Navigatie
de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie
Dankbaar
Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005
Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.
Woensdag, 16 Augustus 2006
Blijf vooral zwemmen
De frank van dominee Vederkont viel midden in een laatavondprogramma op tv. Stiekem keek hij ernaar in zijn uppie. Het was een pekelzonde die hij zichzelf graag vergaf. Het programma draaide rond het volgende thema: seks blijft niet leuk zoals in het begin van de relatie. Al gauw sluipt de sleur in bed binnen en voor een koppel het goed beseft, zijn de twee partners volledig van elkaar vervreemd. De dominee mocht er niet aan denken. Hij hield heel erg veel van zijn vrouw. Telkens wanneer hij haar rozerode wangen streelde, verhief zijn toga zich in de lendenstreek, nog altijd, na al die jaren huwelijk. De presentatrice van het programma waarschuwde voor monotonie. 'Je kunt het op andere plaatsen proberen dan in bed. Het huis heeft zoveel meer te bieden. Denk maar aan het kleinste kamertje, de keukentafel, de sofa.' En voorts raadde de wulpse meid andere standjes aan om de relationele vonken spetterend te houden. De dominee zat erbij en keek ernaar als een natgeregende hond. Zijn oren kleurden rood. Hij wenste dat zijn vrouw naast hem had gezeten. Toen hij de tv had uitgeschakeld, dacht de eerwaarde nog een poos na. De dominee onderwierp zijn seksleven aan een grondig gewetensonderzoek. Verwaarloosde hij het lichaam van zijn vrouw niet? Had Elisabeth aan zondagse seks genoeg? Moest hij het initiatief nemen om hun bedrelatie nieuw leven in te blazen? De dominee kwam er niet uit en besloot een borrel te drinken. De dag na de uitzending nam Vederkont een besluit: hij zou Elisabeth verrassen. Hij zou z'n ega overrompelen, dat zou hij doen. Uiteraard zou hij dat op een beschaafde manier doen. Geen haar op zijn hoofd die eraan dacht om zijn vrouw bijvoorbeeld in de auto te bespringen. Nee, hij zou haar thuis op de keukentafel nemen. De dominee had de halve nacht liggen prakkiseren over wat de meest geschikte plek zou wezen. De wc leek hem zo... vulgair. Het deed hem aan vieze dingen denken. De sofa was te klein. Dus moest het wel de keukentafel worden. Alleen... hij maakte zich zorgen dat Elisabeth het onhygiënisch zou vinden. Hij wist hoezeer zij op netheid stond. Maar hij moest deze gedachten uit zijn hoofd bannen. Hij mocht niet toegeven aan de beelden van zweet en speeksel op de tafel waar hij dagelijks zijn hardgekookt eitje nuttigde. Nee, de monotonie diende doorbroken! Na de boodschappen was het zover. De dominee volgde zijn vrouw op de voet. Hij droeg twee volle plastic zakken, zijn vrouw één zware boodschappentas. Zij droeg een rok tot net onder de knie, een zedige witte bloes met een subliem kanten kraagje en sexy korte mouwen. Zoals altijd droeg zij een harde bh die haar stijve tepels nooit aan de buitenwereld liet zien. Dat zij vaak stijve tepels had, wist hij maar al te goed. Vaak streelde hij haar tieten binnen de beslotenheid van de muren. 'Het zijn de torens van de wellust' was een frase die hij dan in haar poezelig oortje fluisterde. Zij zetten de zakken neer, bijna gelijktijdig. Zijn vrouw vroeg: 'Zal ik koffie zetten?' Hij kwam op haar af en kuste haar op de mond. Het was een lange, hete kus. Terwijl hij haar tong bijna uit haar mond zwikte, hief hij haar bloesje omhoog en z'n rechterhand zocht haar tepels. 'O jee,' zei hij toen hij haar had gekust, 'jouw torens staan erect.' Elisabeth keek hem vragend aan. 'Het is toch geen zondag?' bracht zij stamelend uit. De dominee trok haar mee naar de keukentafel. De keukentafel! Zoals in het laatavondprogramma, dacht hij, ik wil dat het zo verloopt, maar dan beter, veel beter, intenser, voller, dichter bij God. Hij gebood zijn vrouw dat zij zich over de tafel moest buigen. Zij deed gedwee wat van haar verlangd werd. Haar borsten rustten op de tafel, haar handen lagen uitgestrekt als was zij de gekruisigde zelf en haar rechterwang streelde het hout. Zij begon te kreunen. Vederkont vond het zo opwindend dat hij bijna vergat haar rok naar beneden te trekken. En haar bloes naar boven. Hij hief zijn toga hoog en stak het zwart tussen zijn twee kinnen. De dominee droeg nooit een slip. Hij begon zijn stijve piemel onmiddellijk tegen het witte katoenen slipje van Elisabeth te wrijven. Dit was opwindend, maar hij verwachtte meer. 'Ga vooral door, mijn lekkere man van me,' stimuleerde zij hem, 'hier wacht ik al jaren op.' 'Is het echt?' zuchtte hij. 'Jaaaa, wrijf maar lekker, hengst van me, je maakt mijn ontvangsthal zo nat als broessegrond.' De dominee scheurde het katoen van haar kont. 'Ik ben een wildebeest,' tierde hij, 'een onverzadigbaar monster dat jou in stukken zal scheuren...' Best raar dat zijn penis plots begon te krimpen. Nochtans was de geestelijke erg geil. Had hij z'n lid te hard over het katoen gewreven? Was dat het? Het leek verrek of z'n lat brandde. Even raakte hij een weinig in paniek. Tijdens die vlaag van onbezonnenheid nam hij de glazen bokaal waarin Elisabeths goudvisje zwom. De bokaal stond binnen handbereik op de lage buffetkast, net naast de keukentafel. Hij besprenkelde zijn geslacht met een ietsiepietsie bluswater en wonder boven wonder ging het onmiddellijk de goeie kant weer op met z'n libido. Z'n erectie herstelde zich vliegensvlug. 'Hé,' dacht Vederkont, 'waarom het niet nog bonter maken?', en hij viste behendig de goudvis uit de bokaal. 'Niet schrikken,' waarschuwde hij zijn smachtende vrouw, 'je zal twee natte spartels voelen.' Voorzichtig schoof hij eerst zijn beenharde lul tussen haar billen. Z'n natte eikel raakte even haar poepgaatje, maar hij penetreerde haar niet. Zij gaf een luid gilletje, waarna de geile dienaar Gods gelijk de spartelende goudvis op haar rug deponeerde en hem daar hield door middel van zijn wijsvinger op de staart te drukken.. 'Stil blijven liggen, schat!' riep de togadrager uit. Hij nam haar billen stevig beet, duwde hen samen en begon zijn lid ertussen te schuiven. Zijn voorhuid schoof heen en weer, z'n penis was als een speer die ver wil weggeworpen worden, liefst zo ver als haar nekje. De dominee concentreerde zich. Onderwijl deed de vis flippedieflap met z'n staart en hapte lucht dat het geen naam had. Toen de dominee niet veel later krachtig kwam, trachtte hij zijn sperma in de alsmaar happende vismuil te mikken. Die extra dimensie aan z'n seksleven toevoegen, lukte slechts gedeeltelijk, want veel spermatozoïden belandden op Elisabeths onderrug. Hij deponeerde vlug de met zaad bedekte goudvis weer in de bokaal. De witte sliert in het water herinnerde hem aan Kerstmis en onmiddellijk hervond hij zijn ouwe zelf. Hij fatsoeneerde zich door z'n toga glad te strijken met z'n handen. Zijn vrouw bleef liggen op de keukentafel, uitgeteld en nastomend. Haar hoefde hij niet meer te bevredigen, want dat had zij inmiddels zelf gedaan. Twee van haar vingers staken nog in haar natte mossel. 'Ik ben het kruis,' sprak Vederkont zijn vrouw teder toe, 'en dit was een dagje aan zee dat voor herhaling vatbaar is.' Zijn echtgenote hief het hoofd een weinig van tafel en keek hem versuft aan. 'Schat,' zuchtte zij, 'volgende keer zorg ik voor jouw hengel, oké?'
door GDB Kutten en vis. Wat is dat toch voor een combinatie.
Kijk eens aan: religie, seks en dierenmishandeling, wat wil een mens nog meer? Niet veel, dat is een ding dat zeker is. Wat mij betreft had die laatste zin niet gehoeven. Enigszins aan de flauwe kant, ontkracht de rest van dit vrij machtige verhaal. Dominee Vederkont, ik vind dat geloof ik de beste naam sinds Luke Skywalker. Driewerf chapeau, GDB! En nog een uitroepteken! En nog één! En twee!!
Geil, hoor.
Beste gelovigen, Veerbips? Ik krijg er spontaan een halve erectie van. Een primeur geloof ik, hier in mijn duffe bureau. En wat krijg ik een trek in zeevruchten!
Ik vind het camerastanpunt toch wat vertekenen. Kan niet zien of we hier nu met 20 of met 50 cc te maken hebben. Ik ga van het laatste uit, maar toch… Je moet oppassen. Fotografen kunnen je heel makkelijk manipuleren. En wie kan mij verzekeren dat hier geen photoshop aan te pas is gekomen? Nee, de ethiek is ver te zoeken bij die fotografen van tegenwoordig. Je kunt je eige ogen gewoon niet meer geloven. Laatst nog, zat ik vakantiefoto’s van een vage kennis te bekijken die met zijn vriendin in Bratislava was geweest. Overal stonden ze lachend op. Bleek later dus dat ze helemaal niet gelukkig waren. Nou, dan voel je je behoorlijk in de spreekwoordelijke aap gelogeerd. Of deze aap dezelfde is als de aap die zo nu en dan uit de mouw komt, is mij niet bekend.
∗ kijkt naar buiten… ∗ Slovaaks bier, is dat te zuipen? Goedkoop, dat wel. Nu weet ik dat Nederlanders over het algemeen niet erg hoge eisen stellen aan hun gouden vocht, maar ik ga er even van uit dat de uitzonderingen zich hier op bicat verzameld hebben. Wie?
Dames en heren: ik presenteer u: “Als-een-lul-op-een-oud-drumstel”!!
Dat zet ik u betaald, bij Jupiter!
Ben ik dus wéér de kluts kwijt. Die GDB, die ken ik ergens van maar wáárvan is de grote vraag. Het spookt maar rond in mijn hoofd.
Kiers, Zo. Even naar de neushaarkapper.
goeide ouwe Groteske Domineske Geilaard, wat lek hier weer een spuitend verhaal vanje te lezen ;-)
Lek op een ander wil je! Na een stevige bout gaan bij mij ook de ramen open en mag de dag binnenkomen. Dan denk, wat een glorie, wat een fijne dag. Shit. Schijten. Dat is waar ook. Beste gelovigen, God is dood en liefde te koop. Kijk ze staan in The Hall of Famous non-Ambiguous Idioty: GDB, Lord CMS, Marnix, Vincent Nemo, Peter en Hoof. Als je niet kunt poepen als het zaakje klemt Hier nog wat fijne geluidsfragmentjes van de Grote Jacques Plafond. O.a. dat de heer plafond woedend wordt op Jelle Bode. En natuurlijk het interview met Gerard Reve ter ere van diens zoveelste verjaardag dat niet langer dan een halve minuut duurde daar de heer Plafond aan de volksschrijver vroeg of dat geloof van hem in God nu serieus was. Ja, prima radio hadden ze toen.
Ik ben zo ambigu als een poire, als een prune, als een banane… als de hele fucking fruitmand! Doneer ik deze nog even, ken ‘t schelen. Wel jammer dat ‘De krant van gisteren’ ontbreekt.
Ha! Doneren, daar ben ik gek op
∗ is even uitgedoneerd ∗ Fijne liedtekst, leerzaam ook. Zal wel anders worden de volgende dat ik aan peren moet denken. Heer GDB, wat een ranzige novelle! Edoch gedeeltelijk herkenbaar. Dit verhaal deed mij immers denken aan dat vredelievende moment in onze tuin, afgelopen zomer, toen mijn vrouw, doodongelukkig vanwege het plotse overlijden van onze Chauchau, zich sliploos en met sierlijk gespreide benen aan de vijver had gezet teneinde onze Koi op te leiden tot nieuwe scheurzuiger van dienst. En de dag nadien vaneigens een venijnig gezwel aan haar pruim, de gloeiende kalle! Zelfs haar Japanse gynaecoloog stond voor een raadsel.
Een schaap zou ik De Merel willen noemen. Een goedbedoelend schaap met prostituerende neigingen. Voor gratis en voor niks je schamel bestaan op het internet knallen… ik heb voor veel duurder nachten doorgebracht in luxe suites.
In de eerste regel ben ik al verzopen. Gat, wat is dit nat.
Hartelijk dank voor de links, Heer Kiers. Wel veel fietsen en jurkjes..Zijn die ‘hot’ op dit moment? Ik hou het maar bij Bicat. Hoe laat begint het fruitracletten?
Lekker! Kaasfondue.
Als je al plaatjes van een website linkt plaats dan even een bronvermelding
Kekke site, Bram!
Ik vind Bram een nichtennaam. Zo’n nicht die pislink kan worden als je niet vertelt dat alle Ballen & Stroop op de wereld zijn uitvinding zijn.
Afgezien van mijn sexsuele geaardheid: Maak je maar geen illusie, deze site is niet echt de moeite om pislink te worden, of om me zelfs maar op te winden. En nou opzouten met dat gespam van die gebakkenlucht-site. U verkoopt zeker ook Google-ranking?
Een tractatie voor kleuters… u stopt mij de woorden in de mond.
Hey hey, wacht eens even… zag ik daarnet geen vijfvoudig kopie van de egelpeer, een foto waarvoor geen voorafgaandelijke toelating tot plaatsing was gegeven? Op die manier wordt het hier wel heel erg onwettelijk!
het slijk der aarde
De Koe
De etalagepop
bromde Erwin om 11:11 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 11:14 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
bromde Marnix (URL) om 11:23 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
Vermits ik een zwak voor de Nederlandsche tale heb, heb ik de vrijheid genoemen Featherbottom te vertalen.
O ja, de vis deed niet flippedieflap met de staart want de dominee hield er zijn vinger op. Hij deed flippedieflap met z’n kop. Een bewegend doelwit: als dat geen bonuspunten oplevert, wat dan wel?
Gibbergroeten van
GDB
bromde GDB () (URL) om 11:53 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
Enniewee, ik vang mijn sperma altijd op in een vrouw.
Daar wordt ik binnenkort aan geholpen.
bromde [Hoof] (URL) om 13:15 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
bromde Vincent Nemo om 13:30 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 17:03 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
http://hoof.justgotowned.com/
bromde [Hoof] (URL) om 17:03 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
::steekt aap terug in broek::
bromde Vincent Nemo om 17:11 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
bromde [Hoof] (URL) om 17:41 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
bromde Citizen kane (URL) om 19:18 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
bromde Vincent Nemo om 19:39 (op Woensdag, 16 Augustus 2006)
bromde Kiers om 09:37 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
Die GDB ken je waarschijnlijk van z’n teksten. Zij weken altijd de minste reacties los.
Miep,
DGB
bromde GDB () (URL) om 10:30 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
bromde Marnix (URL) om 10:43 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
bromde lord cms () (URL) om 11:45 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
::veegt druppels van schoen::
bromde Vincent Nemo om 12:22 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
Steek ik een bloemetje aan de deur of steek het onderlicht van Maria aan en haal het zwart van de spiegel.
Als ik dunne schijt moet lozen, blijven de gordijnen dicht en vreet de hond helemaal niks, voor straf omdat hij zeurt en me nijdig maakt.
Dominee, wat moet ik nou, ga ik branden in de hel, komt Cerberus mij in de kuiten bijten ?
bromde Peter om 12:45 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
Vergeet ik dan vandaag écht alles?
∗ veegt voegelpoep van scrotum ∗
bromde Hoof om 12:55 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
Het moet voor ons allen een grote desillusie zijn dat onze monden enkele profane, lasterlijke zaken ophalen.
Waar is jullie hart gebleven? Het hart dat niet enkel als motor in het leven werd geroepen maar als uitlaapklep voor dat ene grootse waar wij dagelijks allen worden toe aangetrokken als bijen naar stuifmeel? Wat is van jullie allen geworden? Willen jullie dat Ene, dat Grootse, dat Enige waarvoor een mens leeft niet langer onder ogen zien?
Is De Liefde voor jullie niet meer heilig?
Ik hoop dat God jullie in de armen neemt en in jullie oorschelpen fluistert dat het zo niet verder kan, luitjes.
Gaat nu allen heen in vrede.
Ik ga kakken. Jullie werken mij vreschelijk op de zenuwen.
Gr,
GDB
bromde GDB () (URL) om 13:18 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
Daar kan geen dampende bolus tegenop.
bromde Hoof om 13:30 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
:: trekt handtekeningenboekje en likt aan potlood ::
bromde Kiers om 13:36 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
Als je niet kunt poepen maar je moet zo vreeslijk nodig
Als alleen het denken aan de daad je remt
Ga op bezoek bij mooie Helene
Ga op bezoek bij haar
Zij lost het leed van alle misere op in drie tellen klaar
Ken je die Helene schatje van de klas
Ken je die Helene met haar lieve zwoele lipjes
Zij kan met haar mondje dat komt mooi van pas
Vochtige kussen en zompige halen elke haal is raak
Zij laat haar tong je dubbel betalen en ze doet het met smaak
Als je niet kunt poepen als het zaakje klemt
Als je niet kunt poepen maar je moet zo vreeslijk nodig
Als alleen het denken aan de daad je remt
Ga op bezoek bij mooie Helene
Zij krijgt het voor elkaar
Zij kust je aars schat, je eigen rozetje en je bent zo klaar
Gaat het dan nog steeds niet, sta je machteloos
Wil de knol nog steeds niet vlot naar buiten floepen
Dan heeft mooi Helene in haar trukendoos de bekende veer
De veertjes van Helene, kietelt je vooral daar
Kent de nood van elke kringspier, streelt hem uit elkaar
Als je niet kunt poepen als het zaakje klemt
Als je niet kunt poepen maar je moet zo vreeslijk nodig
Als alleen het denken aan de daad je remt
Ga op bezoek bij mooie Helene
Ga op bezoek bij haar
Zij heeft een vederpracht tussen haar benen
Die noemt zij haar poire
bromde Etna Vesuvia (URL) om 14:01 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 16:21 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
::gaat verongelijkt in een hoekje zitten kniezen::
bromde Vincent Nemo om 17:21 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
bromde Adriana (URL) om 21:46 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
bromde Cecil "The Spermanator" Jacobson om 21:54 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
Pfoeheee!
bromde Eduardo om 22:21 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
Maarre..De Merel Roze heeft zich weer ergens binnengevlogen. Ze doet alles voor succes.
Let vooral eens op de sluikreclame voor een supermarkt, haar favoriete sponsor.
Gatver, nu neemt het verfoeilijk interlectueel consumptisme, de boodschap doen om het effectbejag, de air, de stijl, de status, wat al niet nog hogere vluchten. Er gaan varkens vliegen met een appelhappelstempel.
Progressieve meid, lik me verstopte poire.
bromde Peter om 23:32 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
bromde Urbain Alpain (URL) om 23:43 (op Donderdag, 17 Augustus 2006)
bromde Kiers om 09:29 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
bromde Sargasme () (URL) om 10:01 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
GDB: Gerrit Den Brabander?
bromde Spencer Brandsen () om 12:14 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
bromde Marnix (URL) om 12:31 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
bromde Eduardo om 14:22 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
bromde bram (URL) om 14:23 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
bromde Marnix (URL) om 14:27 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
bromde Kiers om 15:06 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
Dat de egels geplaatst zijn is wel mooi, is een tractatie voor kleuters….
bromde Bram (URL) om 15:22 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
bromde bicat om 15:25 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
bromde Kiers om 15:26 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
bromde Urbain Alpain (URL) om 18:24 (op Vrijdag, 18 Augustus 2006)
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.
Maar nu heb ik het gevonden!
Groetjes Lieke"
(Lieke, Zelf een column schrijven)
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.
En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
vr groet
dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)
"Geachte heer,
Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator.
Met vriendelijke groet.
Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)
Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
Conclusie & nawoord
Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.
En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.
Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!
Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'.
Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard.
Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox.
Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.
U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)
Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven.
"
(Nove, 22/11/2005)
"Ach ja, leuk, schrijvers.
Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.
Die sfeer.
Geef mij maar parkeerwachten.
"
(Marnix, 21/11/2005)
