[vorige bral: "Zomaar zo’n dag"] [Huiswaarts] [volgende bral: "Het ritje van haar leven"]

05/25/2004: "Niet verdiend"

Mijn badjas is niet meer zo zacht als vroeger. Geen idee hoe ze dat deed. Korter in de droger misschien, of meer wasverzachter. En dan nog, ze zal het misschien ook niet eens geweten hebben, het werd gedaan, immers. Voor hetzelfde geld kochten die Phillipijnse meisjes gewoon iedere week nieuwe badjassen.

“PAPPA!!!” Ik schrik op uit mijn overbodige overpeinzingen, “ik wil niet meer zwemmen!”
“Dat is prima lieverd, ga maar lekker naar binnen, in de keuken ligt een droge handdoek.”
“Ja, maar ik wil nooit meer zwemmen. Dit zwembad is niet goed.”
“Hoe bedoel je?”
“Ik wil een duikplank maar daar is het zwembad niet diep genoeg voor.” “Ah joh, wat heb je daar nou aan, een duikplank” “Iedereen hier in de buurt heeft een duikplank!” “Maar je durft niet eens te duiken.”
“Ja, maar wel op een duikplank. Maak maar een nieuw zwembad, dan laat ik het zien.”

Het was me overkomen. Dankzij m’n nuchtere inborst, m’n humor, m’n makkelijke karakter en bovenal mijn diepgewortelde desinteresse in wat zij van kinds af aan in overvloed had gehad: geld. Duizelingwekkend veel geld. Zo veel dat álles te koop was. Behalve ik. Omdat het zó ver van me afstond, en dat gold voor haar andersom, was de fascinatie onmiddellijk overweldigend. Niet zozeer liefde op het eerste gezicht, als wel allesverterende, opslokkende obsessie. Vanaf die eerste nacht waren we nooit langer dan twee dagen uit elkaar. Alles deelden we, zonder er over na te denken. We genoten van ieder stukje bijzonderheid dat we van elkaar ontdekten. Ook qua sex. Dat bleek in haar kringen niet zo veel voor te stellen, ze genoot met volle teugen. En ik ook. Ook van alle extraatjes, vakanties enzo, maar vooral van haar.
Vrienden noch familie hebben ooit kunnen ontdekken wat ik in haar zag. Voor bijna iedereen was mijn verbondenheid zo’n ommezwaai de ‘verkeerde kant’ uit, dat men schouderophalend besloot te wachten tot ik weer bij zinnen was gekomen. Frustrerend, omdat ik vrij zeker wist, en weet, dat ik helemaal niet veranderd was. Nog steeds zegt geld me helemaal niks. Terwijl ik inmiddels bijna een jaar écht kan doen wat ik wil.

“Pappa. Mag ik Nemo kijken?”
“Straks lieverd, pappa zit net even lekker in het zonnetje de krant te lezen.”
“Ik wil het nú! Je moet hem nú aanzetten. Dan daarna ga ik film kijken en kun jij krant lezen.”

God, wat lijkt ze op d’r moeder. Altijd alle plannen naar haar agenda buigen. Altijd zij eerst. Maar met een ijzersterke logica. “Kom nou pappa! Ik doe de gordijntjes wel dicht.” Ik bedenk me dat ik liever nu even naar binnen loop om in het filmzaaltje de boel aan te zetten en even de goeie DVD uit de kast M-N-O te halen, dan redenen te verzinnen waarom mijn krant nu belangrijker is. Het verhaal van mijn leven kortom.

Ze was beeldschoon, ook van zichzelf al, ze deed dan ook alle moeite haar lichaam tot perfectie te pushen. Klassieke schoonheid, maar met genoeg ordinair sex-appeal om iedere man te laten kijken. Ze had klasse, maar je zag dat ze als een beest tekeer kon gaan. Haar perfectionisme, dat vond ik juist mooi. Zo lang ze met zichzelf bezig kon zijn, zo eindeloos kon ze ook aan een bloemstuk staan boetseren, als er mensen kwamen. Of keer op keer de interieurjongen terugsturen om nieuwe voorstellen te maken. Ze vulde haar dag er mee, met alles maken hoe zij vond dat het moest zijn. Ze had zelfs nieuwe regels voor tennis ontwikkeld, met handboek en al. Ik zou willen dat ik ooit een plan had, wat ik ook nog in z’n geheel uit zou voeren.

Wat mijn beste vrienden voorspelden gebeurde inderdaad. Langzaam, sluipend, bijna ongemerkt. Na de intense eerste paar jaar samen, waarbij ik me de hedonistische levensstijl steeds makkelijker liet welgevallen, moest er blijkbaar ook het een en ander aan mij gebeuren. Geen moment had ik er aan gedacht om mijn viswinkel ‘Haakjes en Oogjes’ op te geven. Al was het maar om aan haar vader te bewijzen dat het me écht niet om het geld ging. En ik zou werkelijk waar niet weten waar ik m’n dagen mee zou moeten vullen. Bovendien, de huwelijkse voorwaarden waren wat dat betreft bijzonder duidelijk, ik moest in ieder geval in mijn eigen onderhoud voorzien.

Binnen de familie was er blijkbaar over gesproken. Nou ja. Wijlen mijn schoonvader, de weduwnaar, had onze relatie nooit wat gevonden, omdat hij zich simpelweg niet kon voorstellen dat iemand níet op zijn geld uit was. Zijn gestorven vrouw scheen daar een vrij adequaat voorbeeld van zijn geweest. Hij kon haar op ieder moment tot zijn beschikking roepen, omdat zij dat als logische consequentie van de geboden levensstijl zag. Vanuit zijn gezichtspunt had je mensen mét en zonder geld. En die zonder waren de enige die jaloers waren. Nooit andersom. Zelf heb ik altijd wel de link gezien tussen de handel in wapens en mijn eigen visspullen, maar mijn uitleg stuitte nooit op heel veel begrip (iets met overleven, maar ik bespaar me de moeite). Verder was er vrij weinig wat ons verbond, los van zijn enige dochter. Maar op een zondagmorgen zoals deze besloot ze dat ik me, als echtgenoot van de enige dochter van de grote Sten, toch écht wat beter moest gaan positioneren op het maatschappelijk vlak.

“PAPPA!!! Ze praten niet goed! Je moet het veranderen!”
Ik verstar en knijp in de krant. Haal even diep adem. Boos worden heeft geen zin. Het is alleen dat het mij zo slecht uitkomt omdat ik me probeer te ontspannen. Boos worden op die kleine heeft geen zin. Opkroppen ook niet. Maar ik moet het laten gaan. Voortaan.
“Ik kom eraan lieverd!”
Even naar binnen om de afstandbediening te bedienen. Dat moest ze nou eigenlijk zelf maar eens leren. Maar ja. Daar zal ze wel geen zin in hebben.

Of ik niet bij pappa in de zaak wilde.
Ik hoorde een witte flits en ik zag een explosie van ruis. Zoals ze het voorstelde, hoorde ik dat er niet veel te kiezen viel. Ineens voelde ik de kou op mijn rug. Die kou die in mijn merg leek te beginnen, naar boven kroop en via mijn nek mijn geweten leek te bevriezen. De stille schreeuw om mijn zelfstandigheid te bewaren. Mijn eigen wil. Mijn eigen ik.
Als het nou zomaar een losse vraag was geweest, dan was de impact niet zo groot geweest. Maar het kwam bovenop de eindeloze sessies over mijn haar (te lang), mijn kleding (te vaal) en mijn drinken (te veel). Haar vader had me beschouwd als een tijdelijk ongemak en kon zich net neerleggen bij mijn hardnekkige aanwezigheid. Ik hoorde dat hij me ‘Eksteroog’ noemde als ik er niet bij was.
Zijn dochter bleef maar met deze onaangename mutatie doorleven, dus ik ben er vanuit gegaan dat hij druk is gaan uitoefenen.

“Je drinkt teveel.”
Niet zo gek. Dat dimde het licht en dempte de herrie.
“Weet je het al?”
“Meta, waarom vraag je het me. Waarom moet ik antwoord geven,” zuchtte ik. Moedeloos.
“Kom op. Je leeft er óók van. De stoel waarop je nu zit heb je niet zelf verdiend.”
“Dat weet ik lieverd, maar ik hóef helemaal geen stoel als deze, ik zou met jou net zo lief op een flat in Drochten wonen. Ik hóef geen bioscoop in de kelder en dat zwembad wat ze aan het graven zijn, daar word ik ook niet gelukkiger van. Maar als het er ligt zal ik er vast een keer in zwemmen.”
“Dat is niet eerlijk, “ beet ze, “jij heb dit allemaal helemaal niet verdiend! Want het interesseert je niet! Maar wat moeten we als pappa ooit doodgaat?”

Of ik niet bij hem in de zaak wilde.
Hij vroeg het me dan maar zelf. Terwijl we op het toilet naast elkaar stonden. Ook de eerste en laatste keer dat die twee urinoirs tegelijk gebruikt werden. Nooit begrepen waarom je in een huis, hoe groot ook, twéé urinoirs zou ophangen. Blijkbaar dus voor dit soort man-tot-man gesprekken. Het is ook wat lastig weglopen. Je bent verplicht te reageren, omdat je anders woordeloos naar elkaars gespetter staat te luisteren.

Het was een ongeluk. Echt. Ik trok te hard aan die linnen rol. Mijn hand schoot er af. Zoiets was het. In ieder geval raakte ik hem met mijn elleboog vol op zijn neus. Hij viel als een net versgevangen haring op een dek op de tegels. Zonder het gespartel dan. Zijn laatste woord was, als ik het me goed herinner, ‘bestuursvoorzitter’.

Ik stond aan de grond genageld. Heel lang. Ondanks mijn EHBO-cursus, mijn nuchtere inborst en alles waarvan je denkt dat het je op zo’n moment enige helderheid van geest zal bieden. Zo lang zelfs, dat Meta kwam vragen of ‘alles goed ging met de jongens’.

“Pappa. Ik wil een andere film.”
Ik schrik op.
“Vind je Nemo niet leuk?”
“Ik vind die blauwe vis stom, die vergeet alles.”
Ik liep maar vast naar het filmzaaltje, “wat wil je dan zien lieverd?”
“Kung Pow! Die is leuk, met die baby!”

De vraag over de opvolging kwam daarna opnieuw. En omdat ik aanwezig was geweest bij de fatale valpartij van de directeur én hij blijkbaar toch met enige bewondering over het doorzettingsvermogen van ‘die eksteroog’ had gesproken, wilde men het graag met mij proberen. Al was het maar om de zaak binnen de familie te houden. Ik wilde het niet. Pertinent niet. Maar ik kón niet weigeren zonder iedere dag van de rest van mijn leven te moeten verdedigen waarom niet.

Mijn wereld werd ineens een stuk groter. En kleiner tegelijk. Eén doorlopende intercontinentale vergadering van 100 uur per week. Zes of zeven dagen per week, voornamelijk gevuld met paniekerig proberen te bepalen wat er in de tomeloze brij van cijfers, prognoses en productielijnen belangrijk was om te onthouden. En verder proberen met simpele logica de goeie eindjes aan elkaar te knopen en de andere knopen door te hakken. Maar het was zoveel. Zoveel te veel voor iemand die het in het geheel niet interesseert.

En dan was het zondag. En dan was ik thuis om te horen hoe ze haar eerste stapjes had gezet. En dan ging ze gewoon door. Daar was nu bijgekomen dat ik er nooit was (want niet efficiënt), dat ik me nog steeds niet goed aankleedde (oude snit en niet mijn maat) en dat ik veel te veel dronk. Niet één keer. Iedere zondag. IEDERE zondag.

Het was wéér een ongeluk. Wéér in de badkamer.
“En nou drink jij teveel! TRUT!” Ik zorgde ervoor dat er geen sporen van een worsteling waren. Gelukkig was ze door die valium behoorlijk makkelijk handelbaar.

De verkoop van HandelsMij Groningsche Unie Nationaal ging vrij snel. Het bedrag deed me duizelen, zoveel zou ik nooit opkrijgen. Het was ook meer om er vanaf te zijn, dan om de opbrengst. De opluchting was overweldigend. Een stukje dichterbij naar waar ik eigenlijk wilde zijn. Wat volgde was een periode van rust. Stilte. Overpeinzing. Piekeren. “Wat nu”, was de vraag. Het antwoord groeide langzaam in mijn achterhoofd. Het belangrijkste dat me aan het aardse bestaan bindt, is Meta’s kleine spiegelbeeld. Net zo perfectionistisch, in de dop, net zo dwingend, maar gelukkig ook net zo bijzonder als ik haar moeder ooit had gevonden.

Ik moest die kleine grootbrengen met een sterkere eigen wil dan die van mezelf. Met minder geduld, zodat de uitbarstingen kleiner zijn. Alles vertellen over de ondwingbare kracht van macht en dat je bezit nooit hebt, maar dat het jouw heeft. Dat soort bevindingen.
De kleine is nu bijna 4. Als ik het wil doen, moet ik het nu doen.
Ik start mijn laptop. Op een site met rare proza heb ik niet zo lang geleden een gironummer gezien. Iemand zonder werk die om geld vroeg. Die zal wel opkijken als er opeens 117.354.877 euro zoveel op z’n rekening staat.

Binnen een week woon ik boven ‘Haakjes en Oogjes” met net genoeg geld voor de eerste maand. Eens kijken of ik eens wat mensen kan bellen die ik al een jaar of vijf niet heb gesproken. Vraag ik ze langs. Gezellig. Met een kratje bier en een bandje van Doe Maar. Gaat de kleine weer gewoon mono video kijken. Of misschien buiten spelen met vriendjes.
Een sprong in het diepe. Zonder zwembad. Dat heb ik wel verdiend.

Reedsch...56 toevoegingen, reedsch

h00f! (afgezaagd, o.k.)
Paul, knikker die euroshopper maar vast weg en haal echte Grolsch.

Onthou wie je echte vrienden zijn!
Ik kom er zo aan.

bromde Lennard om 11:21 AM (op 25-05-2004)

Hoof de Messias. Nu weet ik het zeker. Ik zie u zitten op een flat. Ik zie Dikke Jongen maar voornamelijk de broer van Dikke Jongen die net een mercedes heeft gekocht van haar geld. Ik zie de vader van mijn eerste vriendin. Ik zie.. ik zie.. Hoof door u kan ik weer zien!

bromde Kiers om 11:41 AM (op 25-05-2004)

Mijn vader binnenkort de pijp uit; dat levert al íets op (de spoeling is vrij dun, ik heb vier broers en vier zussen). En dan ook nog eens heer Hoof die me begunstigt. Goh.
Haha, en ik kom net van de Lidl terug. De Lidl! Bespottelijk!

bromde Paul om 11:51 AM (op 25-05-2004)

Heeft de broer van Dikke Jongen een Mercedes gekocht?

bromde Dick T. om 12:17 PM (op 25-05-2004)

De broer van Dikke Jongen, Lange Jongen dus, heeft zijn baan opgezegd per 1 april en vorige maand heeft hij een old timer gekocht. Zo eentje met een blauw nummerbord. Vrind Jacques wist bijkans meer van het type Mercedes maar onder andere dat het een vrij exclusief model is en dat het de nodige knaken heeft gekost.

Zij, de feitelijke eigenaresse van het vehicle en blond maar hoe kan het ook anders, wuift nu naar alle blauwe nummerborden. Dus ook naar taxi's die sinds kort blauwe nummerborden hebben.

bromde Kiers om 12:28 PM (op 25-05-2004)

bromde Kiers om 12:59 PM (op 25-05-2004)

Kiers, je zit de lay te verneuken!

*ehhmmzz... nou, ja...*

bromde Paul om 01:02 PM (op 25-05-2004)

Zo beter, Paul? Ach, het is een kwestie van tijd voordat de vorige een old timer is.

Maar als ik het verhaal van Hoof goed lees, is dat niet helemaal waar het leven om draait. En gelijk heeft'ie want als ik zou mogen kiezen dan weet ik het ook wel.



Het wordt tijd dat ik een kaartje koop voor een donker reggaegebeuren.

bromde Kiers om 01:07 PM (op 25-05-2004)

Stukken beter, heer Kiers.
Ter instructie: www.layguide.com/

bromde Paul om 01:30 PM (op 25-05-2004)

pikroet zeg

bromde Dick T. om 01:42 PM (op 25-05-2004)

Ik kan u een bubblinggebeuren aanraden, heer Kiers. Qua standjes.

Daar bij veel reggaegebeurens men door al het gras het lome ziet en dragelijk op de grond hangt, teneinde niet om te vallen.

* slaat zijn hoofd tegen zijn plasma scherm vanwege Word en templates en styles en Arial fucking Black *

bromde Hoof , de sympathieke moordenaar om 01:43 PM (op 25-05-2004)

Did you know that elaphant's teeth can weigh as much as nine pounds each? Amazing!

bromde Dick T. om 02:13 PM (op 25-05-2004)

en lang niet slecht, hoof

bromde Mol om 02:47 PM (op 25-05-2004)

Paul,

Hier is je inspecteur.

Wij moeten eens praten....

bromde De belastingdienst om 03:10 PM (op 25-05-2004)

Zou je dat écht doen, Hoof?

Tsss. Dan moeten we toch maar eens gaan vissen.

bromde Marnix om 03:10 PM (op 25-05-2004)

Paul,

We weten wat het is, een groot veries...

Gelukkig hebben we nu weer een nieuwe administratie.
Pentium 1, nog nooit gereboot.
Zeer betrouwbaar

We moesten maar eens praten...

bromde De nazaten van Endstra om 03:11 PM (op 25-05-2004)

Die belastinginspecteur kan de kanker achter zijn hart krijgen, dan heeft de dokter lang zoeken. Zo.

bromde Paul om 03:14 PM (op 25-05-2004)

Nazaatjes Endstra, stelt u zich in verbinding met Lennard Servaes in Stramproy, die behartigt mijn financiële belangen. Vraag me niet hoe, maar bij hem moet u desondanks wezen.

bromde Paul om 03:19 PM (op 25-05-2004)

* poert met een ebbenhouten stokje de restjes reerug tussen zijn gouden kronen vandaan *

Ik word net wakker uit een nachtmerrie waarbij ALLES wat ik aanraakte in de Arial Black veranderde.

Brrr.

Lijkt me bijvoorbeeld vrij lastig eten.

bromde Hoof om 03:21 PM (op 25-05-2004)

Over reerug gesproken.

Ik heb nog wat chinees achter in de kofferbak liggen. Iemand trek?

bromde Dick T. om 03:40 PM (op 25-05-2004)

'Lennard of wat dan ook' is het tegenwoordig Paul.

Kijk, die Hoof. Reerug en gouden kronen. Ik mag niet zeggen dat het ook een relatie is, maar het zou maar zo kunnen.

Leuker kunnen ze het niet maken bij de belasting. Ik wel. Stort al uw geld op mijn rekening en u wint regelmatig de lotto daarna. Tenminste, als je de Biostabil 2000 (die iedere nieuwe relatie na ontvangst van het geld krijgt opgestuurd) op de juiste manier draagt. Dus niet vertrouwen op dat zelfcorrigerende draaimechanisme maar zelf de juiste Yin of Yang op je positieve uitstraling leggen.

bromde Lennard om 03:42 PM (op 25-05-2004)

Je mag wel uitkijken tegenwoordig als je Chinees haalt. Voor je het weet word je klemgereden.

bromde Hoof om 03:49 PM (op 25-05-2004)

Klem gegeten
klem gereden
klem gegreten

Kanker achter m'n hart kan ik niet krijgen, want ik ben harteloos.

In tegenstelling tot m'n werkgever, overigens, want die weet het blijkbaar nog wel makkelijker te maken.

Lennard,Even serieus: Met de levensinstelling en behoeften van Paul zoals door Kiers zo mooi beschreven kan jij met alles aan de haal gaan.

Tenzij hij z'n internet ban op wil heffen, en de service provider opkoopt...

oeps!

*klik*

BSOD

bromde Vilé om 04:05 PM (op 25-05-2004)

Zeg Vilé américain, wa krijge me nóu zeg. Heb ik u ooit iets misdaan? Ja, Lennard kàn er met alles vandoor gaan, maar daar is ie te schijterig voor. Bovendien heb ik hem zojuist een mooi kistje Wijn laten toezenden.

bromde Paul om 04:17 PM (op 25-05-2004)

Die Lidl-wijn kan nog harstikke meevallen heb ik gehoord.

Paul, is dat wel goed voor uw karma, dat achteloze voorbijgaan aan het verscheiden van degene die uw prille begin veroorzaakte? Bent ge daar niet veel te groot voor geworden, om uw bloedeigen vader niet meer te willen kennen?

Ik kan het weten, de mijne is doodgeschoten voordat ik wist hoe hij heette, waar hij woonde en of-ie ook op z'n 32e al een behoorlijk kaal plekje op z'n kneiter had.

Ach. Waar bemoei ik me ook mee.
Sommige vaders verdienen het niet.

Daar weet ik ook weer alles van. Qua niet-biologische vader.

Zo.
Dat hoeft alvast niet meer op mijn blog.

Zolang ik het karakter 'Hoofman' nog niet heb ontwikkeld laat ik de rest van het net in het ongewisse vissen.

* steekt ergens een vinger in *

bromde Hoof om 04:29 PM (op 25-05-2004)

Lidl wijn!
Een hele kist nog wel.

*snikt van emotie*

Ik hoef er helemaal niet vandoor. Zolang er niets op mijn afschriften bevestigd is.

bromde Lennard om 04:48 PM (op 25-05-2004)

En ik heb ook een biologische vader. Heb ik ook al over geschreven meen ik. Nou Paul, ik begrijp het wel hoor.

bromde Lennard om 04:49 PM (op 25-05-2004)

Zolang de aangifte klopt, hoeft u ook niets te doen.

Overigens is Lidl wijn alleen aftrekbaar als deze niet ouder is dan 2 jaar
(azijn valt niet onder aftrekposten, net zo min als Pentium I).

*Klik*
*Pzziiiuuuwwww*

BSOD

bromde Vilé, Belastingconsulent om 04:53 PM (op 25-05-2004)

Nu maak ik het ook nog leuker ook!

Heb ik zojuist deal van bijna kwart miljard gescoord!

$$$$$$$$$$$$$
Yichhoooooo!!
$$$$$$$$$$$$$

Ik ga echte wijn drinken (En daarna heel, heel, ja hééél veel Lidl slobberen)!

Tabééé

bromde Vilé, bid manager ICT om 05:02 PM (op 25-05-2004)

Wijn? Da's bier dat niet schuimt, toch?

Dat dronken wij destijds in Normandië regelmatig. Die zou nu een fortúin waard zijn. Maar, ach... als, als...

Tap ik mijzelf ondertussen nog even een hip sportflesje vol ijskoud water.

bromde Marnix om 05:14 PM (op 25-05-2004)

(Pssst... jongens? Vieze plaatjes kopen?)

bromde Marnix om 05:21 PM (op 25-05-2004)

bromde Marnix om 05:22 PM (op 25-05-2004)

HAHAHAHAHA!!! Afhaal Chinees!

WOEHAHAHA!! Kappen nou Hoof! Ik heb hem net doorgestuurd naar mijn allerbeste vrinden als kekke mop. En er niet bijverteld dattie van jou was!

HHAHAHAHA!! Afhaalchinees, hoe kom je erop?! En volgespoten terugsturen omdat je d'r niet mocht houden. Maar waarom hij dat mes nou steeds op haar keel moest zetten vraag ik me af. Rare man.

bromde Kiers om 05:52 PM (op 25-05-2004)

Kiers, waar blijft die mop nou? Zit me helemaal súf te refreshen, maar veel meer dan V1a6rA-mail komt er niet binnen.

bromde Marnix om 06:03 PM (op 25-05-2004)

Komt'ie!

*stuurt email naar Marnix*

...ja en sorry, he. Ik heb je nog niet in de voorkeursgroepen ECHTE VRINDEN.

bromde Kiers om 06:08 PM (op 25-05-2004)

Voorkeursgroep! HAHAHA! Wat een raar woord.

bromde Dreknek om 06:36 PM (op 25-05-2004)

Ik vind 'dreknek' ook een raar woord. Vooral als je daarvoor kiest. Hoe is 't, me jong?

bromde Paul om 06:39 PM (op 25-05-2004)

Dat hele internet is raar. Zit ik net te zoeken waar ik in mijn woonplaats een afhaal Chinees heb zitten, krijg ik een Thai aangeboden.

bromde Kiers om 06:43 PM (op 25-05-2004)

Zal wel komen omdat ik een Brabants boertje ben. Eigenlijk.
Toch, een etymologische verklaring van 'dreknek' sla ik niet af.

bromde Paul om 06:44 PM (op 25-05-2004)

Wij zouden een fijn koppel vormen bij Twee voor Twaalf, Paul. Heb jij daar al eens over nagedacht? Jammer dat we vaak uit de mond ruiken naar alcohol.

bromde Kiers om 06:56 PM (op 25-05-2004)

Het gaat prima Paul, heel goed zelfs. Ik ben gisteren naar de drogist geweest en die zag het gelijk: kalknagels. Dus die gaf mij een of ander middeltje mee, nergens last meer van, werkt heel behoorlijk. Hoe is het met jou verder? Nog die duivenstront van de auto gekregen gisteren? Je zou bijna de goden verzoeken die kutduiven met een enkele vingerheffing uit te roeien, maarja, dan wordt het ook zo'n dooie boel gelijk.

(trouwens ook een raar woord, vingerheffing! hihi!)

bromde Dreknek om 06:56 PM (op 25-05-2004)

*rent gebukt de tent uit*

Oh God, nu zul je het hebben. Mij zie je hier voorlopig niet.

bromde Kiers om 06:58 PM (op 25-05-2004)

Hoof! Fijn stuk!

Na de ijscoman bleek ze in het donker petit granit -een soort natuursteen- te kunnen herkennen en thuis bleek ze onverzadigbaar te zijn.

Masturberen lukt niet meer. Of het moet met een kussensloop met haar geur zijn. I am in lovsy wowsy, oh my brothers.

Ik heb iets geschreven over onze 1e kus... *grijnst*

bromde grtste74j om 06:59 PM (op 25-05-2004)

Vriendjes dan maar, Dreknek?
Hihi, ja. Ja!
Dames & Gentlemen,
www.dreknek.com
is the place to be!

bromde Paul om 07:05 PM (op 25-05-2004)

Grrrits did it! He hit it!

bromde Paul om 07:08 PM (op 25-05-2004)

Voor Paul, van Dreknek.

bromde Dreknek om 07:15 PM (op 25-05-2004)

Yeah, sure...

(And then the superficial smiley.)

bromde Paul om 08:00 PM (op 25-05-2004)

Ik zeg altijd, beter jongleren dan oud gedaan.

Maar dan zegt iedereen dat het anders is.
Eigenwijs.

bromde Hoof om 08:38 PM (op 25-05-2004)

'En elders zit ik vertederend pril te prutsen. Waarover later.'

Dat kan grote verwachtingen wekken.
En minstens zo grote revenuen genereren.

Hoof gaat zijn slag slaan.
Wat ik u

bromde Paul om 09:24 PM (op 25-05-2004)

Wist u trouwens, en dit heb ik uit
de bekende bronnen, dat de
opbrengst van www.bicat.net, elke
dag weer, naar goede doelen gaat?

Prins Bernhard Brigade
Kankerbescherming Nederland
Het Witte, Groene èn Rode Kruis,
om er slechts een paar te noemen.

Uw bezoek wordt hogelijk gewaardeerd!

bromde Paul om 09:55 PM (op 25-05-2004)

Ik weet uit betrouwbare bron dat Prins Bernhard vandaag naar de tandarts is geweest.

Maar zeg niet dat u het van mij heeft, dan verziek ik wel mooi mijn bron voor dit soort staatsgevaarlijke geheimen.

* zet zijn koptelefoon op *

Ik denk zelf dat de aanschaf van het album van Scissor Sisters deze zomer méér dan goed maakt. Ik word er gelukkig van. Ik kan het aanraden derhalve.

En dan te bedenken dat die hele kutzomer nog moest beginnen, eigenlijk.

bromde Hoof om 10:23 PM (op 25-05-2004)

Ach, je moet maar zo denken:

met een eetlepel mayonaise knap je geen roestige tank op.

Dus dat gelul over 'alles met mate' gaat ook hier weer niet op. Het leven kan zo simpel zijn. Of wezen.

bromde Marnix om 11:08 PM (op 25-05-2004)

Ah, da's audio, dus geluidskaart vereist. Damn.
Lennard heeft me indertijd per e-mail uitgelegd hoe hier plaatjes te plakken. E-mail onvindbaar.
Zou iemand?

Welterusten voor nu of later.

bromde Paul om 11:10 PM (op 25-05-2004)

Ach joh. Laat toch.
Het is wel goed. Voor vandaag.

En, eh, MrNix, ik weet niet of je wel een beetje hebt zitten opletten bij McGyver, maar het lijkt er op dat je her en der toch een paar praktische handreikingen hebt gemist.

* bouwt van een wattenstaafje, een gebroken elastiekje en velletje Winnie de Pooh-stickers een winkelcentrum *

bromde Hoof om 12:00 AM (op 26-05-2004)

En waar dus niemand, ooit nu een, ooit een, notie van zal nemen, omdat het zal verdwijnen onder het gewicht van alle postst, welgevallige email in het hiernamaals, zal ik ooit bekennen, dat ik ooit een zeekoe heb geneukt!

HAHAHAHHAHAAA

mama, IK HOU VAN JOU.

bromde Kiers om 03:32 AM (op 26-05-2004)

Nu ik dit weer herlees, denk ik niet dat het minder waar is, maar dat ik wel meer drionknen ben geweest.

bromde kIERS om 03:43 AM (op 26-05-2004)