[vorige bral: "In nomine Domino"] [Huiswaarts] [volgende bral: "Kleingeld"]

09/29/2003: "Herenkasteel"

Het is bepaald vreemd dat het adres in bijna alle databases ontbreekt.
Voor de positivisten vanwege privacy, voor de rest om de mogelijkheden open te houden dit soort praktijken weg te moffelen buiten de marges van de democratie.

Zelfs in de buurt van het gebouw weet niemand ervan. Het vierkante pand ziet er best indrukwekkend iit, maar wel onder een roes van onbeduidendheid. Typisch zo'n stadsgebouw waarvan niemand zich afvraagt wat zich daar afspeelt. En dat is dan ook precies de bedoeling. In dit deel van de stad, achter de centrum-façade die de plaatselijke VVV-folders ziet, wekt het vooral de indruk de achterkant te zijn van een noodzakelijk maar doodsaai verpozen.

Het inpandige terras aan het penthouse zorgt voor de associatie met een kasteel, zoals die nogal eens gemaakt wordt, het rasterwerk wat eroverheen is gespannen lijkt te duiden op een volière. Uiteindelijk was alleen de op de ijzeren deur gerichte camera opmerkelijk te noemen.
De deur die verrassend geluidloos openzwaaide nadat mijn begeleider een code in had getikt op het morsige paneeltje links.

Binnen stond een zorgelijke maar vriendelijk glimlachende man:
"Goedemorgen, ik ben Gielhart Draeckenhooft, leider van het project, komt u verder."

Binnen was alles wit, licht en schoon, voorzien van alle clichés die je met een plek als dit verbindt. Tot en met het geharde glas, zacht-plastic ondergronden en brandende lampjes die lijken te duiden op afgesloten ruimte die ja dan wel te nee 'veilig' zijn. Gielhart, "Zeg maar Giel hoor, dat doet iedereen," leidde me naar een klein kaal hokje met een tafel. Omdat we allebei vast wel wat vragen hadden, dacht Giel.

De Bijzonder Lang Onbehandelbare Groep, B.L.O.G. in de wandelgangen, is een afdeling die geldt als een laatste verblijfplaats voor de allerergste gevallen. Voornamelijk mannen, die nog gewoon kunnen eten en slapen en de meeste lopen ook nog en hebben redelijk controle over hun motoriek. "Helaas voor de maatschappij", mompelt Giel, "zitten ze aan geen enkel apparaat vast wat je uit kunt zetten." In principe verblijven ze er tot ze een relatief natuurlijke dood sterven. De meesten hebben geen familie- of vriendschapsbanden, of hebben ze zelf verbroken, in meer of minder rigoureuze mate.

Een rondleiding zou waarschijnlijk het meest illustratief zijn. Al snel beginnen bekende namen te klinken. Gielhart Draeckenhooft ging me vermoeid sloffend voor in de lange gangen. De draadglasramen in de reeds vele malen geverfde kozijnen waren zonder uitzondering aan de binnenkant voorzien van gelige nicotine- en teervlekken, vreemde klodderachtige vegen en handafdrukken. "Dit zijn de gemeenschappelijke ruimten, maar deze specifieke groep van 6 man zit alleen achterin.
Eerst komen de nachtverblijven."

"Dit is de kamer van Bernard Ischmael Katendrecht, zo'n beetje de aanvoerder van het stel. Dat het geheel onder zijn vaandel op hun eigen treurige manier toch nog een beetje in beweging is, is de enige reden dat hij nog op dit aardse rondloopt. Niet dat-ie het niet geprobeerd heeft hoor. Sindsdien zijn zelfs de vorken van zacht plastic. Treurig type, maar ja dat zijn ze allemaal. Er schijnt om te beginnen bij de geboorte iets helemaal verkeerd te zijn gegaan met de hersenhelften.
Werken volstrekt los van elkaar. Maar, tot in ernstige mate. Volstrekte detachatie noemen we dat. Hij voert zelden het hoogste woord, maar als-ie wat zegt kun je er donder op zeggen dat niemand, buiten het groepje om, er chocola van kan maken." De anonieme cel met zachte wanden en meubilair blijkt nauwelijks af te wijken van degenen die volgen.

"Hier verblijft Jacques Quiers," knikt Giel, "de zelfbenoemde vazal van Bernard, een bijzonder geval. Ontzettend verliefd op de leider, maar nog steeds overtuigd van zijn heteroseksualiteit. Niet dat dat er nog veel toe doet. In een bui van innerlijke liefdesrazernij, omdat hij zijn eigen obsessie voor anale sex verafschuwde, heeft hij in een reguliere inrichting met een schroef die ergens uit zijn bed stak zijn volledige, eh, geslacht verwijderd. Gillend van de pijn hebben ze hem uit een plas bloed, braaksel en dunne poep gehaald, terwijl hij, naar het zich liet aanzien, zijn zwaar verminkte geslachtsdeel fijn te kauwen."

"Het is een verbazende verzameling, maar de meneer van deze kamer springt er iedere keer weer bovenuit. Marmessos Niksos, van origine Grieks, zat in Wageningen op een hogeschool voor natuurwetenschappen en was, net als zovelen daar, veganist. Ergens is er iets fout gegaan met een soort van mannelijke variant van boulimie. Komt op zich niet zoveel voor, maar je helemaal volproppen met boekweit, linzen en soja blijkt psychisch enorme gevolgen te kunnen hebben. Hélémáál doorgedraaid met eten die man. Het enige wat ik nog van hem hoor zijn gerechten en omschrijvingen. Zelden zonder de meest exotische vleessoorten. Doet verder geen vlieg kwaad hoor. Sinds hij zijn hele familie- en vriendenkring heeft geprobeerd op te bakken heeft-ie dan ook niet zo heel veel mensen over om kwaad te doen."

"Deze cel is van een ander bijzonder exemplaar. Altijd een erectie, altijd. Speelt er ook de hele dag mee. Komt van origine uit Friesland, maar weet zijn eigen naam niet eens. Alle grappen over zijn 'polsstok' zijn al gemaakt, dus denk nou maar niet dat je daar het ijs mee kan breken. Hij kan hartstikke leuk uit de hoek komen, maar meestal blijft hij er in staan. Met z'n hoofd naar de muur. En maar trekken hè."
Binnen in de cel liggen overal propjes tissue en in de katoenen wandbekleding zaten overal vlekken, ongeveer op dezelfde hoogte.

De cel ernaast leek een donderslag in de heldere omgeving. Felgekleurde grote vlekken door de hele cel, slingers van onduidelijke samenstelling "verschillende groenten, gedroogde uitwerpselen en kleine stukjes papier" volgens Giel. "Deze meneer is alleen maar aan het verkleden, de hele dag door. Hij heeft een tijdje in een circus gezeten waar hij trucjes met zijn piemel deed, mensen mochten dartpijltjes naar hem gooien die hij in zijn mond ving en als klap op de vuurpijl, mochten mensen tegen betaling met een moker op zijn hoofd slaan. Iedereen die dat ooit gedaan heeft schijnt in zijn geheugen gegrift te staan en ze hebben hem gepakt toen hij nummer 15 met een grote klauwhamer "zijn wisselgeld HAHAHAHAHA!" aan het terugbetalen was. Zelfs hier spreken we hem alleen aan met de naam die destijds in de kranten stond, Dick T."

"Je ziet het niet aan het kamertje," wees Giel naar het kleine ronde raampje, "maar de meneer die hier is ondergebracht is iedere dag iemand anders. Ieder uur op slechte dagen. Of soms zelfs in een flits om niks.
Dan weer springt-ie luid schreeuwend in het rond omdat-ie bang is dat-ie op een foto komt en dat mag niet scherp zijn. Dan weer beweert-ie dat iedereen een broer van hem is, of op zijn minst een neef in de eerste lijn. Dan speelt-ie de rol van overleden tekstschrijver, geeft opeens zijn vrouwelijke kant, waarschijnlijk zijn moeder, de hoofdrol. En als er iemand bijvoorbeeld iets over een bos zegt, dan is híj uitgerekend opeens de Boswachter met bontlaarzen. Zegt-ie."

"Het is een bijzondere verzameling zo," doorbrak ik de stilte terwijl we doorliepen naar de achterste recreatiezaal, "maar hoe zit dat nou met die website?"

"Website?" De heer Draeckenhooft leek oprecht verbaasd. "Hoe bedoelt u?"
"Wel, zo ben ik hier verzeild geraakt, toch?"
"O, bedoelt u dat... Nee, die bestaat eigenlijk helemaal niet hoor. Er staat een oude administratie computer in die recreatieruimte en daar mogen ze omstebeurten wat op typen. Een wereldvondst al zeg ik het zelf. Fantastisch. Ze staan er in een kring omheen. Juichend. In de handen klappen. Quiers moeten ze af en toe platspuiten omdat hij uit puur enthousiasme harde stukjes uit zijn ontlasting rond gaat gooien.
En dat is natuurlijk niet prettig voor de anderen. Ze lachen zich af en toe helemaal gek. Het is het enige wat ze hebben, dus ik zou er niet aan moeten denken dat het weg zou vallen. Maar voor zover ik weet is er geen enkele verbinding met de buitenwereld. We hebben er voor gezorgd dat er geen telefoonaansluiting is in de ruimten waar de patiënten mogen komen."

Hoofschuddend kijk ik naar het groepje uitgelaten stumpers. Eén heeft er zijn haar geblondeerd ("met ochtendurine" volgens Giel) een ander heeft van tandplak een klein kroontje gemaakt wat hij met brede gebaren aan Bernard overhandigt en een ander stelt voor die bijzondere gelegenheid op te luisteren met een luchtige bouillon van geraspte berenbal. De Fries veegt zijn zoveelste druppeltje navocht van zijn eeltige eikel.

"Zullen we voordat je kennismaakt eerst even jouw verblijf bekijken?
Kun je daar ook je dekens en je reserveoverall neerleggen."

Vandaar dus deze oproep: Er staat een kasteel, ergens in een stad in Nederland, en daar houden ze me gevangen!

HELP ME! Iedereen is hier gek! BEHALVE IK! Ik zal tijdens het luchten het geluid van een hondsdolle bever maken, om u allen te helpen bij uw speurtocht!
HELP ME!

Reedsch...173 toevoegingen, reedsch

Ome Bicat, mijn complimenten voor uw nieuwe site!! prachtig!!

bromde AbartH om 12:18 AM (op 29-09-2003)

*vette knipoog aan Marnix*

bromde bicat om 12:25 AM (op 29-09-2003)

Sakkerloot, kan ik weer mijn kamer niet vinden. Wel hangen overal ebbehouten bordjes: 'Sorry voor het ongemak, wij zijn bezig met een verbouwing'

bromde Bernard Ischmael Katendrecht om 12:26 AM (op 29-09-2003)

oh, maar ik dacht dat er open bezoekuren waren?

ik begrijp nu dat de ingang slechts eenrichtingsverkeer was?

*gaat in een hoekje zitten en overdenkt hoe het allemaal zo ver heeft kunnen komen...*

bromde Je om 12:34 AM (op 29-09-2003)

Mooie, tedere omschrijving, Graaf Hoof. U bent een echte observant.

Ben echter wel blij dat het Herenkasteel ergens ver weg in Transsylvanië staat.

bromde Marnix om 12:46 AM (op 29-09-2003)

Ik werk daar, echt waar!
Ik ken ze allemaal. Ik zie ze dagelijks.

Ik mag er 's avonds gewoon uit hoor. Echt waar...

bromde Lennard om 08:42 AM (op 29-09-2003)

In mijn hoofd lees ik het allemaal nog eens na aan een bureau waar ik ieder moment zou kunnen weglopen. De koffie lijkt zo echt.

Wat is de matrix?

bromde Hoof om 09:23 AM (op 29-09-2003)

De Matrix, da's een film, of een drank/dans gelegenheid in Nijmegen.

Welke bedoel jij?

bromde Lennard om 09:26 AM (op 29-09-2003)

BTW, een nogal confronterend verhaal.

Moeten we daar vanmiddag met de groepssessie op terug komen?

bromde Lennard om 09:30 AM (op 29-09-2003)

Wat een verrassing, een nieuw jasje... mijn complimenten!

bromde Rick om 09:34 AM (op 29-09-2003)

Groepssessie?
Is het alweer maandag dan?

bromde Hoof om 09:59 AM (op 29-09-2003)

Jawel, dat is het weer.
Ik geef toe dat het misschien niet handig is dat alle kalenders zijn verwijderd, maar de nietjes werden er steeds uitgehaald en mijn ijzegehalte is goed, dat hoeft niet steeds verhoogt te worden.

bromde Lennard om 10:04 AM (op 29-09-2003)

Hey ome bicat, leuke lay-out! Ziet er verzorgt uit, maar je stoot me daarmee wel een beetje tegen het hoofd ;-)

bromde Sjaak om 10:08 AM (op 29-09-2003)

Hoof. Mijn complimenten.
Werkelijk een prachtig verhaal.

bromde Subigo om 10:26 AM (op 29-09-2003)

ik ben een eunuch..

*knippert met de ogen*

ik ben een eunuch..

*knippert met de ogen*

mooie tekst hoof

*knippert met de ogen*

mooie tekst hoof

*knippert met de ogen*

ik ben een eunuch..

bromde Quiers om 11:29 AM (op 29-09-2003)

..overigens, ik herken de man links als Midas Dekkers en rechts is overduidelijk Mick Jagger. Wat een geweldige interpretatie van het begrip heerenliefde.

bromde Kiers om 11:48 AM (op 29-09-2003)

Maar wat is daar voor vuigs aan dan. Vraag ik me af.

Ik vind het wel iets gezelligs hebben trouwens. Hier. Ook als er niemand is.
Iemand bezwaar als ik m'n sloffen uit doe?

bromde Hoof om 11:55 AM (op 29-09-2003)

Geen probleem. Vermits u uw sokken aanhoudt.

bromde dreadloki om 12:15 PM (op 29-09-2003)

Meneer Dreadloki, wilt u een kweekje van uw allerlaatste joint achterlaten? De dikke Cubaanse van afgelopen weekeinde mag doordeweeks, wat mij betreft, vervangen worden door een frele en lichthuppelend tienermeisje uit Jamaica waarvan mijn hoofd volledig open gaat.

bromde Kiers om 12:25 PM (op 29-09-2003)

Hoort hoort
de hondsdolle bever huilt
en niet van honger

Hoort Hoort
de hondsdolle bever krijst

bromde bicat om 12:29 PM (op 29-09-2003)

Nee, laatmaar.
Het is de airconditioning die zucht.

bromde bicat om 12:32 PM (op 29-09-2003)