-blauwe ogen die me op onverklaarbaar wijze nogal brutaal voorkwamen. Maar het was vooral zijn... gulzige mond (beter nog: zijn grage mond, maar kan je dat zo zeggen?) die me niet aanstond. Hij was echter in een keurig zwart pak gekleed en begeleidde ons netjes naar zijn werkkamer. Daar maakten we kennis met een vrouw. Het was waarschijnlijk de lerares Engels (of was het Frans?) en ze droeg een rode jurk die wat te kort en te diep uitgesneden was en nogal onfatsoenlijke rode schoentjes met halfhoge hakken. Ik zag dat Ieneke er net zo min over te spreken was. Het is waarschijnlijk niet makkelijk geschikte leerkrachten te vinden, ook in dit land. We gingen zitten, en ik zag met voldoening hoe Ieneke keurig haar rok glad streek alvorens plaats te nemen.
“Ja”, zei de man en vervolgens was er een stilte die me niet zo heel prettig voorkwam. Juist toen ik iets wilde zeggen, voegde de man er aan toe: “U bent hier voor de eerste keer”. Ik was blij met die opmerking want ik vertel graag over de vele bezigheden van Ieneke en mijzelf, zowel in ons werk als in ons sociale leven, maar opnieuw viel de blonde man mij met een rustige maar desondanks niet te negeren stem in de rede: “Uw dochter is hier gelukkig.” Ik knikte. Ik vroeg me af of we al mochten gaan.
“We wilden haar daarom maar hier houden”, voegde hij er aan toe. De vrouw giechelde en ik voelde me eerder onbehaaglijk dan geschoffeerd. “Wat, wat?”, zei ik tamelijk onsamenhangend. Ik keek om naar Ieneke maar die keek sprakeloos naar de blonde man. “Maar...”, en plotseling wist ik niet meer hoe onze dochter heette en aarzelde. “ Nee hoor, ik maakte maar een grapje”, de man en weer de vrouw, de vreemde giechel. “Ja”, herhaalde de man en hij stond op en ging voor een smetteloos zwart schoolbord staan, “uw dochter is hier erg gelukkig en daar zijn we allemaal blij om.”
“Wij ook”, dacht ik maar ik zei niets en Ieneke keek sprakeloos naar het rustige gebruinde gezicht. “Elske?” zei de man met een andere stem, een warme en gebiedende stem voor mensen die hij goed kende in plaats van de afstandelijke stem voor ons.
“Lars...” zei de vrouw in de rode jurk (maar waarom zo antwoorden?) en ze, Elske, stond op. De vrouw, de lerares Engels (of was het Frans?), Elske was een lange, struise, donkerblonde vrouw zonder schaamte voor haar vormen. Ze nam een stap naar voren en draaide een kwartslag zodat ze en-profile stond, bij de zijkant van het bureau. De blonde man, Lars tikte hard met zijn knokkels op het schoolbord en twee leerlingen kwamen binnen, een jongen en een meisje met de leeftijd van onze dochter. Beiden droegen hun schooluniform: hij en zij een blauwe sweater en zij had al een beetje, hij een grijze broek, zij een grijze rok en blauwe kousen. De lerares Engels (of was het Frans?), Elske, zette haar stevige slanke benen enkele passen naar achteren en boog voorover met een hand steunend op het tafelblad, haar blonde haar hing half voor haar ogen, en de andere hand hief de zoom van de rode jurk omhoog tot voorbij haar heupen en toonde een paar ronde blote gebruinde billen. De kinderen deden een pas naar voren, het meisje had al een beetje, en om de beurt sloegen ze met een vlakke hand op de volle bips.
Ik piepte en deed mijn ogen dicht. In het donker hoorde ik de handen kletsen en dacht ik aan de billen van Elske en de billen van en dan aan Ieneke, Ieneke van het zuchtje in het donker. “Ieneke help!”, dacht ik. In het donker hoorde ik de blonde man zeggen: “Wilt u ook eens?” Ik opende mijn ogen en Ieneke stond met een afwezige blik naast de lerares Engels (of was het Frans?), Elske met de kuiltjes in haar appeltjeswangen als ze glimlacht van plezier en Ieneke hief haar eigen rok omhoog tot aan het onderrandje van haar nette grote grijze onderbroek en ik vond mijn stem terug en keek naar Ieneke, Ieneke van het zuchtje in het donker, en ik zei verontwaardigd: “Ieneke!”.
Nu zou het allemaal goed aflopen. De vijf gezichten draaiden op mijn uitroep allemaal naar mij toe, alsof ze me tot dan toe vergeten waren. De lerares Engels (of was het Frans?) richtte zich op, Elske Fiederelske met de zoom van haar jurk half over haar ronde billen en Ieneke keek me aan alsof ze me niet kende en ze had haar vestje uitgedaan zag ik, en de twee leerlingen, het meisje had al een beetje, liepen op me toe en pakten me elk bij een hand en begeleidden me naar het bureau waar ik voorovergebogen wachtte op hun vingers die aan mijn broekriem friemelden. “Mag ik als eerste slaan?” zei Ieneke.
Reedsch...56 toevoegingen, reedsch
Vuigh!
bromde Marnix om 01:30 PM (op 12-07-2004)
Echt wel!
bromde Eduardo om 02:12 PM (op 12-07-2004)
Zeker!
bromde Lennard om 02:23 PM (op 12-07-2004)
Ja!
bromde Michiel om 02:24 PM (op 12-07-2004)
N-n-nou!
bromde Paul om 02:28 PM (op 12-07-2004)
Kijk, dat bedoel ik nou. Hier komen we voorlopig de dag mee door. Zo kan die wel weer even.... Maxtil, prima. Misschien een overbodige vraag Maxtil, maar je hebt je pilletjes vandaag al ingenomen?
bromde Arnaud om 02:30 PM (op 12-07-2004)
Geil!
*ruk ruk*
supergeil
bromde Kiers om 02:35 PM (op 12-07-2004)
Arnaud, dat pilletje neem ik meestal pas een uurtje van tevoren voor het beste resultaat. Eh... ik bedoel... zei ik iets? Nee toch?
*neemt een aspirientje*
bromde matxil om 02:45 PM (op 12-07-2004)
Al vijf on-topics, matxil, da's een record, jongen.
bromde P. om 02:47 PM (op 12-07-2004)
(Tel kwijt!)
bromde P. om 02:48 PM (op 12-07-2004)
BICATTERVEEN - In Drente lijkt de politie weer meer jacht te maken op onzedelijk geklede vrouwen. Politiemannen en -vrouwen (in boerenkiel) doen invallen in winkelcentra in onder andere Bicatterveen en Almelo. Volgens ooggetuigen hebben zij zondag tientallen jonge vrouwen opgepakt die niet volgens de Drentse voorschriften waren gekleed.
Ook heeft de politie kledingstukken uit boetieks en winkels in beslag genomen omdat die te doorschijnend of te strak waren. Een man zei dat hij zijn nicht mocht ophalen bij het politiebureau, op voorwaarde dat ze les zou nemen in Drentse normen en waarden.
In de afgelopen weken zijn meer van dergelijke invallen gemeld. Ook bezoekt de politie steeds vaker feesten waar mogelijk Grolsch wordt geschonken of waar jongens en meisjes met elkaar dansen.
bromde NOU.nl om 03:08 PM (op 12-07-2004)
Vroeger bracht ik een, met mijn gebreide trui van Oma opgepoetst, rood appeltje mee voor de juffrouw in de fraaie rode jurk. Maar ja, dat was vroeger...
bromde Pompelmoezig om 05:39 PM (op 12-07-2004)
Maandag draadjesvleesdag met druilerige grijze wolken. Gelukkig wordt het alweer vroeger donker en kan ik eerder aan de drank.
bromde Kiers om 06:25 PM (op 12-07-2004)
Gelukkig vrijdag weer visdag.
bromde Sandy om 06:49 PM (op 12-07-2004)
M\54\Almelo zoekt partner om instrumenten te ijken. Foto van instrument is foto+antwoord van mijn instrument terug.
PS. Pakistanen zijn bij voorbaat uitgesloten van deelname. (Omdat ze vaak vieze handen hebben als ze aanschuiven aan de grote eettafel.)
bromde Dreknek om 06:56 PM (op 12-07-2004)
Beste Sandy,
alles goed? Er zit iets raars tussen uw benen. Doet het pijn?
groet,
Marnix
bromde Marnix om 07:27 PM (op 12-07-2004)
Uitkijken Marnix, die foto is niet deze zomer genomen aan dat mooie weer te zien. Die vis is zeker een jaar oud en licht waarschijnlijk groen op in het donker.
Paul! Snel een email! Geef haar van katoen.
bromde Kiers om 08:33 PM (op 12-07-2004)
Ik ben ook nat! En Sandy!!
bromde Sandynix om 09:16 PM (op 12-07-2004)
En lelijk.
bromde Lennard om 09:37 PM (op 12-07-2004)
----- Original Message ----- From: Paul ter Beek <paulterbeek@home.nl> To: wetsandy@chello.nl Sent: Monday, July 12, 2004 11:12 PM Subject: S-s-sandy!
Hallo Sandy!
Je geniet inmiddels landelijke bekendheid door de publicatie van je blootfoto's op een website met wel 1500 bezoekers per dag! Wij genieten op onze beurt heel erg van je smakelijke kutje. Vraagje. Houd je dat truitje aan omdat je een beetje preuts bent of omdat je geen tieten hebt? Toch zie je er wel gezellig uit, hoor!
Nou, veel groetjes van ons allemaal, maar vooral natuurlijk van
Paul
bromde P. om 11:31 PM (op 12-07-2004)
Eh Eh, soms heeft u ook uw schitterende momenten Paul.
*HUG*
bromde Dreknek om 11:45 PM (op 12-07-2004)
Ja man.
*duwt stinkend dood paard uit de trein*
bromde Marnix om 12:15 AM (op 13-07-2004)
hehehe, die Paul!
bromde goodie2shoes om 12:18 AM (op 13-07-2004)
'Mabel valt VS aan'. You go, girl!
bromde Paul om 08:14 AM (op 13-07-2004)
Nou ken ik die Wisse Smit een beetje uit de privesferen en ik moet u zeggen dat wat ze nu weer zegt volledig ten gunste komt van haar eigen curriculum vitae en weinig te maken heeft met zielige kindjes in Afrika.
bromde Kiers om 10:58 AM (op 13-07-2004)
Zeer gewaardeerde dierenvrienden,
In 1981 voedden wij onze eerste geleidepaard voor blinden op. Drie jaar lang hebben wij kosteloos geleidepaarden geleverd om aan te tonen dat wij alle kennis hadden om uitstekende paarden op te leiden. Sindsdien zijn wij officieel erkend door het Ministerie van Landbouw en we hebben al vele jaren bewezen zonder lange wachttijden gezonde en graag werkende raspaarden af te leveren. De Martin Gaus Geleidepaardenschool in Bicatstad wordt op geen enkele manier gesubsidieerd.
bromde Martin Gauss om 11:33 AM (op 13-07-2004)
privesferen?
bromde goodie2shoes om 12:28 PM (op 13-07-2004)
Ik wil niet oplettend overkomen maar de penis van die meneer ziet er een beetje eigenaardig uit.
bromde bewegende om 01:50 PM (op 13-07-2004)
Nee, die van dat paard ziet er normaal uit, zullen we zeggen! Een stuk waterslang, de prijssticker van het tuincentrum zit er nog op.
bromde Paul om 02:03 PM (op 13-07-2004)
Hebben jullie het droeve nieuws al vernomen? Pas begin 2005 zal Marnix genezen zijn! Daarom zend ik hem hierbij ter troosting een stukje Muzikale Fruitmand. Beterschap!
bromde P. om 02:45 PM (op 13-07-2004)
* kijkt een voorbij waaiende struik na tot deze achter de stoffige horizon verdwenen is *
bromde bewegende om 03:17 PM (op 13-07-2004)
Da's een fraai stukje fruitmand, Paul. Bedankt.
Het omkeren van de gemarineerde os zal ik inderdaad moeten uitbesteden. Maar ik kan vrij goed commanderen.
*tilt kreunend een Eurocent op*
bromde Marnix om 04:54 PM (op 13-07-2004)
Dat is een tumbleweed, bewegende. Tuimelgras mag van mij ook, als u erg veel waarde aan de Nederlandse taal hecht. Voorbij waaiende struik, mag trouwens ook. Wat loop ik weer te zeiken. Maar nu we toch in deze sferen zitten, wil ik u de volgende zinnen (uit Weens Buenos Tardes Amigo afkomstig) niet onthouden:
I looked at every fiesta For you I wanted to greed Maybe, I'd sell you a chicken With poison interlaced with the meat
bromde Max om 04:55 PM (op 13-07-2004)
Ik ga zometeen Beppie Kraft interviewen. Op persoonlijke titel en per telefoon. Met een cassetterecorder ernaast zet ik haar op de speaker. Ongelooflijk he? Helemaal naar Limburg bellen en het klinkt zo dicht bij.
bromde Kiers om 05:13 PM (op 13-07-2004)
Is er een tolk bij?
bromde Marnix om 05:20 PM (op 13-07-2004)
Beppie Kraft, daar had ik tot voor 25 seconden geleden niet van gehoord, noch over gelezen.
bromde Max om 05:30 PM (op 13-07-2004)
Beppie Kraft, de Koningin van het Limburgse Lied.
Tijdens het Preuvenemint op het Vrijthof de hele dag lopen eten en voornamelijk drinken in de volle zomerzon, Champagne hier, oester daar en veel, heel veel andere dingen. 's Avonds Beppie Kraft op het podium en zien dat het hele plein meezingt en tot in de hele kleine uren daarna op stap. Maastricht heeft een plaatsje in mijn hart.
...en dan nu inhaken en in vol Mestreechs meebleren:
Op zoek naar wat geluk kwam ik je tegen Ik trof je aan de bar, jij was verlegen 'k Was al gauw op je verliefd, dat wil ik weten Ik zei snel tegen jou: kom maar bij mij
refr.: De nacht is nog zo lang, kom in mijn armen Dat ik jou eens verwen en kan verwarmen Als ik jou zie dan voel ik mij in de hemel Vannacht wil ik met jou gelukkig zijn
In jou vond ik de vrouw voor heel m'n leven Die ik met heel m'n hart liefde kan geven Ik was zo blij dat ik je zag, ik had je nodig Je weet dat ik niet meer zonder jou kan
bromde Kiers om 06:02 PM (op 13-07-2004)
Beppie is een pot?
Leuk. Een dikke lesbische dialectzangeres. Da's weer eens wat anders dan Sugar Lee Hooper, Marianne Weber of Melissa Etheridge.
bromde Marnix om 06:50 PM (op 13-07-2004)
Mooi woord: tumbleweed. Zo ken ik ook de vertaling: buitelkruid. dus
bromde goodie2shoes om 06:55 PM (op 13-07-2004)
Kijk eens wat ik in de archiefkelder tegenkom?
bromde bicat om 08:40 PM (op 13-07-2004)
Nou, als ik u niet ontrief!
bromde Marnix om 09:01 PM (op 13-07-2004)
Nou, lekker baron! Doe mij er maar een. Of twee.
bromde Onkel Jiepie om 09:04 PM (op 13-07-2004)
Kwou dat ik nog mocht drinken...
*staart gebiologeerd naar de animatie*
bromde Paul om 10:09 PM (op 13-07-2004)
Eh...
bromde Marnix om 11:25 PM (op 13-07-2004)
Dus.
bromde Marnix om 11:26 PM (op 13-07-2004)
Holy Jozef!
Wat een mooie handgreep.
bromde bicat om 11:57 PM (op 13-07-2004)
Goh.
bromde Paul om 12:15 AM (op 14-07-2004)
Nou Paul. Dat zijn stevige kwaliteiten die daar van mijn scherm afspatten.
Vruchtensappie?
bromde bicat om 12:25 AM (op 14-07-2004)
Als ik eerlijk ben, kies ik tóch voor het Onbeperkt Spareribs Bacchanaal. Met forse stukken alcohol.
Als dat mag.
bromde Marnix om 12:41 AM (op 14-07-2004)
'Lorre!'
bromde Herman Finkers om 12:41 AM (op 14-07-2004)
'Ja?'
bromde Lorre om 12:42 AM (op 14-07-2004)
Dat mag, Marnix. Al kan ik de Texas Rib-Eye ook aanraden, in uw geval.
@lorre, vertel nog eens die grap over die 2 pinda's.
bromde bicat om 01:02 AM (op 14-07-2004)
Ah, dolfijn. Zit ik weer in mijn eentje te raaskallen. As in the good ol' days. Kijken hoe diep het glaasje is. Hazes op de speaker, buurman op de intercom, brullend van woede.
bromde bicat om 01:14 AM (op 14-07-2004)
'Lorre??'
bromde Herman Finkers om 04:21 AM (op 14-07-2004)
'Zeg het eens...'
bromde Lorre om 04:22 AM (op 14-07-2004)
what de f*ck is dit voor site?? jullie zijn echt ziek hoor!!
bromde tja om 01:31 PM (op 06-08-2004)
|