Navigatie
de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie
Dankbaar
Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005
Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.
Vrijdag, 21 Maart 2008
Boekenweek 2008
Van de Amerikaanse bestsellerauteur James Up, bekend van kaskrakers als Gezegend Zeventig!, Eindelijk Tachtig!, Lekker Ruim In Je Vel Zitten! en Het Leven Begint Bij Negentig!, verscheen onlangs - mooi synchroon met het thema van de boekenweek - bij uitgeverij The Sky Is Not The Limit de Nederlandse vertaling van zijn laatste boek, getiteld: Hoera,Ik Ben Dood!, waarin Up van leer trekt tegen de negatieve associaties die de begrippen 'dood gaan' en 'dood zijn' nog steeds bij de meeste mensen oproepen. In tegenstelling tot veel anderen ziet hij de dood niet als het einde van het leven, maar juist als het begin van een nieuw tijdperk, waarin de mens, bevrijd van bezigheden als werken, eten, kinderen maken en winkelen, die tijdens zijn aardse bestaan vrijwel al zijn tijd opslorpen, zich eindelijk volledig geestelijk en spiritueel kan ontplooien. Doodgaan vergelijkt Up met een bezoek aan de tandarts: het is even vervelend, maar als het eenmaal achter de rug is voelt men zich beter dan ooit. Vandaar ook dat op de voorkant van zijn nieuwe boek een foto van een met een feestmuts getooide mensenschedel staat afgebeeld. Up, die bekend staat als de goeroe van het Nieuwe Oudzijn, betoogt dat de dood, net als ziekte, pijn, verdriet en dergelijke, uitsluitend 'tussen de oren' zit, met andere woorden: men is slechts zo dood als men zich voelt. Wie meer wil weten over de ideeen van de inmiddels 37 jarige ouderdomsdeskundige, die voor de viering van zijn honderdste verjaardag alvast Madison Square Garden heeft afgehuurd, kan zich vanaf komende maandag bij de betere boekhandel vervoegen waar zijn boek voor 19.95 Euro op de plank zal staan.
door Spencer Brandsen Spencer heeft te veel vrije tijd. Nu nog kwalitijd, hahaha (wat ben ik toch een potsenmaker!). Onzin natuurlijk. Dood is dood. Het is een ziekte die binnen dit en honderd jaar wellicht de wereld uit geholpen zal zijn. Ik zet mijn geld op nanotechnologie en genetische manipulatie, en tracht in tussentijd de dood te verschalken. Is er leven na de dood?
Is er leven voor de dood?
Men is slechts zo levend als men zich voelt.
Shoppen! Da’s pas leven. Op de meubelboulevard op Tweede Paasdag. Shoppen tot de bloedpoep aan je kont zit. Dikke klodders spataderen vol met bloedkorstenpoependeshopkont. Ik gun het al die wijven. Er was eens een koning machtig en groot, Bravo! Maar bevreid is volgens mij met een lange ij.
U dacht dat ik de meuk zelf intypte? Over 100 jaar? Da’s wel optimistisch, natuurlijk.
En toen ik dood ging dacht ik “nou gaat ‘t gebeuren” Of je christen hindoestaan bent, islamiet of jood will oldham – death to everyone
Lennard, knap…. Mij wel.. Fluitje van een cent..
naast een lange reeks ijdeltuiten die zich suicideerden, waaronder cleopatra, marcus antonius, hemingway, woolf, plath en cobain vonden ook onder andere de volgende mensen het leven op deze planeet, ook na hun minder of meer bescheiden bijdrage er aan, blijkbaar niet helemaal zinvol genoeg: O kinderen en nette vrouwen, weest niet ontdaan Nog zo’n mooi Inspiratium der vergangenen: de kringloopwinkel Nou, ik was laatst toch wel blij met het debuut van Oek de Jong voor 1 Over de dood gesproken, wanneer wordt die godvergeven Fitna nou eens gelanceerd? Ik kan niet wachten tot er weer wat leven in de brouwerij komt en Allah de ongelovige satanskinderen tot gruis zal vertrappelen. De schoften…
Het schijnt dat Jezus 24 keer in de Koran genoemd wordt en Mohammed maar 4 maal. Wat moet je daar nou weer van Het enige dat nog stijf staat zijn m’n gewrichten. Eliv, kan je niet eens een etalage van een loodgieter beschrijven? Het moet wel donker zijn en stil.
Het leek hier vanochtend wel Kerst…
Mijn naam is Aat Ceelen. Wat gaat ons dat aan, zult u zeggen. Maar past u op, elke nacht trek ik erop uit om studentenmeisjes te bespringen. Maar mijn dochter studeert economie, zegt u, die laat zich heus niet zomaar eventjes bespringen, die heeft een goed stel hersens, bovendien weet Constance heel goed wat ze wil. Dat weet Constance zeker: ze wil door mij besprongen worden, weliswaar na flink wat pluimstrijkerij, maar toch, besprongen moet er worden, hersens of niet, de boog kan niet altijd gespannen zijn. Economie is een zware studie, en zeker niet een van de vrolijkste, een meisje wil ook wel eens lachen al heet ze Constance. Had u congelatio aan uw kloten?
Congelatio?
Frostbite, bevriezing. Krijg je lekker rode gezwollen kerstballen van.
Wat weet u toch veel..
En lachen moeten ze, als ze mij ondersteboven aan het plafond van hun meisjeskamer zien hangen! Dat komt : ik draag een vliegmuizenpak ! Daarbij trek ik gekke bekken en lul honderduit, het ene weetjedatje na het andere. Weet je, zeg ik bijvoorbeeld tegen zo’n studentenmeisje, dat slangen doof zijn? Ja, hèhè, zegt Constance, ben je wakker, nogal klontjes, slangen hebben geen oren om mee te horen, weet je niks beters, Aat Ceelen? Ja, zeg ik dan weer, maar iemand die niet kan horen, kan ook heel slecht praten, hoe heeft de slang dan kunnen spreken in het paradijs ? Dat moet dan toch wel goed beroerd geklonken hebben, denk je nou echt dat Eva door wat doofstom gebrabbel, hahho eeffa, zich zou hebben laten verleiden ? En hoewel studentenmeisjes economie goedlachs zijn – daar heersen veel misverstanden over, vele mensen denken dat studentenmeisjes economie saai en suf zijn, dat is niet waar, deze meisjes zijn zeer goedlachs en altijd een hele leuke lach ook nog, een diepe lach met wat schor erdoorheen, en niet zo’n lach die je wel aantreft Spencer, Heel goed, heel goed.. Maar ik bedoelde dus eigenlijk zo’n andere etalage met badkranen en verloopstukjes enzo erin. Overdag word Wel godverredomme, Aat Ceelen, je gele vetvaar in Hong Kong, weet je wel… Voor alle duidelijkheid : we hebben het hier over Rotterdamse studentenmeisjes en niet over je tante bij de thee met kaakjes en grutjes. Teert gauw een eind op, jij met je dove paradijsslangen, zeggen de Rotterdamse studentenmeisjes van de economie. Ze houden van sprookjes en van sprekende dieren, de meisjes, maar je moet ze niet aan boord komen met lullende slangen. Vertel ons liever over een beertje, zeggen ze, dat door een bos wandelt, pom pom pom pom pom, en dat beertje heeft heel geen kleren aan, ‘t is een bloot beertje, maar ‘t blote beertje draagt wel een stropdas; zijn motief? je weet nooit of je iemand tegenkomt en een stropdas maakt een goede en serieuze indruk, en wellicht is er ergens nog een zaak te doen. Beertje heeft een lief neusje voor geld en schrandere oogjes die recht in uw knip kijken of daar nog centjes inzitten, jaja, zo is beertje, vindt hij een potje honing in het bos, dan zet hij daar meteen een zaakje mee op dat binnen de kortste keren uitgroeit tot een machtig zoetwarenimperium, kijk, dat zijn nou nog eens sprekende-dierensprookjes waar een economisch meisje een nat straatje van krijgt.
het slijk der aarde
Mirca [20]
Mirca [21]
Overigens, dood is niet leven, net als voor je geboren werd. Toen vond je het toch ook niet zo verschrikkelijk?
neuriet Sweet Oblivion van de screaming trees
bromde L* om 10:24 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
Screaming trees, is dat niet die kutgroep die Mark Lanegan had, vooraleer hij goeie muziek begon te maken?
bromde Kapitein Nemo om 11:45 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
bromde FeeX om 12:43 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
bromde Kapitein Nemo om 13:44 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
bromde Spencer Brandsen () om 14:07 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
:: leest verder in Rukkers Magazine ::
bromde Aarsema (URL) om 15:04 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
Die had slechts n vijand en dat was de dood.
Waarom moest de dood toch zijn leven bederven,
Waarom was ie zo bang, zo bang om te sterven.
De koning ontbood toen al zijn geleerden,
Die te paard en per koets aan het hof arriveerden.
Mge geleerden, zei de koning beleefd,
Ik zit met een vraag waar niemand antwoord op heeft.
De jongste geleerde een ijdele snaak,
Riep: vraagt u maar sire, vraagt u maar raak!
Wilt u soms weten hoeveel sterren er zijn,
Of hoe zwaar al het zand weegt van de grote woestijn?
Of hoe de belasting massaal wordt ontdoken?
Of hoe… maar toen werd hij abrupt onderbroken.
Wel nee, zei de koning een tikje afwezig,
Waarom gaan we dood? kijk dat houdt mij bezig.
Niet n der geleerden had zo’n vraag verwacht,
Al sla je me dood! zei de jongste heel zacht.
De oudste geleerde nam toen het woord
En zei: sire sommige mensen worden vermoord.
Anderen komen per ongeluk om,
Maar de meesten sterven van ouderdom.
De koning zei kribbig: Ja dat wist ik allang,
Maar: wat is de dood? Waarom ben ik zo bang?
De knapste geleerde zei: mag ik soms even?
Misschien moet u, sire, met de dood leren leven.
De koning sprong op, zijn woede was groot
En hij schreeuwde: ik eis een antwoord! Wat is de dood?
Toen sprak een geleerde met veel fantasie,
Zal ik eens vertellen sire, hoe ik dat nu zie?
De dood komt je halen, de dood raakt je aan,
Dus de dood moet in levende lijve bestaan!
We moeten hem vangen, dan zijn we eraf,
Leve het leven! Weg met het graf!
Ach de dood, zei de knapste, is niet te verslaan.
Want als je hem beetpakt, dan ga je eraan.
Toen kreeg de koning een schitterend plan:
Hij zei: ik ken een stokoude, doodzieke man.
Hij heeft schat ik nog maar een uurtje te gaan,
Dus de dood komt hem halen, de dood komt eraan.
We bouwen een glazen kooi om zijn bed
En de deur wordt uitnodigend opengezet.
Is de dood eenmaal binnen, opweg naar z’n prooi,
Dan sluiten we snel de deur van de kooi.
Aldus werd besloten, men ging aan de slag.
En de dood werd gevangen, nog diezelfde dag.
Somber en treurig zat hij achter het glas,
Alsof hij een levend museumstuk was.
Nog nooit was het volk zo gelukkig geweest,
Jaren en jaren vierde men feest.
Maar op den duur ging het feesten vervelen
En ging men gevaarlijke spelletjes spelen.
Men sprong van torens, in diepe ravijnen.
Men stoeide met leeuwen en met wilde zwijnen.
Men dronk liters en liters vergiftigde wijn,
En voerde wat oorlog gewoon voor de gein.
En niemand ging dood, geen mens ging verloren,
Maar er werden wel steeds meer babies geboren.
Het werd alsmaar drukker, men kreeg het benauwd,
Er werden zelfs mensen de zee ingedouwd.
En honderd jaar later was de lol er vanaf
En ging men weer verlangen naar de rust van het graf.
De koning dacht: goed ik ben niet meer bang,
Maar ik vind alles zo saai en ik regeer al zo lang.
Opnieuw riep hij toen de geleerden bijeen
En zei: wat een ellende! Waar moet dat heen?
De knapste geleerde, inmiddels zo’n drie eeuwen oud,
Zei: bevreid toch de dood! Want zo gaat het fout.
Maar de jongste geleerde zei: Jaha, wie laat hem los,
Wie de deur opendoet is als eerste de klos!
De koning stond op en zei theatraal:
Laat mij het maar doen. Gegroet allemaal!
Mijn angst voor de dood is nu wel genezen,
Ik heb geloof ik meer van het eeuwige leven te vrezen!
Hij schreed naar de kooi, machtig en groot
En stierf in de armen van de gretige dood.
Leve de dood! riep het volk dolgelukkig.
En ze leefden nog lang en stierven gelukkig
bromde FeeX om 15:17 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
bromde Spencer Brandsen () om 15:39 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
Copiëren en plakken lukt me nog wel..
Maar de text is mooi he?
Plakt er nog 1 van klein orkest tegenaan.Heb je verkering, een pracht van een meid
Op een dag wordt ze lesbisch en dan ben je d’r kwijt
Je eet vegetarisch, principeel doe je dat
Wordt je aangereden op een zebrapad
Zit wel vaker eens tegen, gewoon blijven bewegen want
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
En wij ook
Je loopt mee met demonstraties, altijd paraat
Uitgerekend valt de bom bij jou in de straat
Hoera een revolutie, het is eindelijk zo ver
Maar de nieuwe leiders blijken net zo autoritair
Zit wel vaker eens tegen, gewoon blijven bewegen want
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
En wij ook
(Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood)
Het leven is tijdelijk en de dood is onvermijdelijk
Maar stel dat je niet dood kon gaan
Dan had je stomweg niet bestaan
Wees blij dus dat je straks mag sterven
En laat het je leven niet bederven
Begrepen
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood en begraven
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood en begraven
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
En wij ook
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
En wij ook
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
Over 100 jaar zijn jullie allemaal dood
En wij ook, en wij ook
bromde FeeX om 15:46 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
bromde Kapitein Nemo om 15:53 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
Nou wordt ‘t leven pas echt interessant
Ach, je kent dat wel, die spanning van tevoren
En dan valt ‘t toch ontzettend tegen want
Niks na de dood, er is niks na de dood
Dus weg met eeuwig leven, en weg met Heilig Brood
Er is niks na de dood, dus ga maar lekker rood
Er is niks of niemand na de dood
Nu heb ik spijt, ja spijt, van al mijn aardse dagen
Zo zonder zonden, nee nooit eens immoreel
Ik zou nu best wel een gokje willen wagen
Maar ‘t is te laat, slechts wormen zijn mijn deel
Niks na de dood, er is niks na de dood
Dus weg reïncarnatie, en weg Allah is groot
Er is niks na de dood, dus ga maar lekker rood
Er is niks of niemand na de dood
Soms dan vragen ze me: “meneer, hoe weet u dat nou”
“U staat hier toch te staan, wat een idee”
En dan zeg ik “ongelovige, pas op met jou
“Ik ben jouw redder en ik ben hier op toernee”
Als je gelooft in niks, dan valt ‘t altijd mee
Niks na de dood, er is niks na de dood
Dus weg reincarnatie, en weg met Heilig Brood
Er is niks na de dood, dus ga maar lekker rood
Er is niks of niemand na de dood
Niks na de dood
Niks na de dood
Niks na de dood
Nee, er is niks na de dood
Niks na de dood
Niks na de dood
Niks na de dood
Nee, niks na de dood
Oh yeah, niks na de dood
Er is niks na de dood
Er is helemaal niks, wat dacht je dan dat er was
Dat wordt dus niks na de dood
Hoe bedoel je
Ja, dat vraag ik aan jou, hoe bedoel je, wat, wat, waarom is
Het lijkt wel of jij vindt dat er wel wat na de dood is
Ja, wat is na, wat is dood
Ja verdomme, wat heb ik daar nou aan
Ja verdomme, verdomme, wat maakt mij dat nou uit verdomme
bromde Bert Hermelink om 16:36 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
er is leven er is leven na de dood
zet dus je tentje op in Mekka, bid vol vuur Allah is groot
er is leven er is leven na de dood
na de dood, ...
het zou leuk zijn, het zou leuk zijn mensen als jullie het refreintje even zouden beantwoorden
Dus ik zing na de dood, en dat jullie dan zingen: na de dood, ja
na de dood, na de dood
na de dood, na de dood
er is leven er is leven na de dood
laat het milieu de klere krijgen, leven de CO2 uitstoot
er is leven er is leven na de dood
rij dus rustig door oranje, en geef extra gas bij rood
er is leven er is leven na de dood
na de dood, na de dood
na de dood, na de dood
er is leven er is leven na de dood
volgens mijn vader in de hemel is het alle dagen feest
en mijn vader kan het weten, want die is er geweest
steek je snikkel zonder rubber in een hereto of een poot
er is leven er is leven na de dood
als je weg wilt uit Tirana, neem dan voor de gein de boot
er is leven er is leven na de dood
na de dood, na de dood
na de dood, na de dood
er is leven er is leven na de dood
heb je je doodsangst overwonnen, is het alle dagen feest
dus vandaag maar vast begonnen, voor je het weet ben je er geweest
wat kon Seedorf nou gebeuren toen hij van elf meter schoot
er is leven er is leven na de dood
na de dood, na de dood
na de dood, na de dood
er is leven er is leven na de dood
er is leven er is leven na de dood
bromde Freek om 16:38 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
bromde Kapitein Nemo om 16:46 (op Vrijdag, 21 Maart 2008)
Het is mij nog nooit gelukt om lege regels te brommen.
bromde Eliv om 11:58 (op Zondag, 23 Maart 2008)
bromde Spencer Brandsen () om 14:57 (op Zondag, 23 Maart 2008)
robert clive bedacht het brits imperium
ludwig bolzman bedacht thermodynamica
edwin armstrong bedacht FM radio
hans berger bedacht EEG
piet vroon bedacht niet zeuren psychologie
rudolf diesel bedacht dieselmotor
sigmund freud bedacht psychoanalyse
kurt gödel bedacht gödeltheorema
robert e howard bedacht Conan en Red Sonia
alan turing bedacht logica voor computer
wallace h carothers bedacht nylon
ivar kreuger bedacht zweedse lucifers
“New members urgently required for SUICIDE CLUB, Watford area.” – Monty Python
bromde grtsdthxs6ez67 om 16:22 (op Zondag, 23 Maart 2008)
Ik laat u nu in diep vertrouwen iets gadeslaan
Het voert ons naar de zwartste randen van het bestaan
Maar is daaruit niet weg te branden, welnu, komaan
Het laat wel iets te wensen over als onderdaan
Maar schittert in de rol van rover of partizaan
Het kan de grootste stommiteiten daarbij begaan
En trekt nadien zich van verwijten geen donder aan
Het pleegt in tijden van verveling wat schuil te gaan
Maar reageert op elke streling geheel spontaan
Dan wordt het opgetogen wakker, dan gaat het staan
En aanstonds wil de felle rakker ertegenaan
Dan is het niet meer zo verlegen, veeleer profaan
Het heeft een dikke kop gekregen van eigenwaan
Het is wat malser en rechter dan een banaan
Voor vruchtensla heeft men er echter maar weinig aan
Een buitenechtelijk verlangen kan dan ontstaan
Men hoeft er niet meer voor te hangen, men durft het aan
Wie zou die minnenden beschreeuwen met boos vermaan
De echo van de Middeleeuwen, het Vaticaan
De ongedwongen Arabier kan zich laten gaan
Bijvoorbeeld in het speelkwartier van zijn karavaan
Want daar ontspant men zich van harte en simultaan
Niet dat angstvallige aparte, maar zwaan-kleef-aan
De grijsaard ligt met open ogen en voelt een traan [pliep]
Lichamelijke dialogen zijn van de baan [ploep]
Hoe kan men in doorwaakte nachten als veteraan [pluup]
De smart om wat eens was verzachten, niet met Silan
De eens zo mannelijke krachten teloorgegaan…
.
bromde Drs P om 17:11 (op Zondag, 23 Maart 2008)
Nicotine op de hoeken van de gekromde bladzijden. Lege Lijsten, Banken zonder naam, zetels zonder zitter. Prullariatragiek en geledigde geldelijke noden. Het zweet nog in de jas, Vergeten sigararenwalmen. Glas wedijvert met keramiek op de troosteloze stellageplank. LP’s van je ouders, boeken die zo graag nog een keer gelezen zouden willen worden. Dit is het café van de dromen die niet zijn uitgekomen.
bromde Eliv om 20:40 (op Zondag, 23 Maart 2008)
kwartje. Nog gebonden ook.
bromde Spencer Brandsen () om 20:59 (op Zondag, 23 Maart 2008)
bromde Aarsema om 21:03 (op Zondag, 23 Maart 2008)
denken?
bromde Spencer Brandsen () om 21:08 (op Zondag, 23 Maart 2008)
.
bromde Gerard Reve om 21:11 (op Zondag, 23 Maart 2008)
bromde Spencer Brandsen () om 21:19 (op Zondag, 23 Maart 2008)
bromde Enz om 11:26 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
.
bromde Aat Ceelen om 13:36 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
bromde Kapitein Nemo om 13:38 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
bromde Enz om 13:40 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
bromde Kapitein Nemo om 15:12 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
bromde Spencer Brandsen () om 15:44 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
.
bromde Aat Ceelen om 16:18 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
bij studentenmeisjes van de psychologie of het Nederlands -, hoewel goedlachs dus, worden die studentenmeisjes economie dan altijd een beetje kwaad, een enkele begint zelfs te vloeken.
.
bromde Aat Ceelen om 20:24 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
De loodgieter z’n etalage gulpt uit tussen z’n met S39 zuurvetvlekken besmeurde grijsrood gestreepte t-shirt en immer patente edoch met smeerolie gelardeerde heupmodel Levi501. De piercing in de trots uitpuilende pluisnavel is uiteraard zelf aangelegd. Voorover gebogen in de kofferbak van zijn Opel Kadett 1982, verschoten Racing Green biedt de achterkant met charmante bilnaad een niet veel ander beeld. Vakmanschap om van te gruwelen. Beginnen om zes uur, klaar om 7 uur. Daarna klussen met een biertje bij neef of buren. De geur kondigt de meester aan; oud zweet en tenenkaas. Maar de uitdragerij is niet compleet zonder sidekick: DeWalt DC011 houdt hem bij minvijf nog warm buiten. Niemand wil hem binnen hebben. De wereld is zijn toilet, zijn toilet zijn etalage.
bromde Eliv om 20:44 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
ik daar al somber van, maar s’avonds is het helemaal niet te harden.
Ik dacht dat dit een particuliere afwijking van me was, maar laatst las
ik in een boek dat iemand anders er ook wanhopig van werd. Dat moet
toch ergens aan liggen.
bromde Spencer Brandsen () om 20:59 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
.
bromde Aat Ceelen om 22:34 (op Dinsdag, 25 Maart 2008)
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.
Maar nu heb ik het gevonden!
Groetjes Lieke"
(Lieke, Zelf een column schrijven)
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.
En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
vr groet
dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)
"Geachte heer,
Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator.
Met vriendelijke groet.
Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)
Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
Conclusie & nawoord
Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.
En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.
Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!
Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'.
Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard.
Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox.
Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.
U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)
Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven.
"
(Nove, 22/11/2005)
"Ach ja, leuk, schrijvers.
Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.
Die sfeer.
Geef mij maar parkeerwachten.
"
(Marnix, 21/11/2005)
