Navigatie

de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie

colofon/contact

Dankbaar

Uitgelogd

Huishoudelijk

5 oktober 2005

Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.

Woensdag, 9 November 2005

Karremans

Karremans zat achter de piano. Hij kraakte zijn vingers vlak voor hij begon aan een jazzversie van Beethovens Moonlight Sonate. Onschuldige, emotieloze liftmuziek was het enige wat nog uit die vingers wilde komen. Muziek die alle pijn in de wereld ontkende. En zoals elke keer wanneer zijn vingers de toetsen beroerden, ging hij terug naar die ene middag. Dan zweefde hij boven het tafereel alsof het een voorstelling was die tot in de eeuwigheid werd geprolongeerd. Dan zag hij zichzelf zitten, met z’n vingers zenuwachtig motiefjes tekenend op de houten tafel. Hij rook de geur van zijn eigen stront. Zag de treurigheid van zijn hangende snor. Dat camouflagepak dat hij met zoveel trots gedragen had, maar dat hem voor geen meter stond. Een bang lammetje in wolfskleren. En je prikte er zo doorheen. Via die ogen die op het punt stonden in tranen uit te barsten. Via die stem die elk moment leek te kunnen breken.

Maar ja, wat wil je. Hij bevond zich in het hol van de leeuw. Hij zat tegenover de lont van het kruidvat dat de Balkan heette. Daar zat ie. Die zelfingenomen Karpatenkop van een Mladic. Rechtop. Je las de minachting in zijn ogen. De minachting voor iemand die liever met zijn staart tussen de benen het hazenpad koos dan waardig zijn lot aanvaardde. Karremans was in niks een man. Hij kreeg een glas slivo te drinken en kon nog maar net voorkomen dat hij het goedje weer uit kotste. Het brandde in zijn keel en wilde weer naar buiten komen. Net zoals Karremans weer naar buiten wilde. Weg van hier, weg van deze nachtmerrie. Dit was niet wat hij voor ogen had toen hij voor een leven als soldaat koos! Natuurlijk, soms hoort oorlog erbij. Maar hooguit om de schijn van veiligheid en bescherming hoog te houden. Niet om tegenover een regelrechte psychopaat te gaan zitten, zoals nu het geval was. Daar had hij godverdomme niet op gerekend. Het shotje slivo brandde zich langzaam een weg naar beneden. Zijn maag werd warm. Wat dacht die mongool wel niet? Dat hij ongestraft ’s Neerlands leger te kakken kon zetten? Dat hij de wereld in zijn zak had? Dat de wetten des levens voor hem niet golden? Zie hem daar zitten, met z'n zelfingenomen bakkes. Veel te hard praten in dat belachelijke Slavische taaltje van hem, alsof we in een overvol café zitten waar de muziek te hard staat. Moet je hem zien zitten, met zijn benen wijd, met zijn handen op zijn knieën, niemand die hem wat kan maken.

Karremans kon het niet uit staan. Hij voelde hoe zijn vuisten balden, hoe die ader in zijn nek dikker werd. De vertaler vertelde waar Mladic het de afgelopen minuten over had gehad toen hij zo zeldzaam zelfgenoegzaam zat te oreren. Karremans hoorde het niet. Hij knikte soms, deed alsof hij het begreep. Maar niets drong tot hem door, behalve de woede die zich opstapelde en opstapelde. Mladic keek hem strak aan terwijl de vertaler zijn verhaal vertelde. Karremans keek terug, onverschrokken.

"Weet je wat jij kan", zei Karremans in het Nederlands terwijl de vertaler zijn verhaal nog lang niet af had. Mladic sperde zijn ogen iets verder open om blijk te geven van enige verbazing. Karremans stond langzaam op terwijl hij als een gorilla op de tafel leunde. Mladic’ blik bleef hem naar boven volgen.

"Weet je wat jij kan", zei Karremans nogmaals, volkomen beheerst. "Jij kan het vliegend schijt krijgen, met je arrogantie en je misplaatste superioriteitsgevoel." En met een explosiviteit die Karremans nooit in zichzelf had vermoed, trok hij zijn wapen, sprong hij op de tafel en begon hij met de kolf op het hoofd van een totaal verbijsterde Mladic in te rammen. De tolk deinsde achteruit en gooide in paniek zijn stoel om. "What are you doing", schreeuwde de tolk. Dat zie je toch, dacht Karremans bij zichzelf, ik ben die barbaarse kop van je baas tot pulp aan het rammen. En hij bleef rammen en hij bleef rammen. Ook toen Mladic’ hoofd in geen enkel opzicht meer op Mladic’ hoofd leek. "Je moeder is een hoer", siste hij het tot pulp geramde hoofd toe. Hij voelde hoe lichamen zich op hem stortten. Hoe handen met veel kracht aan hem trokken. Hoe vuisten op zijn hoofd neerdaalden. Hoe een pistool tegen zijn hoofd werd gezet. Hij hoorde hoe iemand in gebroken Engels hem maande te stoppen. Maar Karremans ging door met rammen. Totdat Mladic niet meer uit zichzelf bewoog.

Het gevaar was afgewend. Overste Karremans was een nationale held. De jazzversie van Beethovens Moonlight Sonate kwam de ruimte binnenzeilen. Het was weer zoals het was.

"I always say: don’t shoot the piano player", zei Karremans.

"What do you mean", vroeg Mladic via zijn tolk.

"I mean, I always say: don’t shoot the piano player… I am the piano player", zei Karremans.

De tolk vertaalde het voor Mladic. Mladic dacht even na en zei iets tegen de tolk. De tolk zei tegen Karremans: "You’re a lousy piano player."

door Max J. Molovich

  Het project
  Alstublieft Heere

Deze beklijvende vertelling deed bij mij dan weer de vraag rijzen: “Zou James Last ook zoveel woede in zich dragen of is die Karremans een uitzondering in zijn soort?”
bromde urbain alpain (URL) om 11:17 (op Woensdag, 9 November 2005)

Persoonlijk vond ik de polonaise met prins pils na afloop ook een hoogtepunt. Vooral als je je bedenkt dat op dat moment de eerste mensen werden afgemaakt. Hoera voor de standvastige Nederlandse krijgsmacht die verrassing oorlog voert volgens het poldermodel.
bromde Dooie Moslim om 11:45 (op Woensdag, 9 November 2005)

Ik was verdwenen, weet je nog.
bromde het fotorolletje om 15:51 (op Woensdag, 9 November 2005)

Wij zijn ook verdwenen.
Maar dat weet je niet meer.
bromde de moslim enclave om 16:12 (op Woensdag, 9 November 2005)

Nou begrijp ik de wat gespannen sfeer in het spaans golfresort als er pianoklanken over het terras golven weer iets beter. Dacht dat het te maken had met een dreiging van de locale moslimjeugd die het pantserglas van de serre ‘wel zullen testen met kiezels en stenen’, als ik de altijd vriendelijke gerant goed heb verstaan.
bromde nove om 18:26 (op Woensdag, 9 November 2005)

Als je in het hol van de leeuw zit, hoeft het niet te verbazen dat je stront ruikt.
bromde Vincent Nemo om 19:58 (op Woensdag, 9 November 2005)

Zo.

Waar is het feest?
bromde Marnix (URL) om 23:44 (op Woensdag, 9 November 2005)

Nee, nog steeds niet gevonden.

Mmmm…
bromde Marnix (URL) om 08:36 (op Donderdag, 10 November 2005)

Schitterende dag om de cigaren te ontmantelen, mon brave.
bromde bicat om 09:28 (op Donderdag, 10 November 2005)

Ik heb thuis een kapotte handdoek. Hij doet het al vanaf het begin niet. Fabrieksfoutje, vermoed ik. Vanochtend dacht ik weer eens niet na en pakte ik de donkerblauwe model uit de kast. Ik wreef hem over mijn zorgvuldig gebronste jongenslichaam, maar hij nam niks op. Geen druppel water. De handdoek verspreidde het water hooguit wat anders. Het is een handdoek van de Hema. Ik was koud, nat en rillerig, terwijl ik droog had willen zijn.
bromde Max J. Molovich (URL) om 09:39 (op Donderdag, 10 November 2005)

Kan het zijn dat iemand meer persoonlijkheden tegelijk heeft? En dat een handdoek tegenwoordig ook niet meer was wat het was?

:: gaat bij Merel kijken of er nog wat te jatten valt ::
bromde Kiers om 10:32 (op Donderdag, 10 November 2005)

Kiers, dit is geen schietgeweer maar een Beretta 92F 9mm parabellum. Het is een misdrijf om hiermee op katten te schieten. Met andere schietgeweren trouwens ook. Wat een vreemd woord eigenlijk: “Schietgeweer”. Of komt het misschien van: “Schiet Gij weer”?
bromde Arnaud om 11:13 (op Donderdag, 10 November 2005)

:: fronst wenkbrauwen in denkplooi en kauwt op potlood ::

Ik weet het niet, Arnaud. Ik denk dat het komt van niet opletten in de klas nog voor de Cito toets.

:: geeft schrijfpotlood aan Helen Albrecht ::
bromde Kiers om 11:43 (op Donderdag, 10 November 2005)

Waarom verbaast me dit niet?

Nederlanders registreren massaal gratis .be-domeinnamen

(tijd) – DNS.BE, de officiële beheerder van het .be-domein, startte deze week met een nieuwe campagne om particulieren hun eigen domeinnaam op het internet te laten reserveren. Heel wat erkende DNS-agenten springen mee op de kar. Sommige, zoals Hostbasket, Combell of Cheapass, bieden voor een bepaalde periode zelfs gratis .be-domeinnamen aan. Iets wat men bij onze noorderburen intussen ook al heeft opgemerkt. Uit een rondvraag blijkt dat de helft van de geregistreerde gratis .be-namen van Nederlanders komt, meldt T-Zine, de elektronische nieuwsbrief van Tijdnet.

De agenten die een gratis, tijdelijke (vaak voor de periode van een jaar) .be-domeinnaam aanbieden, zijn dus erg gegeerd door Nederlanders. Berichten op Nederlandse blogs zijn hier waarschijnlijk niet vreemd aan.

‘Van de 15.000 geregistreerde domeinnamen, die hier op twee dagen de deur uitgingen, komt de helft uit Nederland’, vertelt Cain Ransbottyn, de man achter Cheapass. ‘Maar ik vind dat niet erg. De domeinnaam is één jaar gratis. Nadien verwacht ik om daar 15 procent betalend van te maken.’ Ook concurrent Combell ziet 45 procent van de aanvragen uit Nederland komen. ‘Want in vergelijking met onze aanwezigheid in Nederland, een hoog aantal is’, stelt Jonas Dhaenens van Combell. ‘We merken wel dat aanvragers uit Nederland vaak registreren met valse adressen, terwijl dit in België toch eerder een kleine minderheid is.’

De campagne van DNS, dat de acties van agenten ook financieel steunt, tracht van een domeinnaam een meer alledaags begrip te maken. Het is een vervolg op de ‘ikbenjan’-campagne van vorig jaar. Op de nieuwe site ‘istnogvrij’ tracht de beheerder alles over domeinnamen zo duidelijk mogelijk uit te leggen. De actie van DNS loopt nog tot 31 januari 2006. Tevens zijn er ook prijzen voor diegenen die de origineelste domeinnaam (zoals dikkebaby.be) of e-mailadres (zoals tom@tenketchup.be) vastleggen.
bromde Vincent Nemo om 12:02 (op Donderdag, 10 November 2005)

Ach ja, het is gratis, hè.
bromde eduardo.be, vanaf een vals adres, om 12:15 (op Donderdag, 10 November 2005)

Zit lennard hierachter!
bromde Volgens mij... (URL) om 14:15 (op Donderdag, 10 November 2005)

Ik vond Screbenica maar een rare serie. Ik kijk dan ook liever voetbal op TV.
bromde Lennard om 14:17 (op Donderdag, 10 November 2005)

Is er nou in zeven uur niemand geweest die iets te melden had?
Ik offer me wel weer op.
bromde mack om 19:18 (op Donderdag, 10 November 2005)

Wel handig als u bij uzelf de shocker wilt toepassen.
bromde Kiers om 19:28 (op Donderdag, 10 November 2005)

$1500, zo onveer 800 euro

Kopen zeg ik. Die dollars dan.
bromde Lennard om 20:28 (op Donderdag, 10 November 2005)

Lnnrd moet het weten,

wat BHC-gebeuren betreft.

∗ sluikt reclame ∗
bromde Eduardo om 22:51 (op Donderdag, 10 November 2005)

Nou.

Ik had niet verwacht de tent zó leeg terug te zien na het paaseieren zoeken. Gek overigens, dat ik in zes uur geen ei heb gevonden.

Wellicht zit daar iets van symboliek in.

Ga ik nu even de bedstee zoeken.
bromde Marnix (URL) om 01:33 (op Vrijdag, 11 November 2005)

Vannacht heb ik gedroomd dat E. de vrouw van Rafael van de Vaart was. Zij was een rolmodel voor alle meisjes in ‘t land. En al die meisjes voor wie zij een rolmodel was wachtten haar op bij een sportwinkel. Ze hadden allemaal gouden schoenen aan, net zoals E. altijd. Even later werd Pim Fortuyn vermoord. Zijn laatste woorden waren een nauwelijks hoorbaar ‘Jazeker. De Hypotheker.’ Het had iets met het complot tegen de wereld te maken.
bromde Max J. Molovich (URL) om 09:59 (op Vrijdag, 11 November 2005)

Ongelooflijk! Ik heb precíes hetzelfde gedroomd!

Nou ja, het was ietsje anders, maar dat is ook weer zo flauw.

Wat een prachtig schilderij hangt daar trouwens.
bromde Marnix (URL) om 10:03 (op Vrijdag, 11 November 2005)

Mooi, hè?

Nieuw.
bromde Eduardo om 10:18 (op Vrijdag, 11 November 2005)

Ik droom altijd alleen maar over mijn vrouw en slaap met de handen boven de dekens. Als ik niet over mijn vrouw droom, droom ik over God en hoe ik de wereld een betere plaats kan maken. Het slaapt wel lastig met een aureooltje boven mijn hoofd maar ook dat went want mijn zieltogende omgeving geeft mij onuitputtelijke kracht.
bromde Kiers om 10:21 (op Vrijdag, 11 November 2005)

Ik droomde dat een door mij begeerde vrouw het dekbed wegsloeg en mij uitnodigde er bij te komen liggen. De algehele aanraking van lichamen was net aangevangen toen er iemand “Pappa?” in mijn oor lispelde. Geen coïtus maar conietdus, derhalve. Toch een beetje een domperig begin.

En iets met whiskey-glazen niet zo vol schenken. Weet ik nu ik weer helemaal wakker probeer te doen.
bromde Hoof om 10:24 (op Vrijdag, 11 November 2005)

Foei, Hoof.
bromde Johnny Walker om 10:26 (op Vrijdag, 11 November 2005)

Dat is geen schilderij. Dat is een fikse beschadiging in de muur. Het was gewoon minder werk om er een lijstje omheen te timmeren. En je krijgt er een stuk meer complimenten voor dan als je het onzichtbaar wegplamuurt en de hele muur opnieuw behangt.
bromde Hoof om 10:29 (op Vrijdag, 11 November 2005)

Verdomme nog aan toe. Moet ik het weer missen. Dat vervelende sociale leven ook.
bromde Max J. Molovich (URL) om 11:22 (op Vrijdag, 11 November 2005)

Nog een nagekomen reactie. Moest nog geverifieerd worden:

Schelden en slaan tast kinderhersens aan
NRC 2001 ergens kon de bewuste krant niet meer terug vinden:

Uit onderzoek is gebleken dat bij kinderen die in hun vroege jeugd, slecht behandeld zijn, lichamelijk of geestlijk geïntimideerd zijn, de hersensen zich minder goed ontwikkelen. Die schade is onherstelbaar, want hersenen groeien niet aan als je groter wordt. Met name de linker hersenhelft, het deel dat nodig is om logisch te denken en te praten, blijft achter en het het verbindingstuk, de kabel of brug tussen de beide hersenhelften, het corpus callosum kan dan tot 40% kleiner blijven. Mishandelde kinderen houden dus als volwassenen problemen met hun hersenfuncties. Het blijkt dat sommige activiteiten als pianospelen zeer heilzaam zijn. Dit geldt uiteraard voor de zware gevallen van mishandeling. Desalniettemin is het een goed advies: ga iets expressiefs doen als je bent uitgescholden of jezelf net hebt uitgescholden, dat helpt vast.
bromde Enzo van der Voort (URL) om 17:43 (op Maandag, 28 November 2005)

Zoals in elke oorlog is het eerste slachtoffer de vrije pers, met overheidspropaganda vermomd als nieuwsfeiten.De internationale pers … maakte de strijd om Srebrenica klinken als Stalingrad. In de pers worden ‘oorlogsgraven’ als ‘massagraven’ aangeduid.Verder staat in het boek van Karremans zwart op wit dat de moslimstrijders in de safe-area’s bewapend waren en jarenlang uitvallen naar de Serven deden. Dat is dus schending van de akkoorden en derhalve een dom soort terrorisme.In februari 1994 liet Nasr Oric trots een videoband zien van een uitgebrand dorp en van onthoofde lichamen van Serviers aan John Pomfret van The Washington Post.
Waar is je morele verontwaardiging over de zeer goed gedocumenteerde bewijzen van ruim 1300 Servische ongewapende burgers afgeslacht met ijzeren staven, bijlen, messen, sledehammers, vlammenwerpers,veel onthoofdingen en van besnijdenis van Serviche inwoners,enz.,…., over een periode van drie jaar in Srebrenica en de omliggende dorpen door Bosnische moslim troepen en jihadstrijders onder bevel van Naser Oric?Hier heb ik gewoon geen woorden meer voor, zulke monsters!.En ja ik weet niet hoe jij reageert als je tegenover de moordenaars van je broertjes en zusjes en moder staat?Moordenaars van de Servische kinderen, vrouwen en oude mannen rond Srebrenica werden nooit slachtoffers!!!!??Deze actie heeft tot doel terroristen uit te schakelen en is niet gericht tegen burgers of VN-troepen, schreef Mladic tijdens de aanval op Srebrenica aan de Britse commandant Rupert Smith.Advoccat Karadjic zegt dat er schriftelijke bewijzen zijn dat Karadzic de legerleiders bevolen heeft zich aan het oorlogsrecht te houden…Maar gelukkig werden vrouwen en kinderen in Srebrenica nog gespaard. In Darfur en bij de Hutsi / Tutsi,en rond Srebrenica in de Servische dorpen,was dat niet zo In een andere moslimenclave die enkele dagen later viel, Zepa, was er geen sprake van ‘massamoord’.En waarom niet?
Wat weinig mensen weten is dat de zgn zielige Bosnische mannen in Srebrenica voor een flink deel bestonden uit Al Qaida terroristen vanuit Pakistan,Iran tot Somalie.
De Bosnische moslims waren op alle mogelijke manieren gebruikt en ingehuurd om Joegoslavie uiteen te laten barstenALS groepen zoals de UCK en voor hen de Bosnische moslims,Kroaten de wapens oppakken om zich af te scheiden van het land van Tito, dan loopt men het risico dat men zelf, met zijn groep, zijn vrienden en/of zijn familieleden, in de pan wordt gehakt. Immers je bent zelf begonnen om tegen je land te gaan vechten. Dus geldt de volkswijsheid: wie het zwaard oppakt wordt er door omgebracht. Niemand heeft het recht Joegoslavie in zes stukken te verdelen. De meerdeheid van de bevolking is/was tegen; ook de meerderheid van de deelgebieden toendertijd toen de oorlog begon. Zeker de Nato heeft dat recht niet.Iedereen die separatisten steunt deugt, en de accoorden van Helsinki uit 1975, niet. Stel je voor dat iemand hier de Friezen, de Limburgers wil helpen afscheiden…De Bosnische moslims hadden en hebben geen recht zich af te scheiden van Joegoslavie. Niemand heeft het recht dit soort mensen te steunen.Het steunen van de Kroatische, Sloveense en Bosnische afscheidingsbewegingen in Joegoslavie vanaf het allereerste begin, is een misdaad tegen de menselijkheid geweest en op zijn minst een van de grootste politieke domheden van de afgelopen 50 jaar en nog voortkomend uit koude oorlogsreflexen.De gedachte achter politiek van Clinton was dat het succes van Islamistische strijders in de strijd tegen de SovjetUnie in Afghanistan in Europa gewoon herhaald kon worden.Niet alleen wapens uit Turkije en Iran arriveerden, maar ook geld (onder andere uit Saoedi/Arabie, Brunei, Maleisie) en moedjaheddien strijders.Het Joegoslavische volk verdedigde met zijn heldhaftig verzet tegen de NAVO niet alleen het eigen land, maar de gehele wereld tegen imperialistische verovering.Ooit zullen deze misdaden bekend en erkend worden in de hele wereld. Ik bedoel misdaad tegen Servische volk wat heel raar klinkt in de oren van westerse mensen want zij zijn iets anders gewoon om te horen/lezen. Waarom? Het gaat niet alleen over Milosevic maar over de hele Servische volk die zwart beschilderd is. Tot nu toe bestonden de agressors en slachtoffers (bv nazi-joden) maar voor het eerste keer moeten we horen dat de slachtoffer een agressor is!? De Serviërs zijn beschilderd als agressors (in hun eigen land?) en tegelijkertijd zijn ze grootste verliezers wat de land en volk betreft. Servie word kleiner en kleiner en ze worden steeds agressors genoemd. We hebben hier duizenden keren gehoord over moslims of albaneze vluchtelingen maar de cijfers tonen dat meeste vluchtelingen Serviers zijn (meer dan 1 mil.) Ik vraag mij af hoe zoiets mogelijk is in deze tijden en waroom hebben zij Serviers als zwarte schapen gekozen?Opzettelijk beschrijven de grote mediaconcerns de gebeurtenissen in Srebrenica als ‘de ernstigste gruweldaden in Europa sinds de WOII ’ of sinds de Holocaust, soms als de ergste massamoord op burgers etc. Doelbewust halen zij de Holocaust en nazi’s tevoorschijn om Srebrenica te verbinden met genocide, Serven met nazi’s, en moslims als onschuldige slachtoffers.Jaren later werd ‘Srebrenica’ een rechtvaardiging tot een interventie van de Balkan. Het concept van NAVO moest de gehele politieke en militaire leiding van Serven in Joegoslavie in staat van beschuldiging stellen voor de gewelddadige ineenstorting van het land. De leugens over Joegoslavie zijn de afgelopen jaren niet te tellen geweest. Er zit een duidelijk systeem in.James Harff directeur van het ‘Ruder Finn Global Public Affairs’ geeft onomwonden toe dat zijn bureau verantwoordelijk is voor vele misleidingen en glasharde leugens[Balkan] om de publieke opinie te manipuleren, En daar is ie nog hartstikke trots op ook!James Harff :als u zou willen bewijzen dat de Serviers slachtoffer zijn, probeert u het dan, u zult merken dat u daarin dan helemaal alleen staat.Shea zei later zelf over de Kosovo-oorlog:De slag om de publieke opinie was even belangrijk als de luchtoorlog. De journalisten waren evenzeer soldaten, in die zin dat ze aan de publieke opinie moesten uitleggen waarom deze oorlog belangrijk was.Zonder de burgeroorlog in Joegoslavie was er geen groot Amerikaans legerkamp in gestolen Servische Kosovo ( camp BONDSTEEL)geweest. Inderdaad het is tijd om het debat over Joegoslavie opnieuw te openen. Maar wie gaat het deze keer eerlijk doen? Iedereen is bang van VS. Hoe kunnen we zulke vreselijke daden tegen Serviers[Servie] ongedaan maken?
Wie is volgende volk?
bromde Max () om 21:26 (op Vrijdag, 22 Januari 2010)

het slijk der aarde

Holle retoriek

"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen. Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd met nat speculaas. Jong zijn is zo mooi…"

"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!

Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.

Maar nu heb ik het gevonden!

Groetjes Lieke"

(Lieke, Zelf een column schrijven)

"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.

En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)

"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te respecteren en in acht te nemen.

vr groet

dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)

"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden... De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden. Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)

"Geachte heer,

Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator. Met vriendelijke groet.

Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)

"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)

"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)

"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)

Reageerziekte

"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.

Conclusie & nawoord

Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.

En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.

Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!

Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)

"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)

"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen. Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'. Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard. Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox. Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.

U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)

"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)

"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars. Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)

"Thanks! Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen. Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken. Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen. Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe. Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn. Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn. Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen. Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet. De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren. Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire. Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)

"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen. U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid. Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken. Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)

"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)

"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)

Zelfbeschouwing

"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)

"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven. "
(Nove, 22/11/2005)

"Ach ja, leuk, schrijvers.

Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.

Die sfeer.

Geef mij maar parkeerwachten. "
(Marnix, 21/11/2005)