[vorige bral: "De Narcist"] [Huiswaarts] [volgende bral: "geen North Sea Jazz"]

05/27/2003: "met een papje"

De avond valt met flakkerende kaarsen. Akoestieke gitaarsnaren laten de lucht trillen.
Ik ken d'r net; ze stopt een olijf tussen mijn lippen.
Nimmer was ik dol op olijven maar uit haar handen smaken ze goddelijk. Ik kan het niet laten om een proefje van haar duim en wijsvinger te stelen. Ze merkt het.

De wandeling terug naar het appartement. Er hangt een kleurenpracht boven zee. Beneden aan het strand speelt een jongen met zijn hond.
Zij legt haar vingers om mijn vingers.

Mijn moeder huilde immer bij Tammy Wynette, zegt ze. De mijne bij Timi Yuro, vertel ik.
We zwegen de bocht om.

'Vraag me toch of ik gelukkig ben...', smeken haar ogen verglaasd.
Ik durf niet. Bang voor het uitgesproken einde.

Ondertussen; in een vinex-woning te Dronten.
Man met pet zapt de avond door.
Zijn klep staat fout.
Zap-zap-zap-zap-zap.
Ah! Ruud Gullit op de buis.

'Heh bah, Ome Willem'
'Dat vinden de kind'ren vies'
'Zo'n negerlul op tv'

Reedsch...3 toevoegingen...

Ik moet plassen Bicat.

bromde Rick om 07:36 AM (op 27-05-2003)

dus ome willem is gek??

bromde owenmeany om 11:01 AM (op 27-05-2003)

Hoe weet je het leven toch weer zo treffend neer te zetten, Bicat, hulde, bloemen en een sigaar!

bromde King om 11:41 AM (op 27-05-2003)