[vorige bral: "Het verjaardagskado"] [Huiswaarts] [volgende bral: "Het probleem van Pieter Bas"]

11/09/2003: "Zaterdagmiddag"

Tik… tak… tik… tak… tik …tak… tik… tak…

Tergend langzaam en eng monotoon klinkt de zware staande klok.
Het galmt door het verder geluidloze huis.

Tik… tak… tik… tak… tik …tak… tik… tak…

Het voelt kil.
Koud en sfeerloos.
Het is hier een huis waaruit je het liefste vluchten wil.
Het liefste zou je weg willen rennen van deze mensen.
Ver weg.
Vrij.
Over de wolken.
Weg!

Iedere vorm van genot of vermaak lijkt hier verbannen en veracht.
Als goddeloos en inslecht afgedaan.

De man kijkt mij streng aan.

Tik… tak… tik… tak… tik …tak… tik… tak…

Ik hoor hem niet eens ademen.
Hij zit bewegingloos alsof hij hoort bij het decor van deze trieste omgeving.
Z’n ogen onophoudelijk op mij gericht.
Hij kijkt op me neer. Alsof hij mij zonder ook nog maar een woord met me gewisseld te hebben heeft afgekeurd.

Hij zit aan het hoofd van de tafel.
Achter hem zie ik de coniferen van het kleine tuintje en de grauwe vroege herfstlucht.
Om de benauwende sfeer te benadrukken, lijkt het wel, is het een troosteloze dag.
Zelfs geen harde wind of regen. Nee, enkel een grijze saaie zaterdagmiddag.
Een lege dag.

De man heeft een nors gladgeschoren gezicht. Haar netjes in een fantasieloze scheiding.
Hij draagt een wit overhemd. Niet stralend wit, enkel wit.
Een donkere dunne stropdas en een dikke spencer.
Z’n handen op tafel, voor hem, op elkaar.
Eén trouwring en één zegelring met een platte vierkante zwarte steen.

Hij moet een strenge vader geweest zijn.
Z’n ogen blijvend op mij gericht.

Z’n vrouw zit aan z’n rechter kant.
Ze heeft kort blond-grijs haar.
Ze draagt een grote bril die haar saaie gezicht geen goed doet.
Ze probeert een vriendelijke glimlach op haar gezicht te houden, maar durft waarschijnlijk niet te spreken voor haar echtgenoot spreekt.
De man van het huis.

Tik… tak… tik… tak… tik …tak… tik… tak…

De eettafel staat los van de muren. Het huis is ouderwets ingericht.
Een duidelijke tweedeling tussen eet- en zitkamer.
De muren zijn van onbehangen beige baksteen.
Plavuizen op de vloer en zware eikenhouten meubelen in de zitkamer.
Boven de bank hangt een fantasieloos schilderij. Een berglandschap.
Zo stereotype dat je het zelfs hier, in dit huis, niet verwachten zou.
Niets is aan het toeval overgelaten. Alles is bedacht.
Waarschijnlijk omdat men niets anders heeft om de gedachten over te laten gaan.
Koperen frutsels zijn tot blinken opgepoetst en er staan kleine kristallen figuurtjes op het dressoir. Naast de telefoon ligt een blocnote met een vergulde pen.
Niet omdat de laatste telefonerende deze hier heeft laten liggen, nee omdat dit zo hoort.

Stap stap stap stap stap …

Eindelijk hoor ik iets.
Eindelijk komt ze terug.
Judith, de uitwonende dochter van dit gezin.

Ik was me rot geschrokken vanmorgen.
Het moest een keer gebeuren.
We kennen elkaar nu al bijna een jaar en half zo lang zijn we meer dan alleen vrienden.
Ja, dan moet er op een gegeven moment ook kennis gemaakt worden met de ouders.
Nerveus? Ik had gisteren in ieder geval een stuk meer gedronken dan zij.
Ze moest al een uur op zijn geweest toen in wakker werd in haar studentenkamer.
Ze heeft een fijn bed.
“We gaan naar m’n ouders vandaag he?” Had ze gezegd.
Ik had m’n ogen net open, maar kon de realiteit nog niet helemaal vatten.
Het was ook zo anders dan normaal.
In plaats van de leuke sportieve meid stond daar nu een… , een … ja, …een ijskonijn.
Geen make-up op en haar haar netjes in een vlecht. Ze droeg een rok tot op haar enkels en een seksloos truitje. Een vest meer.
Ik had haar bijna niet herkend als de Judith waarmee ik aan en af een half jaar lang de lakens deel.

Ze komt binnen en ik kijk naar de deuropening.
Ik kijk als enige.
Moeders kijkt met haar weeë glimlach naar mij en de tafel. Vader kijkt door me heen.
“Zo moeder, ik hoop dat uw soep weer net zo lekker smaakt als altijd. Ik heb er echt zin in. U hebt vast uw best weer gedaan”
Judith zet de pan op tafel en komt naast me zitten.
Voor haar vader is het waarschijnlijk al een stap te ver dat ik, een buitenstaander, naast z’n bloedeigen dochter zit.
Moeders blijft enkel kijken met haar weeë glimlach.

Zonder aankondiging zitten de drie met hun handen gevouwen en spreekt vader.
Zo snel mogelijk vouw ik ook m’n handen en laat ik m’n hoofd respectvol zakken.
“Lieve vader die in de hemel zijdt. Gezegend zei uw naam, uw koninkrijk kome.
Wij danken u voor dit maal. Wij danken u voor al het goede dat wij mogen ontvangen. Wij vragen u om uw wakend oog te houden over ons. Wij vragen u om speciaal uw oog te houden op onze Judith die daar zo alleen in de grote stad woont. Wij vertrouwen er op dat u haar behoedt voor het kwaad en duister van de grote stad. Amen.”
“Amen” “Amen”
Ik hef m’n hand op om een kruisje te slaan maar zie dat niemand dit doet.
M’n best proberend te doen mompel ik snel enkel “Amen”
Vader kijkt me weer aan.
Niet vriendelijk, niet als een uitnodiging tot een communicatie, hij kijkt me aan.
“Jij eerst joh, gekkie” Judith stoot me zachtjes aan. Met een schijn-vrolijke lach kijkt ze de eetkamer rond.
Ik hou m’n bord op.
Zonder dat z’n ogen mij los laten haalt vader de deksel van de pan, schept hij een lepel vol groentesoep en giet deze in m’n bord.
De lepel gaat terug de pan in om dit een tweede keer te doen.
Hij komt weer omhoog.
Halverwege beweegt Judith zich naar me toe en plaatst haar hand, onder tafel zodat de anderen het niet zien, half op m’n bovenbeen, half op m’n kruis en fluistert in m’n oor: “Ik heb geen slipje aan”
Haar tong likt kort door m’n oor.
Van schrik laat ik het bord uit m’n hand glijden.

Reedsch...47 toevoegingen, reedsch

w00tterdew00t!

bromde €vil om 09:28 PM (op 09-11-2003)

2e w00T is toch ook cool ?
Er is zelfs nog ruimte voor een on-topic reactie.

Weer erg mooi bart.
Ik wist dat het van u was voor ik uw naam gelezen had.

Een herkenbare stijl van schrijven waar ik zeer van geniet.

bromde Subigo om 09:38 PM (op 09-11-2003)

Nu even on-topic, waarom word ik zo triestig van dat verhaal? zelfs het feit dat Judith geen slipje aan blijkt te hebben vrolijkt het mij geen moment op.

bromde €vil om 09:54 PM (op 09-11-2003)

Het is wel een erg lange mop he?

bromde luldebehanger om 10:02 PM (op 09-11-2003)

Judit, wie heeft haar nog niet mogen afstorten.
Tjah.
Judith. Judith Knevel.

bromde bicat om 10:10 PM (op 09-11-2003)

Bart, sober van geest, ruim in het vlees.

Het geile kale hockeykutje zat aan tafel met haar veel te oude ouders omdat zij nakomelingetje nummer vier was. Het genen & testosteronspoor van haar vader blootleggend, behept met een eveneens veels te geile jeugd.

bromde Kiers om 10:19 PM (op 09-11-2003)

Net terug van een cursus authentiek stokbrood bakken. Warm dat het er was!

*PLOP*

Ik heb alle kruidenboter meegenomen. Zo'n veertien kilo.

bromde Marnix om 10:23 PM (op 09-11-2003)

Dat deden ze vroeger nog inclusief de offering van een maagd, als ik me de desbetreffende literatuur goed herinner.

Dat waren nog eens tijden.

Dan had je geen kruidenboter nodig om 'm omhoog te krijgen.

* kijkt verbaasd rond *

Wat doe ik hier eigenlijk? Ik zoek een plaatje van aardappelchips. Uiteraard.

[pssst, Bart. Weet u zeker dat het geen zondagmiddag was? Maar dit terzijde...]

bromde Hoof om 10:42 PM (op 09-11-2003)

*fluit nerveus*

Hoi Hoof, kom je buiten spelen?

bromde bicat om 10:46 PM (op 09-11-2003)

Graag zelfs!

bromde Bonnie om 10:48 PM (op 09-11-2003)

Nou ik weet niet. Blijf je de hele tijd met je vingers in je mond zitten om dat schelle geluid te produceren?

In dat geval kunnen we beter naar buiten gaan.

bromde Hoof om 10:48 PM (op 09-11-2003)

* probeert stilletjes voor zichzelf met dubbelgevouwen tong en kwijl op zijn vingers enig geluid te produceren, jaloers *

bromde Hoof om 10:49 PM (op 09-11-2003)

Hèh, kom ik net terug met een karaf oud vatgerijpt, een gebraden borststuk en een spel kaarten, is Hoof nergens te vinden.

En wat doet die berg kleren in de hoek?

bromde bicat om 10:50 PM (op 09-11-2003)

*komt binnen met een hydraulisch roei-apparaat*

Potje roeien?

bromde Marnix om 10:54 PM (op 09-11-2003)

* komt moe maar uitgelaten binnenrennen in klederdracht *

Ik draai net die spiegeltjes in mijn haar, bedenk ik me opeens "gáán we eigenlijk wel naar Almere-Buiten?".

En waar is bicat nou weer?

Hé vatgerijpt...

* zet fles aan mond *

bromde Hoof om 10:56 PM (op 09-11-2003)

* wikkelt borstrok af *

Hè. Lekker. Roeien.




O nee. Kut! Kut!
Vatgerijpt bedoel ik.

Twee keer lichaamsbeweging op één dag lijkt me ergens niet goed voor.

* ademt raspend *

bromde Hoof om 10:59 PM (op 09-11-2003)

*vanuit de keuken*

Zo lekker. Een schaal zo-vet-mogelijke kroketten. Zondagavondsnackje voor de mannen. Het wordt winter dus het lichaam mag wat uitzakken.
Aan de lijn denken doen we wel in Januari.

Alleen de gedachte al om aan de apparaten te hangen.

*prakkizeert of Marnix nou had afgebeld of dat hij nog komt*

bromde bicat om 11:00 PM (op 09-11-2003)

*sopt interieur af met licht vochtige doek*

Baron, hé Baroooon? Denkt u aan de gemarineerde visbrokjes? Ik zou het toch jammer vinden als ze wéér blijven staan.

bromde Marnix om 11:04 PM (op 09-11-2003)

Visbroquejens Mariné; geen hond die het vreet, maar het staat zo lekker elitair op tafel. Vlug meenemen.

Waarom sopt u Opoe af?

bromde bicat om 11:12 PM (op 09-11-2003)

Opoe? Ik dacht dat het Dick T. was. Net eigenhandig uit een donkere nis gesleurd. Nou ja, ze ruikt nu in elk geval fris.

*ritst lederen hoes open en trekt er een gitaar uit*

En dan nu John Denver songs voor de open haard.

bromde Marnix om 11:15 PM (op 09-11-2003)

handkarren is er niets bij!

Recht uit het hart geschreven dit! Een reeds kloppend hart, dat wel!

bromde Bumble om 11:36 PM (op 09-11-2003)

* schrikt op uit tussenslaapje wat bij de overige aanwezigen naar alle waarschijnlijkheid de indruk van een diepe contemplatie heeft gewekt *

Hé! Van Domme Kroketten!

Gelukkig heb ik een lepel bij me!

Is er mosterd? Het riekt hier nogal!

bromde Hoof om 11:41 PM (op 09-11-2003)

Ik eet alleen kroketten met een C en een Q. Met Mosterd gewoon met een M trouwens.

bromde Paalsma om 11:47 PM (op 09-11-2003)

* gooit pot Moutarde boos kapot tegen de muur *

Ok. Ok. I krijg de boodschap.

bromde Hoof om 11:49 PM (op 09-11-2003)

Mooi woord trouwens; "slipje".

Is die Japanse vis die ons al 2 keer beloofd is eindelijk eens klaar voor consumptie?!

*zet DVD'tje met snoeiharde Duitsche Porno op*

bromde Paalsma om 11:53 PM (op 09-11-2003)

Die Paalsma. Zít me daar een potje te crossposten voor gevorderden.

*legt nonchalant gefileerde Fugu op tafel*

Hoof, heb je nog van die huisgemaakte kalkoenmayonaise?

bromde Marnix om 11:55 PM (op 09-11-2003)

Het zal wel aan mij liggen, maar volgens mij steekt Paalsma net een prikkertje in de vermeende gemarineerde visbrokjes.

Ik denk, ik zegt het maar even.

* zoekt koortsachtig naar buisje vlugzout *

Die dingen zijn me een partij flauw...




Het hadden mijn genen kunnen zijn.

bromde Hoof om 11:56 PM (op 09-11-2003)

Voor een Fugu maak ik het desnoods zelf

* zoekt ei, mosterd, zonnebloem olie en een balsahouten garde *

bromde Hoof om 11:58 PM (op 09-11-2003)

*HA!*

Snoeiharde duitsche pr0no!
Dat is lang geleden.

God ja. Ik zie nog zo hoe Adolf zijn Schwanz knoerendhard in Eva's Braune (hahahahahaha, leuk gevonden zeg) poeperdje port.

Port, is dat er nog?

bromde bicat om 11:58 PM (op 09-11-2003)

HIER LUSTEN WIJ GEEN BROOD VAN!

bromde Enkele honden om 11:58 PM (op 09-11-2003)

"Mit meinem klanharden Schwanz im füchten Kiers"

Die heb ik al zolang gezien.

* verpest de sfeer *

Zometeen trekt die met die snor hem er uit en blaft die bek van die met die snor hélémaal onder de yoghurt.
Nee. Dat wijf.

Volgens mij is het Oóst-Duitse porno trouwens.
Het is nl. Bulgaarse yoghurt, als ik het goed zie.

bromde Hoof om 12:01 AM (op 10-11-2003)

* presenteert onverwacht een toastje Port Salut *

Ik moet gaan.
Mevrouw Hoof beweert dat ik met ulieden meer van gedachte wissel dan met haar.

Hopelijk kan ik bewijzen dat mijn orale kunsten echter een hoop goed maken. Zonder een woord te wisselen.

* knipoogt veelbetekenend *

bromde Hoof om 12:03 AM (op 10-11-2003)

Jah! Goed geraden!

Volgende...

*zet buitengewoon erotisch Frans Porno DVD'tje op*

bromde Paalsma om 12:04 AM (op 10-11-2003)

"Adriana III: le retour de Cinner"

Ik herkende 'm al direct aan het instrumentele thema. Met die pauken.

*roert afwezig door gele yoghurt*

bromde Marnix om 12:12 AM (op 10-11-2003)

waakt! Marnix!

Geheel toevallig lees ik net in de newsgroup alt.nl.yoghurt.yellow dat gele yoghurt libido-afbrekende ingrediënten bevat.

bromde bicat om 12:28 AM (op 10-11-2003)

*stopt even met ENORM hard neuken*

Baron, mijn vriendin vindt het irritant dat ik steeds de sex onderbreek voor vuige reacties. Moet ik haar ontslaan?

bromde Marnix om 12:32 AM (op 10-11-2003)

Heren, CiNNeR is al de hele avond afwezig. Moeten we het ergste vrezen?

bromde Blob om 12:36 AM (op 10-11-2003)

Allebei ontslaan, me dunkt.
Het mocht eens ten kosten gaan.
Van wat dan ook.

bromde bicat om 12:37 AM (op 10-11-2003)

Whhooooeeeiiiiii, bbbzzzzzzz, lalalala en we drinken er nog eentje.
Ik heb nog een fles 15 jaar oud schots vocht staan.
Morgen werken hoeft morgen pas!

(zondag naar de kerk Hoof, zaterdag is de familiedag)

bromde Bart om 12:49 AM (op 10-11-2003)

Nou, mooie tijd gehad. Had ik eindelijk een man in rode fleece-trui gevonden met een tas vol met waarvan ik vermoedde dat het thermoskannen waren, vraag ik: "Bent u grts?" Na mij een halve minuut lang geobserveerd te hebben, zegt de man met een heel hoog piepstemmetje: "Jawohl, ich bin grts, let's go." Dus ik mee. Maar niet naar de trein, maar naar het jaarbeursplein (ook een bekende strofe uit 'Gedengedeng' van Guus Meeuwis). Bij een rode Opel Kadet uit '88 aangekomen, voel ik ineens een knal op m'n achterhoofd. Vanaf dat moment kan ik mij niks herinneren totdat ik vastgebonden en wel wakker werd in een of ander blokhut, vermoedelijk vlakbij de Nederlands-Duitse grens. De openhaard knetterde reedsch gezellig.

Een heel jaar lang, terwijl ik vastgebonden op een bureaustoel zat, ben ik dagelijks door grts gevoederd met iets wat ik maar moeilijk kon thuisbrengen. "Wat geef je me eigenlijk te eten?", vroeg ik op een goede dag. "Meine Mutti", zei grts.

Elke dag, rond de klok van half twee, ging grts met zijn jachtgeweer naar buiten om een grove drie uur later steevast met een neergeschoten ministeckhert op de proppen te komen. (De kogel altijd precies tussen de ogen -respect!) Die kreeg ik dan als schort omgehangen, omdat ik nogal moeilijk at. Toen ik eens zei dat ik graag een aflevering van The Dukes of Hazard of Chips zou zien in plaats van alleen maar die vervelelnde Bud Spencer en Terrance Hill-rotzooi, heeft hij praktisch al m'n tanden uit m'n kanis geslagen. Vandaar dat ik dus een slabbetje nodig had.

Na een jaar was Mutti grts kennlijk op en kreeg ik louter erwtensoep te slurpen. Toen heb ik van een van grts' jachtuurtjes gebruik gemaakt om te ontsnappen. Met veel moeite wist ik mijn bureaustoel naar een schuurtje te rollen. Daar trof ik een teletijdmachine. Ik heb mijzelf toen teruggetransformeerd naar gisterenmiddag. Tenminste dat dacht ik. Helaas kwam ik terecht in het moment dat grts mijn tanden uit mijn kanis sloeg. Ik heb toen weer gewacht met ontsnappen totdat ik erwtensoep kreeg (want voor die tijd was het betrekkelijk gezellig). Weer in teletijdmachine gestapt. Nu datum en tijd wel goed ingesteld.

Ik stond weer op Utrecht Centraal. In mijn ooghoeken zag ik grts bij de Bruna staan kwijlen bij 'De Jongen', de vertaling van de nieuwe bestseller van Germaine Greere. Zo snel als ik kon, ging ik de roltrap van spoor 5/7 af. Een kleine drie kwartier later was ik thuis, nog net op tijd om naar het concert van I Am Kl00t te kunnen. En van Indigo Jones. Die hadden een lied over zuipen, dat ging als volgt:

Pour yourself a whiskey / Put your legs up on the fire / Don't think about tomorrow / Cause we're going out in style / Pour yourself a whiskey / And have a nice cigar / Don't think about tomorrow / Cause we're living in the now.

Ik zal eraan denken.

bromde Max om 01:36 AM (op 10-11-2003)

Bedankt voor de ongerustheid Blob Zal even uiteenzetten. En het is serieus. Ons hondje kreeg een soort attack en we zijn in paniek bij de dierenarts beland. Ze is al vijftien ook, dus we schrokken ons lam. Eenmaal bij de dierenarts knapte ze gelukkig op. Een epyleptische aanval of een soort 'kortsluiting' in haar hersenen. Het is nu even afwachten of ze verder goed blijft.

bromde CiNNeR om 02:54 AM (op 10-11-2003)

*Neemt een glas chocomel, een peukje en een koekje en gaat lichtelijk depressief zitten wezen*

bromde CiNNeR om 02:56 AM (op 10-11-2003)

Goeie keuze chocomel.

Blijf ver weg van de gele vla, echter.




w00tenmorgen iedereen!

bromde Hoof om 08:36 AM (op 10-11-2003)

Ja, jij ook.

Die schaaatseressen van Holliday on Ice, die zien er lekker uit.

Moest even gezegd worden.

bromde Lennard om 08:40 AM (op 10-11-2003)

Volgens mij zijn ze allemaal frigide.
De kou trekt op, zoals u weet.
Constant blaasontsteking ook.
Allemaal lesbies.
Verkrampte glimlach die hen op het dikbepoederde gezicht ligt bestorven.
Op hun 35 reeds geheel gesloopt voor wat betreft de benedenriemse gewrichten.
En gewend aan applaus na iedere beweging die niet gepaard gaat met een krakende crash.
Nee, dat is leuk in huis. Zit je de hele avond te applaudiseren.

Kortom. Ik zie er niet veel in. Vooral niet op de lange termijn.

Maar geniet u er vooral van hoor.
Ieder z'n meug.

Een weekendse breezâh-hoeâh is een stuk makkelijker bereikbaar.

bromde Hoof om 10:22 AM (op 10-11-2003)

1. Ik zei alleen maar dat ze er lekker uitzien.
2. Ik heb niet geaplaudiseerd. Ook niet toen het afgelopen was.
3. Iedereen kreeg een postcodeloterij sjaaltje.

Ik heb dus alleen genoten van de uiterlijke verschijning van de schaatserinnetjes. Verder zat er niks van mijn meug tussen.

Ik moest er heen.
(Niet eens van m'n vrouw)

bromde Lennard om 10:42 AM (op 10-11-2003)

Heerlijk stuk Bart! Strakke stijl. HUp!

bromde grts om 04:11 PM (op 10-11-2003)