05/09/2003: "Albert Verlinde, hoer van het shownieuws"
'Ik ben een beetje een zeikertje' (verslaggever Kiers; onafhankelijk en onverbiddelijk)
Hij is de hofnar van Hilversum. Combineert lucht met een glimlach, lult waanzinnig veel en zegt helemaal niets. Het wordt elke dag allemaal zo intens gebracht, dat kan niet meer gespeeld zijn. Hij is eigenlijk zichzelf op tv. Albert Verlinde (41), nieuws- en roddelhoer van de Hilversumse inteeltscene. "Niet politiek correct zijn, dat is erg belangrijk. Mijn signaalfunctie moet je niet onderschatten."
Voor het diepte-interview spreken we af bij het Hilversumse weeshuis. Daar waar hij 34 jaar geleden gevonden werd op zijn zevende. Gewikkeld in een oud rugby shirt, baseball petje op, helemaal kaal met een briefje erbij in Hilversums dialectisch handschrift "Dit is Albert, u moet goed voor hem zorgen".
Kiers:Herinner je je dat nog?
Albert: Wat bedoel je precies? Ik zit helemaal weg te dromen bij jouw prachtig blauwe ogen en je stevige, mannelijke postuur.
Kiers: Begint dat nu al? We zitten godverdomme bij de eerste vraag, man. Effe bij de les blijven, kleffe poot.
Albert: Sorry, ik liet me even gaan maar wat zei je ook al weer?
Kiers: Herinner je je nog dat je op je zevende gewikkeld in een oud rugby shirt, helemaal kaal te vondeling bent gelegd?
Albert: Ja, nou en of. Als zevenjarig jongetje ben ik door mijn moeder achtergelaten hier in Hilversum bij het weeshuis. Iedereen hier weet wie mijn echte moeder is maar ik kon nog niet eens praten toen ik zeven was. Mijn moeder werd daar gek van en heeft mij te vondeling gelegd. Daarna kreeg ik een Black Out en wist helemaal niets meer. Dus ik weet nog steeds niet wie mijn echte moeder is.
Op het bordje om mijn nek stond mijn naam en de mededeling dat er goed voor mij gezorgd moest worden. Ik was helemaal kaal, had ook geen wenkbrauwen, en een raar uiterlijk en ik kon niet praten. Twee weken hebben ze naar me zitten kijken. Zoiets raars hadden ze nog nooit gezien. Daarna ben ik pas gaan praten. Nog niet veel soeps overigens, hoor. Ik praatte alleen maar lucht. Er kwam geen fatsoenlijk woord uit. En dat is altijd wel een beetje gebleven.
Spelen met mijn leeftijdgenootjes deed ik niet echt. Wel zocht ik toenadering tot mijn begeleiders. Kijken of er wat te halen viel. Ik liep altijd te hoereren voor een snoepje, of aandacht of een lekkere roddel. Ik wil regelmatig aangehaald worden. Toen al. Ik heb gewoon veel aandacht nodig.
Kiers: Tsjeezus wat triest, man. Altijd maar moeten wachten op complimentjes van anderen. Heb je dan helemaal geen eigen ruggegraat? Niet het minste beetje schijt aan de wereld. Altijd maar aandacht vragen van iedereen. Steeds weer die bevestiging nodig hebben van anderen of jij het wel goed doet. Heb je daar nog een medische verklaring voor? Dat klinkt wel alsof je een chromosoom mist. Je lijkt wel een wijf.
Albert: Ja, nou, nee, euh... het zit namelijk zo dat toen ik gevonden werd om mijn zevende en ik kaal was en nog niet kon praten...
Kiers: Praat verdomme eens door, eikel. Dat weten we nou wel.
Albert:...nou en toen was ik eigenlijk een jongetje maar niet veel later wilde ik liever een meisje zijn dus toen hebben ze me een operatie aangeboden maar dat is mis gegaan. Ik kreeg eerst een stoot hormonen maar dat is fout gelopen. Daardoor ben ik homofiel geworden. Op weg naar het vrouw zijn zeg maar. Albert Verlinde is dus eigenlijk een mislukt medisch experiment.
Maar nu maakt het niet meer uit. Ik voel me fantastisch. Ben ook fantastisch. Ik een narcist? Welnee man, mijn haar zit gewoon veel beter dan het jouwe. Ik heb nog wel een rare smaakontwikkeling door die hormoonbehandeling van toen. Ik ben gek op haring, drop en oude kaas. Champagnetaart met mosterdchutney? Kun je me voor wakker maken.
Kiers: Erg interessant Albert. Dat programma dat je maakt... help me es effe... ik krijg het haast niet uit mijn strot...
Albert: RTL Boulevard met Beau. Is een daverend succes overigens. Zelfs intellectueel Nederland kijkt.
Kiers: ...ja zo heet dat. Tering zeg, ik moest haast kotsen maar ik ben blij dat jij je eigen programma nog bij naam weet.
Albert: Ja, onvoorstelbaar. Toen we begonnen, waarschuwde programmadirecteur Leo van der Poot nog dat we ons moesten wapenen tegen veel kritiek. Een gossip magazine, dat zou de gevestigde media ongetwijfeld in de pan hakken. Ze zouden ons als paria's zien.
Kiers: Dat zijn jullie toch? Jullie zijn toch het scum of the earth? Te groezelig om aan te pakken? Jullie zitten 's nachts toch met je tengels in de afvalemmer van Wendy van Dijk? Om te kijken of er nog wat te verzamelen valt? Een gebruikte tampon, een weggegooid slipje, een volle condoom van Xander, een schaamhaar van Wendy of een konthaar van een neukertje van Xander? Jullie likken toch het liefst de eendebek bij de gynaecoloog van Wendy? Jullie hebben toch de restjes nageboorte op sterk water gezet?
Albert: Nou nou nou. Van die eendebek en dat sterke water is waar. Maar ik heb nog nooit een volle en dichtgeknoopte condoom van Xander in mijn handen gehad. Dat is inderdaad wel jammer.
Kiers: Wat is je truc? Waarom trekt Nederland jou? Laten we zeggen die ene miljoen ouwe duffe mutsen of opgefokte poten die jou wel trekken. We vergeten effe die andere 15 miljoen Nederlanders die schijten, aardappels schillen of bier drinken interessanter vinden om half zeven als jij in de lucht bent.
Albert: Chemie. Dat is tenminste wat ik van iedereen hoor. Het spat van het scherm af. Beau en ik zijn zo vreselijk goed in wat we doen. Ik praat al lucht vanaf mijn geboorte en daar ben ik steeds beter in geworden.
En Beau heeft al helemaal geen zuurstof in de hersenen dus bij hem gaat het luchtige praten wat moeilijker. Beau praat helemaal niet. Bij mij vergeleken dan. Beau kan niet nadenken door die groene slangelederen laarzen. Maar dat maakt niet uit want ik lul de tijd wel vol. Ik lul het liefst helemaal alleen. Iedereen de studio uit en laat mij maar lullen. Tsjeezus wat kan ik lullen.
We lijken gecompliceerd, maar dat is niet zo hoor. Het is allemaal doorgestoken kaart. Allemaal in scene gezet en herhaling, herhaling en nog eens herhaling. Keihard gebakken gelucht.
Kiers: Interessant. Maar dan heel anders. Laten we snel naar een ander onderwerp gaan. Ik voel maagzuur omhoog komen. Is Boulevard een platform voor je? Je nam bijvoorbeeld flink stelling tegen Fortuyn.
Albert: Nou kijk, je moet onze en dan met name mijn signaalfunctie in de maatschappij niet te snel willen uitvegen. Elke dag kijken er 15 miljoen mensen niet naar mij. En dat zijn toch dolenden in de woestijn zonder eigen mening en houvast in dit leven.
Al is het maar een handjevol mensen die ik elke dag voor het eerst zou bereiken dan nog zou ik doorgaan met mijn missionariswerk. Het is zo dankbaar te mogen horen dat ik gezien wordt als een soort messias. Ik wil het nog geen geloof noemen, daar is het nog even te vroeg voor maar ik moet mijn verantwoordelijkheden natuurlijk wel blijven nemen.
En ja, dat Fortuyn gedoe, joh. Weet je wat het is, ik was niet echt tegen Fortuyn, hij is trouwens, haha moet je mij horen, slip of the tongue natuurlijk, hij was een prima pijpert. Kon geweldig pijpen die man dus alleen al daarom was ik pro-Fortuyn.
Weet je wat het is, je moet gewoon af en toe stelling nemen tegen iets. Maakt niet uit wat dat is maar gewoon ergens tegen zijn is altijd goed. En toen Fortuyn in de media was, was ik dan maar tegen Fortuyn. Had net zo goed zeehondjes kunnen zijn of juist pro-spuitbussen.
Bovendien, ik kan er slecht tegen dat er in Nederland zo weinig programma's zijn waarin mensen hun mening geven. Er wordt echt niet genoeg gepraat in Nederland.
Moet je nou eens in Italie kijken naar zo'n door fondante kleurtjes omgeven talkshow. Die Italianen kunnen zomaar 15 minuten praten over een onderwerp. Ik versta dat niet hoor, want ik praat alleen maar luchtig Nederlands, maar je ziet gewoon hoe ze dat doen. Zo luchtig en zo langduring praten over helemaal niets. Daar kunnen wij nog iets van leren.
Kiers: Schiet es op met je verhaal, Verlinde. Ik moet zeer binnenkort naar de plee.
Albert: Sorry, ik zal doorgaan. Maar dat is dan meer de entertainende kant van het verhaal. Ik bedoel eigenlijk te zeggen dat politiek niet correct zijn gewoon erg verstandig is. Nogmaals, je moet mijn sociaalmaatschappellijke signaalfunctie niet onderschatten. Of doe jij dat wel? Lekkere jongen die je er bent...
Kiers: Afblijven, he?! Met je vuile slijmerige mediageile nichtepootjes van me afblijven. Denk je dat ik hier voor mijn lol zit?
Albert: Nou ik wel hoor. Is toch weer een stukje aandacht.
Kiers: Goed, gaan wij zo snel mogelijk verder met de volgende vraag. Ik moet hier echt vlot weg nu. Ik heb wel wat beters te doen. Hoe kwam je bij de televisie?
Albert: Ik zat altijd op het toilet uit de omroepgids voor te lezen. Jongens van mijn leeftijd zaten dan te rukken tot de vellen eraan hingen maar ik zat tegen mezelf te praten 'Goedenavond dames en heren. Leuk dat u kijkt naar Nederland 1. Tot tien uur hebben we de volgende onderwerpen voor u.'
Ik ging naar de Kleinkunstacademie met het idee dat een jongetje uit Brabant anders nooit op de televisie komt. Op de opleiding bloeide ik dus pas echt op als er een radio- of tv-cursus werd gegeven. Des te frustrerender was het dat het zo lang duurde voordat ik door die wereld werd opgepikt. Ik was dertig en dan ook nog alleen achter de schermen. En toen kwam de sprong voorwaarts. Vandaar ging ik naar Showtime.
Kiers: Dus als ik het goed begrijp heb jij er een studie voor over gehad, tien jaar keihard achter de schermen werken en cock sucken tot je een beetje opviel en daarna nog eens tien jaar, je bent 41 inmiddels, allerlei broodroosters en Aerobeds verkocht in afgeknepen B-producties voor je eindelijk bent waar je nu bent? In zo'n kolere programmaatje van een half uur met je snuit op de buis? Zoveel ellende heb jij ervoor over gehad om met je geile bek op de tv te komen. En dat noem je niet narcistisch?
Albert: Ja maar jongen, in Hilversum werkt dat zo. In de grote boze buitenwereld gaat het allemaal om presteren en zo. In Hilversum praten we lucht.
Kiers: En daarmee bevuil je de rest van Nederland elke dag weer? Goed, heel snel maar weer naar de volgende vraag. Naast maagzuur begint nu ook mijn aars verdachte bewegingen te maken. Je huwelijk met Onno Konthoest heeft veel media-aandacht gekregen. Heb je dat bewust gedaan?
Albert: Ik was er niet zo bewust mee bezig, dat gebeurt gewoon. Iedereen wil toch weten hoe Albert Verlinde trouwt. Wees nou eerlijk, dat wilde jij toch ook weten? Lekkere jongen van me.
Kiers: Ik ga je nu snel afkappen want je komt te dichtbij. Wie is Albert, los van dat presenteren?
Albert: Iemand die zich ontzettend aan zijn huis hecht. De boze wereld is maar heel eng voor mij. Maar ik ben ook iemand die altijd twijfelt en daarom misschien wel zo hard roept. Misschien ben ik toch wel een wijf. Ik ben een beetje een zeikertje. Ik zal er nog eens naar laten kijken door een echte arts.
Kiers: Fijn, dat is dan afgelopen. Ik ga je niet bedanken voor dit gesprek, daar vind ik je veel te eng voor. Als je me kunt vertellen hoe ik zo snel mogelijk wegkom is mij dat het liefst.
Laat ook maar, ik spring wel uit het raam. Howdoe!
