Navigatie
de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie
Dankbaar
Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005
Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.
Woensdag, 16 November 2005
Jan Nagel
Jan Nagel liet de hond van de buren uit. Dat deed hij wel vaker, zo rond een uur of elf als de lagere school in de buurt grote pauze had. Vlak voordat hij de hoek omging en de school in zicht kwam, begon Uncle Junior al aan zijn riem te trekken. Dan moest Jan Nagel een beetje naar achteren hellen, want anders zou de labrador hem omver trekken. Klap, klap, klap zeiden Jan Nagels ergonomisch verantwoorde sportsandalen van het merk Teva dan. De kinderen hadden meestal al snel door dat Uncle Junior eraan kwam. Er was er altijd wel eentje die opgewekt ‘Uncle Junior’ schreeuwde, als het duo het hek rond het schoolplein naderde. "Rustig Junior", zei Jan Nagel dan altijd lachend, "de kindertjes lopen heus niet weg." Dat deden ze inderdaad niet, integendeel. Meestal renden er een stuk of vijf naar de rand van het schoolplein, om gretig hun handen door het hek te steken, wachtend totdat ze Uncle Junior mochten aaien. En als ze er dan waren, ging Uncle Junior met z’n kop een beetje omhoog staan om het aaien en de klopjes in ontvangst te nemen. En terwijl al die handjes met hem bezig waren, kwispelde Uncle Junior zo hard dat zijn achtereind heen en weer ging en hij op zijn achterpoten wiebelde, zoals mensen soms doen als ze nodig moeten plassen. "Wat is ie lief", zei een jongetje dat Meindert-Pieter heette. "Ja hè", zei Jan Nagel. "Hoe heet ie?", vroeg een meisje dat Jan Nagel nog niet kende. "Unkel Dzjunior", zei Meindert-Pieter. "Hij is lief", zei het meisje. "Ja hè", zei Jan Nagel weer, terwijl hij voelde hoe de rode vlekken in zijn nek zich verspreidden. Hij had zich weer eens met een bot scheermesje geschoren. Jan Nagel zette zijn bril recht, die tijdens de gang naar het schoolplein scheef op de neus was komen te staan. Met z’n andere hand hield hij de riem vast. "Weet je wat ie lekker vindt", zei Jan Nagel tegen het meisje. "Nou?", vroeg het meisje. "Vraag maar aan Meindert-Pieter", zei Jan Nagel. Meindert-Pieter keek hem vragend aan. Jan Nagel kneep z’n ogen vaderlijk toe, glimlachte en knikte richting de kwispelende staart van Uncle Junior. "Oh dat!", zei Meindert-Pieter enthousiast, "ja, da’s lache joh. Moet je kijke." Meindert-Pieter ging een beetje schuin staan zodat hij zijn arm tot zijn schouder door het hek kon steken. Hij begon te krabben tussen het linkerachterbeen en de lies van Uncle Junior. Vrijwel onmiddellijk zakte Uncle Junior een beetje door zijn knieën. Hij deed zijn mond dicht, sloot zijn ogen en strekte zijn nek. Het kwispelen stopte en Uncle Junior begon een eigenaardig kreunend soort gegrom uit te slaan. "Vindt ie dat fijn?", vroeg het meisje, licht geschrokken. "Ja, heel fijn", zei Jan Nagel. Hij vreesde dat de rode vlekken nu over zijn gehele gezicht zaten. "Mag ik ook es?", zei het meisje. "Misschien kun jij hetzelfde aan de andere kant doe", zei Jan Nagel. Het meisje deed haar arm ook zo ver mogelijk door het hek. Jan Nagel zag de ernst in de ogen van het meisje. Het was een serieuze zaak, dat had ze goed gezien. Een verstandig meisje, die komt er wel, dacht Jan Nagel. Hij stopte zijn vrije hand nonchalant in zijn broekzak. Het meisje kwam net bij het juiste plekje, maar aaide te zachtjes, te lief. "Aai maar iets harder hoor", zei Jan Nagel, "dat vind ie alleen maar fijn." Het meisje begon iets harder te aaien met haar kleine handje, met die ranke vingertjes, met die keurige nageltjes. Uncle Junior was nu bijna aan het janken. Nog even en zijn poten begaven het van opwinding. Drie andere kinderen waren hem ook nog eens achter oren aan het krabben en op zijn hoofd aan kloppen. Zeven kinderhandjes telde Jan Nagel. Uncle Junior had zijn ogen stijf dicht, het kwijl liep uit zijn bek, hij trilde over zijn hele lijf en langzaamaan begon hij met zijn rechterachterpoot te trekken. Het voorhoofd van Jan Nagel begon te zweten, hij voelde het. Nog even volhouden. Die handjes. Dat hoofd van Uncle Junior. Dat gromkreunen. Die poot die schokkend naar achteren trapte. Die staart die het kwispelen voorbij was. Nog heel even maar. En toen ging de schoolbel. Het was een ouderwetse bel, zo eentje die klingelingeling deed en met de hand geluid moest worden door een leerling. Jan Nagel keek naar Meindert-Pieter en zag voor zich hoe de goeie jongen met zijn ene hand de bel aan een touwtje vast hield en met zijn andere hand de klepel wild heen en weer slingerde. "We moeten naar binnen", zei het meisje. "Ja", zei Jan Nagel. "Ga maar snel, anders wordt de meester boos." "We hebben een juf", zei het meisje. "Ga maar snel dan", zei Jan Nagel. De kinderen hielden op met aaien en renden naar de ingang van de school. Halverwege het schoolplein draaide het meisje zich om. "Dag Uncle Junior", riep ze. Ze zwaaide. Uncle Junior keek enigszins verontwaardigd op naar Jan Nagel en begon de weg naar huis.
door Max J. Molovich Ik kreeg vanmorgen nog een mailtje met de bijbehorende foto’s.
Die Jan. En dan gaat dit nog over de hond van de buren. Wat dacht u van zijn abonnement op de dierentuin.
O nee. Bedenk ik me nu. Dat was een paard.
Vast een wit paard. Met zo’n net iets te bleke man op zijn rug. Die doen dat ook.
:: dankt Max J. Molovich op de blote knieën :: Cartman: Watch this. It’s sooo funny. [grins] Come ‘ere, dog, come on. [giggles as he starts pleasing the dog] Good dog. [the dog rolls over on its back and Cartman starts stroking the dog’s penis] Red rocket red rocket. [Stan and Kyle look at each other. Kenny starts to laugh and clap, and the dog’s penis lengthens] Red rocket. Red rocket. [chuckles] Come on. [giggles] Wat ik vannacht, vrij onverwachts, ineens dacht: een sletje uit Letland, is dat een Lets sletje? Ik denk het wel. Nu ken ik iemand die een meisje kende dat Letje heette. Mocht dat meisje nu ook Lets zijn en er bovendien veel seksuele contacten op na houden, dan was zij Letje het Letse sletje. En mocht zij ook nog eens tennissen, dan is het ongetwijfeld wel eens gebeurd dat Letje het Letse sletje een let moest spelen. Ik duidt, door de indrukwekkende ontmoeting met een inwoonster van onderhavige land, de plek al langer aan als Sletland. Als onze jongen tegen de Letten strijden, mag ik altijd graag tegen de televisie schreeuwen: “Je moeder is een Let olé olé / Je moeder is Let olé olé / Je moeder is een Let / Je moeder is een Let / Je moeder is een Let olé olé.
Onze jongens, bedoelde ik. Het Nederlands Elftal dus.
Ik heb zo’n soort liedje voor mijn buurjongen. Hij is zelf ook nogal fors. ‘Flat’ is vast phonetisch, uitgesproken door iemand met een konijnentong.
Zal ik dat witte polsbandje nou wél of níet aan m’n PSP hangen? Ah, drunkenmature.com! Een eigentijdse, frisse draai aan het nogal uitgekauwde MILFgebeuren. De nieuwsgierige lezertjes die nu al willen weten hoe het afloopt met Robin & Cindy (in het wereldje beter bekend als ‘Tanya’) kunnen hier alvast kijken: http://www.drunkenmature.com/b15/mov.zip Ik meen me zelfs te herinneren dat Hoof ooit, in meer bakkerskarrige tijden, met de briljante zinsnede ‘Vetlana uit Sletland‘ kwam. overigens ben ik niet gelukkig vanwege verkochte manuscripten, dat laat nog ffe op zich laat wachten helaas, maar vanwege mijn nieuwe dame, die zo enorm lekker is dat ik aan een domme baan zoeken en koters verwekken denk. fuk de boekhandel!
Waar dan, grts? Hier staat hij niet tussen: http://www.google.com/search?q=inurl:bic.. Ik zou het meteen doen, Grzzsar;wqtoyw. Het tastbare geluk, het lekker ondefinieerbaar euforische liefdesdinges (inclusief de ijskoude shit die er nu eenmaal bij hoort aan de andere kant), tegenover het morsige literaire bestaan. En dat weet ik eigenlijk wel zeker.
Trouwens: kan iemand GODVERDOMME die veels te grote uil van mijn Playstation Portable aftrekken?! Kun je eigenlijk ook hallucineren als je wél gedronken en geblowd hebt? Ga ik nu even een Middeleeuws gedicht schrijven.
Trouwens: hoe zat het ook al weer met dat Repeterend Reageer Record? Helemaal vergeten! Oh, fuck! Helemaal vergeten m’n 06-nummer te geven!
Hee! Een recordpoging!
eh…
Ik poog net de Love Generation in z’n geheel te verneuken. Ja, jééézus…
Kan ik dus net zo goed opnieuw beginnen!
Echt niet.
Sterkte met de poging!
Klik hier om naar Fucked-Love-Generation..
Of luister lekker hier
Dat fluitje, dat is Dick T. toch?
Oh ja, bedankt, Kippfest. Ga ik nu nog even, voor mijn 13 bezoekers, iets schrijven. Over een ezel, ofzo. Zoiets. Tanden poetsen, kunstgebit uit, corrigerende heupslip los en dan, hoppa, nog even de postzegelverzameling bekijken.
Maar dan ga ik daarna dus ook écht onder de klamme lappen.
Alsof ik de wereld nog even zou kunnen redden, om 00.12 uur. Werk ik nog liever even door aan de bundeling van de briefwisseling tussen Michael Jackson en mij. Explosieve shit, wat ik je brom.
Dat zelf stoken van die whisky komt dan later wel.
Tot morgen.
Hehehe.
Da’s nog geen 19, herr Marnix. Even doorbuffelen nog.
Heiii die Marnix, back to the sixties? Weer van dat oude vertrouwde goedje gesnoept? “Alice D. doesn’t live here anymore”? Lekker aan het ego trippen? Gaat ie lekker jochie? Ga je ook weer posters aan de muur hangen met Jimmy H. en Che? Wijn uit het pak van Appie H? Afstuderen op ‘niet westerse antropologie’? Wat dacht je van een blow-tje?
Goede morgen trouwens U allen.
En visnetten aan het plafond. Toch?
En chianti-flessen aan de muur. Of zit ik nu met mijn verbeelding in een pizzeria?
∗ propt met rood hoof 427 kilo visnet onder het bureau ∗ Ach ja.
Uitgegeven: 16 november 2005 16:11 Mag ik u trouwens feliciteren, heer Molovich, met dit schitterende verhaal. Het sprak immers ten zeerste tot mijn verbeelding. Het greep mij als een strelende kinderhand bij de ballen en in gedachten zag ik ook hoe mijn klepel heftig te keer ging. Klepperdeklep!
Zuch, het gras is nog altijd groener aan de andere kant…
Bedankt mijnheer Alpain, dat doet mij deugd. Vannacht bedacht ik mij trouwens nog iets, het had iets met tijdreizen te maken en hoe dat toch mogelijk was. Helaas ben ik vergeten hoe en wat.
Verexcuseert u mij. Ik heb haast
Sorry Heer Molovich, was ik vanmorgen speciaal vroeg opgestaan om mijn waardering over Uw verhaal te geven is me dat weer geheel ontschoten. Zo zie je maar weer, dat voert tot niets, dat vroeg opstaan. Ik ben vanmorgen opgestaan omdat ik blijkbaar nog steeds niet dood was. En ik moest vreselijk pissen. Heb geprobeerd het record stilzwijgen bij de Baron te verbreken. Wat ook leuk is: Het is zó verschrikkelijk onrechtvaardig!
Oh mijn God! Zit ik reclame te maken bij Jan Marijnissen met een stuk proza over Jan Nagel. Als dát maar goed gaat!
Tien zweepslagen voor Kiers. Ja hoor eens grtskfgz664ohiforget, gebeurt er eindelijk iets in Nederland, ga jij daar een beetje grappig over lopen liggen te doen. Nou leuk hoor, beetje zo’n dood vogeltje aan de mensen te laten zien. Moet je in Azië doen. Heb je gelijk vogelgriepenkoortslip. Kún je wel? Dierenbeul! nee dan liever het ferme geslacht van Frank Marsmeier.
Of een lekkere wip op een felgekleurde kip.
Ik heb net zesenzeventig Fatboys binnen gekregen. Die ga ik dus allemaal even testen. Hm…. Er zijn de laatste tijd wel veel verwijzingen naar de hippe seventies.
Wanneer zullen de jaren ’40 eigenlijk weer eens terugkomen?
Misschien dat gr666ts vandaag nog subtiel verwijst naar de jaren 40. Wie weet.
tjonge
Ik heb 3 lange nagels. You are really talented webmaster! You are really talented webmaster! You are really talented webmaster!
het slijk der aarde
Alstublieft Heere
Half Zes Engel
bromde Hoof om 11:20 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Neems (URL) om 11:20 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Hoof om 11:21 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Neems (URL) om 11:27 (op Woensdag, 16 November 2005)
Wat een goddeloos verhaal!
bromde Kiers om 11:35 (op Woensdag, 16 November 2005)
Stan: Cartman, what the hell are you doing?
Cartman: I’m milking the dog. They make dog milk.
Kyle: No they don’t!
Kenny: (Yeah they do!)
Cartman: [continues milking] Yeah, just hold on a minute. The fifth graders showed us how to do it. [concentrates on the dog] Red rocket. Come on, dog, red rocket! [the dogs ejaculates, and the semen lands on Cartman’s face] Ohooohhh
Stan: Whoa, cool! [the dog quickly stands up and walks off]
bromde Vincent Nemo om 12:07 (op Woensdag, 16 November 2005)
Op dat soort momenten voel ik mij een Seth Gaaikema in het diepst van mijn gedachten.
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:02 (op Woensdag, 16 November 2005)
Maar dat is misschien heel persoonlijk.
bromde Hoof om 13:05 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:17 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:26 (op Woensdag, 16 November 2005)
“Je moeder is een flat olé olé / Je moeder is flat olé olé / Je moeder is een flat / Je moeder is een flat / Je moeder is een flat olé olé.”
bromde Hoof om 14:42 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Neems (URL) om 14:46 (op Woensdag, 16 November 2005)
Mmm…
bromde Marnix (URL) om 17:25 (op Woensdag, 16 November 2005)
Nou, ik ben lid hoor!
bromde Marnix (URL) om 17:58 (op Woensdag, 16 November 2005)
(Ik zal het verhaal even samenvatten voor iedereen die te lui is om de video te bekijken: Robin schenkt de Martini in, waarna ze samen het glas heffen. Vervolgens sabbelt Cindy, met bril nog op, op Robin’s lul. In het volgende shot staat Cindy voorovergeboven over een bureau terwijl Robin als een wild konijn tekeergaat. Twee shots verder ligt Cindy op het bureau en maakt Robin ritmische bewegingen. Hierna worden we vrolijk verzocht lid te worden om de rest te kunnen zien.
bromde Roel H. om 19:09 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde grtskfgz664ohiforget om 20:11 (op Woensdag, 16 November 2005)
Zijn er dan ook plekken op bicat.net waar Google nog niet is geweest?
bromde Roel H. (URL) om 20:22 (op Woensdag, 16 November 2005)
Maar misschien heb ik gewoon ooit ergens voor gekozen.
bromde Marnix (URL) om 21:47 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 22:12 (op Woensdag, 16 November 2005)
Alvast bedankt.
bromde Marnix (URL) om 22:13 (op Woensdag, 16 November 2005)
Dat was ineens zo’n prangende vraag.
bromde Marnix (URL) om 22:14 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 22:18 (op Woensdag, 16 November 2005)
Was het Paalsma met 19 opeenvolgende reacties? Of toch Hoof op 28 juni 2004, rond half drie ‘s middags?
Ik zal het wel niet halen.
bromde Marnix (URL) om 22:28 (op Woensdag, 16 November 2005)
Morgenavond is vanaf 19.00 uur de Merelroze BBQ. Er worden geen dieren opgegeten die dat niet willen, en Kiers doet een spontane performance.
Kaarten via de rss-feed.
bromde Marnix (URL) om 22:30 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 22:41 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde bicat om 22:41 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde bicat om 22:42 (op Woensdag, 16 November 2005)
Dus het is niet dat ik op mijn beurt op enig nut te betrappen ben.
∗ restje Vodka ∗
Hé. Wat passeert hier opeens de revue?
bromde Hoof om 23:05 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 23:12 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 23:12 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 23:13 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Kippfest om 23:19 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Hoof om 23:28 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Hoof om 23:33 (op Woensdag, 16 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 00:02 (op Donderdag, 17 November 2005)
Kwam precíes op het juiste moment.
bromde Marnix (URL) om 00:03 (op Donderdag, 17 November 2005)
Ach. Fuck it.
bromde Marnix (URL) om 00:04 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 00:05 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 00:06 (op Donderdag, 17 November 2005)
Pfff. Het idee.
bromde Marnix (URL) om 00:06 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 00:08 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 00:09 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 00:10 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 00:10 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Max (URL) om 00:22 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Arnaud om 05:55 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Arnaud om 05:58 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 08:02 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 09:47 (op Donderdag, 17 November 2005)
Hahahahaha! Inderdaad. Een pizzeria!
bromde Hoof om 10:43 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Marnix (URL) om 11:20 (op Donderdag, 17 November 2005)
Laatst gewijzigd: 17 november 2005 11:50
Een inwoner van Drochten heeft gisteren voor paniek gezorgd in een Amsterdams eethuisje. Nadat de man na het savoureren van enkele noten zalm flink had geboerd begon hij plots ook de hele zaak onder te kotsen.
Blijkbaar was de maaginhoud dermate giftig dat de restaurantuitbater naar het ziekenhuis moest nadat hij met de kots in aanraking was gekomen.
De dader zou zijn intoxicatie hebben opgelopen door, onder invloed van alcohol en drugs, een poging te hebben ondernomen om het Repeterend Reageer Record te verbreken op een niet nader genoemde vuighe website.
bromde urbain alpain (URL) om 11:40 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde urbain alpain (URL) om 11:47 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Vincent Nemo om 12:10 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 12:19 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Kiers om 12:43 (op Donderdag, 17 November 2005)
Dus alsnog: “Vuigh verhaal Max, zo lezen wij ze graag”.
bromde Arnaud om 14:34 (op Donderdag, 17 November 2005)
Daar is ook nog steeds niets van gekomen.
Zo zie je maar.
Het zal de herfst zijn.
bromde Hoof (URL) om 15:47 (op Donderdag, 17 November 2005)
Is, godezijdank, niet gelukt.
Ennneeehhh, gr666ts, gaan we hier allemaal burgerlijk worden, of iets dergelijks?
Zo ja, dan wensen wij, van casa Eduardo, u beiden veel geluk.
En koters, maar dat spreekt natuurlijk voor zich.
bromde Eduardo de Zwijger om 16:14 (op Donderdag, 17 November 2005)
vissen in een droogstaande vijver. De reacties!
bromde Marnix (URL) om 16:33 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Jan Marijnissen (URL) om 16:44 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Kiers (URL) om 16:54 (op Donderdag, 17 November 2005)
Nee, maak daar twintig van!
bromde Marnix (URL) om 17:55 (op Donderdag, 17 November 2005)
:: barst in huilen uit bij het zien van zo veel verschrikkelijke onrechtvaardigheid ::
Zeg grtskfgz664ohiforget, heb je morgen weer zo’n vet en kneiterhard verhaal waar de honden geen brood van lusten? ghe ghe ghe
bromde Kiers om 21:06 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde herman (URL) om 21:46 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Hoof om 22:38 (op Donderdag, 17 November 2005)
Maar eerst even een dubbele Cornetto.
bromde Marnix (URL) om 23:59 (op Donderdag, 17 November 2005)
bromde Vilé om 10:05 (op Vrijdag, 18 November 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 10:29 (op Vrijdag, 18 November 2005)
bromde Lennard om 10:56 (op Vrijdag, 18 November 2005)
bromde ome peet (URL) om 21:24 (op Zaterdag, 19 November 2005)
hoe vind je dat?
het is niet lastiger..!!
bromde jori () om 22:39 (op Maandag, 14 Augustus 2006)
åâðîñåòü è nokia
Jim äëÿ nokia 6100
Nokia audio manager 3. 0
Bluetooth äëÿ nokia n72
ñêà÷àòü ïðèëîæåíèÿ äëÿ nokia 7360
Nokia 6131 õàðàêòåðèñòèêè
ïðîãðàììêè äëÿ nokia symbian 9. 1
ïðîãðàììà áëîêèðîâêè sms äëÿ òåëåôîíîâ nokia
ñêà÷àòü nokia pc suite 6. 81. 13. 0
Nokia 6131 õàðàêòåðèñòèêè
Very nice site!
Thanks!
bromde Hilda () (URL) om 11:18 (op Dinsdag, 17 Juli 2007)
ìîáèëüíûå òåëåôîíûíîâèíêè lg, nokia
ñêà÷èâàòü èãðû ñ nokia íà êîìïüþòåð
Isq nokia 6230i
ñòîèò ëè áðàòü nokia 6230i
ïðîøèâêà äëÿ nokia n91 íà ðóññêîì
Nokia 6131 õàðàêòåðèñòèêè
Nokia 6131 õàðàêòåðèñòèêè
ïðîãðàììêè äëÿ ìîáèëüíîãî òåëåôîíà nokia 7610
Isq nokia 6230i
ñêà÷àòü ïðèëîæåíèÿ äëÿ nokia 7360
Very nice site!
Thanks!
bromde August () (URL) om 21:23 (op Dinsdag, 17 Juli 2007)
áåñïëàòíî ñêà÷àòü òåìû äëÿ nokia 3230
Ëþäè, ïî÷¸ì ìîæíî ïðîäàòü ìîáèëüíèê nokia â õîðîøåì ñîñòîÿíèè, íî ÷åòûð¸õëåòíåãî âîçðàñòà?
ïðîãðàììà äëÿ ñêà÷èâàíèÿ êíèã íà ìîáèëüíûå äëÿ nokia
ñêà÷àòü äðàéâåð usb êàáåëÿ nokia 3230
Nokia 6610 sms
ïðîøèâêà äëÿ nokia n91 íà ðóññêîì
Nokia plugin hf6w
íàñòðîéêè gprsinternet nokia 6230
Áåñïëàòíûå çàãðóçêè äëÿ nokia
Nokia sirokko ïðåçåíòàöèÿâ àëûõ ïàðóñàõ
Very nice site!
Thanks!
bromde Linda () (URL) om 21:24 (op Dinsdag, 17 Juli 2007)
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.
Maar nu heb ik het gevonden!
Groetjes Lieke"
(Lieke, Zelf een column schrijven)
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.
En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
vr groet
dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)
"Geachte heer,
Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator.
Met vriendelijke groet.
Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)
Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
Conclusie & nawoord
Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.
En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.
Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!
Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'.
Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard.
Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox.
Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.
U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)
Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven.
"
(Nove, 22/11/2005)
"Ach ja, leuk, schrijvers.
Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.
Die sfeer.
Geef mij maar parkeerwachten.
"
(Marnix, 21/11/2005)
