"Welkom terug bij ons programma 'Love Potion'". Zag je net voor de boodschappen ons o-zo-gelukkige stelletje Anja en Robbert. Robbert die na een weekje vakantie alleen op Hawaii zijn Anja wel op zijn buik kon schrijven. Anja, die zoals jullie allemaal zagen, van niets wist heeft Robbert met een asbak die hier op tafel stond een jukbeen gebroken..zo bleek net tijdens de reclame"
[script; publiek begint te lachen...klapveehouders sissen en maken een 'dempend' gebaar met de armen]
Gijs: Zo zie je maar. In Love Potion zenden we alles uit; dus bedenk goed voor je meedoet wat de gevolgen kunnen zijn.
[script; yorin-medewerker in zaal simuleert een hoestbui. Gijs kirt als een volwassen gans]
Gijs: 'Ja. dat is even schrikken heh?
[script; camera zoomt in op blauwpaars geschminkte medewerker]
Het publiek grinnikt. Enkelen roepen "Boe Boe Boe", gepaard met wild zwaaiende armbeweging. "We gaan snel beginnen. Hier zijn onze eerste gasten; Debbie en Marco, geef ze een geweldig applaus!"
[applaus zwelt aan tot hysterische proporties, Marco geeft ze de vinger..zoals afgesproken]
"Zo. Gezellig! Ga zitten!". Gijs Staverlul lacht zijn kunstgebitje bloot.
De camera zoemt in op het kansloze gezichtje van Debbie. Kijk aan. Debbie is niet bepaald een geschenk God's. Pokdalig is tot daar aan toe; maar haar gezicht is rijp voor een één-op-één-duel met het paradepaardje van de Gamma op grindtegelgebied. De stro op haar ongelijke hoofd moet door 3 boerenmeiden tot een knotje zijn gebonden; d'r ogen staan dichtbij elkaar en over-all heeft ze de uitstraling van een spoorboekje. Van Luxemburg.
Met Marco is het al niet veel beter gesteld. Kalend vanaf zijn 18e; nu 23, IT-ruggetje (krom), en zichtbaar geholpen aan een hazelip. Marco is een jongen waaraan je kan zien dat zijn 'vrienden' hem inzetten als bierhaler en als hij snel genoeg is, krijgt hij een eurootje voor de flipperkast.
"Waar hebben jullie elkaar leren kennen?", begint Gijs. "Debbie." 'Nou, ik kende Marco van het dorpsplein natuurlijk al, toen hij daar altijd met de jongens en de brommers een beetje stond te chillen, weet je. En op een keertje vroeg hij of ik met hem mee wilde stappen."
Gijs: Ja; maar jullie kregen toen niet direct een relatie, toch? Debbie: Nee. Hihihihi. Ze giechelt achter haar met zilverringen behangen knuistje.
[script; gelach uit het publiek]
Debbie; Ik vond het eerst een enorme loser man. Hij droeg niet eens de goeie kleding. Ik hou van hardcore gabber, weet je en hij....[gejoel en gejuich klinkt tegelijk uit het publiek, volgens script] 'JOEHOOOEEE....HARDCORE NEFFAH DAIS, PUNK!', liet Debbie zich even gaan. De kijker thuis kreeg voor een split-second een blik op de baal sjek onder haar linkerarm.
Gijs kijkt met grote ogen. Van die ogen die ongewassen figuren rond Amsterdam CS ook hebben als je een broodje braadworst na één hap al aan een zwerfhond voert.
"Wil je het overnemen?", vraagt Staverlul en hij kijkt op zijn Willem Ruis'. "Zou jij wel willen", riposteert Debbie met het puntje van haar tong tussen d'r tanden. Haar ogen stonden nu wel èrg dicht bij elkaar.
"Marco, misschien kun jij wat vertellen over het begin", gooit Gijs het over een andere boeg.
Marco: "Ja mân, ik weet het nog goed. Ik zag ze bouncen, alletwee. En ook het koppie was gewoon vet strak man. Met die tjik kon ik gezien worden, en dat zagen m'n kameraden ook dus ik moest d'r gauw pakken, mân. Gelukkig had ik net Hugo Boss gekocht zodat ik in ieder geval niet onder mn oksels stonk. Daar houden die tjiks niet van, weet je. Ja mân. Het was een lekkere tjik."
[script; Gijs trekt opzichtig met z'n wenkbrauwen en keek alsof hij die ochtend een half volkoren naar binnen had gewerkt]
[volgscript; minimaal 3 seconden die grijns vasthouden, ja kommaar kommaar kommaarrrr.... laat ze dat gebit zien, Gijs! Mond dicht en rollen met je ogen]
Gijs; Oké, en waarom zijn jullie hier? Debbie? Debbie: N-nou, we hebben het gewoon vet zwaar gehad. Gijs: Vet zwaar. [script; publiek lacht] Debbie: Noujah, best wel een kuttijd. Gijs: Okee, duidelijke taal. En nu wil jij Marco iets vertellen. Ga je gang Marco; Ohnee man. Dit is niet goed. Dit gaat niet goedkomen.... [script; Publiek lacht van harte] Gijs; Hoezo? Marco; Nee man. Laatmaar. Maakt mij niet uit weet je. Doet me niks, mân. Weinig. .... Marco; Echt niet. Ik weet het allemaal wel, mân. Drop dead, weet je. .... .... Licht dempt. Vioolgesnerp vult de zaal. Debbie frommelt een post-it uit haar trainingsbroek. Debbie; "Ik ga dit echt niet uit mijn kop kennen hoor! Hihihi" [script; Publiek moet met de zweep tot lachen geslagen worden]
Geschraap. "Marco; jij bent mijn prins. En ook al heb je geen wit paard je hebt wel een tatoe die je goed staat Ik wil met jou oud worden, Marco Ik hoor bij jou en jij bij mij. Dat is gewoon zo. Ik bewaar het geheim nu niet langer. Marco; lieverd. Ik ben Zwanger"
Huilend valt ze Marco. 'Al 5 weken', grient ze. Marco; "Wat de fok mân, Jezus!" Dat kan niet van mij...
Maar dit horen we niet want het publiek lijkt door hysterie besmet. Gejoel, gejuich, gelach. De klapveemenners zwaaien en wuiven zich een ongeluk.
[script; Gijs loopt richting camera 4]
"Wij gaan eruit, tot de volgende 'Love Potion'" "Hoi!"
Gijs loopt irritant grijnzend uit beeld. Wat een lul.
