Wil de blindegeleidehond die zijn/haar baasje, in het bezit van een duivenschijtgrijze peugeot, met zijn auto een dusdanig achterlijke manoevre liet maken nabij het knooppunt Watergraafsmeer zodat ondergetekende alle ankers moest uitgooien wilde hij niet in de vangrail gesneden worden, zijn baasje nog eens zuinig aankijken? Gezien het plotsklaps hoge testosteron-gehalte van de auteur van dit schrijven, was het namelijk niet ondenkbaar geweest, dat in een vlaag van woede, en opluchting met betrekking tot het behouden van levenslicht in mijn wèl oplettende ogen, ik de bestuurder hoogstpersoonlijk op een ros voor zijn achterlijke boerenkanis zou trakteren, mocht hij 2 meter voor hem stil te komen staan in de file die dat knooppunt dagelijks teistert. De man ontkwam ondergetekende middels een slalom die de inmiddels volgevreten Alberto Thomba zou doen verbleken. Kennelijk bespeurde de man in zijn binnenspiegel de hopen schuim die zich rondom mijn mondhoeken hadden verzameld.
Verder verkeersnieuws:
In het oosten van het land reden een bestelbus en een bestelauto dusdanig dat het leek alsof zij een op hen toegespitst verbod voor de rechterrijstrook naleefden. Deze noeste arbeiders van het schoonmaakbedrijf Polish(?) uit Oldenzaal, (zelfs onder de voorhuid blinkend schoon,) wisten blijkbaar niet dat zij achteropkomende bestuurders die nóg meer haast hadden rustig voorbij mochten laten gaan. Ook al reden ze zelf 130 km/uur. Verkeersdrukte liet de methode Irvine helaas niet toe.
