[vorige bral: "Niek - "Geen buitenspel""] [Huiswaarts] [volgende bral: "Op de fiets"]

01/19/2004: "Schemergeluk"

Het is de mooiste dag van zijn leven. Ze hebben samen een groot feest gepland, en het wordt de belangrijkste dag van zowel zijn als haar leven. De dag van het "ja"-woord. God, wat hebben ze -en vooral hij- hier lang naartoe geleefd, gewerkt, geregeld en ook veel gebeden.

Vandaag is ook de dag dat hij het ongelijk bewijst aan al zijn kamergenoten en alle studentes die hij -als puistigste inwoner van het studentenhuis met een letterlijk walgelijk tekort aan sociale vaardigheden- heeft geprobeerd te veroveren. Hij wist dat ze hem discopuist noemden. Maar in de disco had hij nog een kans. Schemerig licht verhulde zijn gebrek, of beter, teveel aan talg en poriën. Normale mensen hebben een vaste stek in de kroeg. Maar discopuist niet. Hij liep vele disco's af. En met af en toe een succesje. En nu had hij echt succes!
Hij, de minste van allen, de discopuist, is toch nog op zijn pootjes terecht gekomen. En als eerste van al zijn hoegenaamde "vrienden" nog wel.
Gerechtigheid alom dus. Hij heeft dan ook besloten om al deze mensen uit te nodigen; om ze -op zijn eigen manier- te vernederen met zijn bereikte resultaat.

Bij het plein voor het stadhuis hadden zich al aardig wat mensen verzameld om het schouwspel te mogen zien. "Discopuist gaat trouwen met Babsje" ging het per email rond. Hij wou perse in de zomer op een mooie avond trouwen; hun "schemergeluk", zoals hij dat noemde.

Babsje, zijn vriendin, was een ietwat boers type met hele grote borsten en tuitje in haar onderlip -door studenten algemeen aanvaard als hèt kenmerk voor nymfomanie- en was die dag op van de zenuwen constant misselijk.
En alhoewel vanwege het liptuitje zo'n beetje het halve studentenhuis over haar heen was gegaan was ze voor hem gevallen. Zij hield ook van schemeren. Schemeren had voor hen beiden een speciale betekenis.
Babsje hield echter niet van schemeren in de disco, maar van het ouderwetse schemeren, boers als ze was. Ze maakten dan ook vaak lange avondwandelingen in de weilanden, en kwamen soms pas laat in de nacht terug. Het studentenhuis grapte dan: "welke sloot ze nou weer afgewaterd hadden" met haar tuitje.

Enfin: het moment is daar, na eindeloze repetities. Alles is in paraatheid gebracht voor een van de oudste ceremonies van de geschiedenis. Babsje en discopuist betreden het altaar. Voor hen staat de ambtenaar van burgerlijke stand, die. zoals altijd bij dit soort ceremonies langzaam en met zijn lijzige lage basstem het woord voert. In een formeel ouderwets ogende outfit, en vanaf zijn iets te hoge spreekstoel. De stoel is ook nu weer omkleed met mooie paarse zware fluwelen stof, zijn lievelingskleur.

De mensen hebben moeite om stil te blijven. Er wordt "harder!" geschreeuwd. Meerdere malen stopt de ambtenaar om stilte af te dwingen, zonder harder te gaan praten. Discopuist begint zich ongemakkelijk te voelen; het geroezemoes benauwt hem, geeft hem het gevoel dat hun voorbereiding wel eens in het honderd zou kunnen lopen. Hij probeert zich te concentreren op wat de ambtenaar zegt. Het gejoel zal wel van z'n kamergenoten zijn, die -dronken als ze nog zijn na zijn vrijgezellenavond, het mocht een aardige cent kosten- er nog steeds lol in hebben dat ze een gevoelige snaar raakten bij hem toen ze zeiden dat hij zijn vrijheid zou verliezen als hij ging trouwen. Hij bleef immers toch op kamers? Het huwelijk was een symbolische verbinding voor de liefde; samenwonen wou ze nog niet. En hun gezamelijke avondwandelingen zouden er niet minder om worden, hield hij zichzelf en zijn vrienden voor.

Hij hoort zijn bruid iets tegen de ambtenaar zeggen, en de ambtenaar zegt iets terug tegen haar. Het publiek wordt nog luidruchtiger, en hij verstaat de ambtenaar helemaal niet meer.

Babsje trekt het even niet meer van de zenuwen, en begint te kokhalzen. De ceremonie wordt even stilgelegd, zodat ze zich kan fatsoeneren op het meest nabijgelegen toilet. Een zeer vreemd gevoel -ja, bijna onwerkelijk- maakt zich van de bruidedegom meester; alsof hij hier niet hoort te zijn.
The wrong man at the wrong time at the wrong place schiet door hem heen.
Welke film was dat ook alweer? Die hard II?
Van veraf hoort hij de ambtenaar iets over antwoord vragen. Verstoord en afwezig door het inmiddels luide gejoel van de menigte, en volledig geprogrammeerd door de ceremoniemeester kan hij niets anders uitbrengen dan "ja".

In rap tempo worden dan de ringen door de ceremoniemeester gebracht op een mooi fluwelen kussen. Maar er liggen geen ringen op. Als hij dichterbij komt zijn het twee gaten in een zwarte stoffen lap, waar de grove en eeltige handen van de ceremoniemeester doorheen te zien zijn. De ambtenaar neemt de fluwelen lap over van de ceremoniemeester, en de getuigen grijpen de bruidegom stevig beet.

Discopuist begint nu, onlangs alle voorbereidingen toch in paniek te raken; een puur fysieke paniek, en probeert uit de greep van de getuigen los te komen. De ceremoniemeester springt de getuigen echter bij, en bindt de handen op zijn rug. De menigte is inmiddels buiten zinnen als Babs weer aan komt lopen.

De ambtenaar loopt naar op het altaar naar z'n spreekgestoelte. Met een ferme ruk aan een touw valt het fluweel van z'n spreekstoel. Eronder komt een guillotine vandaan. Hij trekt de zwartfluwelen lap waar de ringen op hadden moeten liggen over het hoofd van de bruid. Zijn keel slaat dicht, al het bloed stijgt naar z'n hoofd, en hij raakt nu echt in paniek; Waar is m'n bruid! schreeuwt hij. Zijn vraag wordt echter gedempt door het zwarte fluweel.... De ceremoniemeester grijpt hem nog steviger beet, en duwt hem op zijn knieën.

De menigte, inmidels compleet en volledig nog bestaand uit mijn vrienden, vriendinnen, kamergenoten, kennissen en drinkebroeders schreeuwt oorverdovend; en hij vangt vaag het woord vrijheid op uit het gebrul. Van ver bovenuit het gejoel van de menigte komt een scherp suizend geluid snel harder wordend op hem af...

Het schemert, en het is fris. Het is gelukkig voorbij. Hij wil naar z'n Babsje toe, om samen met haar weer hun schemergeluk op te zoeken. Hij staat op. Maar dat kan niet. Er gebeurt niks. Alle normale signalen om z'n lichaam te laten doen wat hij wil verdwijnen in het niet. Het enige wat nog lukt is zijn ogen te draaien in hun kassen. Met moeite ziet hij een rand. Het lijkt de rand van een mand. Of is het een koelbox? Boven de rand ziet hij één gezicht. Babsje. Ze kijkt hem aan, vanaf het altaar, met een blik van angst, maar ook van verlangen zoals hij kent van hun avondwandelingen. Haar hoofd komt snel nabij... Haar lippen ontmoeten met een doffe klap de zijne.
Schemergeluk....als laatste zien zijn ogen de deksel die op de koelbox gaat en hun schemergeluk verduistert....

Reedsch...27 toevoegingen, reedsch

Zijn ze toch nog samen.
De liefde is een mooi ding.

bromde Lennard om 02:24 PM (op 19-01-2004)

Ik had ook een tuitlipje op school en inderdaad lustte die er wel pap van.

bromde kloothommel om 03:02 PM (op 19-01-2004)

Vuig.

bromde Marnix om 03:03 PM (op 19-01-2004)

Ontroerend :'(

bromde ALDIMAN om 03:35 PM (op 19-01-2004)

Wow en w00t! *Durft niet meer te trouwen*

bromde CiNNeR om 03:40 PM (op 19-01-2004)

Een bijzonder interessant fenomeen, niet? Her en der al eens beschreven, maar het schijnt dus dat een zojuist afgehakt hoofd nog steeds signalen kan ontvangen en verwerken. En soms wel tot dertig seconden na de scheiding. Althans, het knipperen van de ogen moet daar dan op duidden.

In France, in the days of the guillotine, some of the condemned were asked to blink their eyes if they were still conscious after the knife fell. Reportedly, their heads blinked for up to 30 seconds after decapitation. How much of this was voluntary and how much due to reflex nerve action is speculation......

bromde dreadloki om 04:22 PM (op 19-01-2004)

Ik weet het niet hoor, maar als mijn hoofd zojuist van de romp zou zijn gescheiden dan had ik wel wat anders te doen dan op commando met de ogen te knipperen.

Maar ja, dat ben ik dan.

bromde Lennard om 05:27 PM (op 19-01-2004)

Wat een vuige zaak, zelfs mijn oma in badpak is vuiger :/

bromde Niky om 06:39 PM (op 19-01-2004)

Toe maar, Filet, u lijkt Gerrits wel! Intrigerend verhaal hoor.

bromde Adriana om 06:57 PM (op 19-01-2004)

Ik moet mij achter Lennard scharen. Hoewel gillen wel niet meer zal lukken op dat moment, zou je verwachten dat mensen hun ogen wijd in ontzeting open sperren. Of juist dicht knijpen in dezelfde ontzetting. Knipperen voor de beul ..ligt niet voor de hand.

Nare gedachte trouwens, dat je je dertig seconden lang zou kunnen realiseren wat er gebeurd is!!

Blowen, paranoia en enge verhalen gaan NIET samen ...

bromde CiNNeR om 10:44 PM (op 19-01-2004)

* slaat haar armen om Cin heen *

Kom maar. Gaan we chocomel drinken.

bromde Adriana om 11:12 PM (op 19-01-2004)

Laat op de avond als ik het grint onder mijn schoenen hoor knarsen en mijn sjaal nat geregend is van teveel en te koude regen word ik plots bevangen door een intens warm zacht gevoel.

bromde bewegende om 11:15 PM (op 19-01-2004)

*Kruipt dicht tegen Adriana aan en sniffelt dat ze wel graag choco wil*

Wat is dat toch dat blowen automatisch een onbeheersbare drang naar chocola veroorzaakt? Het is bijna nog erger dan als ik in die periode van de maand ben (ja we gaan ineens preuts doen). Kan je nagaan hoe het hier gaat als beide het geval is ..

bromde CiNNeR om 11:41 PM (op 19-01-2004)

Mijn blowsessies eindigde vaak in een run naar de benzinepomp (dit was in tijden dat er nog geen koopzondagen waren, en zondagen de enige christelijke dagen waren waar je op kon blowen, maar dit terzijde) om een lekker dikke magnum almond te kopen die zo kraakte als je er een beet. Mijn god, ik krijg nu zin... in blowen en chocolade eten!

bromde bewegende om 11:54 PM (op 19-01-2004)

Och vroeger. Toen de benzinepompen ook langer open waren.

Maar goed, wij zijn wel voorzien hier. *Propt wat weed en chocola door de modem. Hoopt maar dat het niet teveel mengt. Howel ..misschien juist wel*

bromde CiNNeR om 12:44 AM (op 20-01-2004)

Ik ben licht stoned. Niet overdreven. Maar een hapje zou er wel in gaan. Ik opteer voor:

Een gepocheerde gazelle
Veertien dode(!) brulkikkers
Gefrituurde Atlantische kwal
Struikroverpootjes
Een stuks pittig spuitfruit
Aardappels in jus
Kleine groenten
Lauwwarme dadelsoep
En klaverbladtaartjes toe.

Of ben ik dan tóch stoneder dan ik dacht?

bromde Marnix om 12:53 AM (op 20-01-2004)

Ach ja, vroeger, toen de benzinepompstations nog bier verkochten.

Doe mij maar een gefrituurd kwalletje. Liefst badend in een zoutzuur sausje op basis van gestampte zeeëgel. Ik ben de naam even kwijt.

bromde Max om 01:14 AM (op 20-01-2004)

*FLAP*

Zo. Die ligt. Nu nog even de yamamamasaus er overheen. Taai ik daarna even af. Oké?

*gaapt*

bromde Marnix om 01:23 AM (op 20-01-2004)

En vòòr dat je het in de smiezen krijgt is het al weer ochtend.
Wat gaat de tijd toch rap!

bromde bicat om 10:08 AM (op 20-01-2004)

Hmmmm. Wat is dat toch; lopen de gemoederen op, gaat het om eten (of drugs?).

Geeft te denken (en voelen).....

bromde Vilé om 10:10 AM (op 20-01-2004)

Ja wat wil je, zo'n afgehakt hoofd, daar is na dertig seconden de lol ook wel vanaf.

En waar lopen de gemoederen op? (op schoenen, ha,ha) Ik had er hier nog niks van gemerkt.

bromde Lennard om 11:03 AM (op 20-01-2004)

Wat ik mij nu zo afvraag, WAT zou men anders nog te doen hebben wanneer diegene's hoofd eraf gekliefd wordt? Behalve doodgewoon doodgaan dan, bedoel ik dan.

Denken aan klaverjassen? Denken aan de laatste lotto-uitslag?

bromde dreadloki om 11:16 AM (op 20-01-2004)

Het beste kun je gaan mediteren. Even je hoofd helemaal leegmaken. En dan merken dat je hoofd ook echt helemaal leegloopt, voor zolang als je dat nog kunt waarnemen.

bromde Lennard om 11:20 AM (op 20-01-2004)

Trouwens, Vilé, wie bent u?

Op een dag komt u hier met een verhaaltje binnen vallen en vervolgens bent u aanwezig alsof het nooit anders is geweest.

Dat me dat nu pas te binnen schiet zegt genoeg.

bromde Lennard om 11:22 AM (op 20-01-2004)

U zat zeker weer al die dagen aan het mosseltje van uw nichtje te denken, hè Lennard?

bromde bicat om 11:27 AM (op 20-01-2004)

Niet alleen die van m'n nichtje.
Ook andere mosseltjes. Regelmatig.

bromde Lennard om 11:42 AM (op 20-01-2004)

Mossels ... lekker!

w00t!!! Last post!!

bromde Mispunt om 11:33 AM (op 03-02-2004)