Navigatie
de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie
Dankbaar
Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005
Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.
Maandag, 6 Maart 2006
Van tijdelijke meisjes en eeuwige vrouwen
Zondagmiddag. De schuifpui staat open en een meterbrede strook ochtendzon verkent het laminaat, warme zuchten wind strelen de vitrage. De eettafel is nog niet afgeruimd. Croissantresten, twee bijna leeggedronken glaasjes jus d’orange en een theepot waarin de thee al een bruine rand op het glas heeft achtergelaten, benadrukken het tempo waarin deze dag zich zal ontvouwen. Het leven is goed. En zeker het afgelopen jaar heeft mij geen windeieren gelegd. Dat gezeik over dalende beurskoersen is voor losers. Zolang er maar beweging in zit, valt er geld te verdienen, houd ik mijn vrindjes van de maatschap regelmatig voor. Of het nou op- of neergaande koersen zijn. Volatiliteit is mijn ticket naar succes, mijn instapbewijs voor dure auto’s en mijn laissez-passé naar tijdelijke meisjes. Het kostte me niet veel moeite om je ervan te overtuigen de dag, en beter, de nacht, met mij door te brengen. Samen staan we met onze blote voeten in het gras en kloppen het laken uit waar we gisteren mee aan het strand hebben gelegen. Allebei twee hoekpunten in de handen, schudden we het laken uit. Een stoffen dal verandert in een heuvel en verandert weer in een dal. Zandkorrels en stofdeeltjes vliegen omhoog, een gedeelte ervan wordt weer opgevangen door het laken. Ik knijp mijn ogen toe, de zonnestralen dwingen mij mijn pupillen te vernauwen. Ik lach breeduit en beweeg het laken krachtig op en neer. De derde keer dat het stof neerdwarrelt, ontwaar ik in de glinstering van de door de zon getroffen stofwolk, de contouren van een bekend paar ogen. Licht geschrokken realiseer ik mij waar ik deze ogen van herken. Zij. Weer zij, onmiskenbaar. Nogmaals schudden het meisje en ik het laken tot een nieuwe heuvel. Het zand en stof dalen langzaam neer en in de stofwolk tekenen nu ook een lach en zelfs de contouren van een ranke nek zich af. Ik knijp mijn ogen fijn en spoor het meisje aan het laken met meer kracht uit te kloppen. 'Kom op, harder!' lach ik haar geforceerd toe. Als het laken tot op het diepste punt is uitgezakt, voel ik een lichte schok in mijn armen en trekt het laken zich strak tussen onze handen. Als een cocon hangt het tussen ons in, met duidelijk meer gewicht dan alleen van het laken zelf. Het meisje schrikt en laat haar uiteinde pardoes vallen. 'Nee! Raap op dat laken en schud, schudden verdomme.' Perplex staart ze me aan. 'Zoek het even lekker zelf uit zeg', pareert ze mijn onverwachte woede-uitbarsting, en ze loopt kwaad de kamer in terwijl ze met haar armen een wegwerpgebaar maakt. Ik raap het laken, dat nu plat en verfrommeld in het gras ligt, op en knoop het ene uiteinde aan de klink van de schuurdeur, waarna ik het andere uiteinde in mijn handen neem en het gras in loop, net ver genoeg om het laken weer vol door de zonnestralen te laten raken. Ik klop het nogmaals uit en voel dat het laken weer zwaarder wordt. Met een nieuwe zwaai creëer ik een meterhoge deeltjesverzameling, waar ik, in de seconden durende afdaling naar hun vangnet, je parelende lach in zie, je roodbruine krullen, de geul in je rug die zo prachtig van onder je nek loopt, tot net boven aan je billen. 'Ja. Meer. Meer!' Ik begin extatisch te lachen en span mijn spieren om het laken weer omhoog te krijgen. Maar het gewicht van het laken neemt ditmaal niet toe. 'Nee! Kom op. Meer!' schreeuw ik en leg het uiteinde van het tot cocon gevormde laken zachtjes in het lange gras, met één hand houd ik twee lakenpunten nog een beetje omhoog. 'Meer. Meer zand. Meer stof. Meer!' Knielend graai ik met mijn vrije hand tussen de graspollen naar aarde en zand, en stop dit door de lange dunne opening aan de bovenzijde van de cocon naar binnen. Een diepe zucht gaat aan mijn volgende inspanning vooraf. Met moeite krijg ik de cocon nog heen en weer geschud, maar mijn wil overwint de zwaartekracht. Eenmaal, tweemaal en een laatste maal beweeg ik mijn armen de lucht in, het laken bij elke slag voller en zwaarder. Bij de laatste beweging schokken mijn schouders, glippen de lakenpunten uit mijn handen en valt de cocon op de grond, zijn inhoud onthullend. Naakt en onkwetsbaar lig je half bedekt onder het laken, momenten later ontmoet je blik de mijne. Ik help je met beide handen overeind en je lijkt net zomin verbaasd als ik dat ben. De warmte die ons omgeeft, is niet van de zon afkomstig.
door Lo Ping Ober, twee pils graag! De warmte die ons omgeeft, is niet van de zon afkomstig. Is dat nu die Dutch oven? ‘De warmte die ons omgeeft, is niet van de zon afkomstig.’ Gaat dit nou over een lijk in de tuin?
Wapperende lakens en ochtend geuren .. Ik denk dat Hanz Kazan dat ook gewoon kan. En natuurlijk lijkt zij net zo min verbaasd als hij. Die twee hebben al maanden gerepeteerd natuurlijk.
Een dromen papier zeegt zich bedwelmend neder over mijn getergde cortex. Verdomme Lo Ping, hij hield van haar. Zielsveel, maar nu is ze dood en vlucht hij in hoertjes, snelle auto’s, drank en een beetje rukken. Hoewel dat rukken er niet staat, maar dat is het mooie aan zo’n literaire vertelling.
lijkelucht tussen de lakens..l* Dit ruikt naar moord. Mannen !! denken of met hun bovenste of onderste koppie en het loopt errug snel leeg!!
Oh My God, I changed my underware to get another day!
Ik snap er helemaal geen kont van. Of snap ik het dan juist wel?
I pity the fool.
Loes Slakkenoog is zeker op herhaling?
(Psssttt… Kiers… ik heb hier je onuitputtelijk nieuwe bron van Angela Kaarsvlek, Monique Tussendoor en Arent Jan Peesvlecht. Joepie!!)
Subliem. Werk ik even achter de schermen verder aan luttele nutteloosheden inzake de website waar deze pagina onderdeel van is.
00:00 Het feest kan beginnen?
Zit er wat veel zout op de peldieren, of moet ik gewoon meer drinken? Bokkenootjes nog aan toe, moet ik stemmen weet ik niet waarop! Kan iemand mij een idee aan de hand doen? Iets met dieren of kanslozen ligt wel lekker op dit moment geloof ik.
Leefbaar Schubbeveen schijnt hele moderne standpunten te hebben.
Japanse onderzoekers hebben een methode ontwikkeld om vanille te destilleren uit koeienpoep. Ik heb altijd al gezegd dat de toekomst stront is. Niemand luistert als ik wat zeg.
Gewoon zeggen!!! Doe ik ook!!! Gooi de shit eruit,dan kom je nog eens ergens!!
Ik stem niet. Hoeft niet. Dat is het voordeel als je toetsenist bent. Stekker erin. Klaar. Hahaha, die Hoof! Zo lulde ik laatst een meisje het bed in op de debateerclub. Nou ja bed, ze bleek alleen al klaar te kunnen komen op mijn spraakwaterval. Wel handig, we zaten gewoon aan de keukentafel en zij maar klaarkomen, geen vuile lakens en zo. En in de tussentijd heerlijk thee gedronken.
Zeg Kiers, wat heeft u gezegd dat mevrouw Roze uw reactie heeft verwijderd? Het lijkt erop dat u kleine meisjes niet alleen aan het laten klaarkomen bent, maar ook aan het pesten. Foei hoor!
Beste Max J. Molovich, met u kan ik praten. Ik schreef dat Guillaume een zuurstofloze is en dat mede door zijn toedoen het begrip ‘democratie’ een geïnflateerd begrip is geworden. Een contradictie natuurlijk want hij die zuurstofloos is kan helemaal geen inflaterende rol van betekenis krijgen. Ik denk dat Merel gestruikeld is over dit natuurkundige misverstand en dat zij niet wil dat ik haar langer om de oren sla met mijn bovennatuurlijke natuurkundige inzichten. Mevrouw Roze heeft mijn reactie ook verwijderd, zoals je kunt zien bij mijn laatste reactie op haar site. Alleen, het leuke is, dat heb ik zelf geschreven. Hahahahahahahahaha! Levensgevaarlijk Max, levensgevaarlijk wat je daar doet.
Ja. Ik weet het. Maar ‘living on the edge’ is niet voor niets mijn middle naam. Naast J. natuurlijk.
Guillaume met een vuile muts.
Ah, een seksfeest! Ik pas wegens darmklachten.
Aha, Miss Merel krijgt nu een “ophok” en mag nu met de kippen op stok!! Tijden verschuiven. Het is er eentje met een kruipoog…
Ik droom er wel eens van dat er dan zo’n asshole voor me gaat staan in de tram en, terwijl ik plaats maak voor hem, hij mij vragend aan staat te kijken. “Wat nou? Wat moet je nou, vieze witte Arische dikgegeten fokking nare bleekgezicht met je pafferige VVD-smoel, wat móet je fokking NOU?”. Godverdomme, ik kan niet wachten. ‘American Psycho’, nu al een week geleden besteld maar nog steeds niet binnen. Damn, you mother fuckingsonofafuckingbitschasshole.
Nog meer consulten nodig, die Kiers ….....leraar agogische misvorming.. Ik heb best zin in lage werkloosheid, goede koopkracht, een veilig straatbeeld, tolerantie en eensgezindheid, goed onderwijs en een multiculturele samenleving waarin iedereen een eigen fiets heeft en vrachtwagens op mayonaiseresten rijden.
Dat faillisement in 2010 dekken we wel met het op Ebay zetten van het Anne Frank huis.
Kom kom bicat, die Wouter Bos heeft het allemaal best wel goed voor met de mensen. En als we nou allemaal een beetje inschikken kunnen we prima met z’n allen op de reddingsboot.
Euh, een beetje laat misschien, maar van het verhaal snapte ik dus ook geen reet. Misschien moet er een tijdelijk verbod komen op het beschrijven van dromen. Eer het zover is kan iedereen de lakens naar hartelust schudden.
factor x veinst te luisteren ,schenkt nog een rode wijn in en onderdrukt een geeuw
Spong zag er raar uit met die make up. #*Nipt aan de wijn, smaakt naar azijn.
het slijk der aarde
Over de IJssel
Voicemail
(Lekker, zomer.)
bromde Marnix (URL) om 12:09 (op Maandag, 6 Maart 2006)
::wappert nog eens met het laken… oh yeah!::
bromde Vincent Nemo om 12:28 (op Maandag, 6 Maart 2006)
hier vandaan dan? http://xrl.us/WB32006
overigens – het begint mooi, maar ik zou toch wat snoeien in zo’n droomverslag. meer vrom, minder inhalt, ahw
bromde grtsdg94sgv om 12:38 (op Maandag, 6 Maart 2006)
bromde L* om 13:03 (op Maandag, 6 Maart 2006)
EH ,ik weet het….. anale odeuren..
bromde factor x om 13:27 (op Maandag, 6 Maart 2006)
bromde Lennard om 14:59 (op Maandag, 6 Maart 2006)
Schepen trekken voorbij zonder verandering.
En de rimpeling beroert al wat stilstaat.
Verwondering alom.
bromde Vilé (URL) om 16:02 (op Maandag, 6 Maart 2006)
bromde Kiers om 16:52 (op Maandag, 6 Maart 2006)
Niet in de tuin…
Graaf nog eens goed in het verhaal!
mannen zo dom grr allemaal
bromde factor x om 16:56 (op Maandag, 6 Maart 2006)
Lowietje, schenk ze nog eens vol!
bromde De Cock om 17:14 (op Maandag, 6 Maart 2006)
bromde factor x om 17:47 (op Maandag, 6 Maart 2006)
bromde Molly Gluphill om 17:48 (op Maandag, 6 Maart 2006)
bromde joost (URL) om 19:34 (op Maandag, 6 Maart 2006)
bromde Vincent Nemo om 20:03 (op Maandag, 6 Maart 2006)
bromde L* om 21:54 (op Maandag, 6 Maart 2006)
bromde Marnix (URL) om 23:43 (op Maandag, 6 Maart 2006)
bromde bicat om 00:00 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
Roep de peldieren. Het gala begint.
bromde bicat om 00:01 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Marnix (URL) om 00:20 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
Ik moet in ieder geval meer tijd hebben.
bromde Hoof om 10:22 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Kiers om 11:52 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde bicat om 11:55 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
Daartoe verhitten ze de koeienpoep een uur in een hogedrukpan. Bij het kookproces komt vanilline vrij, de stof die vanille zijn geur en smaak geeft.
De Japanners doen wel meer met koeienpoep. In een vergelijkbaar hogedrukproces slaagden onderzoekers van de universiteit Tokyo erin om uit de koeienpoep benzine te destileren. Voor een land als Japan reuzehandig, want het is voor haar olie bijna volledig afhankelijk van andere landen.
Echt efficiënt is de omzetting van koeienpoep naar benzine voorlopig niet: uit honderd gram poep haalden de Japanners 1,4 milliliter benzine. Voor een autoritje van twintig kilometer is dan honderd kilo koeienpoep nodig
bromde een boer met 3000 koeien om 12:40 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Vincent Nemo om 13:25 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde factor x om 13:41 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
Alhoewel ik me toch bijna heb laten verleiden door de Pardij For Dixlesie
bromde Hoof om 14:44 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Kiers om 16:33 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 16:34 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
Oordeelt u zelf of het niet de hoogste tijd wordt of wij een moffenhoer, door u zo grappig aangedragen in één van de comments ervoor, op Guillaume afsturen en haar met haar flamoes op het hoofd van Guillaume zetten en hem laat liplezen tot hij geen ‘wouden’ meer zegt. Een voorstel dat ik verder deed in hetzelfde comment. Beslist u waar Merel het te kwaad kreeg.
bromde Kiers om 16:37 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
Zelfcensuur heet zoiets.
bromde Max J. Molovich (URL) om 16:47 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Kiers om 16:55 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Max J. Molovich (URL) om 17:12 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Vincent Nemo om 17:21 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
Die geef ik vanavond ook, en als u beiden nu ook komt, dan zijn we gezellig met z’n drieën.
bromde Eduardo om 17:46 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Vincent Nemo om 19:23 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
Als er maar geen eh, besmettingsreactie heeft plaatsgevonden.
bromde factor x om 20:29 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
Dat klinkt tóch positiever.
∗ poetst plaat ∗
Nou. Dat moet toch een stuk beter klinken.
Nu nog een naald zoeken.
Hooiberg iemand?
bromde Hoof om 23:19 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Hoof om 23:19 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
En dat ik dan rechtop ga staan en heel voorzichtig met mijn linkerhand de handschoen van mijn rechterhand afhaal. En dat ik dan naar mijn rechterhand kijk en dat ik zie dat het smerige kind dat mij net stond uit te dagen niet goed weet of hij naar mijn ogen of mijn hand moet kijken. Dat ik dan heel voorzichtig verder blijf gaan mijn rechterhand uit te pakken met mijn linkerhandschoen. Omdat mijn witte keiharde rechterknokkel zo veel harder aan zal komen op zijn maagdelijke linkerslaap. En dat ik hem dan heel even aankijk en kuch en dát precies is de fractie te veel voor hem. Ik hak hem vol in zijn tandenrij en recht omhoog in de neus. Bloed spat alle kanten uit. VOL op de neus! KNAL!! Omhoog richting gehemelte. Hij deinst achteruit en met mijn linkerhandpalm vang ik zijn achterhoofd soepel op. Ik trek mijn linkerarm terug en krijg zijn gehavende hoofd van dichtbij te zien. Een fractie bepaalt dat hij buiten westen is maar veel tijd heeft mijn instinct niet: ik bijt in zijn linkeroor. Grof, rauw en hard zet ik mijn tanden in zijn koude oorranden. Ik span en bijt en trek terug. Ik ruk zijn hoofd van mijn hoofd en terwijl adrenaline mijn grootste motivator is, voel ik zoet warm en dik nat rood rondom mijn tanden. BLOED!! Bloed van mijn stadsgenoot die de euvele moed had mijn rauwe voorovergrootouders wakker te maken. Ik werk mij een weg naar zijn halsslagader en terwijl iedereen in tram 2 het op een gillen zet, sloop ik mijn vijand. ‘Fuck him’, denk ik nog in een vlaag van internationale verstandsverbijstering.
bromde Kiers om 23:52 (op Dinsdag, 7 Maart 2006)
bromde Kiers om 00:02 (op Woensdag, 8 Maart 2006)
Morgen heb ik er weer les van…klein pikkie
Ik zag het tijdens de les toen hij zijn buro van onderen aan het witten was..
Ik dacht eerst dat hij een man/wijf was..met een bepaald gemis..
Leek op een gezwollen klitoris.
Vrouwenfobie,gespleten persoonlijkheid..
Ik weet het ook nie
Ik bekijk het wel maar ga wel achteraan zitten..
Anders zit die weer te gluren naar mijn titten
Schijnt dat dat soort mensen toch ergens iets missen…
Een soort dat ziekenlijk azijn gaat pissen
bromde factor x om 01:18 (op Woensdag, 8 Maart 2006)
bromde bicat om 01:22 (op Woensdag, 8 Maart 2006)
bromde bicat om 01:23 (op Woensdag, 8 Maart 2006)
bromde Kiers om 10:31 (op Woensdag, 8 Maart 2006)
bromde urbain alpain (URL) om 11:44 (op Woensdag, 8 Maart 2006)
bromde factor x om 09:25 (op Vrijdag, 10 Maart 2006)
Maar als je onopvallend in de metro stapt, zal je toch moeten vermommen dacht factor x toen ze uit het kantoor stapte.
bromde factor x om 14:59 (op Vrijdag, 10 Maart 2006)
Snapt niet waarom deze zo duur moet zijn .
Elke slok, echt waar, geen gok.
Kan ik mijn boodschappenkar verder mee vullen…
Toch zit ik hier te verteren, en slap te lullen*#
bromde factor x om 15:51 (op Zaterdag, 11 Maart 2006)
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.
Maar nu heb ik het gevonden!
Groetjes Lieke"
(Lieke, Zelf een column schrijven)
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.
En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
vr groet
dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)
"Geachte heer,
Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator.
Met vriendelijke groet.
Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)
Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
Conclusie & nawoord
Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.
En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.
Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!
Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'.
Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard.
Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox.
Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.
U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)
Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven.
"
(Nove, 22/11/2005)
"Ach ja, leuk, schrijvers.
Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.
Die sfeer.
Geef mij maar parkeerwachten.
"
(Marnix, 21/11/2005)
