[vorige bral: "Dikke Jongen 2 - "De Chromosomen Kwestie""] [Huiswaarts] [volgende bral: "Zilt landschap met de geur van zoete boter"]

07/23/2003: "De Bel."

Hallo, mag ik van u 5 minuutjes van uw kostbare tijd? Fijnzo.

Allereerst wens ik u en uw goede familie het beste toe. U wilt natuurlijk weten waarom ik even met u wil praten. Ik zal me even voorstellen.

Mijn naam is Joseph Shabalala. Hoi.
Er is mij op het hart gedrukt dat u een betrouwbaar en integer persoon bent.
Mijn eigen indruk is zelfs dat u de juiste persoon bent om zaken mee te doen en daarom heb ik besloten bij u aan te bellen. Heeft u tijd om even naar me te luisteren?
Hij bijt toch niet, hè? Oké.

Fijn dat u me binnen laat; moet u eens luisteren.
Zoals u ook wel ziet ben ik niet van hier. Ik kom uit Zimbabwe. Uit een rijk boerengezin.
Tijdens de grote oproer in 2002 is mijn vader vermoord door het regime van President Mugabe. Hij werd verdacht van ondersteuning en sympathie voor de grootste oppositiepartij in Zimbabwe, de MDC. Dat ligt nogal gevoelig bij de machthebbers, ziet u.

Ja dank u. Melk en suiker graag.
Nou was de situatie al langer onrustig, misschien heb je het hier wel in de kranten kunnen lezen. Mijn vader was erg zuinig op zijn centen. De man werd op een gegeven moment bang dat zijn geld niet langer veilig was in Zimbabwe.

Ongeveer een maandje of drie, vier voor zijn dood nam hij me daarom mee naar Zuid Afrika; hij wilde zijn poen veilig onderbrengen in een beleggingsmaatschappij. Zeg; we hebben het hier over veel geld, kerel. We praten hier over ne-g-e-n-t-i-e-n miljoen Amerikaanse Dollars. Negentien miljoen. Jaja; daar valt uw mond van open, nietwaar?
U woont hier keurig trouwens. Allemaal antiek?

Hoe dan ook.
Hij wilde daar tijdelijk beleggen in kunst en aandelen. En als de rust terug zou keren, zou hij het geld weer gaan gebruiken voor het opzetten van landbouwbedrijven in Lesotho en Swaziland.
Mag ik even naar het Toilet?

Lekkere toiletspray hoor. Mijn complimenten.
Goed, waar was ik. Oja.
De onrust in Zimbabwe ontstond toen de President een nieuwe wet opstelde die alleen maar nadelen zou opleveren voor de boeren. U moet weten dat het boerenleven niet makkelijk was, meneer. De meeste boeren konden met moeite het hoofd boven water houden. Die nieuwe wet ging over belastingen op het vee. Het is een lang verhaal om dat uit te leggen, op dit moment. Neemt u van me aan dat er flink wat gezinnen aan onderdoor gegaan zijn. En nu nog steeds gaan. Daarnaast zou die ploert zich over de rug van al die boeren ook nog eens flink verrijken. Nou, u begrijpt wel dat de boeren dit niet langer pikten.
Ja dank u. Ik lust nog wel een bakkie.

Nou, goed. En al die boeren die kwam in opstand en die opstand is bloedig neergeslagen. Honderden, nee, dui-zen-den doden en gewonden; complete landbouwbedrijven zijn platgebrand. De soldaten van Mugabe, die vuile schoften, plunderden de huizen en verkrachtten de vrouwen en dochters van de hardwerkende boer. Twee zusjes van me heb ik nooit meer gezien.
Heeft u misschien een glaasje water voor me? En een zakdoek?

Wel.
En toen ik mijn vader half-verbrand in een boom zag hangen ben ik hysterisch naar huis gerend. Met mijn moeder ben ik gevlucht en daarom ben ik nu in Nederland. We proberen hier asiel te krijgen maar we weten dat de Nederlandse regering nogal streng is. In dat geval zullen we terug moeten naar Zimbabwe en u weet wel wat ons dan te wachten staat. Nietwaar?
Jullie zijn niet zo dol op ons, geloof ik. Wat zegt u? Regering?
Mooi horloge heeft u ook om. Prachtige schittering.

Ok. Om een lang verhaal kort te maken...Wat wil ik u nu eigenlijk vertellen...
Toen de gevechten begonnen heeft mijn vader direct het geld laten versluizen naar een beleggingsmaatschappij in Nederland. Zij houden dit kapitaal nu in beheer. En wat is precies nu het probleem? Ja, u wilt het niet geloven maar we kunnen dit geld niet opeisen. Het zit namelijk zo:
Onze asielaanvraag loopt nog en daarom hebben we nog geen officiële status in Nederland. Omdat we niet langer willen wachten en het geld nodig zijn, zijn we op zoek naar een betrouwbare Nederlander die dan als contactpersoon van mijn vader voor ons het geld kan opeisen. Ziet u wel dat ik 2 verschillende schoenen draag? Kijk, dat zegt genoeg. We zijn blut. Platzak. Ik heb de laatste 2 dagen bijvoorbeeld maar 1 boterham gegeten. Mag ik een extra koekje bij de koffie?

Nouja, en tot die tijd leur ik langs de huizen met fotocameraatjes en transistorradiootjes en verhuurt mijn moeder haar donkere lichaam voor een schamel bedrag.
Dit willen we niet meer doen; we willen het geld terug dat mijn vader verdiend heeft met de vele zweetdruppels die hij gelaten heeft op de brakke landbouwgrond in ons geboortedorp. Het is ons geld, en dat moet terug naar ons. Heeft u een sigaretje voor me misschien? Sorry dat ik het zo brutaal vraag.

Ok, en toen heb ik dus gebeld met een aantal instanties en één ervan gaf ons uw naam door. U ziet er betrouwbaar uit en ik hoop dat u over uw hart strijkt en ons bij deze complexe zaak ter wille kan zijn. Mooie Friese staartklok trouwens.

Veel hoeft u niet te doen, hoor. U hoeft alleen uw bankrekening maar tijdelijk beschikbaar te stellen en daarop laten we dan het familiekapitaal storten. Er gaat een brief naar de notaris met daaronder uw Nederlandse naam.

En het mooiste is; ja gaat u even rustig zitten. Het mooiste is dat u daarvoor natuurlijk een beloning krijgt. Er kan trouwens helemaal niks verkeerd gaan. U hoeft nergens bang voor te zijn. Men kan immers niet weten dat u nooit bij mijn vader heeft gewerkt. Ik ken nog wel een mannetje in Harare en die regelt de papieren wel.
Als u ons helpt en we krijgen het bedrag dan is 25 procent van u. Heeft u een rekenmachine?

Ja hoor. We kijken zo naar uw vakantiedia’s. Zullen we het eerst hierover hebben?

Goed.
25 procent van 19 miljoen dollar is dus 4,75 miljoen dollar. Daar kunt u deze deur met glas-in-lood rustig voor intrappen; neem dat maar van me aan.
De rest, op 5 procent na, gaat terug naar ons. Die 5 procent zal worden gebruikt voor de kosten die de transacties met zich mee kunnen brengen. Dat kost u dus niks, begrijpt u? Is dat uw vrouw daar op de schoorsteenmantel?
Mooie vrouw, mooie vrouw. Ach, gestorven? Mijn deelneming.

Weet je wat; ik zeg je want eigenlijk kennen we elkaar al best goed. Ik neem je mee naar de Hema en trakteer je daar op een kopje koffie met een rookworst.
Dan kunnen we daar rustig de puntjes op de i zetten.

Zeg.
Hou er wel rekening mee dat het allemaal zéér vertrouwelijk is wat ik je vertel. Niet iedereen hoeft te weten dat ik veel geld tot mijn beschikking heb, want tegenwoordig snijden ze je keel door om een polshorloge. Ja hoor, zet de piepers maar even laag, ik wacht nog wel even.

Kom, laten we vlug gaan. Bij de tompoezen vertel ik alles nog eens in detail.
Ga je mee? De Hema daar is erg goed. De bedrijfsleider is een vriend van me.

Reedsch...14 toevoegingen, reedsch

Hé, dat lijkt die meneer wel die mij laatst contacteerde via de mail! Het is dus tóch waar!

Godverdomme. En mijn vriendin maar zeggen van 'klinkt té goed, buitenland, vaag, hoax'.

(Even serieus, baron: dankzij uw rake, persoonlijke uitleg belt mijn oma me niet meer om de haverklap. Het is dat invoelende vermogen. Dat demystificeren. Inzicht geven in wat ondoorgrondelijk lijkt. Het blootleggen van alle zwendel. Ik heb iedereen hier op de camping al over u verteld.)

bromde Marnix om 11:01 PM (op 23-07-2003)

Spelen zij daar ook bingo? En wat zit er allemaal in de boodschappenmand!? En hoelaat begint de Karaoke?! En mag ik meedoen?

Ik krijg een heel apart gevoel van binnen! Oh, wacht. De telefoon roept. Momentje!

bromde bicat om 11:05 PM (op 23-07-2003)

Piet Paulusma is net weg. Lijkt me een heel goed moment om uw entree te maken. Er is vanavond trouwens talentenjacht, dus dat zit sowieso wel goed. Als het meezit, gaan we daarna naakt rodelen. Maar nog even iets heel anders: wilt u misschien een wildlelijk hemd lenen, om niet al te veel op te vallen? Ik heb daar rekening mee gehouden. Wat is níet uw lievelingskleur?

bromde Marnix om 11:29 PM (op 23-07-2003)

Tsjezus. Krijg net een bal in het aangezicht van de Boertjes.

Heeft iemand nog een glas pijnstillends pour moi?

bromde Paalsma om 11:38 PM (op 23-07-2003)

Wat een prachtige eerste zin! Maar wat bedoelt u er eigenlijk mee? Laat ik u in elk geval een gul glas geitengrappa geven.

bromde Marnix om 11:59 PM (op 23-07-2003)

Dat doet mij denken aan het raarste stukje spam wat ik ooit ontvangen heb. Eergisteren ontving ik dit bericht. En ik was zo verbaasd dat het hier om spam ging dat ik het bewaard heb. Als dit een nieuwe tactiek is om een e-mail database op bouwen met mensen die reageren naar dat antwoordadres dan heeft de maker echt teveel van Marnix' geestesverruimende garnalencoktail gegeten.

From: <magkfngrrs@bahn.de>
Hello,

I'm a time traveler stuck here in 2003. Since nobody here seems to be able to get me what I need (safely here to me), I will have to build a simple time travel circut to get where I need myself. I am going to need an easy to follow picture diagram for a simple time travel circut, which can be built out of (readily available) parts here in 2003. Please email me any schematics you have. I will pay good money for anything you send me I can use Or if you have the rechargeable AMD dimensional warp generator wrist watch unit available, and are 100% certain you have a (secure) means of delivering it to me please also reply. Send a separate email to me at: info@federalfundingprogram.com.

Do not reply back directly to this email as it will only be bounced back to you.

Thank You
cellyhrw d
ir ojo jb
opiqpwnfqkdtaglhd dcl gfidbvzxwc atpayot nug xg gvf
yku dejm
s

Vooral dat laatste zet u aan het denken hè? Wat gebeurde hier? Werd hij door buitenaardse ontvoerd terwijl hij het postscriptum wilde tiepen en kon hij zich alleen aan het toetsenbord vast klampen. Wat dan weer resulteerde in wat random letters voordat hij de SEND knop wist te bereiken? Of is het zo dat een scheur in het tijd-ruimte continuum een verre invloed uitoefent op de consistentie van e-mail? Ik ben echt verbaads, dat snap u wel.

bromde bewegende om 01:57 AM (op 24-07-2003)

Jeetje, wat eigenaardig! Ik zou er tóch maar van uitgaan dat het echt is. Het beginnen met 'ir', de plaatsing van het 'dcl' tussen de twee alomaniën... een duidelijk teken van intelligentie (alhoewel niet direct die van ons). Blieft u misschien een warme melk met alcohol?

bromde Marnix om 02:05 AM (op 24-07-2003)

Mocht 'bewegende' afwijzend reageren dan houd ik me aanbevolen. Zal ik nog wat broodjes Anijs prepareren?
Voor wie slapen wil maar nog niet kan.

bromde bicat om 02:10 AM (op 24-07-2003)

Het klinkt misschien heel gek, Baron, maar nu we hier zo samen zijn... ik voel tóch een soort van verbondenheid. Loop eens even mee. Iets verder nog. Ja, dit is mijn kar. Die ken je. Tenminste: die dénk je te kennen. Maar heb je ooit wel eens echt naar mijn kar gekeken? Nee, hè! Hier, een geheime lade. Carpaccio? Nee, dwaas. Natuurlijk niet! Karpervlees uit Somalië. Fijne textuur, onovertroffen smaak. En kijk bijvoorbeeld eens hier, in de slabak. Nog niet eerder gezien, hè, die levende slakken. Nou, dat waren dus de létterlijke smaakmakers tijdens de bbq's de laatste weken.

Ik neem nog één Calvados, en dan is deze dag voor mij weer gisteren.

bromde Marnix om 02:24 AM (op 24-07-2003)

Ik vond ook dat uw carpaccio al met verdacht veel souplesse door de bergbeek hier achter de hut manouvreerde, mon brave. Nu ik die afgesneden karperkoppen zo op het ebbehout zie liggen trekt mij het schaamrood over de pappige kaken.

Kunt u van die slakken een mooie mousse maken? Ik ben er ernstig aan toe.

Wijl u die Calvados tot u neemt; richt ik mijzelve op een vergeten fles rood uit 1937.

bromde bicat om 02:32 AM (op 24-07-2003)

Daar word ik voor betaald, amice. Mensen dingen te laten geloven die er helemaal niet zijn. Mijn Calvados is overigens volledig verdwenen. Vindt u het goed als ik nog één bodempje rood biets?

bromde Marnix om 02:38 AM (op 24-07-2003)

Zij staat er voor. Net als die blonde mitrailleuse hier achter me.
Mijn paleis is uw paleis, amice. Als u geen rood of ander goed verpozen meer verkiest boven uw nachtrust zal zij uw gaarne begeleiden naar uw kamer.

Ik beloof plechtig dat ik uw wettige echtgenoot in het ongewisse zal laten over wat zich hier in Slot 'Bicatheim' afspeelt.

Ik hoor de bel, trouwens. Heeft u iets bij de keukenkoerier besteld?
Een rooie helm gluurt naar mij door het matglazen gangraam.

bromde bicat om 02:53 AM (op 24-07-2003)

We kunnen nu rustig vertellen dat het de huisleverancier met de cocaine was. Wat een wilde nacht is het geweest op Bicatheim...

bromde Kiers om 11:40 AM (op 24-07-2003)

Waarom draait mijn dag op halve kracht? Auw.

bromde Marnix om 11:44 AM (op 24-07-2003)