Navigatie
de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie
Dankbaar
Uitgelogd
Huishoudelijk
5 oktober 2005
Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.
Maandag, 26 September 2005
Vakantie 2
'Ja, en toen kwamen we dus op die camping en toen was het mooi weer. Maar de volgende dag toen begon het te regenen. En de dag erop ook. En het bleef maar regenen en regenen en regenen. En toen werd de hele camping een grote modderpoel. En toen dachten we eerst nog dat het wel een keer zou ophouden met regenen. Maar dat deed het dus niet. Want het bleef maar regenen en regenen en regenen. En toen dachten we: waren we nu maar naar die andere camping gegaan, want eerst hadden we eigenlijk naar een andere camping willen gaan, in een ander land ook. Maar daar waren we dus niet heen gegaan. Want we waren naar deze camping gegaan. En toen dachten we: als we niet naar deze camping waren gegaan maar naar die andere, dan waren we nu daar geweest en niet hier. Ja, zulke dingen denk je dan. Maar ondertussen zit je dus op de verkeerde camping. Terwijl je net zo goed op de goede camping had kunnen zitten. En toen besloten we dus om maar weg te gaan. Want op deze manier was er geen lol aan. Met al die regen. Er spoelde de hele tijd zoveel water door de tent heen dat je helemaal niet meer nog apart onder de douche hoefde. Dus toen zijn we maar gaan inpakken. En toen we daarmee klaar waren, wilde de auto niet starten. Want de elektronica was nat geworden. In oude auto's zit geen elektronica dus die kan dus ook niet nat worden. Maar wij hebben dus een nieuwe auto. Nou ja, nieuw, hij is twee jaar oud. Maar dat is toch nog wel behoorlijk nieuw. Maar goed, hij deed het dus niet. En toen hebben we de wegenwacht maar gebeld. En toen die na drie uur eindelijk kwam, wilden ze ons eerst niet eens helpen omdat we een of ander pasje niet hadden. Maar toen hebben ze de auto toch nog gemaakt. Tegen contante betaling. Maar toen was het inmiddels dus wel al donker en ik hou er niet van om in het donker te rijden. Dus toen moesten we nog een nacht blijven. Maar om nou die hele auto weer uit te gaan pakken... Voor die ene nacht... Dus toen hebben we de luchtbedden maar weer opgeblazen en in het gangetje van het toilethok gelegd. Want dat stond op een heuveltje en daar was het dus niet zo nat. Van het water. Wel van de urine natuurlijk. En toen hebben we daar dus geslapen. Nou ja, geslapen... Ik wist niet dat er 's nachts zoveel mensen naar de wc gingen. Maar goed, we wilden toch vroeg op. En toen we om zes uur 's ochtends naar buiten liepen... Wat denk je? Hartstikke mooi weer!'
door Spencer Brandsen jaja, vakantie valt nooit mee
Nou, dat klinkt als een prima vakantie. Nee, leer mij vakanties kennen. Ik bedoel, als je het meemaakt, lijkt het vaak niks met al die regen en zo, maar als je terugkomt, dan kan je er al weer om lachen en heb je een mooi verhaal te vertellen, dat zie je hier ook gebeuren.
Ik hoor het al. Dat was in Tjechië. Ik had nét zo’n vakantie, maar dan zonder luchtbedden.
Laatst nog zag ik een aanbieding voor een zelfmoordvakantie. Kon je naar Afrika en werd er een tribune gebouwd en kreeg je een verrekijker en kon je kijken naar in de verte waar rivaliserende stammen aan het vechten waren. Met machettes en knuppels. En dan werd er geloot wie uit het publiek mee mocht doen. Maar ik kon geen keuze maken tussen deze vakantie, met overigens een heel mooie kleurencatalogus, en de campingvakantie met Gegarandeerd Kutweer. Nu zat ik thuis. Aan de drank.
Voel je wel hoe Kiers hier een scherpe link legt tussen op vakantie gaan met je tent en zelfmoord plegen op een heel ingewikkelde manier?
Hollanders op vakantie is altijd weer kut. Er zoemt een mug rond mijn kop, dat doet me denken aan die keer in een kampeertent, dat ik door een mug in het uiterste puntje van mijn piemel werd gestoken.
Uiteraard gaat dit stuk eigenlijk over mensen die niks te vertellen hebben, en daar een kwartier voor nodig hebben. Van die mensen die met ieder verhaal proberen te wijzen dat ‘de hele wereld tegen hun is’. Er is een nieuw aanbod..in samenwerking met de TU Delft, de ANWB en het InnovatiePlatform mag men inschrijven voor een driedaagse onderwatercruise in nieuw ontworpen modellen die aangedreven door hybride brandstofcellen een rondreis maken in de oceanische subwereld van de amerikaanse Delta met afsluitend take- away diner en overnachting in een hoger gelegen opvangcentrum voor half verdronken voormalige stadsbewoners. De organisatie staat ingeschreven bij de Kamers van Koophandel met de naam ‘Yellow Submarine’. Wat een zálige middag! Gek. Ik vond ‘manueel therapeut’ altijd heel subtiel en zachtzinnig klinken. Ik had vroeger een therapeut die Manueel heette. ∗ voelt zich al een stuk beter ∗ Pas op met kraken, Hoof. Ik ken iemand die twintig jaar geleden is gekraakt en nu nog steeds z’n atlasbotje hoort piepen als ie snel naar links danwel naar rechts kijkt, hetzij omdat iemand hem roept, hetzij omdat hij loofbomenbos ziet want de man waar wij het momenteel over hebben, is dol op loofbomen en voor een kloek loofbomenbos kun je ‘m altijd wakker maken, maar ja, z’n nek vindt het allemaal wat minder, al dat omkijken als je weer langs een loofbomenbos komt, vooral omdat deze man, vanwege zijn liefhebberij, in een loofbomenbosrijk gebied van Nederland woont, waar dat mag ik dan weer niet zeggen, want dan kunnen er meer mensen gaan wonen, het is er immers zeer mooi, en waar meer mensen gaan wonen, is geen plaats meer voor loofbomenbossen. Dat spreekt.
Ik wil ook wel eens een gewillige psychotherapeute. Die die sluimerende heterosexualiteit eens flink bij de wortel aanpakt. Die eruit weet te halen wat er in zit. Verantwoord Neuken?
Ik ben op zoek naar een koor wat vooral de mooie kant van loofbomenbossen bezingt. Een loofbomenbosloofkoor. Het griekse alfabet, doet het ook altijd erg goed. Vooral de zèta en de thèta vallen in de smaak. Een hoofdletter sigma ook. En de omega (?) natuurlijk, ideale afsluiter, hoge C gegarandeerd.
Oh, de omega kent ie dus niet. Mooi is dat. Nou, dan verwijs ik u wel eventjes hier naartoe.
Zeg. Ik heb zowel een Bijbelse opvoeding (“Ik ben de alpha en de omega”) als tot op havo-niveau natuurkunde genoten (“Ik ben de weerstand”). ‘Sollicitant is kansrijker met imitatie’ Druppelt die kraan in uw nek, Freekje?
Lees ook: ‘Van mens tot marionet: hoe imitatie de menselijke mogelijkheden beperkt tot consumptie’ van Hans Ferree.
Lachen om de grapjes van de baas, dat gebeurt ook vaak als je baas geen humor heeft, maar wel heel erg sympathiek is en je het erg vindt dat er niemand om z’n grapjes lacht. Lachen om plaatsvervangende schaamte te voorkomen, zeg maar. Preventief lachen, heet dat ook wel.
Pas op! Het dolfinarium gaat eraan… Ik heb het gelezen, L*U*L. Ongelooflijk bedreigend, als u het mij vraagt. Ik heb het altijd al geweten, en waar ik ook kom zeg ik het voort: dolfijnen zijn uit op de wereldheerschappij. Dat lachen, dat mensen redden, dat zich door prinses Irene laten onderpissen, het heeft één doel: ons zand in de ogen strooien totdat wij zo gehersenspoeld zijn dat zij ons zonder ook maar enige tegenstand omver zullen werpen. Massamoord zal het gevolg zijn. En geen enkel tribunaal die dolfijnen voor het gerecht zou durven slepen. Let op mijn woorden.
Zometeen, om 22.00 uur, twee uur lang Bob Dylan in een documentaire van Martin Scorsese. Ik weet niet of het u iets kan schelen, maar mij wel, ik bedoel, Bob Dylan is fantastisch en Martin Scorsese is fantastisch en fantastisch maal fantastisch is fantastisch in het kwadraat, en hoe vaak komt er nou iets op de televisie wat fantastisch in het kwadraat is? Precies, heel zelden.
Een eerste recensie gelezen in de online versie van de VK, de hele week al promo’s op de BBC.. diegenen die dit is ontgaan of godbeter willen missen, leven niet. Ook een aanrader om erbij te hebben..‘Down the Highway’ door journalist Howard Sounes (1965) die ook een biografie geschreven over Charles Bukowski (Locked in the Arms of a Crazy Life). En de grote meester John Fante werd door Bukowski zeer gewaardeerd. Waarom hoor.. ik.. da .. daar, wach ff snotje. Ja, John Fante, dat is het ware werk. Hebben we trouwens volgens mij aan Bukowski te danken dat wij hem nog kunnen lezen vandaag de dag. Gered van de ondergang omdat de jonge Charles dezelfde pijn voelde als Arturo Bandini. Toen een of andere interviewer aan Bukowski vroeg wie zijn favoriete schrijver was en hij John Fante noemde, dacht de interviewer dat het een grapje was omdat Fante toen een bekend merk kunstmest was.
En ik buig en ben zeer tevreden, sail on Bandini, sail on.
Kan iemand mij vertellen hoe laat het is?
Ja hoor. Het is iets van kwart over vijf en Bandini is een nietsnut en een krabbenmoordernaar!
Ik wist niet dat ze cursussen gaven in verweggistan.
Hé, deze lees ik in één keer uit!
En Arturo Bandini is een liefhebber van vrouwen in klerenkasten.
En hij kan niet tegen vislucht en steelt van zijn moeder.
En mexicanen kunnen het ook wel shaken.
Zo. Dat was me het nachtje wel, zeg. :: snurkt hard door neus :: Sinds ik Fante ontdekte lees ik voornamelijk in het Engels. Ze hadden ‘m niet in het Nederlands bij de fnac, dus kocht ik ‘the bandini quartet’. Tien jaar cel, slechts verlicht door kaarsen. Dat is inderdaad een geil vooruitzicht, een fikse bobbel in de broek waardig!
Om nog maar te zwijgen van de erotische tinteling tussen mijn kussentjes.
In de ketens die hap! Het valt mij nu pas op dat ik de laatste tijd als ik een leuk meisje zie steeds vaker zwaai met mijn tong in plaats van gewoon met mijn hand. Ga ik nu slapen en dromen over zwaaien met mijn tong.
Dat heb ik dus ook. Zolang uw deel edel is, waarde Marnix, is het niets om u zorgen over te maken.
Als het daarentegen een deel van de Dikke van Dalen is, nou dan is dat niet zo best. Maar dat hoef ik natuurlijk niet aan u uit te spellen…
Ik ga door hyperbolen van teer en vuur springen om de correcte betekenis van het woord ‘HYPERGRAFIE’ te achterhalen. Wil jij nog eens op de Dikke slaan en kijken watskeburt..lieve l.u.l..? Ene Esther vindt dat ik me daarmee te buiten ga en ik heb de flauwste notie wat ze in tiefusnaam toch bedoelt..misschien is het eindelijk eens complimenteus of betekent het dat ik een waarachtig eerbiedwaardige plek in de verguisde adelstand heb verworven.
het slijk der aarde
Ron Brandsteder
Georgina Verbaan
bromde grtskkjydkkjh76ij om 11:02 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 11:36 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Hoof om 12:11 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Kiers om 12:17 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde oplettende lezer om 12:20 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Vincent Nemo om 12:34 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Henk Vanuitdeheupen om 12:58 (op Maandag, 26 September 2005)
En terecht. Want dat klopt ook.
bromde Hoof om 14:29 (op Maandag, 26 September 2005)
Er worden ook deelnemers gevraagd voor een geplande record-race op de ondergelopen lokale Oval. Dat is optioneel omdat men nog in ongewisheid verkeert of de tijdswaarneming technisch in orde komt en ook de jury is nog niet bekend. Aanmelden voor deze unieke submarine toeristenreis staat open voor ieder die de biometrische test doorstaat en geen fobie omtrent duikerpakken heeft opgelopen.
bromde nove om 14:37 (op Maandag, 26 September 2005)
Het project wordt ontwikkeld met de codenaam ‘Fab Four’. Wie is de vierde man..
bromde nove om 14:52 (op Maandag, 26 September 2005)
Ga ik nu snel even het grindpad dweilen.
bromde Marnix om 15:16 (op Maandag, 26 September 2005)
∗ kan lekker makkelijk zien of het grind wel goed gedweild is ∗
bromde Hoof om 15:57 (op Maandag, 26 September 2005)
Nu ja, eigenlijk heette ze Manuela, maar ik mocht haar Manueel noemen.
Een psychoterapeut was dat, met ENORME tieten.
Dat dan weer wel.
bromde Eduardo om 16:19 (op Maandag, 26 September 2005)
Shocktherapie, begrijpt u wel.
bromde Eduardo om 16:21 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 16:27 (op Maandag, 26 September 2005)
∗ opent Gouden Gids ∗
Welke rubriek is dat?
bromde Hoof om 16:29 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Marnix om 16:32 (op Maandag, 26 September 2005)
“Loofbomenbosloofkoor” Ik ga dat woord gebruiken bij het alfabet-beffen (alfabeffen voor de kenners), omdat ik denk dat dit beter scoort bij de vrouwtjes dan gewoon van a naar z beffen.
En daar heb ik graag wat live muziek bij. Begrijpt u?
bromde Hoof om 16:35 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 16:46 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 16:49 (op Maandag, 26 September 2005)
Ik verzin net een omygawd-mannetje wat ik direct even ga tekenen. Dus. Ik bedoel maar.
bromde Hoof om 16:51 (op Maandag, 26 September 2005)
Door PAUL BOLWERK
EDE/NIJMEGEN – Na-apen schept een band. Imitatie leidt tot meer wederzijds begrip, sympathie en soepele gesprekken. Het onderzoek van sociaal – psycholoog Stel is voer voor sollicitanten.
Waarom lachen we als de baas lacht? Dat kan zijn omdat hij of zij echt leuk is. Of in de hoop op promotie, behoud van baan of fijnere werkplek. Maar groter is de kans dat we dat onbewust doen om door deze superieur aardig gevonden te worden.
“Want hoe hoger de status, hoe groter de kans op imitatie”, schetst de Nijmeegse sociaal-psycholoog Mariëlle Stel. Ze promoveert vandaag aan de Radboud Universiteit Nijmegen op een onderzoek naar met name de sociale gevolgen van imitatie.
Haar conclusie: imitatie leidt tot meer wederzijds begrip, sympathie en waardering. Na-apen schept een band. Imitatie speelt zich af binnen alle rangen, standen en culturen.
Imitatie heeft, aldus Stel, voordelen voor beide partijen. Gesprekken lopen soepeler, waardoor onbewust de behoefte groeit om elkaars gedrag te blijven imiteren.
Andersom is ook het geval. Als mensen elkaar onaardig vinden imiteren ze minder, maar de positieve cirkel van imitatie en sympathie kan doorbroken worden als een van de partijen bewust aan het na-apen slaat. Dat moet dan wel subtiel gebeuren, want anders heeft het een averechts effect.
Het kopiëren van elkaars gedrag gaat, aldus Mariëlle Stel (Ede, 1979), over het algemeen onbewust. “Als je er op let, zie je het overal om je heen. In de trein zitten gelijkgestemden, zonder dat ze dat van elkaar in de gaten hebben, op dezelfde wijze en in hetzelfde ritme met hun voeten te wippen. En als de één gaapt, gaapt de ander”, aldus de onderzoekster.
Het imiteren kenmerkt zich non-verbaal bijvoorbeeld door dezelfde houding, gezichtsuitdrukking en maniertjes, zoals aan de neus krabben en met een pen spelen. En verbaal, door letterlijk en figuurlijk dezelfde taal te spreken. Door eenheid in toonhoogte en spreeksnelheid, accent en gebruik van stopwoordjes.
De onbewuste drang tot imitatie ligt volgens Stel ‘in de genen’. “Het is geen aangeleerd gedrag. Een baby van 42 maanden imiteert al. Als op een kraamafdeling één baby met krijsen begint volgt, jammer genoeg, de rest. Als een ouder lachend boven een wieg verschijnt, lacht de baby terug”, verduidelijkt Mariëlle Stel.
Imitatie is volgens haar een voortvloeisel van de evolutie. Imiteren is de kunst van het overleven. Door je aan te passen aan de mensen om je heen was vroeger de kans om te overleven letterlijk groter.
Stel: “In feite is dat nu nog steeds zo, maar op een gecultiveerder manier. Imiteren doe je vanuit de behoefte om goed met mensen om te kunnen gaan. Imitatie is de smeerolie in het sociale verkeer.”
Een serveerster bijvoorbeeld die klanten imiteert, krijgt meer fooien dan collega’s die dat niet doen.
Mariëlle Stel zoekt de komende periode aan de Universiteit van Leiden de mogelijkheden om kennis over imitatie in de praktijk toe te passen. Bijvoorbeeld door autisten te leren om te gaan met andere mensen door middel van kopieergedrag. Andersom kunnen hulpverleners mogelijkerwijs nader tot de autisten komen door het gedrag van hun cliënten na te bootsen.
Er zijn volgens Stel nog zoveel vervolgonderzoeken te verrichten, bijvoorbeeld naar de mate van beïnvloeding van vooroordelen (tussen mensen met verschillende huidskleur) op het imitatiegedrag. Een Nederlands-Marokkaanse imitatietest leverde, aldus sociaal-psycholoog Stel, overigens geen afwijkend beeld op.
Het letten op imitaties van anderen en jezelf kan in het dagelijks leven belemmerend werken. Hoe gaat ze daar privé mee om? Mariëlle Stel schiet in de lach. “Toch zo normaal mogelijk, anders word je gek.”
Bron: de Gelderlander.
Zo te zien hebben Polly en Sweetpea iets met de sociale wetenschap.
bromde nove om 17:22 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Eduardo om 17:39 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Spencer () om 19:48 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 19:51 (op Maandag, 26 September 2005)
http://observer.guardian.co.uk/internati..
bromde L*U*L (URL) om 20:48 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 21:03 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 21:33 (op Maandag, 26 September 2005)
“Down the Highway” verscheen bij Het Spectrum, isbn 90 274 7388 9, in een vertaling door Gert Jan de Vries.
Ik tikte het op de kop bij De Slegte a 7.99 uirie. Let op de subtiele afkorting- naar- boven die de joden ook tegenover hun broeders durven hanteren. Ze zullen eens een kansje laten liggen..he, stel je voor.. dat scheelt jaren vagevuur.
bromde nove om 21:53 (op Maandag, 26 September 2005)
Waarom hoor ik daar nooit iemand over. Ask the dust, the road to los angeles, wat nou grunberg….
bromde herman (URL) om 23:06 (op Maandag, 26 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 00:05 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde herman (URL) om 00:32 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde Max R. (URL) om 02:43 (op Dinsdag, 27 September 2005)
:: trekt met geweld ogen open ::
ik mag vandaag wederom op cursus in Verweggistan.
bromde Adriana (URL) om 05:15 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde L*U*L (URL) om 08:11 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde Vilé om 08:39 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde Leez (URL) om 09:03 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 09:04 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde L*U*L (URL) om 09:42 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde herman (URL) om 09:52 (op Dinsdag, 27 September 2005)
Ga ik nu maar snel even de hagelslag pureren.
bromde Marnix om 10:58 (op Dinsdag, 27 September 2005)
:: laat overdreven fluitende geluiden horen bij uitademen door mond ::
:: kijkt stiekem door één tot spleetje toegeknepen oog om te zien of parodiërend gedrag wel wordt opgemerkt ::
bromde Kiers om 12:32 (op Dinsdag, 27 September 2005)
Nu bezig in Ray Bradbury ‘Death is a lonely business’. Die titel sprak me onmiddellijk aan.
bromde Vincent Nemo om 12:33 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:24 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde herman (URL) om 15:02 (op Dinsdag, 27 September 2005)
De zweep erover!
Aan het kruidnagelen!
Eeehhh…
bromde Eduardo om 16:37 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde Kiers om 23:05 (op Dinsdag, 27 September 2005)
Maar dan met m’n deel.
bromde Marnix (URL) om 23:08 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde Max J. Molovich (URL) om 23:45 (op Dinsdag, 27 September 2005)
bromde L*U*L (URL) om 08:40 (op Woensdag, 28 September 2005)
Hoe die duivelse Esther mijn diepste geheimen raadt is in zichzelf al een nadere kennismaking met het levende kwaad van buiten het landgoed waard. Alleen, ik durf niet zo goed..wat als ze lelijk is..dat zou een domper zijn op deze vrolijk verlopen dag.
bromde nove om 23:18 (op Donderdag, 29 September 2005)
Holle retoriek
"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de
eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise
leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde
veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang
niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen.
Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd
met nat speculaas.
Jong zijn is zo mooi…"
"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!
Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.
Maar nu heb ik het gevonden!
Groetjes Lieke"
(Lieke, Zelf een column schrijven)
"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.
En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)
"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid
geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten
vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef
maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar
mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te
respecteren en in acht te nemen.
vr groet
dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)
"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5
december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden...
De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden.
Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)
"Geachte heer,
Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator.
Met vriendelijke groet.
Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)
"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)
"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)
"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)
Reageerziekte
"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.
Conclusie & nawoord
Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.
En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.
Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!
Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)
"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken
welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)
"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen.
Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'.
Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard.
Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox.
Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.
U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)
"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)
"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars.
Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)
"Thanks!
Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen.
Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken.
Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen.
Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe.
Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn.
Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn.
Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen.
Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet.
De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren.
Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire.
Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)
"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen.
U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid.
Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken.
Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)
"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)
"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)
Zelfbeschouwing
"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)
"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven.
"
(Nove, 22/11/2005)
"Ach ja, leuk, schrijvers.
Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.
Die sfeer.
Geef mij maar parkeerwachten.
"
(Marnix, 21/11/2005)
