huiswaarts huiswaarts vroeger mailtje sturen


[vorige bral: "Gijs Staverlul"] [Huiswaarts] [volgende bral: "Illusies in April."]

05/15/2003: "De truffelboer"

(Kiers rispt op)

Voor het eerlijkste antwoord vroeg ik hem in vergaande staat van aangeschotenheid, out of the blue, naar een van de dingen die hij de moeite waard vond in dit leven. Zonder aarzeling deed hij de inmiddels geliefkoosde en vaak gememoreerde uitspraak "tijdens het neuken een truffelboer laten".

Een voorstelling kon ik mij er zeker van maken maar aan empirische feitenkennis ontbrak het mij. Recentelijk echter had ik het genoegen deze tot lijfspreuk verheven one-liner op waarde te testen.

Wij liepen over straat ergens in de Toscane en voelden ons al snel aangetrokken tot het restaurant met de breed uitgestalde hoeveelheid wijnflessen achterin het pand. Goed zichtbaar en heel uitnodigend.

We liepen een beetje verder om ons te oriënteren op ander Food & Beverage gebeuren in het Italiaanse durp. Na enig speurwerk konden wij geen restaurant vinden dat zo uitnodigend had geknipoogd als dit eerste restaurant. En dat is logisch want de wijnflessen leken stuk voor stuk een smeekbede te doen door ons genomen te worden.

We keerden terug naar het eerste etablissement en kozen de tafel midden in het restaurant. Het was de grootste tafel met de meeste arm- en beenruimte zodat we ons eens geweldig konden klemvreten en drinken aan alle lekkernijen die de Italiaanse keuken rijk is. Om daarna breeduit te kunnen wegzakken aan tafel voor een heftige uitbuiksessie.

Een ober kan de avond maken of breken dus ik maakte snel vrienden met de goed Engels sprekende Fausto. Een unicum in Italië. Ik liet hem merken niet zo geinteresseerd te zijn in het menu maar meer in zijn "specialitate" en dan met name truffel, truffels en meer truffels. Dat vond Fausto niet vreemd
en ik zag een kleine bolling in zijn broek verschijnen.

Het doet de ober die zijn vak verstaat altijd een genoegen gasten aan tafel te hebben die weten waar het om draait. Vervolgens voelde ik de bobbel in mijn broek ook proporties aannemen. Onder het mom ons-kent-ons is het een veilige gedachte een ober aan tafel te hebben die zijn vak verstaat. Met een
verstandhouding naar elkaars bobbel in de broek werd mij de menukaart gepresenteerd.

Dit is de Toscane dus dit is truffel. Ik werd opgewondener en opgewondener.

Mijn tafelgenote, niet geheel toevallig ook mijn vriendin, en ik heffen het aperatief en kijken elkaar doordringend aan. Dit is een van die dagen. Een vogelvlucht over het zachtglooiende land van smaak- en andere ervaringssensaties wil ik u niet onthouden.

Via de prachtigste Italiaanse wijnen en de fijnste delicatessen zweeft deze avond voorbij. Het is een sensatie om dikke brokken truffel te mogen wegslikken verspreid door, op en over fluweelzachte pasta en andere gerechten terwijl ik in de grote bruine zomerlome kijkers van mijn geliefde wegglijdt te elfder ure in de Italiaanse avond. Drankovergoten, sterren en maan aan de hemel. Jaja, ik had een goeie scriptschrijver die avond.

Tegen het einde van de maaltijd word ik een tikje oplettender. We naderen een der climaxen. Ik luister aandachtig naar mijn tafelpartner en ik vraag mij af wanneer zij klaar is om mijn andere liefde te ontmoeten. Nauwkeurig plan ik het moment en dan wenk ik Fausto.

Reeds onderuithangend vraag ik de ober zijn beste sigaar. Fausto rent terug in de catacomben van het restaurant en komt terug met een mooie humidoor. De houten kist gaat open en ik sta oog in oog met een kleine maar fijne collectie sigaren van wereldklasse. Hij vertelt mij het hele verhaal maar ik heb mijn keuze al gemaakt... hier ligt zij met haar ranke bruine lijfje... mijn kleine strakgerolde lichaam van plezier.

Fausto steekt mijn sigaar aan en overhandigt haar aan mij. Ik voel de bruine warmte en val weg op een wolk van rook. Een glas boterzachte Grappa met pittige afdronk onder handbereik. Dit is de Toscane en ik wens nooit meer wakker te worden.

De droom duurt tot zij is vergaan in een bundeltje as. Dan word ik wakker en daar staat zij aan mijn zij. Mijn vriendin, geduldig wachtend en zij begrijpt mijn tweede liefde naast haar. Ze trekt mij uit mijn stoel, ze trekt mij uit mijn droom en ze neemt mij op met haar warmbloedige liefde.

Na een kleine wandeling en wat frisse lucht is het liefdesspel uitbundig.

Tijdens de daad voel ik hem al opkomen. Ik weet dat dit de climax gaat worden en ik spits al mijn zintuigen om hem optimaal te ervaren. Net als het leven voorbijflitst in die laatste seconden van de vrije val op weg naar het onvergeeflijke aardoppervlak.

Ik word weggezogen in een draaikolk van allerlei kleuren, smaken en geuren.
De dag schiet weer voorbij met donkerrode wijn en zachte Grappa, van fluweelzachte pasta tot sterrenhemel bruine ogen en volle sigaren, Fausto, het restaurant, het zijden beddegoed, haar wilde gekreun, mijn ejaculatie, alles smelt samen tot een surrealistische sensatie.

Ik laat een truffelboer.

Reedsch...Ziezo. Eén reactie.

Ja ome Bicat van mij mag het alle dagen zo gaan!!

bromde ABARTH om 11:08 AM (op 16-05-2003)






huiswaarts huiswaarts vroeger mailtje sturen


-bicat- !

Kritieken worden pas waardevol wanneer u zelf een duit in het vuighe zakje doet.
Inspiratie? Mailen maar.
Onvuighe inzendingen worden zomaar geweigerd. Met of zonder reden.
(?)