Navigatie
de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie
Dankbaar
Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005
Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.
Woensdag, 15 Maart 2006
Op uitsterven
Ectobius liep over de vuilnisbelt, in gedachten bij zijn moeder die hem voorlas. Z’n holofoon ging over, hij overwoog dat zo te houden. Hij had weinig behoefte aan een gesprek, zoals hij al dagen geen behoefte had aan een gesprek. De rest van de wereld stond te ver van ‘m af om met iemand van gedachten te willen wisselen. Ze begrepen ‘m toch niet, dus wat was het nut? De wereld was al eens vergaan en de wereld zal weer vergaan, opdat er andere werelden zouden ontstaan die op hun beurt zouden vergaan. Aan de andere kant: als nergens het nut van was in te zien, waarom zou hij dan niet opnemen? What’s the difference. Een verdomd terechte vraag, zo oordeelde Ectobius, en hij besloot op te nemen. "Blatella, ouwe mutantenkut, alles goed met je?", zei Ectobius met een vlakke stem, zijn gebruikelijke beleefdheid achterwege latend. "Euh... ja, uiteraard... wat dacht jij dan... is het ooit niet goed met me gegaan dan?" "Touché." "Maar wat ik vragen wilde... ik weet niet of ik dit zomaar over je holofoon kan vragen… maar heb je zin in Chinees?" "De Chinezen zijn toch al lang uitgestorven?" "Officiëel wel, maar Periplineta heeft er nog een aantal onder haar wasbak gevonden net op het moment dat ze hun paksoi aan het wassen waren en je weet hoe smakelijk Chinezen in combinatie met paksoi zijn." "Ja, natuurlijk, maar als wij de kans hebben om de Chinezen van de ondergang te redden, weet ik niet in hoeverre de ethische onverantwoordelijkheid me zal beletten van de maaltijd te genieten." "O God, meneer z’n geweten bederft de eetlust weer... die moeder van jou heeft een veel te slechte invloed op je." "Het is ook jouw moeder." "Ja, maar ik, én die andere 124 broertjes en zusjes van je… wij hebben ons los weten te rukken uit de wurgende houtgreep waarin ons teerbeminde moedertje ons hield. Ze is gestoord, Ectobius, iemand die beweert dat haar eigen kinderen geen recht van leven hebben, is gestoord! Durf eens te leven, lamzak, de wereld gaat niet ten onder als de Chinezen uitsterven. Bovendien is iedereen in de veronderstelling dat de Chinezen al lang uitgestorven zijn en nu weet ik wel dat ze beducht zijn om hun voortplantingstechnieken en dat er wellicht nog een aantal rondlopen, maar dat hoeft niet te betekenen dat wij onszelf een smakelijke maaltijd ontzeggen. Integendeel. En trouwens... waar bevinden we ons in hemelsnaam?" Blatella’s hologram keek vol walging om zich heen. Ectobius leunde tegen een homp vlees aan. Vliegen zwarrelden op. Hij voelde zich thuis tussen het afval, daar waren ze uit voortgekomen. Wat moest hij nu met zo’n broer aanvangen? Het bleef natuurlijk zijn jongste broertje die hij eigenlijk altijd zou moeten blijven steunen in de keuzes die hij maakte, maar iemand die de heiligheid van zijn eigen moeder durfde te verloochenen, was zijn liefde toch eigenlijk niet waard? "Heb jij eigenlijk wel enig respect voor een andere soort dan de onze?", vroeg Ectobius. "Respect, respect, je lijkt wel een neger. Waarom zou ik ook maar enig respect moeten opbrengen voor een andere soort dan de onze?" "Omdat het je morele plicht is als dominante levensvorm." "Nu wordt ie fraai... Jij bent het die altijd loopt te verkondigen dat het leven geen zin heeft omdat, omdat... weet ik veel... de tijd oneindig is ofzo... als iemand zou moeten weten dat respect voor elk ander levend wezen dan een soortgenoot geen enkel nut heeft, dan ben jij het wel." "Waarom zou je onderscheid maken tussen onze soort en een andere?" "Jongen, ik heb al helemaal geen zin meer in die Chinezen. Als je zo door gaat, transformeer ik me naar je toe en ram ik een tentakel tussen je oog." Ectobius zette zijn holofoon uit. "Lafaard, vuile lafaard", kon hij nog net horen terwijl Blatella’s beeltenis vervaagde. Waar was de tijd? Ooit had de Grote Zwam voor nieuw leven gezorgd. Maar nu was ook zijn soort goed op weg de aarde en daarmee zichzelf naar de vernieling te helpen. Ectobius had goed beschouwd helemaal niemand meer. En z’n moeder was inderdaad gestoord. Heilig, maar gestoord. Het was mooi geweest. Met alle kracht die hij in zich had, liep Ectobius recht op een stalen spies af en doorboorde zichzelf. Een halve meter boven de grond bleef hij hangen. In het licht van de eeuwigheid mag het geen naam hebben, toch baalde Ectobius behoorlijk dat het nog 85 jaar duurde voordat hij stierf. Kakkerlakken zijn hardnekkige wezens.
door Max J. Molovich Sorry… Hier ben ik nog te klein voor.
Hahahaha. Een kakkerlak met een holofoon! Ze moeten haast wel ENORM goed kunnen liplezen. Misschien spreken ze wel tentakeltaal.
Jee. Moeilijke woorden en SF zuigen inderdaad. En niet zo’n beetje ook.
Zit iedereen voor de buis naar de TROS Muziekavond te kijken, ofzo? Als de uil wit was, gaat er iemand dood. Zeggen sommige indianen. En over pak ‘m beet 280.000 jaar kunnen kakkerlakken prima horen. Dus.
Het lijkt wel of ik op een korte skivakantie ben. Maar niets is minder waar.
Kut. Als dit de toekomst is, hang ik mijn onsterfelijkheid subiet aan de wilgen. Geen Chinezen meer. Zelfs geen afhaalchinezen meer? Kut. Wat doe ik nu met mijn luluwangrules weblog?
Totally ready if you are…
oh euh enne.. als je Lulu Wang’s weblog overhoop knalt, neem dan ook even Jan Marijnissen’s weblog mee voordat hij de verkiezingen wint. Politiek moorden is helemaal hip sinds Julius Caesar. Teveel in die ouwe Nietzche zitten neuzen zeker he? Haalt het niet bij het gebruikelijke niveau van licht ironische fantasie-roddel-verhalen-over BN-ers die je normaal uit je geestelijke (of geestige?) geboortekanaal laat flikkeren.
Ik zag Tommy Wieringa gisteren weer een sfeerreportage om zeep helpen met moeilijk gefrons. Doe die er ook maar bij.
Tom Cruise? Kiers, u vergeet de gebroeders Krabbé. Verder zou ik ook graag Simon Vinkenoog willen toevoegen aan het lijstje. Momenteel ben ik, via VPRO’s luisterpaal, aan het luisteren naar een cd waarop Spinvis gedichten van Simon Vinkenoog van muziek heeft voorzien. De gruwel, de gruwel. Noem het zelfkastijding.
Roelof?
Roe lof?
Roel of Kiers? Make up your mind, Vie Pie Ar Ooh!
Zappa is mijn held en daar is die Roelof mooi mee aan de haal gegaan. Kijk dit dan: Nou, je kan zeggen wat je wil, maar aantrékkelijk kon je ´m niet noemen. Het is op die foto net of hij met z´n gezicht in een bak cavia´s is gevallen. Kleurenblind nederland bekent kleur met verkiezingen. Amsterdam Voorop. VVD Eruit! Dat wordt gratis hoeren, GG&GD house parties met gratis XTC, politiek nakateren op de publieke tribunes, rozeblaadjes over de blauwburgwal, Groen en geel ergeren aan auto afsluiting van de groenburgwal. Stadhuis plat, Stopera in de fik Red Rulezzz. Wouter “Respect” Bos. Zuipen en Blowen mag weer op straat. Hard Core probleemjongeren allemaal in het kamp “stadsdeelbestuur”. Uitkeringstrekkers tewerk gesteld in de bloementeelt van Aalsmeer: jawel, Rode rozen. Is het Liberaal Links of Links Liberaal? Normen en Waarden? Zèg eens waar het op staat in de Politiek. VVD weer voor de middenstanders, PVDA weer voor de arbeiders, en Marijnissen weer voor… Ja, wat? En D66 mag weer de politiek gaan proberen op te heffen. Jozias Aartsen kan weer aan de slag als Über-Potentaat bij de NMA. Een hoop geblaas, maar als het erop aankomt buiten de realiteit à lá Super PG drs van Leeuwen. En van Leeuwen? Ja, die denkt terug aan z’n gouden jaren bij Justitie. Dat er nog geen rode PVDA lopers naar de cellen liepen. Die goede oude dagen van Eelco Brinkman, Jorisje Voorhoeve en Hoe heetíe ook al weer?......Wim Kok!. Woutertje, Woutertje, Woutertje, wat zie ik op je cv? heb je zeven jaar over de universiteit gedaan? Hoe zou je loopbaan onder tempobeurs regime zijn verlopen? dan had er “arbeider” op je CV gestaan. Nee…dat kan niet. Woutertje, Woutertje, Woutertje, wordt toch wakker…...Echt, Je had samen met Boris Dittrich af moeten treden. Het strand licht bezaaid met kwallen die dan weliswaar ook met de stroming mee drijven, maar wel meer ruggegraat hebben!
Heb nu een stukje Bill Hicks op m’n weblog staan. Om te lachen.
Inderdaadl
Grappig, ja. Absoluut. Scherp en confronterend. Hard en toch niet zacht. Die sfeer. Intelligenter grappen hoor je niet zo vaak. 33 is inderdaad een mooie leeftijd. Ik zal er nog even keihard van genieten.
Begint het leven bij veertig, goddomme! Ik zeg Slobodan Filosivic! Erg oké ...
Ik zeg Slobodan Filosovic! Erg oké ... Zelfs dronken valt hier geen touw aan vast te knopen. En dit terwijl ik nota bene een schitterend verhangingsscenario in mijn hoofd had.
Homo
het slijk der aarde
Etiquette
Schaduwboksers
bromde Vilé (URL) om 13:58 (op Woensdag, 15 Maart 2006)
Alsof die beesten niet ENORM doof zijn!
bromde Hoof om 14:42 (op Woensdag, 15 Maart 2006)
bromde Lennard om 22:06 (op Woensdag, 15 Maart 2006)
bromde grtsgte5 om 22:09 (op Woensdag, 15 Maart 2006)
Zojuist had ik een levensgrote uil op de voorplecht, geen hond die het opviel.
Heer Molovich, uw verhaal mag er zijn. Niet kapot te trappen. Wellicht verschijnt er binnenkort een doktersromannetje waar de huisvrouwenbond een punt aan kan zuigen. Van uw magische hand.
bromde bicat om 22:18 (op Woensdag, 15 Maart 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 23:02 (op Woensdag, 15 Maart 2006)
bromde Kiers om 23:08 (op Woensdag, 15 Maart 2006)
bromde Kapitein Lafbek (URL) om 01:02 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde Kapitein Lafbek (URL) om 09:18 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
:: checkt list ::
Tom Coronel
Tom Cruise
Tom van de negerhut
Lulu Wang’s weblog
bromde Kiers om 10:24 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde L* om 10:35 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde Kapitein Lafbek (URL) om 10:37 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
Tom’s Curse?
Dat belooftwat in zijn variant op Brokeback mountain. Hij loopt al alsof er wat in is blijven hangen, altijd dat gedraaikont om z’n eigen centrum.
Een keiharde 25 centimeter harde Sjamaan zou hem geen kwaad doen.
Homo!
bromde Vilé (URL) om 11:43 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 12:08 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde Marnix (URL) om 13:12 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde L* om 13:42 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:49 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
One two three four!
Feelin’ sorry
Feelin’ sad
So many ugly people
I feel bad
I’m so cute
They’re so homely
Some of them
At home ’n’ lonely
Wish they could be
Very cute like me
But they will never
Get to be
Some folks got it
Some folks don’t
Some so ugly
They never won’t
Step aside
I’m gonna ride
I’m gonna strut
I’m gonna slide
Hey, ugly folks,
Go get some cyanide
An’ die
Die die die die!
Erg veel genialer dan dit krijg je het nergens. En die Roelof met zijn achternaam zou willen dat hij familie was.
Nou ja goed dan, hij is de meest geslaagde van de gebochelde incestueuzen binnen de familie Kiers, maar hij wordt daarom de laatste tijd een beetje doodgezwegen.
bromde Kiers (URL) om 14:31 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
Oh, natuurlijk. Het is ironie!
bromde Marnix (URL) om 14:35 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde Vilé (URL) om 16:27 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde Kapitein Lafbek (URL) om 21:58 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde bicat om 22:14 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
Maar drieëndertig. Goddomme. Dat is jong, hoor. Daar moet ik spontaan ENORM van hoesten.
Ga ik nu even mijn zegeningen downloaden.
bromde Marnix (URL) om 23:54 (op Donderdag, 16 Maart 2006)
bromde Lennard om 09:45 (op Vrijdag, 17 Maart 2006)
bromde LeClerc om 11:50 (op Vrijdag, 17 Maart 2006)
Heb ik de afgelopen veertig jaar toch aardig lopen kloten.
Ah, borreltijd!
bromde Eduardo om 16:56 (op Vrijdag, 17 Maart 2006)
bromde Online naam * om 20:03 (op Vrijdag, 17 Maart 2006)
(bedoelde hij)
bromde Online naam * om 20:04 (op Vrijdag, 17 Maart 2006)
bromde Urbain Alpain (URL) om 13:35 (op Zaterdag, 18 Maart 2006)
bromde Zev () om 09:19 (op Donderdag, 19 April 2007)
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.
Maar nu heb ik het gevonden!
Groetjes Lieke"
(Lieke, Zelf een column schrijven)
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.
En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
vr groet
dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)
"Geachte heer,
Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator.
Met vriendelijke groet.
Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)
Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
Conclusie & nawoord
Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.
En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.
Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!
Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'.
Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard.
Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox.
Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.
U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)
Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven.
"
(Nove, 22/11/2005)
"Ach ja, leuk, schrijvers.
Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.
Die sfeer.
Geef mij maar parkeerwachten.
"
(Marnix, 21/11/2005)
