Navigatie

de voorplecht
louter proza
louter poëzie
liaisons
nostalgie

colofon/contact

Dankbaar

Uitgelogd

Huishoudelijk

5 oktober 2005

Advertentieboer webstats4u, voorheen nedstat, kan de vinketering krijgen. Vanaf vandaag verdwijnt deze teller, de bezoekcijfers zijn bewaard voor het nageslacht en voortaan tellen we verder met Awstats. Koffiebonnen kunt u ophalen bij Tante Miep.

Woensdag, 13 Juli 2005

Doejong

Vlug nu. Doorlopen. Langs de reptielen, de apen en de roofdieren. Haal het speeksel van je kin. De olifanten, giraffes en de roofvogels. En door het nachtdierenhuis. Weer naar buiten aan de andere kant. Eindelijk, daar is het. Doe rustig, doe rustig. Fluit een deuntje.
Achter me wordt het geluid steeds harder. Het geluid van deuren die op slot worden gedraaid. Deuren met ijzer beslagen. En scharnieren aan de buitenkant. Het knispert in mijn hoofd en het zoent me. Het zwelt aan en vermengt zich met andere geluiden. Stemmen. Luide stemmen. Stemmen en rinkelende sleutels.
Steeds harder. Doorlopen nu. Hier omhoog. Ik ben er, ik ben er. Eindelijk, eindelijk. Daar is het. Daar! Daar zwemmen ze. Als gehaktballetjes in hun eigen groentesoepwereldje. Ingedroogde korstjes in vat vol snot. Mensonterend. Iemand moet het doen. Hijg niet zo. Iemand moet ze verlossen, ze helpen. Hier een eind aan maken.

Ik begin me uit te kleden. Sokken eerst!  Naast me staat een klein meisje met haar moeder. De moeder kijkt naar beneden, naar de tank vol sla. Het meisje kijkt naar mij. Ze kijkt hoe ik met mijn sokken worstel. Ze kijkt naar me en zegt niets. Ik laat m'n broek zakken en zeg: 'Kijk, helemaal stijf.' Op een holletje wordt het meisje door haar moeder mee naar buiten genomen. Slet... hoer!.. Ik doe ook de rest van mijn kleren uit en maak een rood lapje stof met tape aan mijn erectie vast. De bloedvlag! Geen kwartier!  Dit is een heilige missie, een kruistocht. We moeten hard zijn. Ik haal mijn zwemvliezen uit de plastic tas en doe ze aan en zet ook de bijbehorende duikbril met het 007-logo voor m'n ogen.
Met het aardappelmesje in mijn rechterhand loop ik flappend naar de rand en spring. Een boeggolf aan de andere zijde van het bassin geeft aan dat ze geschrokken zijn van mijn plotselinge binnendringen in hun domein en in die richting zijn gevlucht.  Ik haal diep adem en duik door het met slakroppen bezaaide oppervlak naar onder. Groen. Voornamelijk groen. Voor me beweegt een vage grijze massa. Ik zet me af tegen de muur en steek het mesje in de grijze vlek. En ik haal door en ik draai. Een kolk en groen. En grijs en rood en… Jezus, ik moet ze verlossen uit deze snotput! Wat gebeurt hier in  godsnaam allemaal? Bevrijden! Bevrijden moet ik ze... Bevrijden van deze kwelling… Ik, ik ben de verlosser, El Salvador, de Johan Cruijff van het dierenleed! Als het leven een voetbalwedstrijd was, nou dan was ik nummer 14, de enige echte levende legende.

Kom op, de wedstrijd is al begonnen! We moeten door! Ik duik weer en steek en snij en hak en slacht en hak en snij. En het is pure verlichting. Geen goed of kwaad. Ik ga op in het moment. Eindelijk iets doen, eindelijk echt iets doen. Iets dat ertoe doet. Onherroepelijk. Eeuwig. Ik ben Gods spelverdeler en spits. Eindelijk boven mezelf uit. Eindelijk die weerbarstige god benaderen. God voelen. Onsterfelijk. Nu lanceer ik mezelf die lege uitgekotste goddelijkheid in!
Het geluid is weg. Ik hoor stemmen. Ik proef bloed. En water. Ik lig in het water. Stemmen van boven. Jezus, wat ben ik moe. Je kunt hier niet staan.

'Pak m'n hand...' Ik zou wel even willen zitten. 'Verzuip maar, vuile kankerlul!' Hoofden boven me. En gezichten. Die horen vast bij de hoofden. Ik kan hier niet staan. Zullen we even gaan liggen? 'Pak m'n hand...' Nee, ik ben klaar. Ik wil rust.  Ik sluit mijn ogen en laat me zakken. Rood, bruin en heerlijk koel overspoelen me. Waterstilte omhelst me. Ik ben weer thuis. Het is een zomeravond en mijn moeder geeft ons 's avonds na het eten een waterijsje. Achter in de tuin spelen we. Ik ben weer thuis.

door L*

  Types - De Lapzwans
  Types - De Piloot

Oei, heavy, dit wordt herlezen en nog eens herlezen.
Aaaaah ik ben de eerste???
bromde Arnaud om 12:18 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Zeekoeien.
bromde Lennard om 13:32 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Oh sorry. Ik zat nog effe helemaal in een spelletje vrije associatie. Vergeeft u me.

Ik denk aan zeekoeien als ik dit lees. Want ik heb weleens zeekoeien gezien in Burgers Zoo. Een grote grijze massa die onder kroppen sla rondzwommen.

Eerst dacht ik aan het sla-bevrijdingsfront. Maar dat zou helemaal gek zijn natuurlijk.
bromde Lennard om 13:34 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Ach ja, zwoele zomeravonden met waterijsjes van moeder (vermoedelijk van die waterijsjes met dubbele stokjes in de kleuren geel en groen, die je dan eigenhandig kan splitsen zodat het dubbel lang genieten is), met dat soort zomeravondtafereeltjes begint het altijd.

Volgens mij hebben we hier te maken met een bassin vol vrij slanke zeekoeien die zo’n drie tot vier meter lang worden en 400 tot 600 kilogrammetjes kunnen wegen en een sikkelvormige staart hebben (dus duidelijk anders dan de ronde staart van de lamantijnen). Het zijn bovendien verrassend snelle zwemmers, als ze even hun best doen halen ze de 20 kilometer per uur wel. Ze horen thuis in de ondiepe kustwateren in de zuidwestelijke Stille Oceaan en de Indische Oceaan, en dus inderdaad niet in de dierentuin!

Luldebehanger verdient, kortom, alle lof voor zijn bewonderenswaardige en van elk egocentrisch motief gespeende opoffering voor het welzijn van deze nobelste der dieren. Hulde!
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:37 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Wat zou Freud hiervan maken?
bromde bewegende om 13:52 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

zeekoe = moeder, tiens! Alsof Freud ooit iets anders zou durven beweren. De lafaard.
bromde Max J. Molovich (URL) om 14:02 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Dat dacht ik al. Het zijn terugkerende thema’s natuurlijk. De zeekoe aan het begin van het verhaal symboliseert de moeder aan het einde. De fallus aan het begin van het verhaal, wordt gesymboliseerd door het waterijsje uit de herinnering. Het thema van de castratieangst speelt ook een grote rol. De hoofdpersoon neemt zelf het mes ter handen, maar wil zich onbewust juist ermee verdedigen uit vrees zijn piemeltje kwijt te raken. (Eventueel door toedoen van de zeekoe.)
bromde bewegende om 14:06 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Ja ja, nu wordt mij een en ander duidelijk. “t Kostte wat tijd en moeite, maar dat deert niet. Alhoewel ik niet echt blij ben met de aangereikte tekstverklaringen. Denk dat ik nogmaals opnieuw begin te spitten.
Een zeekoe die een moeder symboliseert, een waterijsje een piemel, castratieangst…
Leuk gevonden Max en Bewegende…
bromde Arnaud om 14:21 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Arnaud is het ‘onbewuste’ van Kiers, zoveel is dan ook duidelijk.
bromde bewegende om 14:32 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Bovendien weet ieder huis-tuin-en-tevens-keukenpsycholoog dat fysiek geweld in gevallen als deze een gefrustreerde uiting van seksuele behoeften is. Ergo conclusio, door een zeekoe lek te steken heeft Luldebehanger toch nog de seks met zijn moeder die hij symbolisch al met haar had toen ze hem een waterijsje gaf. It’s as simple as shitting in the bushes, zoals de Canadezen dat zo mooi kunnen zeggen.
bromde Max J. Molovich (URL) om 14:34 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Was alles maar zo simpel.
bromde Lennard om 15:28 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

De tegenstelling tussen de ranke zeekoe en die stijve roede. Geniaal!
bromde Erwin om 15:49 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Van: Ina Mijling insights at xs4all.nl
Verzonden: woensdag 13 juli 2005 13:51:10
Aan: “Bicat Kiers” bicatkiers at hotmail.com
Onderwerp: dekens

Mocht je over willen stappen naar dekens en lakens, dan kun je die alleen nog krijgen bij wehkamp: http://www.wehkamp.nl
bromde Ina Mijling (URL) om 16:22 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

jajaja Ina, nu weten we het wel.
bromde Kiers om 16:23 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Kijk, zo’n plaatje, dat begrijp ik nu wel weer. Ik zie een roede en ik zie iets wat met enige fantasie op een slanke, maar fijne, zeekoe lijkt. Edoch komt dat weer niet overeen met de tekst van Kiers. Ligt het nu aan mij of…?
(inkoppertje)
bromde Arnaud om 17:04 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

:: valt in slaap ::

Oh nee, dat was Dick T.

:: excuseert zich ::
bromde Eduardo om 19:08 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

∗ excuseert zich vast, voor de zekerheid ∗
bromde Hoof om 19:47 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Een verstandig mens telt voor twee, heer Hoof.

Qua gewaarschuwd.

∗ schijt in pot ∗

Dat scheelt morgen een hoop.

Qua werk.
bromde Eduardo om 22:00 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

De wereld, mijn jongen, is een ingewikkelde plaats. Ik moet daar nog vaak aan denken.
bromde Kiers om 22:23 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Welnu, mevrouw Willemien-Johanna Oerdeeglijck, daar heb ik nu ook last van.

Wat broek betreft, natuurlijk.

Maar dat snapt u zelf ook wel, naar ik aanneem.
bromde Eduardo om 22:45 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Ja en dat is natuurlijk allemaal leuk en aardig, maar waar gaat het nou over? Gehaktballetjes? Zeekoeien? Dwergnijlpaardjes?
bromde Adriana (URL) om 22:55 (op Woensdag, 13 Juli 2005)

Ik dacht eerder aan krokodillen..
bromde Sikbock om 01:57 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

die 007 duikbril zegt alles..
bromde Sikbock om 02:00 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Kiekeboe!
bromde CiNNeR (URL) om 02:24 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Die homofiele beheerder in Artis schijnt ook goed met mesjes te zijn
bromde herman (URL) om 08:45 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Jammer, wil ik toch nèt een plaatje van een zeekoei plaatsen.

:: gaat uile(n)ballen zoeken ::
bromde Eduardo om 09:40 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Ja potVADOMMAH!
bromde Kippfest om 10:57 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

...eeeh Peter, zou u niet liever de inflatable lovedog van uw lid halen met dit hete weer?
bromde Kiers om 11:24 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

XXX zegt:
ik vind het gewoon lief
Lennard zegt:
Gelukkig
Lennard zegt:
Ach ja. Zullen we het maar weer gewoon over masturberen hebben dan? Daar voel ik me iets makkelijker bij…
XXX zegt:
kan ik me voorstellen. Nou ik masturbeer meestal als ik begint heel verhaal dat helemaal niet over masturberen blijkt te gaan
Lennard zegt:
Ik zie het
XXX zegt:
haha
Lennard zegt:
Wat een verhaal zeg
XXX zegt:
ja, ik schrijf me rot vandaag
XXX zegt:
ik krijg van die rsi-handjes
Lennard zegt:
Dat hebben mensen die dwangmatig masturberen wel vaker ja
XXX zegt:
nou ik ben geen Bicatter hoor
XXX zegt:
die zijn herkenbaar aan die verkrampte rechterhand
Lennard zegt:
Oh. Dat zijn allemaal rukkers bedoel je?
XXX zegt:
zijn het toch?
Lennard zegt:
Ehm, ja. Uiteindelijk wel.
bromde Lennard om 11:58 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

:: zwaait ‘hallo’ met linkerhand ::
bromde Kiers om 12:01 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

:: wil ook zwaaien maar zwengelt ‘m alleen nog maar harder aan ::
bromde Lennard om 12:10 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

:: Wil ook zwaaien, maar heeft zoals gewoonlijk beide handen nodig, dus schudt enkel wild met het hoofd, daarbij allerhande eigenaardige grimassen trekkend die er op lijken te duiden dat de klaarkomst met rasse schreden nadert ::

JAWOOOOOHHHLLLL!!!

Op de een of andere manier haalt dat masturbehren altijd de Duitser in mij naar boven.
bromde Max J. Molovich (URL) om 12:20 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Ik realiseer me opeens dat ik al een half uur niet zit te rukken.

∗ schaaft eikel aan houten onderzijde bureau ∗

O ja. Vandaar.
bromde Hoof om 12:36 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Andermans vooroordeel bevestigend gedrag vertonen. Ik ben er gek op!
Zo zijn er mensen die denken dat ik de hele dag zit te rukken. Een verschrikkelijk vooroordeel want ik heb nog nooit iemand meegemaakt die van heinde of van verre komt verifiëren of ik wel, dan niet de hele dag zit te rukken. Dus, de uitspraak dat ik een rukker zou zijn en de hele dag zit te rukken is een prototype vooroordeel. Ha! Ik heb wel wat beters te doen.
Maar dat vertel ik dan niet aan zo’n kleine van geest. Ik schep er meer dan geregeld groot genoegen in dit vooroordeel heel hard te bevestigen. Eigenlijk om de ander verder in zijn val van vooroordeel te lokken. Opdat deze van de daken gaat schreeuwen ‘KIERS IS EEN RUKKER’ en opgetrokken wenkbrauwen veroorzaakt bij de Loved Ones om mij heen die mij wél kennen. Andermans vooroordeel bevestigen om hem nog pijnlijker te treffen in zijn ongelijk. De hele dag rukken om het vooroordeel ‘rukker’ te ontkrachten.
bromde Kiers om 12:56 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Oh. Het is een vooroordeel.

:: gaat op zoek naar andere hobby ::

Een caravan???
bromde Lennard om 13:17 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Heren, heren en ook dames (excuseert u mij, vrouwe Adriana),

Mag ik u bij deze ook wijzen op de symboliek van het met tape bevestigde rode lapje stof ofte de bloedvlag. Dit aloude symbool dateert uit de achttiende eeuw en werd gebruikt door de Oekrobotezen tijdens de jacht op nijlpaarden. Nu weet ik niet of nijlpaarden ook kroppen sla lusten maar het zijn in elk geval ook zeer goede zwemmers. Ik zou me derhalve niet zomaar neerleggen bij de zeekoe.

Al bij al toch een leuk verhaal voor een simpele behanger.
bromde urbain alpain (URL) om 13:24 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Dames? Dit blijft toch een beetje een mannendomein, met Adriana & Cinner als uitzondering. Zou het iets te maken hebben met het regelmatig voorbij komen van topics over rukken?
bromde bewegende om 13:38 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Waarde heer Alpain (en een ieder ander die nog twijfelt aan de aard van het beestje in dit verhaal): lees die titel, klop ‘m in op google en durf dan nog eens terug te komen met dat nijlpaardenverhaal.

:: klimt het dak op ::

KIERS IS EEN RUKKER!

Nou, Kiers. Óf er lopen hier verdomd weinig Loved Ones van u rond (maar gezien uw zo zorgvuldig opgebouwde reputatie van Don Juan lijkt me dat zeer onwaarschijnlijk) óf u bent wel degelijk een rukker: ik heb namelijk nog geen enkele opgetrokken wenkbrauw mogen signaleren. Er wordt louter instemmend geknikt.
bromde Max J. Molovich (URL) om 13:45 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Hebben we eindelijk na jarenlange strijd enige sexuele vrijheden weten te veroveren hier in het zuiden, dreigt het ‘rukken’ c.q. masturberen of onaneren als U dat liever hoort, weer in de ban te geraken. En dat op een moment dat ik de fijne kneepjes van dit heerlijke tijdverdrijf eindelijk door begin te krijgen.
“Masturbation is more fun than five whiskey’s”, maar daar ben ik het niet altijd mee eens. Lijkt mij eigenlijk een prima combinatie.

Morgen 12.00 u.? Grrrits? Ik zal er zijn.
bromde Arnaud om 14:05 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Het ochtendrukje van Kiers is beroemd. En geaccepteerd dacht ik. Geen taboes op bicat. Maar ja, waar moet je het dan over hebben hier? Volgens mij hebben we alles al gehad.
bromde Lennard om 14:11 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

∗ schrijft gedachtenloos op de hoek van de bureaulegger ∗

“Fleur is een kutnaam”
bromde Hoof om 14:13 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Ooh, ochtendrukje. Met één d. Dan heb ik het verdomde toch altijd verkeerd gelezen. Ik maar denken dat Kiers de dag steevast begon met het draaien van een stevige drol, onder het motto a bolus a day keeps the doctor away. Maar neen dus.
bromde Max J. Molovich (URL) om 14:16 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

En dan te bendenken dat er nog steeds dames op deze wereld rondlopen die denken dat hún kerel niet rukt. Want rukken is een uiting van het te kort schieten van de dame des huizes. Als je rukt, kom je iets te kort. En porno is voor vieze oude mannetjes, dat is niet voor suits met hoge opleidingen op kantoren van banken. En die dames maar verder denken in hun door dna bepaalde geloofsovertuiging dat sex iets intiems is, dat het met nestdrang te maken heeft en voortplanting en liefde voor die ene andere persoon.
Wat een koude douche moet dat zijn als de schellen van hun ogen vallen en zij overal rukkende kerels ontdekken die vanuit fysiologische behoeften twee maal daags in de zomer maar toch minimaal vijfmaal wekelijks in de winter overal en nergens een kwakje neerleggen. Even snel de ogen dicht, vroem vroem, en hopla! we kunnen weer normaal denken. Waar waren we? Oh ja, bij die minirok op die fiets en kijk dáár eens! Kolere wat ‘n titt’n!

:: zoekt tissue ::
bromde Kiers om 15:10 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

En als je dan betrapt word onder de douche.
“Ik mag toch zelf weten hoe ik ‘m schoonmaak”

Zo schijnheilig.

Ik zorg er gewoon voor dat ik nooit betrapt word.
bromde Lennard om 15:15 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Ik las toch echt ochtend-drukje.
bromde Erwin om 16:06 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

...ah, tijd voor het pré-aperitief-rukje met nog 5 minuten te gaan. Tijd zat!

:: ruk ruk rukkerderuk ::
bromde Kiers om 16:55 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Ik las altijd vochtig krukje.

Als dyslecticus mis je meer dan je denkt.
bromde Hoof om 17:35 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

:: mondschildert een spreukentegeltje ::

Het vochtige krukje is de beste plaats voor een rukje.
bromde bewegende om 18:39 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

“Seksuele zelfbevrediging, masturbatie

In wezen is seksualiteit uitsluitend uit op seksuele zelfbevrediging. Iedereen die wel eens met een ander gevreeën heeft, weet best dat, hoe dichter je naar je eigen orgasme komt, hoe minder je met die ander te maken hebt. Laten we elkaar geen sprookjes blijven vertellen.

In feite ga je met een ander

dan jouzelf altijd vreemd…!

Seksualiteit heeft dan ook niets met Liefde te maken! Integendeel: het gaat niet om die ander, maar om jouzelf: het echte vreemdgaan. Dat je het graag met een ander doet, is alleen maar lekker. Geniet ervan, speel plezierig en eerlijk, maar noem het geen Liefde! Al die liefdesliedjes hebben niets met Liefde te maken. Maar met frustraties en mensvreemde verwachtingen en dus: emotionele afhankelijkheid.

Als je in de gaten houdt dat seks altijd zelfbevrediging is, of je het met jezelf doet of met iemand van je eigen of een ander geslacht, of met meerderen, dan wordt dat alweer zo ongeveer een boekwerk. Ook als je als gelovig mens eens wat gaat opschrijven over de gevolgen daarvan. De kerkelijke wetten van alle religies komen met de billen bloot! De basis van dat heilige huwelijk valt helemaal wèg.

Het wordt hoog tijd dat Men dit wereldwijd gaat erkennen, opdat veel vooroordelen en gedragsregels en wetten overboord gezet kunnen worden. Dan kunnen eindelijk dat wat Men relaties noemt, zuiverder bekeken worden. Er kunnen vraagtekens gezet worden achter hetero-, homo- en transseksualiteit:

in wezen zijn we allemaal AUTO-SEKSUEEL

is: zelfbevredigend!

Ik denk dat we onderhand seksualiteit en relaties maar eens scherp van elkaar moeten splitsen. Ook seksualiteit en wat religies en culturen ervan vinden. Er is al genoeg kapot gemaakt.”
bromde De broer van Ina (URL) om 20:10 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Dat vlaggetje aan die erectie, met tape. Blijft dat wel zitten onder water?
Ik bedoel maar.
bromde donderkopje om 21:32 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Ik ruk steeds minder de laatste tijd. RSI, hè.

Gelukkig kan ik me tegenwoordig een lovedoll permitteren. Lekker, heel lekker. Maar toch ook wel zwaar.

Twintig minuten lang dat hele lijf ondersteboven de lucht induwen en dan weer laten zakken.
bromde Marnix om 22:22 (op Donderdag, 14 Juli 2005)

Aha, het is reeds vrijdag, nog een paar uurtjes wakker blijven. Hij heeft toch wel iets voor ons? Grrrits, hallo Grrrits….
bromde Arnaud om 01:37 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

Ben je er nog Arnoud? Ik zit ook nog steeds te wachten.

Spannend hè?
bromde Lennard om 07:55 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

Is het een ochtenderectie of is het de spanning voor de nieuwe Grrrrits?
bromde bewegende om 08:19 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

Dat maakt nu niet meer uit. Ik heb ‘m al weggerukt. Dus.
bromde Lennard om 08:27 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

Gisteren besloot ik in te gaan op een uitnodiging van vrienden om wat te komen drinken op een terrasje. Letterlijk stond er in het sms’je: “Biertje blauw t-huis 20.30?” Nu had ik, wegens overmatig alcoholgebruik in de afgelopen weken, besloten die avond alcoholvrij te blijven. Wonderwel wist ik mij daaraan te houden: ik dronk uitsluitend cassis daar op het terras van het blauw t-huis. Tot grote verbazing van mijn vrienden, die meteen wilde weten wat er aan de hand was en of het wel goed met me ging.

Ik weet niet wat ik hiermee wil zeggen, maar het is ongetwijfeld iets. Misschien zelfs wel iets belangrijks. Over zwangerschap waarschijnlijk of zo. Dat is namelijk iets belangrijks. Zwangerschap. En dan mag je ook niet meer zo veel drankjes drinken waar de A in zit.

Nou, ik ga afsluiten hoor.

Houdoe.
bromde Max J. Molovich (URL) om 09:22 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

Bijna Gr666ts…

...nog ruim twee uur.

Lees ik net.

:: gaat maar rukken ::
bromde Eduardo om 09:51 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

Ik reageer graag op mezelf. Ook eet ik graag Chinees eten. Alleen bij ons in het dorp is er in plaats van een afhaal-chinees een rondbreng-chinees. En hij heeft een driewieler fiets, de Chinese jongen die de maaltijden rondbrengt. Dat komt omdat hij lange tijd klem heeft gezeten in zijn moeders (wie anders) geboortekanaal. En nu kijkt hij nog steeds benauwd. Alsof hij moet poepen. Daarom heb ik nooit geen trek meer in de Tjaptjoy die hij komt brengen. Ik betaal hem en bak een ei. Handige jongens die Chinezen.
bromde Luldebehanger (URL) om 10:20 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

Zo vreemd is het niet om langdurig vast te zitten in iemands anders geboortekanaal. Het is eigenlijk gekker om langdurig vast te zitten in het geboortekanaal van je moeder. Tenminste. Als je ouder bent dan, zeg, 1 jaar.

‘lange tijd klemzitten’ is overigens nog steeds in minuten te rekenen. Op 1 hand.

Zo. Dus heer Molovich heeft iemand bezwangerd, of daar plannen toe. Of is een vrouw.

Het heerst mensen. Wat ik u
bromde Hoof om 10:50 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

Luldebehanger, zit die Chinees ook in zo’n rekje met vier stangen om zijn hoofd, om zijn immer zwabberende hoofd recht te houden en zit er op dat framewerk een lampje zodat hij ook ‘s nachts chinees kan rondbrengen? Als dat zo is, hebben wij dezelfde rondbreng-chinees. Maar je moet zijn zus eens proberen. Dat is een geweldige doorslik-chinees.
bromde Kiers om 10:50 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

Die menu uitbreiding klinkt in ieder geval een stuk beter dan die kalender die ik heb hangen. De tekst “Peking City; De Goedkoopste Chinees!” werkt namelijk niet echt stimulerend tijdens het (jawel!) (d)rukken…
bromde Luldebehanger (URL) om 11:19 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

Hoor ik daar mijn naam gebruikt worden?
bromde Robert Ruck (URL) om 14:48 (op Vrijdag, 15 Juli 2005)

het slijk der aarde

Holle retoriek

"Aarsema, dan komen de tachtigerjaren puberale streeptinten van de eerste kabeltv binnen op mijn kolkende oogbollen als de tube mayonaise leeggeknepen in in een onderzoekende puberkringspier . Vage opgedroogde veegklodderstrepen op de dikke zware afstandsbediening die het allang niet meer doet. Bolle schermen versterken de aplastische rondingen. Antennes nog met coax en zaad in een sok, geurend naar kamille gemengd met nat speculaas. Jong zijn is zo mooi…"

"Zit je achter het meest nieuwe en hipste technologische apparaat van deze eeuw, kom je op een stukje internet over columns schrijven. En dat is nu exact wat ik zocht! Soms zoek je iets, en kan je het niet vinden. Maar nu wel! Ik zoek iets om mijn Nederlandse woordenschat in te verwerken. En dan zoek je, en zoek je, en dan VIND je!

Soms zoek je iets anders. En dan vind je het niet. Mannen, of vrouwen, pennen, papier, boeken, bekers of boodschappen, je vind het soms niet.

Maar nu heb ik het gevonden!

Groetjes Lieke"

(Lieke, Zelf een column schrijven)

"Daarom is bicat een lichtje, een vuurtoren voor de verloren lopende dolenden.
Want dat er velen op de dool. Een gevolg van zich onbestemd, zonder nuttig doel, afgevlakt en weinig bijzonder voelen maar misschien nog meer eengevolg van het vluchten voor deze zelfrealisatie, deze pijn van een ziel zonder importantie niet te hoeven voelen. En daar compensatie middelen voor zoeken en aangboden krijgen. Drugs, sex met dieren, sex met kinderen die geen leeftijd meer nodig schijnen te hebben, autorijden, schoeisel, weblogs, gangbangs, sport, wat al niet. Als het maar lijkt dat je vooral bezig bent. Al is het nietszeggend en immoreel, al is het bellenblazen met je mond dicht of een kraak zetten en minister zijn.

En dan is er bicat..aus blaue hinein zu uns gezogen, zonder eigenaren of aandeelhouders die stakingen uitlokken, zonder stompzinnig geleuter, nee, de magie van de fantasie, de fictie en de nederlandse taal aan de macht.
Een baken van troost, een zwoele geur vlak voor het slapen gaan, een enorme uitzinnige stapel draadjesvlees met dampende jus, een romance achter het frietkot, scooters en mobieltjes, vogels die hun eigen lied zingen, de eigen partituur kennen en geen regisseur of dirigent nodig hebben, de horror en thrill. Dat wat onbewust en ondergronds en ook van het leven zelf is. En niet wordt voorgeschreven door de krant, de tv, radio, politiek, banken en verzekeraars, speculanten die denken met 'de echte waarheid' om te gaan. Nee, ik ben geen echt schrijver maar wel groot fan van het schaarse bicat talent."
(Peter Novecento, Haagsche Post)

"Schuimbekkend van woede las ik de met een danige onverschilligheid geschreven colums betreffend de holocaust en Auschwitz. De flarden teksten vol schrijffouten en loze beweringen, getuigen van weinig historisch besef maar vooral een respectloze attitude jegens miljoenen slachtoffers. Vandaar mijn bijdrage met het verzoek de richtlijnen als opgesteld in de bijlage te respecteren en in acht te nemen.

vr groet

dhr. Papen"
(Daniël Papen, via email)

"Diep geroerd, met geknepen stembanden, omvloerste oogleden, brandend maagzuur en kloppende roede (het is tenslotte 5 december) mocht ik uw fraaie stuk proza over mijn getroebleerde netvlies laten glijden... De woorden vertalen zich moeiteloos in zielsetsende beelden. Dank!"
(bromde Zielknijper, 5 december 2005)

"Geachte heer,

Mag ik u verzoeken het plaatje van de te jonge dame van uw site te verwijderen. Er zijn namelijk nog al wat mensen die dit niet lollig vinden. Diverse klaag e-mails over gehad. Mag ik u er op attenderen dat het hier om Kinderporno gaat en de wetgever daar meer dan 4 jaar gevangenisstraf op heeft gezet. Ik ga ervan uit dat het om een misvertstand gaat, als moderator. Met vriendelijke groet.

Sociale Jeugd- en Zedenpolitie te Amsterdam
Commerciele zaken
020-5592585"
(i030142@planet.nl, 14 december 2004)

"Schitterend verwoord dat artikel over Clarence. Liep jaren met een missie, aan de voetballiefhebbers (niet de kenners) proberen uit te leggen dat Abe en Piet beter zijn dan het orakel uit betondorp. Was onbegonnen werk. Het klootjesvolk adoreert Ellen van Langen, Geesink en Rieu, en vinden mevrouw Blankers, Ruska en Roby lakatos maar niks, ze weten waarschijnlijk niet eens wie het zijn. Toen Keizer stopte heb ik jaren niet meer gekeken. Toen zag ik die Fin en een paar jaren later een Surinamer met een Nederlands paspoort (Had die Fin er ook maar een gehad). Ja en dan begint het heilige vuur weer te branden. Deze twee zijn tactisch en technisch het beste wat er op Nederlandse velden heeft rondgelopen (wat ik in mijn leven heb gezien). Keizer had niks met voetbal te maken, dat was ballet,kunst, en soms als het niet belangrijk was helemaal niks .En Abe ken ik van wat beelden, maar als je naar de verhalen over hem luistert hoef je de verteller maar in de ogen te kijken en herken je meteen de kenners uit die tijd."
(via mail, 23 oktober 2005)

"pedante snikkels, komen kut te kort. Webloggen is niet voor mietjes maar ook niet voor stoere geile binken, webloggen is namelijk een fenomeen, een spookbeeld voor blinden die zich vergapen aan de wijde wereld van het internet om zichzelf te ontmoeten, een monologue interieur te voeren en dan de echo terughoren, het internet dat een wonder is wat een dom irrationeel fenomeen is. Echt iets voor pedante snikkels en kale kutten die niet neuken maar wel in elkaars nek willen hijgen en tijd teveel hebben. Ik zou er helemaal niet aan beginnen en beroemd en rijk ben ik al, zegt het liefje. Ik heb de grootste en zij heeft de lekkerste en we verdoen de tijd liever in elkaar verstrengeld dan te vergooien op zo’n vervuilde weblogmarkt. Mot je alweer email beantwoorden enzo, in je vrije tijd, be je gek. Opzoute, stik dur maar in, Goossens, kijk maar uit dat ze niet vreemdgaan terwijl jij al die poen verdient, sneue wolf, ouwe rukker, voordat je het in de gaten hebt sta je een verschrikkelijk stinkend goedje op je scrotum te smeren terwijl je staat te huilen omdat je zo belazerd bent terwijl je het alleen maar goed bedoeld, voor ons allebei schatje, weetje, heerlijk met vakantie strax, saampjes, maar vanavond moet ik werken snappie, centjes verdienen mot pappie, kijk niet zo beteuterd, je wilt helemal niet naar de Lidl, je wilt daar nooit gezien worden zei je, nou dan. Nou tot strax dan, he ?"
(nove, 12 oktober 2005)

"Bicat.net, dat is toch die achterlijke webstek voor rukkende, boerende en altijd bezopen kerels? Dat zielige pathetische zooitje ongeregeldheden dat uitgebraakte hersenkwak probeert te verkopen als prozadrek? Natte winden, dikke drollen, kleverige onduidelijkheden? Slurptrekkende draaigorgels, voorhuidjogging avant la lettre en berensgrote buikglijers?" (Jeremias Schubbenrug, in Nova, 4 oktober 2005)

Reageerziekte

"Op een vrolijke dag toen ik aan mijn, voor al 11 jaar, allerbeste vriendin de liefde heb verklaard en binnen luttele seconden de meest euforische gevoelens door mijn ziel heen flitsten typte een verslag van school begon k te typen en dit kwam tevoorschijn op het samengeperste hoopje uitwerpselen wat ik beschouw als mijn laptop, want zoals velen het niet slecht zou doen als zij dit beseften is bezit enkel een illusie.

Conclusie & nawoord

Niet alleen symbolen hebben invloed op ons doen en denken, de manier waarop ieder mens zichzelf ziet en andere zegt meer over die persoon dan over anderen. Elk mens gaat zijn eigen weg, en het is jammer dat er uit commerciële geldzucht zoveel miscommunicatie ontstaat tussen mensen. Welk mens is beter, het mens dat genadeloos elke, in zijn ogen misdadiger, ritueel vermoord, of die mens die de opdracht geeft om onbewuste signalen stuurt via reclamespotjes en zo het materialisme hoger prijst dan het gevoel om bewust van jezelf en je daden te zijn? Draait het dan uiteindelijk allemaal om geld?
De een vermoord mensen die hun hele leven anderen pijn doen, en de ander roept het gevoel op dat er niets beter is dan nike schoenen in combinatie met een stoere jack met een bontkraag, dat gedoe met die bontkragen id volgens mijn theorie gebaseerd op het paringsgedrag van leeuwen, hoe groter en mooier de manen, des te meer aanzien ze hebben en kans op leiderschap en hoe meer kans ze hebben dat hun genen worden doorgegeven ;).
Door niet te realiseren waar je mee bezig bent, of niet wie, maar wát je eigenlijk bent, ontstaat er miscommunicatie en disharmonie in de maatschappij. Opgaan in de massa kan leiden tot afgunst en afkeer van het geloof in jezelf en in anderen.

En ik wens hierbij balkenende en zijn hele tweede kamer heel veel succes met het oplossen van de “problemen” hier in Nederland, want zo schieten we geen reet op.

Oja, en een gelukkig Nieuwjaar!

Zondag 7 januari 2007, Frank Hooijer"
(Frank Hooijer, 7 Januari 2007)

"Ik had het allemaal al wel eens meegemaakt en niets was mij te dol geweest: eonisme, vice anglais, flaggelatie, ja zelfs koprofagie. Ik was dan ook met graagte ingegaan op de omineus-priapische woorden en lubrieke blikken die "Ellen" tijdens ons gezamelijk consumeren eerder die avond op mij had gericht. Toen we, media nox, eenmaal in haar slaapkamer waren aangekomen, gaf zij steeds minder blijk van doorgaans aan haar toegeschreven mesquinerie. Integendeel,loodzwaar en onvermijdelijk hing het veile sneukelen in de lucht. Binnen no time was de vloer dan ook bezaaid met exuvieën en toonde zij mij haar zinnenprikkelende Junonische leest. Na intiem pidjetten en enige orogenitale schermutselingen (waarbij brod noch javelijn werd ontzien),sloegen wij serieus aan het procreëren. Cunnus en Curacaoënaar leken welhaast voor elkaar geschapen. Hoewel haar defloratie al enige tijd terug had plaatsgevonden, pandoerden wij als nooit tevoren, daarmee verschillende tenesmen bewerkstelligend. Het is maar goed dat haar echtgenoot van deze sluikmin nooit wat heeft gemerkt..."
(TiTo, mei 2006)

"Schrijf eens over vrouwen en hun plek of plaats in de allesverterende zakenoorlogen. Want als er stereotype mannen met diep verborgen schaamtegevoelens over hun potentie problemen en erectiestoornis (taboe naturlijk) dan is dat manifest in hun 'vlucht vooruit' in de freudiaanse wapencultuur. Elke geweerloop, elke zwaardere tank is een gestileerd erectiel apparaat vol dodelijke munitie opgepomnt met miljoenen kogels in een spurt naar het doel wat als lustsymboliek een 'lilith' in een duizelige extase zou moeten brengen want zo 'is de kracht van het leger'. Stoere mannen die eerst de vrouwen opgeilen, dan met hun duwtje in de rug erop los gaan om 'de vijand te onthoofden'. Ik als watje moet altijd vreselijk lachen om die serieuze gezichten die de mannen politici en militairen bij hun gepiep, gezeur en gezeik en hun broodnodige verklaringen trekken.
U, als warmbloedige heterovrouw zal zich wezenloos kunnen uitleven 'tussen de hitsige Jantjes'. Ik stel voor dat u zich een voorstelling maakt over de gang van zaken in de nachten op zo'n nomadenkamp met satellietvererbindingen in de maanloze nachten van de nieuwe woestijnen die worden ontgonnen, namens u en mij, natuurlijk, vanzelf, juist, nee, uiteraard. Het mag ook wel een andere uiterst vervelende erectiestoornis gaan, de ejaculatie praecox. Dat gaat dan vast over de linkse oppositie, denk ik dan, kunt u het fijn neutraal houden.

U bent toch op alle kaasmarkten thuis, hard op weg om zich te bekwamen in een genre waar sex met hoofdletters geschreven moet worden. Vooral de sex benadrukken, Lilith. Veel gore geile, harde, wrede sexscenes, met blinddoeken, kidnap, politiehandboeien, touwen en katrollen, gedwongen masturbatie tussen mannen, tussen vrouwen, scarring en kaalscheren en tot huilens toe dat gepomp met dildo's en dat monotone gezoem van vibratoren sfeervol brengen. Vooral geluiden en kleuren beschrijven, daar ben ik gek op."
(Peter Novecento)

"Is er iemand in de zaal die nog wil doneren aan een zielige arme homosexueuele neger met een onbeschrijflijke ziekte zwaargelovig te dom om te leren of te schijten die bovendien een oog mist en denkt dat de duivel soep in een blik stopt want hoe komt het er anders in en tegelijkertijd vreselijk gebukt gaat onder de laatste Tsunami of de vrees daarvoor want zijn geitenoog gaf vanmorgen onheil aan? Of anderszins zijn hypocriete tot op het bot zwarte geweten schoon wil kopen voor een luchtig schijntje of nóg liever zichzelf onsterfelijk wil maken over het lijk van een ander? Nee? Eénmaal? Andermaal? OK, dan ben ik ook pleite en met Marnix mee naar dat gruwelijk dure restaurant. Bovendien is het al na zessen en sta ik in de baas z'n tijd de wereld te redden en zo heb de cao dat nooit bedoeld. Howdoe en de mazzel. "
(Hein Buffelruft, 28 dec 2005)

"De liefde is groots, ze breekt zonder haar gebit te gebruiken door elke granieten kop heen, verzwakt de wil en maakt elke stoere kerel tot een week omhulsel, een schaduw van zichzelf, een brabbelend luierkind, elke vent verandert van binnenuit en geweldloos door haar rijke zegeningen. Je krijgt een rijpe korstkaas als huid en een hart van vloeibaar goud. Verpletterend is ze en zij, de liefde, de warme zomerse, niet de winterharde en verbitterde tak dus, zit nog steeds vol met geheimen waar niemand de sleutel van kan vinden. Mysterieus is ze, als de ondergrondse geheimzinnige dictatuur van wereldwijde, alomvattende bekabeling waarlangs dagelijks kilometers gecodeerde data tussen de continenten flitsen. De liefde is een tectonishe plaat die schuurt en krast en gangen boort voor lavastromen van vleselijkheid en voedzame sappen die op geen enkele dieet mag ontbreken. Daarom is ze schaars. Tot slot..we heben allemaal een gat van onderen, onthou dat. "
(Nove, relatietherapeut, 3 dec 2005)

"Thanks! Voor de eerlijke en ijskoude bieren vooraf om de ergste dorst te lessen na een lange en vermoeiende reis. En de Champage daarna in gelukkig niet van die zuinige hoeveelheden maar gewoon ruim bemeten pullen. Dank ook voor de wonderschone oester die in zijn natuurlijke habitat beschermd en koel lag te wezen toegedekt met een warme dekentje bosui-liefde en een tikje Tabasco-ondeugd onder die deken. Dank voor de kleinste en schattigste St. Jacobsoesters die ik proefde in Balsamicostroop. Eerbied voor de kort aangebrade en met ontbijtkoek gestoofde kwartel. Ik proefde een tint Orange Marmalade hoewel je zei dat het er niet in zat. Ik hou het erop dat de chefkok zijn geheimen heeft en, hoe hooggeëerd zijn publiek ook mag zijn, ál zijn details zullen ze nooit te horen krijgen. Met liefde deed ik mijn sommeliertaken en het ‘kut-sommelier’ omdat ik de glazen niet tot de nok vulde, neem ik op de koop toe. Onder de indruk was ik van je tzatziki met shrimp en rode grapefruit. Zoet en zuur zoals Bitter & Sweet zoals het leven zelf zoals harmonie zo mooi kan zijn. Ook onder de indruk was ik van je zeewolf met tomatenchutney. Een rode knipoog op een licht in de boter aangezet visje zoals de boter bij de vis behoort te zijn. Je bewees jezelf door met het produkt mee te koken en de zeeduivel vochtig te houden en over te laten lopen in het bedje van zuurkool omrand door koele en volle crême fraiche en slechts gestopt door mosterd. Het zal mijn gebrek aan woordenschat zijn geweest deze poëtische beleving van samenstelling aan mijn disgenoot heer Visser uit te leggen, aan de wijn waarin het beestje zwom heeft het niet gelegen. Emotioneel werd ik bij het aangezicht van mijn vrouw in jouw open keuken, verliefd op de chefkok die zijn konijntje aan de haak had geslagen. Uit het konijnengezin weggetrokken, de zuigelingen achtergelaten en deskundig ontdaan van fluffy flaporen en prachtig gevild en daarna één minuutje aangebraden in de volle boter. Ach, je zei het nog, ‘nog even in de oven en gekeken hoe lang’ in antwoord op de vraag hóe lang dan, zoals Sebastiaan Bach ook vindt dat de piano zichzelf speelt. U zij geprezen met bijzondere gaven, maar het zal mijn eenvoudige ziel zijn die het zo ziet. De ingekookte fond een tikje gezoet nog niet eens meegerekend evenals de witte bonen-truffelpuree en rode kool met vijgen die in een restaurant van naam de kaart had kunnen aanvoeren. Jammer dat je er niet bij was met de kaas. Het zal de tol van de roem zijn geweest of de spanning van het koken op zulk een hoog nivo. Het siert de man die ook gewoon maar een mens van Vleesch & Bloed is gebleven. Het was uit de kunst hoe wij genoten van een walnoot uit Frankrijk gekraakt op de wals van braakgeluiden die wij van boven hoorden komen. Waarschijnlijk was je druk doende in de homard-naire. Het dessert ben ik kwijt evenals het betoog dat ik hield, maar dat was ik toen al kwijt. Het betoog hou je van mij tegoed. Ik zal het je vertellen als ik de liefde verklaar aan mijn vrouw zoals jij gisteren de keuken in het algemeen en ons in het bijzonder de liefde verklaarde. "
(Kiers de Maison, 27 november 2005)

"Ach, heer bicat, nu we het over eten en drinken hebben. Ik kan u te allen tijde aanraden, maar toch vooral in de herfst, van de ganzenlever te proeven. Zoekt u daarbij een zo eenvoudig mogelijk bewerkte ganzenlever, dus geen paté, niets met geconfijte uien of anderszins toevoegingen. U wilt ganzenlever proeven die met de hand is schoongemaakt door een oud boerenvrouwtje die hooguit peper, zout en wat cognac toevoegde en daarna op 70 graden in de oven met de deur op een kier de lever zachtjes liet warm worden. Niet smelten, want dan scheidt het vet van de lever en bent u uw produkt kwijt. Nee, u wilt de lever verwarmen zodat lever, peprer, zout en cognac een geheel gaan vormen. Dat wat u wilt proeven is de waarheid en niets anders dan de waarheid. Slaat u overigens wel in grote hoeveelheden in, niets zo erg als aan het einde te moeten constateren dat u nog wel wat had gelust. Nee, met veel dingen is het zo dat we nèt even meer moeten eten dan ons lief is. Nèt dat decadente punt van overdaad aantikken. Schenkt u daarbij een Gewürztraminer en bij voorkeur hoe ouder hoe beter en liever nog een Grand Cru dan een gewone. Maar als u dan toch uit wilt pakken dan komt u niet heen om de Tokay Pinot Gris.
Daarbij geserveerd met warm en geroosterd brioche brood."
(Harrie Stamper, 23 oktober 2005)

"Of die klassieke Suske & Wiske (het was nummer 78 als ik het goed heb): De Kakkende Kakkerlakken, die aflevering waarin Tante Sidonia in haar keuken te maken heeft met een steeds groter wordende populatie kakkerlakken, die voortdurend alles onderschijten, niet in de laatste plaats de biefstuk met friet die Tante speciaal voor Lambik had gebakken, tot grote woede van onze favoriete zeshaarder, die gelijk een spuitbus pakt en erop los begint te spuiten, dit tot groot enthousiasme van zowel Suske als Wiske, die duchtig beginnen mee te spuiten (we hebben het hier duidelijk over de periode waarin Suske en Wiske nog net zo milieubewust waren als George W. Bush die zijn privejet vanuit Kyoto liet terugvliegen naar zijn range in Texas omdat ie z'n favoriete cowboy-hoed was vergeten), maar in de spuitbus van Lambik blijkt een goedje te zitten dat er voor zorgt dat de kakkerlakken de volgende dag het formaat van een jong paard hebben (professor Barabas had een lege spuitbus gebruikt om zijn nieuwe groei-middel te testen en vergeetachtig als hij was, had hij het bij Tanta Sidonia laten liggen, puur uit teleustelling, want ook na gebruik van het groeimiddel had Tante Sidonia de professor uitgelachen toen hij zijn broek naar beneden deed), afijn, nu de kakkerlakken gegroeid zijn, schijten ze nog harder met als gevolg dat tante Sidonia, Lambik, Suske en Wiske hun huis worden uitgescheten, waarna ze Jerommeke erbij halen, wiens enige bijdrage een ENORME scheet is, gelukkig komt professor Barabas eraan met een grote smile op z'n mombakkes en een nog grotere bobbel in de broek die, zo zal even later blijken, amper in staat is de steeds groter wordende penis van Barabas te verhullen met als gevolg dat Tante Sidonia, gek van geilheid, zich op professor Barabas stort die vrijwel onmiddellijk klaarkomt en bovenop een van de reuzekakkerlakken kwakt die dan weer vrijwel onmiddelijk in elkaar krimpt en in het niets oplost, waarna ook Lambik en Suske en Jerommeke hun apparaat bewerken met het groeimiddel, zodat ze de volgende dag, onder de stimulerende leiding van Tante Sidonia en Wiske, de kakkerlakken dood masturberen. Knipoog Wiske. Einde."
(Max J. Molovich, 23 Augustus 2005)

"De vergelijking ‘vleesetend’ en ‘vrouw’ is een natte wensdroom. Het is veelbetekende symboliek dat er aan vegetarische mutaties man/vrouw/ hermafrodiet wordt gewerkt door de wetenschappelijke elite. Weten zij soms meer? Staat ons Armageddon te wachten ? De finale segregratie, het schisma van de sexen en de ondergang van hun zondige sexueel verkeer als geheime wapen om de wereldbevolking eindelijk zonder oorlogen te kunnen reguleren ? Reincarneren in een plantaardig bestaan in een potje aarde van robotformaties die miljoenen grijze racks van vruchtdragende en geurige planten produceren onder uiterst secure en berekende condities , zonder vrij zon of maanlicht, zonder zicht of gehoor, zonder tastzin, zonder geluid van wind en zee."
(nove, 6 Juni 2005)

Zelfbeschouwing

"Een man van middelbare leeftijd, beet je te dik, beetje te morsig. Baardje of sik wellicht. En witte schilfertjes sieren zijn gelaat. Hij rookt en hij drinkt, maar in tegenstelling tot wat hij ons graag wil doen geloven, niet teveel. Hij is een ambtenaar, schaaltje 9. verder een liefhebbende vader die zijn frustratie over het uitblijvende en waarschijnlijk nooit meer komende grootse leven heeft verruild voor een soort van komisch cynisme. Hij neemt het niemand kwalijk behalve misschien soms zichzelf, maar dan alleen na een Westmalle Tripel te veel. Hartstochtelijk supporter van NAC of een andere club ten zuiden van de grote rivieren, want dat hij een Brabander is moet haast wel. Zo stel ik mij Kiers voor, maar wellicht is het wel gewoon die homofiele Indo die bij Serudang de lege borden ophaalt..who knows.."
(Andy Möller, Gelsenkirchen)

"Het is vast een meteroloog, een weermenneke met een gesmoorde sexualiteit, eentje met een enorm taboe. Een vrijgezelle biologieleraar met verlatingsangst kan ook. Zo'n eenzaam type die nog steeds bij zijn moeder woont en al jaren lesgeeft in het basisonderwijs. Zo'n anonieme 13 inhetdozijnman die spaarzaam leeft, de piepers schilt en de afwas doet, zo eentje die op de middagwandeling met het hondje van moeders vanachter de krant bij een speeltuin of in het park naar stoeiende of voetballende jochies kijkt en de pijn verzwijgt. Een masochist die het taboe koestert.
Zo'n kleffe smeerlap van een potentiele serieverkrachter met banden in een hechte kerkgemeenschap waarop moeders zo trots is omdat hij naast het lesgeven ook nog als hobby het locale knapenkoor dirigeert. Zo eentje die maar beter melancholieke verhaaltjes moet blijven schrijven. "
(Nove, 22/11/2005)

"Ach ja, leuk, schrijvers.

Beetje zo in je donkere hol aan de wereld knagen. Puur verongelijkt verdedigen van een door mede niet-aanwezigen geschapen superieure schertswereld. Lurken aan je pijp. Pijpen aan je lurk. Woorden in langgerekte nadenkzinnen omzetten. Protserige taalvlekjes. Huilerige holheden. Fletse vondsten. Massieve monomane monsters. Een zielige berg toevoegingen aan de duistere put die al veel te lang overstroomt door de gemankeerde bijdragen van nerveus krabbelende geesten met een ongepast gevoel van eeuwigheid.

Die sfeer.

Geef mij maar parkeerwachten. "
(Marnix, 21/11/2005)