[vorige bral: "Villa Alzheimer"] [Huiswaarts] [volgende bral: "Mijn vriend"]

12/29/2003: "Nachtcreme"

Ik teken de contracten en zet ze op de fax. Zo. Ik heb het gedaan. Bij deze ben ik de slechtste vrouw op aarde. Aangenaam. Echt, wat je ook verzint, hier kun je moeilijk overheen. Volkerenmoord zeg je? Ha! Lijken lijden niet. Laat ik van de gelegenheid gebruik maken om mezelf even voor te stellen. Nausica Emacrari is de naam. Sica voor vriendinnen. Niet dat ik die heb. Ze worden allemaal jaloers, vroeg of laat. Ik ben te mooi, te blank, te slim, of te gehaaid. Gehaaid. Ja dat hoor ik vaak. Je kent me. Mijn gezicht in ieder geval. Je hebt me jarenlang op je Tv voorbij zien komen en gewenst dat je mij was. Of had. Alle grote merken wilden me als gezicht. Ik was een van de duurst betaalde modellen in de geschiedenis. Maar ondanks dat ik zelf alles smeerde wat ik aanprees, werd ook ik oud.

De meeste mensen leggen zich daar bij neer. Ik niet. Op mijn veertigste schreef me in voor een universitaire studie scheikunde. Slim als ik ben, was ik al gauw beste maatjes met het genie van dat jaar, Jose. Met zijn hulp haalde ik hoge cijfers. Jose zelf scoorde moeiteloos tienen. En op mijn beurt maakte ik van Jose een man van de wereld, iets waar ik al jaren mee scoor. Ik schoor zijn snor af, liet hem zijn haar knippen en droeg hem op zijn Deep Purple CD's te lozen. Ik kocht een garderobe voor hem, acceptabele muziek en leerde hem praten zonder consumptie. Zijn ster steeg op de faculteit. Ik gunde hem zijn ontmaagding en de daarop volgende veroveringen van harte. Zijn verplichting aan mij werd met elk meisje groter en ik had hem nodig voor belangrijker zaken. Dus nee, we hadden geen seks. Ik heb nog nooit seks gehad. Ja wel orale seks natuurlijk, maar mijn lichaam is nog nooit binnengedrongen door die dijkdoorbraak die man heet. Alleen mijn eigen
vingers komen daar. Mijn lichaam is mijn tempel. Daarom was ik en bleef ik zolang de allermooiste.

De jaren gleden voorbij. Als opstijgende bellen in een destilleerkolf, als je van scheikundige metaforen houdt. Jose en ik studeerden summa cum laude af en begonnen een eigen cosmeticabedrijf. Omdat we goed waren en niet moeilijk deden over bedrijfsspionage en proefdieren was ons marktaandeel al gauw bijna tien procent. Onze producten werden grif afgenomen door miljoenen mannen en vrouwen. We hadden honderden mensen in dienst en genereerden een miljardenomzet. Maar onze core business bleef geheim. In een afgesloten lab zochten Jose en ik, met een team jonge ambitieuze onderzoekers, naar de heilige graal. Een verjongingscreme. Kosten noch moeite spaarden we. We probeerden alles, zelfs gemalen babyhuidjes. Dat laatste werkte niet. Gelukkig waren we daar al vrij snel achter. Ons contact, een Afrikaanse wapenhandelaar, begon belachelijke prijzen te vragen. Geleidelijk begrepen we dat de oplossing toch op het synthetische vlak moest liggen. Op een middag kwam Jose bij me met de resultaten van testmengsel ZS-25. Het zag er veelbelovend uit. De gerimpelde gezichten van onze spinaapjes leken er blijvend gladder door te zijn geworden. De proeven waren nog lang niet voltooid maar ik had geen geduld meer. Elke dag zag ik een oudere vrouw, in mijn spiegel aan de wand. Tegen Jose's uitdrukkelijke advies in begon ik ZS-25 als nachtcreme te gebruiken. Het werkte als bij toverslag. Elke avond
smeerde ik en de volgende morgen was mijn huid mooier en strakker. Op een goede morgen keek ik in het gezicht van een twintiger. Ik zat zeer content te ontbijten toen Jose binnenstormde.

'Nausica!' Ik keek minzaam op van mijn croissant.
'Zie ik er niet prachtig uit, Jose?'
'Ja dat is het hem nou juist. Je moet onmiddelijk stoppen met dat spul!'
'Ik peins er niet over?'
'Kijk dan!' Jose gooide een paar foto's op tafel.
'Na een paar weken word het proces irreversibel, Nausica!'

Ik keek en spuugde mijn croissant over de foto's van schrik. De huid op de apengezichten zat zo strak dat het wel plastic leek. Het aangespannen vel trok de kaken uiteen, zodat de beestjes levende karikaturen werden van... God waar leken ze toch op?

'De schreeuw' van Munch' zei Jose zacht. Ik dacht na. Ik smeerde het spul al twee maanden. De rest van de morgen bleef ik zitten, met mijn gezicht in mijn handen.

Ik heb me uiteindelijk toch weten te redden, maar het heeft me mijn fortuin gekost aan toverdokters en plastische chirurgie. Toen ze klaar met me waren heb ik nog een laatste keer in de spiegel gekeken. Ik zag een vrouw van rond de vijftig, met een bleek gezicht vol subtiele littekens. Een monster. Mijn artsen legden me uit dat meer chirurgie alleen maar averechts zou werken. Ik knikte. Mijn leven was voorbij. Ik riep Jose bij me en voerde hem vergiftigde bonbons. Een halve doos. Zijn lichaam gooide ik in de ketel waarin ons experimentele verjongingsproduct borrelde. En toen belde ik mijn contacten bij de grote cosmetica-jongens. Ik stuurde hen de de enigszins aangepaste testresultaten van ZS-25. Ze waren onder de indruk. Niet meer dan logisch, ik sta zeer goed bekend. Nog wel. Mijn fax piept en spuugt het verzendrapportje uit. Goedzo. Het is begonnen.

De top players in onze branche gaan mijn product aan de man brengen, onder hun eigen naam. De hebzucht wint het van de voorzichtigheid. Maar zo gaat het altijd, nietwaar? Sommige reclamecampagnes zijn al gestart. Je hebt je ze vast wel gezien, ergens in de saus die om je favoriete programma's druipt. 'Vernieuwd! Drievoudig werkende nachtcreme, met ZS-25 elastosomen. Zichtbaar verjongend, al na de eerste week! Aarzel niet. Je gunt je huid toch het allerbeste?' Het allerbeste. Ja ja. Ik loop het kantoor uit en ga mijn grot weer binnen. Hier blijf ik voorlopig zitten, in het donker en zonder spiegels. Ik zit voor de Tv en steek de ene sigaret met de andere aan. Het is nog lekker ook. Afgezien van het hoesten dan. Een halflege doos bonbons staat binnen handbereik. Ik wacht op het wereldnieuws. Het gaat allemaal niet zo lang duren. Ik heb de formule aangepast.

'Syndroom van Munch maakt miljoenen slachtoffers. Talloze vrouwen voor het leven getekend door productiefout nachtcreme.' Ik wil dat het voorgelezen wordt door een oude nieuwslezeres. Ik wil schokkende plaatjes van filmsterren en beautymodellen. Ik wil een interview met een zangeresje dat haar kaken niet kan sluiten. Ik wil grinnikende en hoofdschuddende derde wereldvrouwen. En dat het item eindigt met de binnenkomst van alle uitgevallen nieuwslezeressen. Allemaal varianten op 'De schreeuw', met glanzend lang haar.

Reedsch...16 toevoegingen, reedsch

Ik ben er even stil van.

bromde bicat om 12:19 PM (op 29-12-2003)

Anders ik wel.

Maar toch, w00t , second post (..)

bromde Eugene om 12:47 PM (op 29-12-2003)

Had men zich ook maar bij daily facials moeten houden.

bromde Eddee om 01:35 PM (op 29-12-2003)

bromde Munch om 03:59 PM (op 29-12-2003)

Ha, ha, ha, Eddee, u spuit me de woorden uit mond.

*Vraagt zich verwonderd af waarom niemand Hoof begroet*

Welkom thuis Hoof.

bromde Eduardo om 05:33 PM (op 29-12-2003)

Ik ben blij dat ik er weer ben.

De tot op heden schromelijk ondergesneeuwde samenspanning van de diverse lippenbalsem-firma's heb ik aan den lijve moge ondervinden. Van de self-fulfilling 'shampoo-voor-dagelijks-gebruik'-verleiding ben ik tot op heden niet gevallen. Maar er dreigt meer. Ook voor ons mannenbroeders.
Om bijvoorbeeld niet te spreken van het lispelend verleidende in uw levende kruipende en druipende nicotine. Of de dagelijkse portie alcoholica die de ontspanning brengt die het hectische bestaan ons bijkans dicteert.
Om te zwijgen over de niet te dempen neiging om ook de laatste drie miljoen borsten van nog andere vrouwen te downloaden. Of heur haar, daar.

Tandpasta's met nu NOG wittere werking genieten sinds jaar en dag mijn voorkeur. En als er al te grote tekeningen in mijn gezicht komen, zal ik wellicht op een dag ook overgaan tot de aanbrenging van smeerselen.

Ondanks dat veel mensen om mij heen kunnen beamen dat het hier de zogenaamde lachrimpels betreft.

Ja. Ook die in mijn nek.

Ik lach namelijk nogal uitbundig.

Alhoewel dat weer heel weinig mensen kunnen beamen.

Ik weet niet of ik de enige ben

* schrikt van zijn aanstaande openbaring en spiedt schielings over zijn schouders *

maar meestal als ik in de spiegel kijk, zie ik toch nét iemand anders dan hoe ik me voorstel dat ik er uitzie.
En moet concluderen dat mijn indruk van mezelf toch een hele andere is dan die van anderen.

Die twee met elkaar in harmonie brengen. Daar kun je een vrij aardige boterham mee beleggen.

* gaat in de spiegel kijken of een gekneusde rib écht niet te zien is, misschien met meer licht. Of harder duwen *

bromde Hoof om 05:33 PM (op 29-12-2003)

Eduardo, u bent een sentimentele dwaas. Maar bedankt voor de warme woorden van welkom.

* slaakt een zucht van verlichting *

Auw!

bromde Hoof om 05:35 PM (op 29-12-2003)

Kortom, Grrrts, u bent krankzinnig.

bromde Racoon om 05:43 PM (op 29-12-2003)

Heee Hoof is terug. Goed man! Enne... heb je lekker gecarfd? En een dikke voeg gevingerd in een apres skihut? Met je skischoenen nog aan op tafel en heeeelemaal uit je dak gegaan? Of gewoon kringrukken met goede vrinden. En daarna veel eten, drinken en goede verhalen? Ik ben reeds te dik geworden voor een van deze items.

bromde Kiers om 06:05 PM (op 29-12-2003)

HAHAHAHAHA! Goed man, deze homepage! Ik denk dat ik hier vaker ga komen!

*PLOP*

*gaat op dode kameel zitten*

En nu?

bromde Marnix om 06:11 PM (op 29-12-2003)

Het is natuurlijk wel een omen als je Nausica Emacrari heet.
Nausea = zeeziekte / misselijkheid en emaceratie = uitmergeling / uittering.
Of dit toeval is? Ik dreig over mijn twijfels te struikelen, waarde grts.
Maar de moraal van het verhaal is duidelijk. "Ter Leering en de Vermaeck". Ik zal er mijn voordeel mee doen.
Curieus vind ik wel dat de gedachtegang bestaat dat je van seks, lees neuken. lelijk wordt
c.q. sneller verouderdt.
Neem mij bijv., ik neuk bijna iedere dag, vandaag bijna, gisteren bijna, eergisteren bijna, en ik zie er nog uit als een jonge God. Welliswaar met een beetje (veel) fantasie, maar toch...
Grts, een ding staat vast, je proza werkt verslavend. Je kunt er niet genoeg van krijgen.

bromde Arnaud om 06:21 PM (op 29-12-2003)

Eindelijk, Hoof is terug. Reden om een fles Havana Club en een Cohiba sigaar, gerold op de dijen van een mooie mulatta, te offeren. (Al vind ik wel snel een reden om te drinken.)

bromde Arnaud om 06:29 PM (op 29-12-2003)

Ik vraag me wel eens af, Gerrits, waar u het allemaal vandaan haalt. Aan de andere kant wil ik dat eigenlijk helemaal niet weten. Vertel het dus maar niet en dan vertel ik u gewoon dat ik het een geweldig verhaal vind.

bromde Adriana om 06:32 PM (op 29-12-2003)

Gerrits heeft een ENORM grote duim.

bromde Kiers om 06:52 PM (op 29-12-2003)

Ha, Hoof. Jij bent dus ook op een niet bedoelde manier onder aan de helling gearriveerd?

Grrrrts blijft geweldig. Moet zowaar aan de eerste Batman met Prince soundtrack denken. Goed nummer op die LP met hijgende Kim B.

Maar goed. Het gaat hier gewoon door begrijp ik. Ik ook hoor. Maar dan hier. U begrijpt wel.

bromde Lennard om 07:20 PM (op 29-12-2003)

*Is in d'r nopjes dat een aantal gasten weer terug is*

*Durft geen nachtcreme meer aan te raken*

*Bedenk dat ze dat al niet deed*

Voordeel van gezet zijn, dat houdt de huid mooi ;) Overigens Hoof, heb ik dat ook. In mijn hoofd ben ik veel dunner dan ik in werkelijkheid ben. Hoewel mijn borsten en ogen precies kloppen, dat is geloof ik ook het belangrijkste

*Stopt maar met dat gebazel*

bromde CiNNeR om 10:41 PM (op 29-12-2003)