Oebie Doebie keek nog es achterom. Sinds ze opgekocht werd door boer bicat op de slavenmarkt van Burundi, voelde ze zich enigzins geremd. Haar eerste nacht in de stal van haar meester herinnert ze zich nog goed. Met haar grote vleeshammen tegen de geit aan, neuriede ze zacht het Kum Bah-Yah. Eenmaal, tranennat in slaap gevallen wekte het schorre geluid van de haan haar. Ze beet de haan's strot doormidden.
Vanaf die dag kreeg boer bicat een beetje respect voor haar, al moest Oebie Doebie natuurlijk wel de hierarchie respecteren. Bicat de Boer, Oebie de Knechte.
Boer bicat woonde alleen. Bij de pomp had Oebie al eens horen fluisteren dat Mevrouw Bicat op raadselachtige wijze verdwenen was. Verbanden werden gelegd met de vele BBQ's die tierden op het erf van de boer.
Oebie's werkzaamheden waren naast de klussen op het land, tevens van huishoudelijke aard. Haar Meester moest natuurlijk wel eens wat zaad kwijt, en Oebie hielp hem daarbij. Jawel, heur merites lagen op ieder sociaal vlak. Ook als boer bicat eens bezoek kreeg van zijn sporadische vrienden bewees zij haar waarde. Hoe?
Dat leest u in een volgend avontuur van Oebie de Rijpe Negerinnenknecht.
